എന്റെ കഴിഞ്ഞ കഥയായ സൗഹൃദത്തിന്റെ അതിരുകൾക്കു നൽകിയ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കു നന്ദി. അതിന്റെ ബാക്കിയായ ഈ കഥയും നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടുമെന്നു കരുതുന്നു. അന്നത്തെ ട്രിപ്പ്‌ കഴിഞ്ഞു ഓഫീസിൽ എത്തിയതിനു ശേഷം ഞാനും പ്രിയയും

ഞാൻ ജോസഫ്.ഇപ്പോൾ എറണാകുളത്ത് ഒരു പ്രമുഖ കോളേജിൽ എൻജിനീറിങ്ങിനു പഠിക്കുന്നു.എന്റെ അമ്മ എനിക്കാറു വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ക്യാൻസറു വന്നു മരിച്ചു.പിന്നീട് എന്നെ നോക്കിയതു മുഴുവൻ എന്റെ പപ്പയാണ്.പുള്ളിക്കാരൻ ഒരു ബാങ്കിന്റെ ബ്രാഞ്ച് മാനേജരാണ്.ഞാനിനി

രവി എന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്താണ്. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒരു കമ്പനിയിലാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്. അവൻ വഴിയാണ് അവന്റെ കാമുകിയെ ഞാൻ പരിചയപ്പെടുന്നത്. അവന്റെ കാമുകിയും അങ്ങനെ എന്റെ സുഹൃത്തായി. അവളുടെ പേര്

ഇതൊരു കട്ട കമ്പികഥയൊന്നും അല്ല. അത് പ്രതീക്ഷിച്ച് ഇത് വായ്ക്കരുത്. വായനക്കാരിൽ ചിലരെങ്കിലും വിദേശത്തുള്ളവരാകും. വെടിവെക്കാൻ താല്പര്യം ഉള്ളവർ വല്ല നിവൃത്തിയുണ്ടെങ്കിൽ മസാജിനായാലും ഊക്കാനായാലും മലയാളീ വെടികൾടെ അടുത്ത് പോകാതിരിക്കുക.ഒന്നാമത് കൂടുതൽ

കോളേജ് കഴിഞ്ഞു ബസിൽ തിരുച്ചു വരുവാന്. ആരുമില്ല ഫ്രണ്ട്സ് എല്ലാം നേരത്തെ പോയി. ഞൻ ആരാണ് പറഞ്ഞില്ലാലോ ഞൻ ലൂയി. 2nd ഇയർ CS സ്ടുടെന്റ്റ്. പ്രൊജക്റ്റ് നുള്ളത് എല്ലാം പ്രെപരെ

മനസിലെ ഓർമ്മകൾ പറിച്ചു നടുമ്പോൾ ചിലതു വളരെ സുഖമുള്ളതാണ്, ചിലതു, കാരണം എന്താണെന്ന് അറിയില്ലെങ്കിൽ കൂടി വളരെ നീറ്റൽ നല്കുന്നതാണ്, ഇത് അങ്ങനെ , ഏതു ഓർമയാണ് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ എനിക്ക്

അന്നത്തെ ദിവസം നിഷിതയും സഹദേവനും‌ ഒരേ മുറിയിലുറങ്ങിയെങ്കിലും നിഷിതയുടെ കടും പിടുത്തത്തിന് വഴങ്ങി ഒന്നും നടന്നില്ല. അവസാനം അവൾ ഗതികെട്ട് മുഖം വീർപ്പിച്ച് ഷീറ്റെടുത്ത് തറയിലിട്ട് കിടന്നുറങ്ങി. രണ്ടാം ദിനം, അവൾ

കാലത്ത് പോലീസ് വീട്ടിന് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നത് കണ്ട് നിഷിതയും സഹദേവനും അമ്പരന്നു. അവർ സഹദേവനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് കൊണ്ടുപോകുന്ന കാഴ്ച കണ്ട് കവിയിത്രി വിതുമ്പിക്കരഞ്ഞു. രാത്രി അമ്മ ആർക്കൊക്കെയോ ഫോൺ

വെളുത്ത് സുമുഖനായ സഹദേവൻ നെഞ്ചോളം കാവിയും പച്ചയും‌ ഇടകലർന്ന് മനോഹരമായി ഡിസൈൻ ചെയ്ത പുതപ്പിനുള്ളിൽ ശയിക്കുന്നത് കാണാനെന്ത് മൊഞ്ചാ.. അവൾക്കൊരു കുസൃതി തോന്നി‌ അമ്മ അടുത്തെങ്ങുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി. ‘ഹല്ലാ മുമ്പൊന്നും അച്ഛന്റട്ത്ത്

“ഇല്ലെടി പെണ്ണേ നീ പറയുന്നത് പോലൊന്നുമല്ല ഞാൻ വേണേൽ‌ ലിങ്ക് അയച്ചു തരാം നീ വായിച്ചിട്ട് പറയ്, ഫോണ് ബാറ്ററി‌ ലോ കാണിക്കുന്നു പിന്നെ വിളിക്കാം എന്നാ ശരി” നിഷിത അതിനു