കടയിലേക്ക് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ ടൗൺലേക്ക് വന്നതായിരുന്നു ഞാനും അലിയും. പലചരക്ക് സാധനങ്ങൾ പിക്കപ്പിലേക്ക് കയറ്റി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ പിന്നിൽ നിന്ന് ആ വിളി കേൾക്കുന്നത്. “ഡാ പരട്ടകളെ …” ഞാനും അലിയും

ഹായ് കൂട്ടുകാരെ, ഞാൻ ഗോപിക വീട്ടിൽ എന്നെ ചിന്നു എന്നും വിളിക്കും ഇത് എൻ്റെ അതിയത്തെ കഥയാണ് തെറ്റു ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് കേഷ്മിക്കുക.ഇനി കഥയിലേക്ക് വരാം ഞാൻ എന്നെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞില്ലാലോ

പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാരെ എല്ലാവര്ക്കും നമസ്കാരം.എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അൻസിയയെ ഒരുപാട് മിസ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്.പുതിയ കഥകളുമായി അൻസിയ എത്തുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു… ഞാൻ മിഥുൻ.എന്റെ വീട് മലപ്പുറത്തെ ഒരു നാട്ടിൻപുറത്താണ്.ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു ഇപ്പോൾ psc കോച്ചിങ്

വിനീതിനെ കണ്ണൻ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. തന്നെക്കാൾ 4 വയസ് മൂപ്പ് ഉണ്ട് കണ്ണന്. അവൻ താമസിക്കുന്ന ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് താൻ സ്നേഹിക്കുന്ന തന്റെ കാമുകനെ അമ്മയ്ക്ക് പരിചയപ്പെടുത്താൻ ആണ് അവരുടെ യാത്ര. വിവേക്

എന്റെ പഠനം കഴിഞ്ഞ്, നാട്ടിലും വീട്ടിലും വെറുതെ കറങ്ങി അടിച്ചു നടക്കുന്ന സമയം.. എന്നെ കുറിച് പറയാൻ ആയ്ട്ട് ഇപ്പൊ ഒരു മെലിഞ്ഞ ശരീരം, കാണാൻ വല്യ കൊഴപ്പമില്ല . വെക്കേഷൻ

ഇതു അയച്ചു തന്ന കഥാകൃത്തിനു നന്ദി അറിയിക്കുന്നു ഇനിയും ഇതുപോലെയുള്ള കഥകള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ അയക്കുക ? ഞാൻ അഹമ്മദാബാദിൽ നിന്ന് 21-കാരനായ വി. ഞാൻ ഇവിടെ പ്രമുഖ എൻജിനീയറിങ് കോളേജിൽ പഠിച്ചു

ഞാൻ ആദ്യമായാണ് ഒരു കഥ എഴുതുന്നത്, അതിന്റേതായ തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാവാം,ക്ഷെമിക്കുക. അപ്പോൾ കഥയിലേക്ക് കടക്കാം,…എന്റെ പേര് അനു.21 വയസ്സ്,എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നടന്ന ചില കാര്യങ്ങൾ ആണ് ഞാൻ എഴുതുന്നത്.ഞാൻ കുറച്ചു നീളം

ഞാൻ അവിടെനിന്നു പിടഞ്ഞു… ഒരു നിമിഷം അവര് രണ്ടുപേരും നിർത്തി… എന്നിട്ടു ക്രിസ്റ്റിന മിസ്സ്‌ മുമ്പോട്ട് വന്നു… ആൻ മിസ്സ്‌ പുറകോട്ടു പോയി അവര് എന്റെ കണ്ണിന്റെ മൂടി മാറ്റി… ക്രിസ്റ്റിന

(പ്രിയരെ, ഈ കഥ ഒരു നോണ്‍ ലീനിയര്‍ മട്ടിലാണ് കുറെഅധികം എഴുതിയത്, അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇടക്ക് ചില ഭാഗങ്ങള്‍ സ്കിപ് ചെയ്ത് മുന്നോട്ട് പോകാനും, കഥയുടെ പുരോഗതിക്കനുസരിച്ച് സാവധാനം അതിലേക്ക് തിരികെ

തങ്ങളുടെ ബോട്സ്വാന ഓര്‍മ്മകള്‍ ടാബ്ലെറ്റില്‍ വായിച്ചുകൊണ്ട് സേതു കാമിനിയെ കാത്ത് കട്ടിലിന്‍റെ ഹെഡ് ബോര്‍ഡില്‍ വെച്ച തലയിണ ചാരിയിരുന്നു. ഇക്കണ്ട വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഇതിപ്പോള്‍ ഒരു നൂറാമത്തെ ആവര്‍ത്തിയാണ് ഒരുമിച്ചിരുന്ന് വായിക്കുന്നത്. അടുക്കളയില്‍