മനീഷയുടെ ചോദ്യവും ചിരിയുമാണ് മനോജിനെ തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത്. “ഹഹ..” അവൻ ചിരിച്ചു. “ഇപ്പഴാണ് ഒരു ചിത്രകാരനല്ലാത്തതിന്റെ നഷ്ട്ടം മനസ്സിലാവുന്നത്. അല്ലാരുന്നേൽ…” “അല്ലാരുന്നേൽ…” അവനോടൊപ്പം നടക്കവേ അവൾ ചോദിച്ചു. “അല്ലാരുന്നേൽ എപ്പം ഈ

എൻറെ പേര് ലിജോ കൂട്ടുകാരെ എൻറെ ഭാര്യ ആണ് അഞ്ജു എൻറെ അപ്പൻറെ പേര് ജോസഫ് എന്നാണ് എൻറെ അപ്പനും എൻറെ ഭാര്യയും തമ്മിലുള്ള അവിഹിത ബന്ധത്തെ പറ്റി ആണ് ഞാൻ

ഞാൻ വിനോദ്,വീട് പാലക്കാടാണ്,ജോലി മുംബെെയിൽ,10വർഷമായി. മുംബെെയിലെ ട്രയിൻയാത്രയിലാണ് രാജേഷീനെ പരിചയപ്പെടുന്നതു,എർണാകുളംകാരൻ,പതിയെ ഞങ്ങൾ നല്ലകൂട്ടുകാരായി, അവനാകട്ടെ പണത്തിനു പുറകെ പായുന്ന സ്വഭാവക്കാരനായിരുന്നു,പതിവുപോലെ രാവിലെ ട്രെയിനിൽ വച്ച് രാജേഷിനെ കണ്ടപ്പോൾ, ‘എടാ വിനോദേ, എനിക്കൊരു

ഏയ് ആളിയന്മാരെ അളിയത്തികളെ!! ആദ്യമായി എഴുത്തുന്നതാണ് അതുകൊണ്ട് ഉറപ്പായും ചെറിയ ചെറിയ തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാവും. ഈ കഥ വായിക്കുന്ന എല്ലാവരും കമെന്റ് ബോക്‌സിൽ അഭിപ്രായവും എഴുത്തിലെ തെറ്റുകളും ചൂണ്ടി കാണിക്കാണെയ്….. എന്റെ

ഇത് പാതി ഫാന്റസിയും പാതി സത്യവുമാണ്… സ്വന്തം കഥയും അനുഭവങ്ങളും ഇതിൽ ഇഴ പിരിയാതെ കിടക്കുന്നു… യുക്‌തി ഭദ്രമായ കഥയാണ് എന്ന് ധരിക്കുകയും വിമർശിക്കുകയും വേണ്ട… ഇനി വായിച്ചോളൂ……….. ശാരദ കുഞ്ഞമ്മയെ

അന്ന് ഒരു ജൂലൈ മാസം ആണെന്ന് ആണ് എന്റെ ഓർമ്മ, ഞാൻ അന്ന് പത്താം ക്ലാസ്സിൽ പഠിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. തെക്കൻ ജില്ലയിലെ ഒരു ഗ്രാമത്തിലായിരുന്നു എൻറെ വീട്. അന്ന് രാത്രി ഒരു

രാകേഷ് വർമ്മയുടെ ഈ വർഷത്തെ ന്യൂ ഇയർ ആഘോഷം പ്ലാൻ ചെയ്തിരിക്കുന്നത് പെണ്ണും ലഹരിയും ആഘോഷവും ഒക്കെ ഒത്തു ചേർന്ന ഗോവൻ മണ്ണിൽ ആയിരുന്നു. രാകേഷ് വർമ്മ ഒരു മെഗാ കോടീശ്വരൻ

ചാവക്കാട്കാരൻ രവി വലിയ ബിസിനസ്‌കാരൻ ആണ്… ചെറുപ്പത്തിന്റെ പ്രസരിപ്പുമായി കളം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഒരു യുവ കോമളൻ…. ഇപ്പോൾ മുപ്പത്തഞ്ചിന്റെ പടിവാതിൽ എത്തി നില്കുന്നു. നന്നായി ദേഹ രക്ഷ നടത്തുന്ന രവി

ഹലോ ഫ്രണ്ട്‌സ് ഞാൻ നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ഷീനാ. ഇന്ന് എനിക്ക് നിങ്ങളോട് പറയാൻ ഉള്ളത് അനുഭവങ്ങൾ ഒന്നുമല്ല കേട്ടോ. എന്റെ ഒരു സ്വപ്നം ആണ്, ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത ഒരു സ്വപ്നം, അഥവാ

ഗൾഫിൽ പോയാലെ കുടുംബം രക്ഷപെടു എന്ന തോന്നലിൽ ആണ് കൂട്ടുകാർക്ക് വിളിച്ചു പണി അന്വേഷിച്ചത്….. രണ്ടു മൂന്ന് പേര് നോക്കാം ശരിയാക്കാം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഒന്നും ആയില്ല ഒരു നാലഞ്ച് മാസം