ഇതൊരു പരീക്ഷണമാണ്… കണ്ട ചില സിനിമകളും മറ്റും പ്രജോതനമായിട്ടുണ്ട് എന്ന്
കൂട്ടിക്കോ… പിന്നെ എന്റെ തട്ടുപൊളിപ്പൻ ഭാവനയും.. ഒരു ചെറിയ തുടക്കമാണ്..
നിങ്ങൾക്കു ഇഷ്ടമായെങ്കിൽ മാത്രമേ തുടർന്നെഴുതു.. യുക്തിയൊന്നും ഇതിൽ ഉണ്ടാവില്ല..
വെറുതെ ഒരു പ്രാന്തിന് എഴുതിയതാണ്.. പേജ് വളരെ കുറവാണ്… ഉപ്പ് നോക്കാൻ പോലും ഇല്ല
എന്നും അറിയാം.. ക്ഷമിക്കുക… ഇതുവരെ നിങ്ങൾ തന്ന പ്രോത്സാഹനങ്ങൾക്കു ഒരുപാട് നന്ദി…
സ്നേഹപൂർവ്വം കൊച്ചൂഞ്ഞു..
ഇരുട്ടത്ത് തപ്പിതടഞ്ഞു വീഴാതെ ഞാൻ ഒരുവിധം മോന്നോട്ടുനീങ്ങി.. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക്
ആകാശത്തു ചിത്രപ്പണികൾ നടത്തുന്ന മിന്നൽ ജനലിലൂടെ ഇങ്ങോട്ടും എത്തിനോക്കുന്നുണ്ട്…
പക്ഷെ കൊടും ഇരുട്ടിലൂടെ ഇങ്ങനെ മുന്നോട്ടുപോകാൻ സാധിക്കില്ല.. വല്ലോം തട്ടി
താഴെവീണു അതിൽനിന്നും നിർഗളിച്ച ശബ്ദം കേട്ട് ഉറങ്ങുന്നവർ എഴുന്നേറ്റാൽ
ശരിയാവില്ല.. ചന്ദ്രൻ ചേട്ടൻ എവിടാണോ.. ഞാൻ ജനാലയിലൂടെ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി..
ഇല്ല.. പുള്ളിക്കാരനെ കാണുന്നില്ല.. കാർമേഘങ്ങൾ വന്നു നിറഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണ്..
പുള്ളി അതിനുള്ളിലെവിടെയോ മറഞ്ഞിരിപ്പാ..
ഇനി രക്ഷയില്ല.. വെറുതെ എന്തിനാ എല്ലാവരെയും ഉണർത്തുന്നത്.. ചെറിയ ഒരു പേടിയോടെ ഞാൻ
മൊബൈൽ ഫ്ലാഷ് ഓണാക്കി.. നിങ്ങളെല്ലാവരും വിചാരിക്കും ഞാനൊരു കള്ളനാണ്.. കക്കാൻ
വന്നതാണ് എന്നൊക്കെ.. എന്നാൽ അല്ല.. ഞാൻ കള്ളനുമല്ല.. കാക്കാൻ കേറീ്തുമല്ല.. ഇതേ
എന്റെ സ്വന്തം വീടുത്തന്നെയാ.. അപ്പൊ നിങ്ങളോർക്കും പിന്നെന്തിനാ ഇങ്ങനെ പാത്തും
പതുങ്ങിയും പോണത് എന്ന്.. പറയാം.. അതിനുമുമ്പ് എന്നെ വിശതമായൊന്നു
പരിചയപ്പെടുത്താം..
ഞാൻ കാർത്തിക് .. മാധവമേനോനും ഭാര്യ ശ്രീദേവിക്കും പിറന്ന ഒരേ ഒരു ആണ്തരി.. പിന്നെ
ഒരു പെൺതരി കൂടിയുണ്ട്.. എന്റെ കുഞ്ഞനുജത്തി… കാർത്തിക.. ഞാനിപ്പോ ഡിഗ്രി പഠനം
കഴിഞ്ഞു നിക്കുന്നു.. പി ജി ചെയ്യാൻ തയാറെടുക്കുവാണ്… അനിയത്തി പത്തിൽ… ഞങ്ങള്
തമ്മിൽ എട്ടു വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസമുണ്ട്… അമ്മ ഒത്തിരി സുന്ദരിയായ കൊണ്ട് ആ
സൗന്ദര്യം എനിക്കും കാർത്തികക്കും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.. പിന്നെ ഞാൻ ജിമ്മിലൊക്കെ പോയി
കഷ്ടപ്പെടുന്നതുകൊണ്ടു ശരീരം നല്ല ഫിറ്റ് ആണ്.. വെളുത്ത നിറവും നല്ല ശരീര ഷേപ്പും
ഉള്ളതുകൊണ്ട് പിടിച്ചുനിക്കുന്നു.. പിന്നെയിപ്പോ എന്താ എന്നെ കുറിച്ച്.. ആ.. ഞാൻ
കൗതുകം ലേശം കൂടുതലുള്ള കൂട്ടത്തിലാ.. തീരെ ക്ഷമയില്ല.. ഈ കൗതുകമാണ് ഞാൻ ഇപ്പൊ
ഇങ്ങനെ ഈ രാത്രിയിൽ പോവാൻ കാരണം.. ഞാൻ ഒന്നിൽ പഠിക്കുമ്പോഴാണ് എന്റെ ഉള്ളിലെ
കൂടുതലായ കൗതുകം മറ്റുള്ളവർ അറിയുന്നത്… അതേങ്ങനാന്നുവെച്ചാ ഒരു ചെറിയ സംഭവം.. ഈ
പ്രായത്തിൽ നമ്മുക്കെന്നാ മാങ്ങ മനസിലാവാനാ… അന്ന് സ്ത്രീകൾ എന്നും എനിക്കൊരു
കൗതുകമായിരുന്നു… അവരുടെ മുന്നിലെ രണ്ടു മുഴകളാണ് എന്റെ പ്രധാന കൗതുകവസ്തു..
വീട്ടിൽ അച്ഛനും ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ള ചില ചേട്ടന്മാരുമൊക്കെ ഷർട്ടിടാതെ
നടക്കുമ്പോളൊക്കെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുമായിരുന്നു.. പക്ഷെ അമ്മയോ അടുത്തുള്ള മറ്റു
സ്ത്രീകളോ അങ്ങനെ നടക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല.. അവരെപ്പോഴും അവിടെ അങ്ങനെ
പൊതിഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുന്നത് എന്താണ് എന്നൊരു കൗതുകം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു…
ആയിടക്കാണ് വീട്ടിൽ നാണിചേച്ചി പണിക്ക് വന്നുതുടങ്ങിയത്… അമ്മ കാർത്തികയെ
പ്രസവിച്ചു കിടക്കുന്ന സമയം.. അടുക്കളപണിക്കും മറ്റുമായി എന്നും നാണിചേച്ചി വരും.
നല്ല പ്രായമുണ്ടേലും അവർ എന്നിൽ വല്ലാത്ത കൗതുകമുണർത്തി.. കാരണം ഞാൻ
കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വെച്ച് മുന്നിലുള്ള മുഴുപ്പു അവർക്കു കുറച്ചു കൂടുതലാണ്.. ഒരു
വല്ലാത്ത മുഴുപ്പു… രണ്ടു വലിയ കൈതച്ചക്ക വെച്ചിരിക്കുന്നപോലെ.. ഇത്രേം വലുത്
ഞാനിതുവരെ കണ്ടിരുന്നില്ല.. അതുകൊണ്ടു ആ മുഴകൾ എന്റെ കണ്ണിൽ വല്ലാത്ത കൗതുകമായി…
പലപ്പോഴും അവർ നിലം തുടക്കുമ്പോഴും പാത്രം കഴുകുമ്പോഴും ഞാൻ ചെന്ന്
അടുത്തിരിക്കും.. എന്നിട്ടു അതൊക്കെ കാര്യമായി വീക്ഷിക്കും.. ഞാൻ ചെറിയ
ചെക്കനല്ലേ.. അതുകൊണ്ടു പുള്ളിക്കാരിക്കു ഒന്നും തോന്നിയുമില്ല..
ഒരുദിവസം വൈകിട്ട് ഉടുക്കാകുണ്ഠനായി എന്റെ കുഞ്ഞി മണിയും ആട്ടി ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്കു
നീങ്ങുകയാണ്… കുളിക്കാൻ തലയിൽ എണ്ണ വെക്കാനാണ് ഈ പോക്ക്.. സാധാരണ അമ്മയാണ് എണ്ണ
വെച്ചുതരാറു… അന്ന് കുഞ്ഞിന് മുല കൊടുക്കുവായിരുന്നതിനാൽ അമ്മ നാണിചേച്ചിയോട്
എനിക്ക എണ്ണ വെച്ചുതരാൻ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.. അടുക്കളയിൽ എത്തിയപ്പോൾ നാണിചേച്ചി കയ്യിൽ
എണ്ണയെടുത്തു എന്റെ തലയിലേക്ക് വെച്ചു… കുനിഞ്ഞു നിന്ന് എണ്ണ വെച്ചുതന്നപ്പോൾ ആ
രണ്ടു മുഴകളും എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ചാടി നിന്നു.. കണ്ണുകളിൽ അത്ഭുതവും അതിശയവും
ആണ് വിടർന്നത്.. ഞാൻ അത് കൗതുകത്തോടെ നോക്കി.. ബ്ലൗസിൽ തിങ്ങി നിൽക്കുകയാണ്..
നടുവില് ഒരു വലിയ വെട്ടു.. ആ വിടവിലൂടെ കഴുത്തിലെ മാല ഇറങ്ങിപോയിരിക്കുന്നു..
നാണിചേച്ചി ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ എന്റെ തലയിൽ എണ്ണ നന്നായി തേച്ചു
പിടിപ്പിക്കുകയാണ്.. അതിനനുസരിച്ചു ആ രണ്ടു മുഴകൾ നന്നായി കുലുങ്ങുന്നുണ്ട്…
എന്നാലും എന്താ ഇതിൽ എന്ന കൗതുകം എന്നിൽ ഉണർന്നു.. എന്റെ കൈകൾ തനിയെ ഉണർന്നു..
“ഇതെന്താ നാണിചേച്ചി ഇങ്ങനെ..” എന്ന നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യത്തോടെ എന്റെ രണ്ടു ചെറിയ
കരങ്ങളും ആ വലിയ മുഴകളിൽ അമർന്നു… ഞാൻ അല്പം ബലം കൊടുത്ത അത് ഞെക്കിനോക്കി..
എല്ലാം ഒന്ന് മനസിലാക്കാൻ ഉള്ള സമയം നൽകാതെ നാണിചേച്ചി പുറകോട്ടു മാറിപ്പോയി..
നിങ്ങൾ തെറ്റായി ചിന്തിക്കല്ലേ.. എന്നിൽ കാമം ലവലേശം ഇല്ല അപ്പോഴൊന്നും..
അതെന്താന്നുകൂടി അറിയില്ല.. ഇത് വെറും കൗതുകം.. ഒരുതരം ആകാംഷ..
സത്യം പറഞ്ഞാ കൈകൊണ്ടുള്ള ആ ഞെക്കിൽ ഞാൻ വല്ലാണ്ട് പേടിച്ചുപോയി.. ശരീരം വേറെ ഏതോ
അവസ്ഥയിലേക്ക് മാറിയപ്പോലെ.. ഒരുതരം കോരിതരിപ്പു ദേഹത്തുണ്ടായപോലെ… ഞാൻ അടിയിലേക്ക്
നോക്കി.. അത്ഭുതം.. എന്റെ മൂഞ്ഞാണ്ടി നിവർന്നുനിൽക്കുന്നു.. നല്ല കട്ടിവന്നപോലെ..
ഞാൻ ഒന്ന് പതിയെ തടവി.. ഒരുതരം വല്ലാത്ത സുഖം.. നാണിചേച്ചിയെ നോക്കിയപ്പോൾ
പുള്ളിക്കാരി രൂക്ഷഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കുകയാണ്.. എനിക്ക് ശരിക്കും കരച്ചിൽ വന്നു ആ
നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ.. എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.. നിവർന്നുനിന്ന മൂഞ്ഞാണ്ടി ചുങ്ങി
താണു.. എന്റെ കരച്ചിൽ കണ്ടുകൊണ്ടു നാണിചേച്ചി ചെറിയ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അടുത്തേക്ക്
വന്നു.. ആ മാറിലേക്ക് എന്നെ ചേർത്തുനിർത്തി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..
“കണ്ണൻ കരയണ്ടാ ട്ടോ..(എന്നെ വീട്ടിൽ കണ്ണൻ എന്നാ വിളിക്ക്യ) എന്തിനാ മോൻ അവിടൊക്കെ
പിടിച്ചേ.. മോശല്ലേ.. സാരില്ല.. പോട്ടെ..”
ആ വാക്കുകൾ എനിക്ക് അല്പം ആശ്വാസമേകി.. ആ ധൈര്യത്തിൽ ഞാൻ നേരെ നിന്ന് നാണിചേച്ചിയെ
നോക്കി…
“നാണിചേച്ചിക്കെന്താ ഇത്ര വലിയ മുഴകള്.. വേറാർക്കും ഇല്ലല്ലോ.. ഇതിനുള്ളിൽ
വെള്ളമാണോ..” എന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യം കേട്ട് നാണിചേച്ചി വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു..
“മോന് അതറിയേണ്ട പ്രായമാവുമ്പോൾ താനേ അറിഞ്ഞോളും ട്ടോ.. ഇപ്പൊ പോയി
കുളിക്കു..”നാണിചേച്ചി സ്നേഹപൂർവ്വം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ മനസില്ലാമാനസോടെ കുളിക്കാൻ
പോയി.. ഇടയ്ക്കു ഒന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ അതിശയത്തോടെ മൂക്കിൽ വിരലും വെച്ച്
എന്നെ നോക്കുന്ന നാണിചേച്ചി..
പിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെയൊന്നുമല്ല സംഭവിച്ചത്.. നാണിചേച്ചി വീട്ടിൽ എല്ലാവരോടും
ഇത് പറഞ്ഞു.. വീട്ടുകാർ കുഴപ്പമില്ല.. പക്ഷെ.. നാട്ടുകാർ.. ഹോ..
ദൈവമേ.. നാണിചേച്ചിക്കു നല്ലതുമാത്രം വരുത്തണെ.. എന്നാലും ആ തള്ള കുളിക്കടവിലും
മറ്റും ഇത് തമാശയോടെ പറഞ്ഞുനടന്നു അവിടുന്ന് അവരുടെ വീടുകളിലും ആ കഥ വ്യാപിച്ചു. ആ
വീടുകളിലെ ചില കുട്ടികളെങ്കിലും എന്റെ ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്നവർ.. പിന്നെ
പറയാനുണ്ടോ.. സ്‌കൂളിലും നാട്ടിലും ആകെ ഞാൻ ഏതാണ്ട് വേറെ ഏതോ ജീവിയായി.. പിന്നെ
തിരിച്ചറിവിന്റെ പ്രായമായപ്പോൾ കൂട്ടുകാരിൽ നിന്നും മറ്റും കിട്ടിയ സെക്സ്
ക്ലാസുകളും മറ്റും ഈ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചൊക്കെ എന്നെ ബോധവാനാക്കി.. അപ്പോഴാണ് അന്ന്
ഞാൻ ചെയ്തതിലെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലായത്.. പിന്നെ പറയാനുണ്ടോ..
മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ അമ്മയെക്കാൾ പ്രായമുള്ള സ്ത്രീയുടെ
മുലക്കു പിടിച്ചവൻ എന്ന ആ വലിയ സ്ഥാനപ്പേര് എനിക്ക് ചാർത്തിക്കിട്ടി..
കൂട്ടുകാരുടെ വീട്ടിലൊക്കെ പോകുമ്പോൾ അവിടുള്ള പെൺകുട്ടികൾ ഒക്കെ വെളിയിൽ ഉണ്ടേൽ
അവരുടെ അമ്മമാർ പെൺകുട്ടികളോട് അകത്തേക്ക് പോകാൻ കണ്ണുകൾക്കൊണ്ടു ഗോഷ്ടി
കാണിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. ഹോ.. മൈര്.. എന്തൊരു ഗതികേട്.. പക്ഷെ
കാണാൻകൊള്ളാവുന്നതുകൊണ്ടു അതിൽ ചില പെണ്കുട്ടികളെങ്കിലും ജനാലായിൽകൂടി എന്നെ നോക്കി
കണ്ണിറുക്കി കാണിക്കും.. എന്തായാലും അവരുടെ അമ്മമാരെല്ലാം എന്നെ ആ രീതിയിൽ
കാണുന്നതുകൊണ്ടു മറ്റുള്ളവരുടെ വീട്ടിൽപോകുന്ന പരിപാടി ഞാൻ പരമാവധി കുറച്ചു..
ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണേലും സത്യം പറഞ്ഞാ മനസുകൊണ്ട് ഞാൻ വളരെ നല്ലവനായിരുന്നു.. സത്യം..
ഞാൻ ഇന്നേവരെ ഒരു പെണ്കുട്ടിയോടും മോശമായി പെരുമാറുകയോ വേണ്ടാതീനം പറയുകയോ
ചെയ്തിട്ടില്ല.. എന്നാലും അവളുമാരുടെമുന്നിൽ ഞാനൊരുമാതിരി… വേണ്ട.. ഒന്നും
പറയുന്നില്ല..ഡിഗ്രി സമയത്തു കോളേജിൽ ചില കൂതറ കഴപ്പികൾ പ്രൊപോസ് ഒക്കെ ചെയ്തതാ…
പക്ഷെ നല്ല കുടുംബത്തിൽ പിറന്നതൊന്നും എന്റടുത്തേക്കടിക്കില്ല.. സാരില്ല.. നമ്മൾ
ഇങ്ങനെയൊക്കെ അങ്ങ് ജീവിക്കും.. ഇനി പി ജി ചെയ്യാൻ എന്തായാലും വേറെ ഏതേലും
നാട്ടിലേക്കെ പോന്നോള്ളൂ… ഇവിടുത്തെ ഈ കോപ്പിലെ ജീവിതം മടുത്തു.. പണ്ടെങ്ങാണ്ടോ
അറിവില്ലാത്ത പ്രായത്തിൽ എന്തോ ചെയ്തെന്നു കരുതി അതും മനസ്സിലിട്ടു മനുഷ്യനെ
ഒരുമാതിരി വാണമാക്കുന്ന ഈ നാട്ടിൽ നിന്നും പോണം.. എന്നിട്ടുവേണം ഒരു നല്ല
പെണ്ണിനെയൊക്കെ പ്രേമിച്ചു ഒന്ന് പൊളിക്കാൻ.. ആ.. എല്ലാം നടക്കും..
പിന്നെ എന്റെ അച്ഛനെപറ്റി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.. അതെന്താന്നുവെച്ചാൽ പുള്ളിയാണ് ഈ
കഥക്ക് മെയിൻ കാരണം.. അതുകൊണ്ടു കുറച്ചു കൂടുതൽ പറയാനുണ്ട്.. അതാ… മാധവമേനോൻ.. 50
വയസു… പാതി നരച്ച മുടിയും ബുൾഗാൻ സ്റ്റൈലിൽ വെച്ചിരിക്കുന്ന താടിയും മീശയും
അത്യാവശ്യം തടിച്ച ശരീരവും.. കാണാൻ ഒരു എടുപ്പൊക്കെയുണ്ട്.. പുള്ളി നാട്ടിലെ ഒരു
കൊച്ചു ശാസ്ത്രജ്ഞനാ… എല്ലാവരാലും അറിയപ്പെടുന്ന ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്ന അച്ഛൻ കാരണം
നാട്ടിലെ ചിലരെങ്കിലും ആ സ്നേഹം എന്നോടും കാണിക്കാറുണ്ട്… അച്ഛനോട് എല്ലാവര്ക്കും
ഇങ്ങനെ ഒരു സ്നേഹം തോന്നാൻ കാരണം പുള്ളി പലർക്കും വളരെ ഉപകാരിയായിരുന്നു..
ബെസിക്കലി പുള്ളി ഒരു വാച്ച് മേക്കാനിക് ആണ്.. പിന്നെ ഇലക്ട്രിക്ക് ഐറ്റംസ് ഒക്കെ
ചെറിയ ചിലവിൽ പുള്ളി റിപ്പയർ ചെയ്തു കൊടുക്കും.. ചില ചെറിയ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളും
പുള്ളി നടത്തിയിട്ടുണ്ട്.. തെങ്ങിൽനിന്നും തേങ്ങയിടാനുള്ള മെഷീൻ… പറമ്പുകളിൽ
നിന്നും മോഷണങ്ങൾ തടയാൻ ഉള്ള അലാം സംവിധാനം… അങ്ങനെ പലതും.. വീട്ടിൽ അച്ഛന്
ഇതുപോലുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ചെയ്യാൻ പ്രേത്യേക പരീക്ഷണ ശാല തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു…
മുത്തച്ഛനാണ് ആദ്യം അത് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്..മുത്തച്ഛനും ഇങ്ങനെ ഓരോ
പ്രാന്തുണ്ടായിരുന്നു…. പുള്ളിയുടെ മരണശേഷം പിന്നെ അച്ഛൻ അത്
സ്വീകരിക്കുകയായിരുന്നു… എന്തായാലും എനിക്ക് ഈ വക കാര്യങ്ങളിലൊന്നും ഒരു
താത്പര്യവുമില്ല.. ഒരുവക അറിയത്തുമില്ല..
ഈയടുത്തു അച്ഛന് തിരക്കുപിടിച്ച ഓട്ടമായിരുന്നു… കുറെ ദിവസങ്ങൾക്കുമുമെങ്ങാണ്ട്
മുത്തച്ഛന്റെ പഴയ പെട്ടിയില്നിന്നും ഒരു ബുക്ക് അച്ഛന് കിട്ടി.. അത് കിട്ടിയപ്പോൾ
മുതൽ തുടങ്ങിയതാ ഈ തിരക്ക്… ഒന്ന് കാണാൻകൂടി കിട്ടില്ല.. ചിലപ്പോ പുറത്തുപോകും..
എന്നിട്ടു എന്നേലും കുന്ത്രാണ്ടം മേടിച്ചോണ്ടുവരും.. പരീക്ഷണശാലയിലേക്കു കയറും..
കതകടക്കും.. ആർക്കുംതന്നെ അങ്ങോട്ട് പ്രവേശനമില്ല.. പ്രത്യേകിച്ചു എനിക്ക്… ചിലപ്പോ
അമ്മയെങ്ങാനും കുറച്ചു വെള്ളം കൊടുക്കാനും മറ്റും പോയാലായി.. കുറച്ചുദിവസമായി
രാത്രിയിലും പണിയാ.. 10 മണി കഴിയും അതിൽനിന്നും ഇറങ്ങണമെങ്കിൽ…
ഇതിനുമാത്രം എന്താ ഇത്ര കാര്യമായി ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ പറയും.. ”
നിങ്ങളെല്ലാം നോക്കിക്കോ… ഇനി നിങ്ങൾ ലോകപ്രശസ്ത ശാസ്ത്രജ്ഞൻ ശ്രീ മാധവമേനോന്റെ
പേരിലായിരിക്കും ഇനി ലോകത്തിൽ അറിയപ്പെടാൻ പോണേ.. ലോകത്തിൽ ഇതുവരെ സാധിക്കാത്ത ഒരു
കാര്യം ഞാൻ ചെയ്യാൻ പോകുവാ.. കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾക്കൂടി നിങ്ങൾ കാത്തിരുന്നാൽ മതി..”
ഞാൻ കുറെ ആലോചിച്ചു… എന്താണ് ഇത്രവലിയ കാര്യം.. അച്ഛൻ എന്തായാലും ചുമ്മാ ഇങ്ങനെ
പറയില്ല.. എന്തോ വലുതായി കണ്ടുപിടിക്കാനുള്ള തുമ്പു കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാകും..
അങ്ങനൊക്കെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിലെ കൗതുകം എനിക്ക് അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..
അതറിഞ്ഞേ തീരു എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു.. അതിനു ആ പരീക്ഷണശാലയിൽ കയറി നോക്കുക
എന്ന മാർഗം മാത്രമേ ഉള്ളു.. ആ ഒരു കാര്യം കണ്ടറിയാനാണ് ഈ രാത്രിയിൽ ഞാൻ ഇങ്ങനെ
പാത്തും പതുങ്ങിയും പോണെ..
മൊബൈൽ ഫ്ലാഷിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ഞാൻ അച്ഛന്റെ പരീക്ഷണശാലയുടെ മുന്നിലെത്തി… ലോക്ക്
ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്.. മുന്നിലെ പൂ ചട്ടിയുടെ അടിയിലാണ് താക്കോൽ.. നിരീക്ഷിച്ചു
കണ്ടുപിടിച്ചതാ താക്കോലിരിക്കുന്ന സ്ഥലം.. ഞാൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ആ പൂച്ചട്ടി പൊക്കി
താക്കോൽ എടുത്തു… ഇടക്കുന്നു വൃത്തികെട്ട കൊതുകുകൾ എന്നെ കുത്തിനോവിക്കുന്നുണ്ട്..
സാരില്ല.. സഹിക്കാം.. ഞാൻ പതിയെ കതക് തുറന്നു.. ഭാഗ്യം വലിയ ശബ്ദം വന്നില്ല..
ഉള്ളിൽ വാൻ ഇരുട്ടാണ്.. ഞാൻ മൊബൈൽ ഫ്ലാഷ് അകത്തേക്ക് കാണിച്ചു ശ്രദ്ധിച്ചു
ചുവടുകൾവച്ചു.. എന്നിട്ടു പതിയെ ഡോർ ചാരി…
ലൈറ്റ് ഇട്ടാലോ…. വേണ്ട . അച്ഛനെങ്ങാനും മുള്ളാൻവല്ലോം എഴുന്നേറ്റാൽ ചിലപ്പോൾ
പണിയാകും.. ഞാൻ മൊബൈൽ ഫ്ലാഷ് ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് ഓടിച്ചു.. ഇതെന്താ… ആക്രിക്കടയോ…
ഒരുമാതിരി ആക്രിസാധാനങ്ങൾ കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നപോലെ… ചുറ്റുപാടും പലതരം ഐറ്റംസ്..
പഴയ മോട്ടോറുകളും പഴയകാലത്തെ കുറച്ചു ക്ലോക്കുകളും പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ സാധനങ്ങൾ..
ഞാൻ പതിയെ മുന്നോട്ടുനടന്നു… ഇതിലേതു മാങ്ങയാണോ പുതിയ കണ്ടുപിടുത്തം.. ചുറ്റുപാടും
കണ്ണുകൾ ഓടിച്ചു മുന്നോട്ടുനീങ്ങിയപ്പോൾ ഫ്ലാഷിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ ഒരു ചെറിയ അലമാര
പോലെ ഒരു സാധനം എന്റെ കണ്ണിലുടക്കി… ഏഴടിയോളം നീളവും നാലടി വീതിയും കാണും..
അതിലേക്കു പല വയറുകളും പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ ഐറ്റംസ് കണേക്ടഡ് ആണ്.. മുന്നിൽ ചെറിയ
വാതിൽ പോലെ എന്തോ ഉണ്ട്.. ഞാൻ അത് ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി..
ഇനി ഇതാണോ പുതിയ കണ്ടുപിടുത്തം.. എന്താണാവോ ഇത്. ഒരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല.. ഞാൻ
നല്ലവണ്ണം അത് വീക്ഷിച്ചു… അതിനു ചുറ്റുപാടും നടന്നു.. ഒരു ഐഡിയ യും
കിട്ടുന്നില്ല.. ഇനി ഇതെന്താണ് എന്ന് എങ്ങനെയാ മനസിലാക്കുക എന്ന ചോദ്യം എന്റെ
മനസ്സിനെ കുഴക്കി.. ചിലപ്പോ അച്ഛൻ ഇതിനെക്കുറിച്ച് എവിടെയേലും എഴുതിയിട്ടുണ്ടാകും..
ഏതേലും ബുക്കിൽ… അച്ഛൻ അങ്ങനെ ചെയ്യാറുണ്ട്.. അങ്ങനെ ഒരു ചിന്ത മനസിലേക്ക്
വന്നപ്പോൾ ഞാൻ ചുറ്റുപാടും വല്ല ബുക്കും ഉണ്ടോ എന്ന് തിരയാൻ തുടങ്ങി.. ഫ്ലാഷിന്റെ
വെളിച്ചത്തിൽ പല ബുക്കുകളും അവിടെ കാണപ്പെട്ടുവെങ്കിലും അതൊന്നും ഇതുമായി
ബന്ധപ്പെട്ടതായിരുന്നില്ല.. ആകെ നിരാശ.. മേനക്കെട്ടു രാത്രി ഉറക്കമൊഴിച്ചു വന്നത്
വെറുതെ ആയോ.. ആകെ നിരാശനായിരിക്കുന്ന സമയത്തു ഏതോ ഉൾപ്രേരണയാൽ ഞാൻ ആ വലിയ
പെട്ടിയുടെ വാതിൽ ഒന്ന് തുറന്നു.. അത് എളുപ്പം തന്നെ തുറന്നുവന്നു.. പതിയെ
അകത്തേക്ക് ഫ്ലാഷ് തെളിച്ചു.. കുറെയേറെ വയറുകളും അതിനോടാനുബന്ധിച് പല മറ്റുചില
ഉപകരണങ്ങളും കണ്ണേക്ട ചെയ്തിരിക്കുന്നു… കുറെയേറെ സ്വിച്ചുകളും അതിൽ ഉണ്ട്.. ഞാൻ
അകത്തേക്ക് പതിയെ കടന്നു.. ഇടത്തുവശതായി ചെറിയ ഒരു ബോക്സ് പോലെയെന്തോ ഉണ്ട്..
കണ്ണുകൾ ഒന്നുകൂടി ചുറ്റും ഉഴിഞ്ഞപ്പോൾ രണ്ടു ബുക്കുകൾ അവിടെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.. അതിൽ
ഒന്ന് വളരെ പഴക്കം ചെന്ന ബുക്ക് ആണ്.. മറ്റൊന്ന് പുതിയ ഒരു ഡയറി ആണ്.. ഞാൻ ആ പുതിയ
ഡയറി് കയ്യിലെടുത്തു തുറന്നു.. ആദ്യപേജിൽ തന്നെ എഴുതിയിരിക്കുന്ന വാക്കുകൾ എന്റെ
കണ്ണിലുടക്കി. .. “ടൈംമെഷിൻ.”
തുടരും…..