ഹായ് കൂട്ടുകാരെ എന്റെ പേര് കാർത്തിക ഇരുപത്തിയൊന്ന് വയസുള്ള നഴ്സിംഗ് വിദ്യാർത്ഥിനി ആണ്. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എനിക്ക് ഉണ്ടായ അനുഭവങ്ങൾ ആണ് ഞാൻ ഇവിടെ പറയൻ പോകുന്നത്. ഞാൻ കൊല്ലം ജില്ലയിൽ

“………ദേ… അവിടെ പോയി ഒറ്റക്കിരിക്കുമ്പോ നീ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞതൊന്ന് നന്നായിആലോചിക്ക്… ആരായാലും ഞങ്ങൾക്ക് സമ്മതമാണ്… നിനക്കിഷ്ടപ്പെടുന്നത്, അതിനി ആരായാലും… എന്നാലും ഇങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്ക് നീ ജീവിക്കുന്നത് കാണുമ്പോ…” രാവിലെ എടുപിടീന്ന് കുളികഴിഞ്ഞ്,

വാച്ച്മാനെ യാത്രയാക്കി, വാതിലടച്ച്, പാലും കൊണ്ട് കിച്ചണിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ, മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ പുതിയ അനുഭവങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയുള്ള അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹം നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്നുവെന്നതാണ് സത്യം… ഇട്ടിരുന്ന ബ്ലൗസും അടിപ്പാവാടയും മാറ്റി നൈറ്റി ഇടാൻ നിൽക്കാതെ പാല്

“……..ഗോവിന്ദ നായിഡു!!… പേരൊക്കെ കൊള്ളാം… കേക്കുമ്പോ തന്നെ ഒരിതൊക്കെ ഉണ്ട്… പക്ഷെ ആളെങ്ങനെ??? രാത്രി വല്ല ഒച്ചകേൾക്കുമ്പോഴേക്ക് മുള്ളുന്ന നിക്കറിൽ ടൈപ്പാണോ മാധവാ???” അസോസിയേഷൻ മീറ്റിംഗിനിടയിൽ, അപ്പാർട്ട്മെന്റിന് തൊട്ടുതാഴെ പലചരക്കു കടനടത്തുന്ന

എനിക്ക് മംഗലാപുരത്താണ് ജോലി, മെഡിക്കൽ റെപ്പിന്റെ പ്രാദേശിക ഓഫിസർ ആണ് , എന്നാലും തെണ്ടി നടന്നു ഓർഡർ പിടിച്ചേ പറ്റു, അത്യാവശ്യമായി പൂനെ വരെ പോകണമായിരുന്നു, ട്രെയിൻ ടിക്കറ്റ് ഒന്നും ലഭ്യമല്ല,

പുതിയ ഒരു ആശയം മനസില്‍ വന്നപ്പോള്‍ എഴുതിയതാണ്…തുടങ്ങി വച്ച കഥകളുടെ പൂര്‍ത്തീകരണം ഉടനുണ്ടാകും..ഈ കഥ മുഴുവനായും എഴുതി വച്ചിട്ടാണ് പബ്ലിഷ് ചെയ്യാന്‍ ഓരോ പാര്‍ട്ടും കൊടുക്കുന്നത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ കൃത്യമായ ഇടവേളകളില്‍

“അക്ഷര തെറ്റുകൾ ഉണ്ടങ്കിൽ ക്ഷമിക്കണം” ഹായ് ഞാൻ അപ്പു.വയസ്സ് 21.ഞാൻ ഇവിടെ പറയാൻ പോഗുന്നത് ഞാൻ എന്റെഅമ്മയെ ബലം പ്രയോഗിച്ചു കളിച്ച ഒരു കഥയാണ്. ഒടുവിൽ അമ്മയെ സുഖ ത്തിന്റെ കൊടുമുൽ

രാധിക ഇന് വണ്ടര്ലാന്റ് എന്ന എന്റെ ആദ്യകഥയുടെ 3 ഭാഗങ്ങള്ക്കും നിങ്ങള് ഓരോരുത്തരും തന്ന ഹൃദയം നിറഞ്ഞ പ്രോത്സാഹനങ്ങള് മാത്രമാണു എനിക്ക് ഈ തിരക്കിനിടയിലും മറ്റൊരു കഥയെഴുതാന് പ്രേരിപ്പിച്ചത്.കാരണം നല്ലതായാലും ചീത്തതായാലും

ഞാൻ പ്രിയ നമ്മുടെ തിരുവനന്തപുരം സ്വദേശി വയസു ഡിഗ്രി സെക്കന്റ്‌ ഇയർ ചെയ്തു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു ഞാൻ അത്ര പാവമൊന്നും അല്ല ഞാൻ പുണ്യാളത്തിയും അല്ല കാരണം ഒരുപാടു ബോയ്ഫ്രണ്ട്സ് ഒരേ

അങ്ങനെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി . അപ്പോഴ്ക് സമയം ഏതാണ്ട് 3 മണി ആയി. ഞാൻ പതിയെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു.നടക്കുന്നകൂട്ടത്തിൽ ഞാൻ ആലോചിച്ചു അവൾ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഇത്ര കിഴ്പ്പ്