അപകട വിവരം അറിഞ്ഞ ശേഷം അരുണിമയുടെ വീട് “”എന്റെ കൃഷ്ണാ എന്റെ വിഷ്ണു ഏട്ടനൊരാപത്തും വരുത്താരുതെ, അവനെ എനിക്ക് തിരിച്ചു തരണേ, നിന്നോടല്ലാതെ, ആരോടും പറയാനില്ലെനിക്ക്, ഒരുപാട് ഞാനവനെ വട്ടു കളിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്,

“”വിഷ്ണുവേട്ടന് അരുണിമയെ ഇഷ്ടം ആണോ.”” ചെസ്സ് കളിക്കുന്നതിനിടയില്‍ അവള്‍ ചോദിച്ചു. “”ഏയ്, അങ്ങനെ ഒന്നും….., ആമി നല്ല കൊച്ചാ. ആരെന്തു പറഞ്ഞാലും എല്ലാം കേട്ടുനിക്കണ ഒരു തൊട്ടാവാടി ഈ ആര്യ മഹാദേവിന്റെ

നീ എന്തിനാ ഇവിടെ മാറി ഇരുന്നേ?”’ അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. “”നിങ്ങടെ വീട്ടിൽ വരാൻ, ശ്രീയേയൊക്കെ കാണാൻ “” അവൾ ഒന്നും വിട്ടുപറയാൻ തയാറായില്ല. “”നിന്റെ വീട്ടിലൊക്കെ പറഞ്ഞോ നീ?”” “”അവിടോട്ടായൊണ്ട്

“”അവൻ കൊന്നില്ലല്ലോ,…. അതിനർത്ഥം നിങ്ങളുടെ ഹീറോ തോറ്റു എന്നാണോ?”” “”ഹമ് തോറ്റുപോയി.”” “”ഇപ്പൊ നിങ്ങടെ ഹീറോ എന്ത് ചെയ്യുന്നു വിൽ ഹി ഗിവ്വപ്പ്‌ ?”” “”മുറിവേറ്റ സിംഹത്തിന്റെ ശ്വാസം ഗർജ്ജനത്തെക്കാൾ ഭയങ്കമായിരുന്നു.””

സപ്പോര്‍ട്ട് കുറഞ്ഞു വരുന്നത് കഥ മോശമയോണ്ടാണോ ? അതോ ആര്‍ക്കും മനസിലാവാത്തോണ്ടോ ? അതോ തുണ്ട് കുറവായോണ്ടോ ? അറിയില്ല . പക്ഷെ ഞാന്‍ തോല്‍ക്കാന്‍ തയാറല്ല കൂടെപിടിക്കാന്‍ പറ്റണോരു പിടിച്ചോളിന്‍,

ഒരുപാടു താമസിച്ചു എന്നറിയാം, ചില ഒഴിച്ചൂകൂടന്‍ പറ്റാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു പിന്നെ മടിയും അതാണ് പ്രധാന കാര്യം. ഇതുവരെ നിങ്ങള്‍ തന്ന എല്ലാ സപ്പോര്‍ട്ടിനും നന്ദി, തുടര്‍ന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. പേരെടുത്തു പറയണ്ട

ആ ടാക്സി കാർ ഗേറ്റ് കടന്നു വരാന്തയിൽ നിന്ന് ഏറെകുറെ പത്തു മുപ്പതു മീറ്റർ അപ്പുറം വന്നുനിന്നു. എന്റടുത്തു തള്ളിക്കൊണ്ടിരുന്ന കാര്‍ന്നോര്‍ ആ താക്കോല്‍ കൂട്ടം എന്‍റെ കയ്യില്‍ താരത്തെ അതുകൊണ്ട്

നിങ്ങള്‍ ഇതുവരെ തന്ന എല്ലാ പ്രോത്സാഹനത്തിനും നന്ദി. നിങളുടെ ഈ പ്രോത്സാഹനം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നെ പോലുള്ള ഭ്രാന്തന്മാരുടെ മനസ്സില്‍ മുളച്ച കഥകല്‍ ഒക്കെയും ചാപിള്ളയായി പോകുമായിരുന്നു.ഇന്ന് ഇതിലെ ഓരോ കഥാപത്രങ്ങക്കും എന്‍റെ

അന്ന് ആ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു കത്തും എഴുതി വെച്ചു ഇറങ്ങുമ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു ഊഹവും ഇല്ലാരുന്നു എവിടെ പോകണമെന്നോ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നോ. ആകെ ലക്ഷ്യം ആര്യയുടെയും ഭദ്രന്റെയും ജീവിതത്തിൽ നിന്ന്

എന്‍റെ ഈ സൈറ്റിലെ ആദ്യ കഥയാണ്, ഈ ഭാഗത്ത് തുണ്ടില്ല , കാരണം ഇപ്പൊ പറഞ്ഞാല്‍ ഈ കഥയുടെ ആത്മാവ് ഇല്ലണ്ടാകും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ഈ കഥ പുരോഗമിക്കുമ്പോള്‍ കതപത്രങ്ങള്‍