പ്രേമം

Posted on

“ഇല്ല സാർ എനിക്ക് പരാതിയൊന്നും….” കപ്പടാ മീശയും മുറുക്ക് വായിലും വെച്ച റൈറ്റർ എഴുതിയത് മുഴുവനും പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലെ കറങ്ങുന്ന ഫാനിന്റെ ഒച്ചയും കേട്ട് വായിച്ചപോൾ എനിക്കെന്തോ ഉള്ളിലൊരു ആന്തലുണ്ടായി, ചെറുതായി നെറ്റിയിൽ നിന്നുമൊരു വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ ഒഴുകുന്നുണ്ട്. ഇടം കണ്ണിട്ടു അരികിൽ നോക്കുമ്പോ ജയിൽ കമ്പിയിൽ അവൻ കൈയും മുറുക്കി പിടിച്ചു എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചു മുൻപ് എസ് ഐ അവന്റെ കരണത്തടിച്ച പാട് അവന്റെ ചുവന്ന കവിളത്തു കണ്ടതും. വേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് തോന്നിപോയി.

“മാഡം ആലോചിച്ചിട്ടാണോ? അവനെ കണ്ടാലറിയാം..!” കഷ്‌ഠിച്ചു മലയാളം പറയുന്ന ആ തമിഴ് റൈറ്റർ തരക്കേടില്ലാതെ മലയാളം പറയുന്നത് ഇനി അത്ഭുതപെടുത്തി.

“എനിക്ക് പരാതിയില്ല.” ഞാനുറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. ശ്വാസം നേരെയിട്ടു.

സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും വിമലയോടപ്പം ഞാനിറങ്ങി. അമീർ എന്നാണ് അവന്റെ പേര്. കുറെ നാളായി പിറകെ നടക്കുന്നു. ബസിലും മിക്കപ്പോഴും ഹോസ്പിറ്റൽ വരെ പിറകെയുണ്ടാകും. ഇന്ന് അവന്റെ കയ്യില് ഒരു കത്തു കണ്ടതും, അവനെനിക്ക് തരാൻ പോവുകയാണോ എന്ന് പേടികൊണ്ടാണ്. ബസ്റ്റോപ്പിൽ ഞാൻ വിറച്ചു നിന്നത്. എനിക്കറിയില്ല, അവൻ….

അവനെന്നെക്കാളും പ്രായം കുറവാണ്. ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുക. പക്ഷേ അവന്റെയും എന്റെയും അഡ്രസ് പോലീസ് വാങ്ങിയാൽ രണ്ടാളും ഒരേ വീടിന്റെ മേലെയും തഴെയും താമസിക്കുന്നവരാണെന്നു അവർക്ക് മനസിലാക്കുകയും ചെയ്യും.

പിന്നെയത് അവന്റെ പരെന്റ്സ് നും അറിയും. ഞാനും എന്റെ അനന്തിക മോളുമാണ് ആകെയുള്ള ബന്ധുക്കളെന്നു പറയുന്നത്. ഈ നഗരത്തിലേക്ക് വരുമ്പോ ആശ്രയം വിമല മാത്രമായിരുന്നു.

വിമല വഴിയാണ് എനിക്കീ വീട് കിട്ടിയതും. ഭർത്താവ് ഉപേക്ഷിച്ചതാണ് എന്ന് പറയുമ്പോ പലരുടെയും കണ്ണിൽ ഞാനൊരു പിഴയാണ് എന്ന തരത്തിലുള്ള നോട്ടം പതിവാണ്. അനന്തികയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞു പലപ്പോഴും നൈറ്റ് ഷിഫ്റ്റ് ഞാൻ എടുക്കാറില്ല. അവളിപ്പോൾ 10ആം ക്‌ളാസ് ൽ ആണ്. പൊന്നുപോലെ നോക്കുന്ന എനിക്കിപ്പോ പേടി അവളെയോർത്തല്ല. എന്നെക്കുറിച്ചു തന്നെയാണ്.

“വസുധ. നീയെന്താ പരാതിയില്ലാന്നു പറഞ്ഞെ.” വേഗത്തിൽ നടക്കുന്ന എന്റെ കൈയുംപിടിച്ചുകൊണ്ട് വിമല ചാടിത്തുള്ളി. അവളുടെ കണ്ണിൽ അമീറിനോടുള്ള ദേഷ്യം നല്ലപോലെയുണ്ട്.

“വേണ്ടടി, അവൻ…”

“നിന്നെപോലെയുള്ളവരാണ് ഇതുപോലെയുള്ള ആമ്പിള്ളേർക്ക് വളം വെക്കുന്നത്.”

“അങ്ങനെയൊന്നുല്ല. വാ നമുക്കൊരു ഓട്ടോ വിളിക്കാം. ഇപ്പൊ തന്നെ വൈകി.”

ഞാനും വിമലയും ഒരു ഓട്ടോയിൽ കയറി. വണ്ടിയോടിക്കുമ്പോ ഓട്ടോ ഡ്രൈവറുടെ തുടരെത്തുടരെയുള്ള കണ്ണാടിയിലൂടെയുള്ള നോട്ടം എന്നെ അലോസരപ്പെടുത്തി. ഞാനത് കാര്യമാക്കിയതുമില്ല. ഞാനല്ലേ എന്റെ മുന്നും പിന്നും ഉള്ള ഭാരം ചുമക്കുന്നത് ഇവമ്മാരുടെ നോട്ടം കാണുമ്പോ ഇത്തവർക്ക് ചുങ്കം കൊടുത്തു ചുമടെടുപ്പിച്ചത് പോലെയുണ്ട്.

ഹോസ്പിറ്റലിലെത്തി അരമണിക്കൂറായിട്ടും വല്ലാത്തൊരു അസ്വസ്‌ഥതയിരുന്നു. എന്തായിരുന്നു എനിക്ക് പറ്റിയതെന്ന് ഇത്ര നേരമായും എനിക്ക് മനസിലായില്ല. ശാന്തൻ ഡോക്ടറുടെ വായീന്നു നല്ല ഭേഷായിട്ട് കിട്ടുകയും ചെയ്തു. 12 ആം മുറിയിലെ പേഷ്യന്റിനു ഇൻജെക്ഷൻ എടുക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാനത് മാറന്നു. സ്വസ്‌ഥമായി കുറച്ചു നേരം ഇരിക്കാനായി ഞങ്ങളുടെ റസ്റ്റ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

അനന്തിക പഠിക്കാൻ മിടുക്കിയാണ്, അവളെകുറിച്ചോർത്തു ഞാൻ പാക്ക് ചെയ്ത ലഞ്ച് ബോക്സ്’തുറന്നു. വിമല വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“നീയിതു എന്താലോചിച്ചു കഴിക്കുന്നേ എന്ന്.” ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഊണ് പൂർത്തിയാക്കി ജോലി തുടങ്ങി. വൈകുന്നേരം ഞാൻ പതിവുപോലെ തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നുമിറങ്ങാൻ ഒരല്പം വൈകി. അനന്തിക ട്യൂഷനും കഴിഞ്ഞാണ് വീടുത്തുക. അവളെത്തും മുന്നേ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കി വെച്ചില്ലെങ്കിൽ പെണ്ണ് കലിതുള്ളും. എന്നെപോലെ തന്നെയാണ്. ചെറുപ്പത്തിൽ ഞാൻ വാശിക്കാരിയായിരുന്നു. കല്യാണത്തിന് ശേഷം എല്ലാം മാറി. ഭർത്താവിനെ അനുസരിക്കുന്ന നല്ല കുട്ടിയായി. പക്ഷെ അനന്തികയ്ക്ക് മൂന്നു വയസുള്ളപ്പോൾ അദ്ദേഹം കൂടെ ജോലി ചെയുന്ന പെൺകുട്ടിയുമായി അടുപ്പത്തിലാകുകയും, അവളെ ഗർഭിണിയാക്കി അവളോടപ്പം നാടുവിടുകയും ചെയ്തു.

പൂന്തോട്ടത്തിലെ മിക്ക ചെടികളും വാടിയിരിക്കുന്നു. അവനിതിനു നേരം എവിടെയാണ്. അല്ലേലും പെണ്പിള്ളേരുടെ പുറകെ നടക്കുമ്പോ, ഇതിനൊക്കെ സമയമുണ്ടോ? ഗേറ്റ് തുറന്നു ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നതും, ഡ്യൂക്ക് ന്റെ ഓറഞ്ചു നിറമുള്ള ബൈക്ക് മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ പാർക്ക് ചെയ്തത് കണ്ടു.

കാലിന്റെ വേഗത ഒരല്പം കൂടിയത് യന്ത്രികമായിട്ടായിരുന്നു. കോണിപ്പടി കയറി മേലെ നിലയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോ, താഴെ ടീവിയിൽ ഏതോ ഹിന്ദി പാട്ട് കേൾക്കാമായിരുന്നു. സേമിയ കൊണ്ട് ഉപ്മാവുണ്ടാക്കി. അനന്തികയ്ക്കതിഷ്ടമാണ്. പെട്ടെന്നെന്തോ മനസ്സിൽ ഒരു വിങ്ങൽ പോലെ. ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്കൊരുനിമിഷം നോക്കി നിന്നു. ശ്വാസം നേരെ വിട്ടുകൊണ്ട് ഞാനിച്ചിരി ഉപ്മാ പ്ളേറ്റിലാക്കിക്കൊണ്ട് താഴേക്ക് നടന്നു. നടക്കുമ്പോ സാരി ഒന്നുടെ ശ്രദ്ധിക്കയുണ്ടായി.

“അമീർ.” ഞാൻ ധൈര്യം സംഭരിച്ചുകൊണ്ടവന്റെ പേര് രണ്ടു വട്ടം വിളിക്കേണ്ടി വന്നു. ഒന്ന് മനസിലും രണ്ടാമത് യാഥാർഥ്യമായും.

വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് അവൻ നേരെ തന്നെ നടന്നു. എന്നെയൊന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല.

“അമീർ, വിശക്കുന്നുണ്ടോ? കുറച്ചു ഉപ്മാ ആണ്. കഴിക്കുമോ നീ?” അവന്റെ മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ ടീപോയിലേക്ക് പ്ളേറ്റ് വെച്ചു. ടീവിയിൽ തന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ ശ്രദ്ധ.

“ഞാൻ പോട്ടെ!” അപ്പോഴും എന്നെ നോക്കിയില്ല. ഞാൻ പിന്നെ നിന്നില്ല, അവന്റെ കവിളിൽ ഞാൻ കാരണമേറ്റ ചുവന്ന പാടുകൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ വേദനയായി മാറുന്ന നിമിഷം, എനിക്കറിയില്ല. അതിനോടകം തന്നെ മനസിൽ ഒരു നൂറാവർത്തി അവനോടു സോറി എന്ന് വിറച്ചു വിറച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞിരുന്നു.

അനന്തിക വന്നയുടനെ ബാഗും സോഫയിലിട്ട് ടീവി ഓൺ ചെയ്തു. ഉപമാവും ചായായും ഞാനെടുത്തു സോഫയുടെ മുന്നിലുള്ള ടീപ്പോയിൽ വെച്ചതും അവളതു എടുത്തു കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“കയ്യും മുഖവും കഴുകിയിട്ട് കഴിച്ചൂടെ അനുമോളെ.”

“കഴിച്ചിട്ടു കഴുകാം ഇനി.” ചിരിയോടെ സേമിയ ഉപ്പ്മാവ് അവള് കഴിച്ചു തുടങ്ങി. അമീർ കഴിച്ചു കാണുമോ എന്നൊരു ചോദ്യം എനിക്ക് വീണ്ടും ഒരു നിമിഷം തോന്നി. കഴിച്ചു കാണും. എന്നാലും അമ്മയില്ലാത്ത കൊച്ചിനെ സ്നേഹിക്കാൻ ആരുമില്ലാത്ത കൊണ്ടാണ് അവൻ വഷളായത്. പക്ഷെ അതോർത്തുകൊണ്ട് അനുമോളെ നോക്കുമ്പോ, എനിക്ക് ചിരിയും വന്നു. ഞാനുണ്ടായിട്ടും അനുമോൾ ഇപ്പോഴും അത്യാവശ്യം കുറുമ്പും വാശിയും അഹങ്കാരവും എല്ലാമുണ്ടല്ലോ. കൊച്ചു വഷളത്തി തന്നെ! എന്റെ പൊന്നോമന.

ചോറ് കുക്കറിൽ വെന്തു കഴിഞ്ഞയുടനെ ഞാൻ മീൻ മുളകിൽ ഇട്ടത് രുചിച്ചു നോക്കി. നല്ല എരിവും പുളിയും സൂപ്പർ ആയിട്ടുണ്ട് എന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ ഉള്ളിലൊരു ആരവം പൊങ്ങി എണീറ്റു. ഇനി അടുത്ത പണി കുളിക്കണം. അത് കഴിഞ്ഞു അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിക്കണം. പിന്നെ അത്താഴം കിഴക്കണം, കിടക്കണം. ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ് എന്റെ ദിനചര്യ.

പക്ഷെ അന്ന് രാത്രി കിടക്കാൻ നേരം, ഉറക്കമേ വരുന്നില്ല, അനു മീൻകറിയുള്ളത് കാരണം നന്നായിട്ടു കഴിച്ചു. അവൾ നേരത്തെ തന്നെ ഉറങ്ങി. പക്ഷെ ഞാൻ എണീക്കും മുന്നേ അവൾ എണീക്കാറുണ്ട്. പഠിക്കുക ഒക്കെ ചെയ്യും. ആ കാര്യത്തിലെനിക്ക് പരാതിയില്ല.

ഇടക്കൊന്നു കറന്റ് പോയതും, ചൂട് കാരണം ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു. നേരം 12 ആവറായി. ഇനി ഇന്നത്തെ പോലെ നാളെയും വൈകുമോ ദൈവമേ? അനുമോൾക്ക് ചൂടൊന്നും പ്രശ്നമില്ല. എന്റെ ദേഹത്തു കയ്യിട്ടതും ഞാനെണീറ്റു. സ്ലീവ്‌ലെസ് നൈറ്റിയാണ്‌ വേഷം. അതുകൊണ്ടും കാര്യമില്ല. ചൂട് തന്നെ. നീളൻ മുടിയുള്ളത് കാണാൻ ഭംഗിയാണെങ്കിലും രാത്രി ഉച്ചിയിൽ കെട്ടിവെച്ചാലേ ചൂട് ഒരല്പമെങ്കിലും കുറയൂ.

ബെഡ്‌റൂമിൽ നിന്നും ഞാൻ പുറത്തേക്ക് വന്നു. ഹാളിനു മുൻപിൽ നിൽക്കാനും നടക്കാനുമായി ചെറിയൊരു തട്ടുപോലെ നീട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് നിന്നു. നല്ല കാറ്റുണ്ട് മുടിയഴിച്ചിടാമെന്നു തോന്നി. ഞാൻ കൈകൾ പൊക്കി ഉച്ചിയിൽ കെട്ടിവെച്ച മുടി അഴിച്ചിട്ടു. ഇളം തെന്നൽ എന്റെ മുഖത്തും ദേഹത്തും തട്ടി തടഞ്ഞു ഒഴുകിയതും ദേഹം മൊത്തം ഒരു നിമിഷം ത്രസിച്ചു. ബാംഗൂരിലെ ഇളം തണുപ്പ് നാട്ടിലെ പോലെയല്ല, ഒരു പ്രത്യേക സുഖമാണ്.

വാഹനങ്ങളുടെ ശബ്ദം വീട്ടിലേക്ക് കേൾക്കുന്നത് കുറവാണു, എങ്കിലും റോഡിലേക്ക് ഞാനൊന്നു നോക്കിയതും, വീടിനു മുൻപിലെ മാവിന്റെ ചോട്ടിൽ, ഓറഞ്ചു നിറമുള്ള ബൈക്കിൽ ചാരി നിന്ന് സിഗരറ്റു വലിക്കുകയാണ് അമീർ. ഇപ്പോഴും ഉറങ്ങീട്ടില്ലേ ? ഇവൻ.

ഞാൻ അവനെ നോക്കികൊണ്ട് ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പാവത്തിന് ഞാൻ കാരണം ആണോ ഉറക്കം പോയതിനു എന്നായിരുന്നു എന്ന് ചിന്ത!

അവൻ എന്നെ നോക്കി, സിഗരറ്റു താഴെയിട്ടുകൊണ്ട് ആംഗ്യഭാഷയിൽ “ഉറങ്ങിയില്ലേ ?” എന്ന് ചോദിച്ചു. എനിക്ക് മനസിലായെങ്കിലും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ ഞാൻ എന്താ എന്ന് കൈകൊണ്ട് ചോദിച്ചപ്പോൾ. അവൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്തിട്ട് എന്തോ ടൈപ്പ് ചെയ്തു. എന്റെ ഫോൺ മെസ്സജ്‍ ടോൺ കേട്ടപ്പോൾ സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഞെട്ടി. എന്റെ നമ്പർ എങ്ങനെ അമീറിന് കിട്ടി?

ഞാൻ വേഗം പോയി ഫോൺ തുറന്നതും സേവ് ചെയ്യാത്ത അവന്റെ നമ്പറിൽ നിന്നുമൊരു മെസ്സേജ്. “ഉറങ്ങിയില്ലേ ഇനിയും….”

“ഉഹും, നീയെന്താ ഉറങ്ങാത്തെ? എന്റെ നമ്പർ എങ്ങനെ കിട്ടി?”

“ഉറക്കം വരുന്നില്ല!” “തന്റെ നമ്പരൊക്കെ നേരേത്തയുണ്ട്. ഞാൻ ശല്യം ചെയ്യണ്ട വെച്ചിട്ട് ഇതുവരെ മെസ്സേജ് അയക്കഞ്ഞത്തതാണ്.”

“എന്താ വിളിച്ചേ താനെന്നോ?”

“അതിനെന്താ ?”

“ഒന്നുല്ല, ശെരി, പോയി കിടന്നുറങ്ങു.”

“ഇച്ചിരി നേരം മിണ്ടിക്കൂടെ?”

“എന്താ മിണ്ടാൻ?”

“ഉപ്മാ കഴിച്ചോ ചോദിക്കുന്നില്ല?”

“ഇല്ല”

“ഞാൻ തന്നെ പറയാം, കഴിച്ചില്ല കളഞ്ഞു.”

“ഗുഡ് നൈറ്റ്.” ഇരുട്ടിൽ എന്റെ നേരെ നിന്നുകൊണ്ട് ചിരിക്കുന്ന ആ രാക്ഷസന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പല്ലിറുമ്മിക്കൊണ്ട് ഞാൻ മുഖം വെട്ടിച്ചു തിരിഞ്ഞു. കറന്റ് അപ്പോഴേക്കും വന്നിരുന്നു. ഞാൻ അനുവിന്റെ അടുത്ത് കിടന്നതും, എനിക്കെന്തോ ഉള്ളിൽ വല്ലാത്ത ദേഷ്യമുണ്ടായി. എന്തൊരു സാധനമാണ് അവൻ. അടുപ്പിക്കാൻ പറ്റില്ല. ഇനി എന്തായാലും അവനോടു മിണ്ടില്ല ഞാൻ.

അലാറം സെറ്റ് ചെയ്യാനായി ഫോൺ എടുത്തതും. അമീറെനിക്കൊരു സെൽഫി അയച്ചു തന്നു. ഫോർക്ക് കൊണ്ട് സേമിയ ഉപ്മാ കഴിക്കുന്ന ഫോട്ടോ! എനിക്ക് ചിരി വന്നു. അറിയാതെ ഞാനൊരു സ്മൈലി അയച്ച ശേഷമാണ്, അയ്യോ അത് വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നിയത്. ഞാൻ പിന്നെ ഫോണിലെ നെറ്റ് ഓഫാക്കി, അലാറവും വെച്ച് അനന്തികയെ പൂട്ടി കിടന്നു.

രാവിലെ പതിവുപോലെ എണീറ്റുകൊണ്ട് ജോലികൾ തുടങ്ങി. അനു ഇരുന്നു പഠിക്കുന്നുണ്ട്, ഇല്ലെങ്കിൽ അടുക്കളയിൽ വന്നെന്നോട് എന്തേലും ചെയ്യാനുണ്ടമ്മേ എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു പോകുന്നയാളാണ്. ഇന്നൊന്നും ചോദിച്ചില്ല. എനിക്കെന്തോ സ്പെല്ലിങ് മിസ്റ്റേക്ക് തോന്നി.

“ഇന്നാ ബൂസ്റ്റ്!” ഞാൻ ഗ്ലാസിന്റെ അടിഭാഗമൊന്നു തുടച്ചു. അവളുടെമുന്നിലേക്ക് നീട്ടി. “ഹും?” അവളൊന്നു ചുണ്ടു രണ്ടു വശത്തേക്കും ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ മൈൻഡ് ആക്കിയില്ല.

“എന്താടീ കാന്താരി”

“ഒന്നൂല്ല, രാത്രി അമ്മേടെ ഫോണിലേക്ക് അമീർ ചേട്ടൻ മെസ്സേജ് ചെയ്യാറുണ്ടല്ലേ?”

“ഹേ ഇന്നലെയാ ആദ്യം, ബസ് മിസ് ആയപ്പോ അവനെന്നെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തു. അതാ”

“ഹും ശെരി, ദേ രാത്രിയൊക്കെ ആമ്പിള്ളേരുടെ കൂടെ മെസ്സേജ് ചെയ്താലുണ്ടല്ലോ, അമ്മയാണെന്നും നോക്കില്ല ഞാൻ കുത്തു വെച്ച് തരും?”

“ആഹാ, എടി കാന്താരി, നീയാരാണെന്ന നിന്റെ വിചാരം.”

“എന്നെ മാത്രം പറയാറുണ്ടല്ലോ, ആമ്പിള്ളേരോട് കൂട്ട്ട് വേണ്ടന്നൊക്കെ, ഇപ്പൊ അമ്മയ്ക്ക് മാത്രം എന്താ?”

“എന്റെ പൊന്നു മാഡം, എന്നെ സൂക്ഷിക്കാൻ എനിക്കറിയാം. നീ പോയി കുളിച്ചു വാ, വേഗം സമയം ആയി.”

ശേഷം ഞാനും കുളിച്ചു, ബ്രെക്ഫാസ്റ് ഇടിയപ്പം മൂന്നെണ്ണം കഴിച്ചതും വയർ നിറഞ്ഞു. വേഗം സാരിയും ഉടുത്തു ഹാൻഡ്ബാഗും തൂകി ബസ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു. എന്നും കാണാറുള്ള ആ മുഖം ഇന്നെന്തേ കണ്ടില്ല എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർക്കുമ്പോഴേക്കും വിമല ഓടി എന്റെയടുത്തെത്തി. “നീ നേരത്തെ എത്തിയോ?” “ഹേ ഇല്ല, ജസ്റ് ഇപ്പൊ.” “നിന്റെ ഷാജഹാൻ എവിടെ, പേടിച്ചോടിയോ ഇന്ന്.”

“നീ ഒന്ന് മിണ്ടാതിരി വിമല!”

“പോം …പോം …”

“ദേ വിനായകൻ എത്തി, പോവാം വാ …”

ബസിനെ മുന്നിലെ കിളി എന്റെ ദേഹത്ത് അമരാൻ നോക്കുന്നത് പതിവാണ്. ഞാൻ നൈസ് ആയിട്ട് മാറുകയും ചെയ്യും, അനുമോൾ പറഞ്ഞത് ഞാനോർത്തുപോയി. നമ്മളെ നമ്മൾ സൂക്ഷിക്കണം എന്ന്! ഇടക്ക് അവനെന്നെ ഉരുമ്മാൻ വന്നപ്പോൾ ഞാനൊന്നു കലിപ്പിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു. എന്നിട്ടും ഒരു നാണവുമില്ലന്നെ! തിക്കിലും തിരക്കിലും പെട്ട് ഒരുവിധമാണ് എന്നും ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തുന്നത്. വന്നാലുടൻ ജോലി തിരക്ക് തുടങ്ങുകയായി. അന്നും വറുത്തരച്ച ചിക്കനും ചോറും കൂട്ടി കഴിക്കുമ്പോ അമീറിനെ കുറിച്ചോർത്തു. ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലിയൊന്നു ഒതുങ്ങിയപ്പോൾ വാട്സാപ്പിൽ ഞാനവന്റെ ഡിപി നോക്കി. അവന്റെ മീശയും താടിയും, നല്ല ഉയരവും, മൊഞ്ചൻ തന്നെയാണ്.

മെസ്സേജ് അയക്കണോ എന്ന് ഞാനോർത്തു!!!! ഉഹും. വേണ്ട!!!

വൈകീട്ട് ബസിൽ തന്നെ തന്നെയായിരുന്നു തിരിച്ചു വന്നത്. വിമല ഉച്ചക്കിറങ്ങിയതുകൊണ്ട് തനിച്ചായിരുന്നു. വീട്ടു മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കിയതും അമീറിന്റെ ബൈക്ക് മാഞ്ചുവട്ടിൽ കാണാനില്ല. വീടും പൂട്ടിയിരുന്നു.

ഞാൻ സ്റ്റെപ് കയറി മുറിയിലെത്തിയശേഷം അവന്റെ വാട്സാപ്പ് നോക്കി. ഓൺലൈൻ ഉണ്ട് കക്ഷി. ചോദിക്കണോ എവെടെയാണെന്ന്? വേണ്ട!

കുളിയും കഴിഞ്ഞു, രാത്രിയിലേക്കുള്ള ഫുഡും, പിന്നെ അനന്തിക വന്നാൽ കഴിയ്ക്കാനുള്ളതും ഉണ്ടാക്കി വെച്ചു. ഇടക്ക് ഒരു തവണ ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അടുക്കളയുടെ ജനലിലൂടെ ഞാൻ താഴേക്ക് നോക്കി. റോഡിലൂടെ പോകുന്ന ഒരു പയ്യന്റെ ബൈക്ക് ഹോൺ ശബ്ദമാകാം.

അനന്തിക കാപ്പി കുടിയും പഠിക്കാനിരിക്കുമ്പോ അവളുടെ മുടി തഴുകി ഞാനടുത്തിരുന്നു. സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി താഴെ കറിവേപ്പില പറിക്കാൻ നോക്കുന്ന നേരവും അമീറിനെ എന്തെ കാണാത്ത എന്നൊരു നോവ് എന്നെ ബാധിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. അവനെന്തെങ്കിലും പറ്റിക്കാണുമോ ഇനി? ഹേയ് അവൻ ഫ്രെണ്ട്സ് ന്റെ കൂടെ മറ്റോ അടിച്ചുപൊളിക്കയോ മറ്റോ ആയിരിക്കും. ആരോഗ്യം ഒക്കെ സൂക്ഷിക്കുമോ ആവൊ? പിള്ളേരെല്ലേ. അല്ല താനെന്തിനാ അതിനു മൈൻഡ് ആക്കണേ!!!!

രാത്രി കിടക്കാനുള്ള തയാറെടുപ്പായി. അമീറിന്റെ ഉപ്പ അജ്മലിക്കയുടെ കാർ വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടിരുന്നു. ആളോട് എങ്ങനായിപ്പോ മകനെ കുറിച്ച് ചോദിക്കുക.

പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നുടെ വാട്സാപ്പ് നോക്കി. അയക്കാനായി ടൈപ്പ് ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുകയാണ് “എവിടെയാണ് അമീർ?” എന്നുള്ള മെസ്സേജ് പക്ഷെ സെൻഡ് അമർത്താൻ തുനിയുന്ന നേരം വിരലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നു.

അനന്തികയും ഞാനും കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കയായിരുന്നു. ഇനി ആലോചിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല. പെട്ടന്നാണ് വാട്സാപ്പിൽ സ്റ്റോറി എന്നൊരു സംഭവം ഉണ്ടല്ലോ, ഒന്ന് നോക്കിക്കളയാം എന്ന് വെച്ചത്.

ഹാവൂ!!! അമീറിന്റെ പേരും ഒപ്പം വട്ടത്തിൽ പച്ചനിറവും! മനസിലൊരു മഞ്ഞുകണം പെയ്യുന്ന നേരം നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി. കവിളൊന്നു തുടച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ അതിൽ തൊട്ടു!

ഇതെവിടെ???? ഗോവയോ? ഇവനെപ്പോ ഗോവ പോയി. പറഞ്ഞില്ല! അല്ല എന്നോട് പറയാനും മാത്രം ഞാനും അവനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധമെന്ത്? ഹം! എല്ലാ ഫോട്ടോയും ഞാൻ നോക്കി. അതിലെ ഒരെണ്ണം ഷർട്ട് ഇടാതെയാണ്!! വയറിലെ പാക്കുകൾ ഞാനോരോ എണ്ണമായി എണ്ണി. 6 വരെയെണ്ണി!! അവന്റെ മീശയും താടിയും. പക്ഷെ ആമ്പിള്ളേർ മാത്രമേ കൂടെ ഉള്ളു എന്നറിഞ്ഞപ്പോളാണ് ഒരാശ്വാസം കിട്ടിയത്. അവന്റെ കൂടെ ഒത്തിരി സുന്ദരികളൊക്കെ പഠിക്കുന്നതല്ലെ, എങ്ങാനും…..

എന്തോ ഉറക്കം വരാത്തത് കൊണ്ട് ഒന്നുടെ ഞാനാ സ്റ്റാറ്റസ് നോക്കാനായി മൊബൈൽ വീണ്ടുമെടുത്തു. ഒന്നുടെ നോക്കി. മനസിന് ഇഷ്ടമുള്ളത് കാണുക കേൾക്കുക എന്നുള്ള ആഗ്രഹം മാത്രം കൊണ്ട് നടക്കുന്ന എനിക്ക് ഇങ്ങനെയൊരു വട്ട് എന്തിനാണ് എന്നറിയില്ല. ഒരു പട്ടുനൂൽ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ പ്രേമം പോലെ…

അയ്യോ! പ്രേമം ഒന്നും ആവില്ല. ചുമ്മാ ഒരു അഫക്ഷൻ! അഫക്ഷൻ ആണോ അനുരാഗമാണോ? ഛീ കിടന്നുറങ്ങടീ പോത്തേ!!

അനന്തിക വിളിച്ചപ്പോളാണ് ഞാനെണീറ്റത്. വൈകിയിരിക്കുന്നു. ബെഡിൽ നിന്നും വേഗമോടി, അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്ന് ജോലികൾ തീർത്തു. പെട്ടന്നൊരു കുളിയും കഴിഞ്ഞു ഹാൻഡ്ബാഗുമെടുത്തു, ബസിനായി ഞാനോടി.

ഇടക്ക് വാട്സാപ്പിൽ പുതിയ സ്റ്റാറ്റസ് വല്ലതുമുണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ നോക്കാൻ മറന്നില്ല. ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന അപ്പൂപ്പന് ഇൻജെക്ഷൻ കൊടുക്കുന്ന നേരം, അപ്പൂപ്പന്നെ വേദനിപ്പിക്കാതെ ഇൻജെക്ഷൻ എടുക്കാൻ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞു, വിമലയുടെ കുട്ടിക്ക് ഒരു ഡ്രസ്സ് എടുക്കാനായി ഞാനും അവളും കൂടെ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ എതിരെയുള്ള ടെക്സ്റ്റൈൽ ഷോപ്പിലേക്ക് ചെന്നു. തിരിച്ചു ഇറങ്ങുമ്പോൾ അമീറിന്റെ ബൈക്ക് പോലെ ഒരെണ്ണം മുന്നിൽ പാർക്ക് ചെയ്തത് കണ്ടതും എനിക്ക് കാരണമില്ലാതെ ഒരു ചിരി വന്നു. വിമല എന്തെ എന്ന് ചോദിച്ചതും ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. പക്ഷെ ആ പ്രാന്തി എങ്ങനെയോ കണ്ടുപിടിച്ചു. ചോദ്യം ഇങ്ങനെയാണ്. “വസുധ, അന്ന് നമ്മളെ ഫോളോ ചെയ്ത പയ്യന്റെ പോലെയുള്ള ബൈക്ക് അല്ലെ തുണിയെടുത്തിട്ട് ഇറങ്ങുമ്പോ കണ്ടത്?”

“എങ്ങനെ?”

“ആ ബൈക്ക് അല്ലെ?”

“അതല്ല, ആരെ ഫോളോ ചെയ്തുന്നു.?”

“നമ്മളെ!! ഊം?” തലയുയർത്തി അവളെന്നോട് എന്തെയെന്ന അർഥത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“എന്നെ!!!!!” ഞാൻ അമർത്തി പറഞ്ഞു.

“ഉവ്വ് സമ്മതിച്ചു. പിന്നെ ഞാനത്ര പൊട്ടിയാണെന്നും വിചാരിക്കണ്ട, ഇടയ്ക്കിടെ വട്സപ്പ് നോക്കലും, ചിരിയും പതിവിലും നന്നായിട്ട് ഒരുങ്ങി വരുന്നതും, പിന്നെ ദേ ഇന്ന് ബൈക്ക് കാണുമ്പോ ഉള്ള ആ ചിരിയും. വേണ്ട ട്ടോ. മുളയിലേ നുള്ളിക്കോ!!!!!!!!”

വിമല അങ്ങനെയാണ്. ആളുകളുടെ മനസു വായിക്കാൻ എന്തോ ഒരു കഴിവുണ്ടെന്ന് തോനുന്നു.

“പിന്നെ എനിക്ക് വട്ടല്ലേ! അതൊരു പയ്യനല്ലേ വിമലേ.”

“ശെരി ആയിക്കോട്ടെ!!”

വൈകീട്ട് വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം അനന്തികയുടെ ഒപ്പം രാത്രി പുറത്തു കഴിക്കാൻ പോയി. അധികമൊന്നുമില്ല. വീടിരിക്കുന്ന തെരുവിന്റെ അവസാനം ഒരു ബിരിയാണിക്കടയുണ്ട് അവിടെ. നല്ല ബിരിയാണി.

തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോ അമീറിന്റെ അച്ഛൻ അജ്മലിനെ കണ്ടു. അദ്ദേഹം ഒരു മാന്യനായ വ്യക്തിയാണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ ല്ലേ. വിമലയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇളയ അനിയനും ഒന്നിച്ചു പഠിച്ചവരാണ്. ഈ വീട്ടിലേക്ക് ആദ്യമായി വന്നത് ഞാനോർത്തുകൊണ്ട് വീടിന്റെ സ്റ്റെപ്പ് കയറി.

അന്നും രാത്രി അമീറിന്റെ സ്റ്റാറ്റസ് ഞാൻ നോക്കിയിരുന്നു. ഫോൺ അധികമൊന്നും യൂസ് ചെയ്യാൻ എനിക്കറിയില്ല. ആകെയുള്ളത് വാട്സാപ്പ് ആണ്. അതിൽ ഫോട്ടോ സെൻഡ് ചെയ്യാനൊക്കെ ഒരുപാടു കെഞ്ചിയാണ് അനന്തിക പഠിപ്പിച്ചു തന്നത്, കുശുമ്പിയാണ് അവൾ. ഒരു കാര്യം അവളോട് ചെയ്യിപ്പിക്കാനോ ഇല്ലെങ്കിൽ മൊബൈലിനെ കുറിച്ചുള്ള ഡൌട്ട് ചോദിക്കാനോ ചെന്നാൽ അതിന്റെ ഗമ കാണണം!!! സോഫയിലിരിക്കുന്ന അനന്തികയുടെ നെറുകയിൽ ഞാനൊരു മുത്തം കൊടുത്തു.

വാട്സാപ്പിൽ സ്റ്റോറി എന്നൊരു പരിപാടി ഈയിടെയാണ് ഞാൻ കാണുന്നത്, അതെന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ അനന്തിക പറഞ്ഞത് ഇപ്രകാരമാണ് നമ്മുടെ ലൈഫ് ലുള്ള കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങൾ നമ്മുടെ കോൺടാക്ട് ലിസ്റ്റിൽ ഉള്ളവരെ അറിയിക്കാനാണത്രെ.!! എന്തൊക്കെ പരിപാടിയാണ് ഈ ലോകത്തു! ഞാനും ആദ്യം കേട്ടപ്പോൾ മൂക്കത്തു വിരൽ വെച്ചുപോയി.

എനിക്ക് ഫേസ്‍ബുക്ക് ഇല്ല, ഇൻസ്റ്റാഗ്രാം ഇല്ല. യൂട്യൂബ് ഉണ്ട് അതിൽ കുക്കിങ് വീഡിയോസ് കാണാറുണ്ട്.

പിറ്റേന്ന് കാലത്തു പാൽക്കാരന്റെ ബെല്ലടി കേട്ടതും ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റ്. സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി താഴേക്ക് നടക്കുമ്പോ, ദേ കിടക്കുന്നു ഡ്യൂക്!!!! എന്റെ മനസ്സിൽ അപ്പോളുണ്ടായ സന്തോഷം പറയാൻ വാക്കുകളില്ല. പുലരുമ്പോ വന്നതായിരിക്കും. ഡ്യൂക്കിന്റെ ഓറഞ്ചു നിറമുള്ള സ്‌ഥലത്തെല്ലാം മഞ്ഞുകണം പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന നേരത്തും അമീറിനെ കാണാത്തത് കൊണ്ട് ഒരു വിഷമം ഉണ്ടായെങ്കിലും, വിമലയെ കണ്ട മാത്രയിൽ ഞാൻ അതെല്ലാം മറന്നു ഹാപ്പി ആവാൻ ശ്രമിച്ചു.

പതിവുപോലെ ആ ദിവസവും രോഗികൾക്ക് ആശ്വാസം പകർന്നു കടന്നുപോയി. വിമല സ്‌പെഷ്യൽ ചിക്കൻ കറിയുണ്ടാക്കിയത് എനിക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ആ റെസിപിയുടെ ലിങ്ക് എനിക്ക് വാട്സാപ്പ് ചെയ്തു തന്നു. ആ സമയം ഞാൻ അമീറിന്റെ വാട്സാപ്പ് ഡിപി മാറിയത് കണ്ടു. ബീച്ചിൽ നിന്നും എണീറ്റ് നടക്കുന്ന അവന്റെയൊരു ഫോട്ടോ! രസണ്ട്!!!!!!

വൈകീട്ട് അവനെന്നെ കാണാൻ വേണ്ടിയാണോ എന്തോ വീടിന്റെ മുറ്റത് ഡുക്കിന്റെ മുന്നിലെ തന്നെയിരിപ്പുണ്ട്. ചുണ്ടത്തു സിഗരറ്റ് ഉണ്ട്. നീല ഷോർട്സും ചുവന്ന ടീഷർട്ടുമാണ്. ബൈക്കിന്റെ എൻജിൻ ലു എന്തോ നോക്കുന്നപോലെ തോന്നി. എന്റെ കാലൊച്ച കേട്ടതും അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു. എന്നെ കണ്ടാൽ സിഗററ് നിലത്തിട്ടൂടെ എന്ന് തോന്നിപോയി. “രണ്ടൂസം കണ്ടില്ലലോ എവിടെയായിരുന്നു?” അവനെ കാണാഞ്ഞത് മാത്രം ഞാൻ ചോദിച്ചു.? പക്ഷെ ആ കള്ളൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ആഹ് പറയാൻ മറന്നു, ഫ്രെണ്ട്സ് ന്റെ കൂടെ ഗോവയിൽ ആയിരുന്നു!”

“ബൈക്കിൽ പോയി….ല്ലേ? എത്ര കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട്”

“500+” സിഗരറ്റ് പുകയൂതിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.

“എന്തെ വാട്സാപ്പ് ഒന്നും നോക്കാറില്ലേ?” വീണ്ടും ഒരു ചോദ്യം എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാൻ ഹാൻഡ്ബാഗും ചേർത്ത് പിടിച്ചു അവന്റെ നീല കണ്ണുകളിലേക്ക് ഞാനൊരു നിമിഷം സ്വയം മറന്നു നോക്കി.

“ഹേ നമുക്കിവിടെ ഇതിനൊക്കെ സമയം!!!”

“അനന്തിക എപ്പോ വരും?”

“6 മണി!, പോട്ടെ! അടുക്കളയിലൊരല്പം പണിയുണ്ട്.”

ശെയ്! ഗോവ എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ചോദിയ്ക്കാൻ വന്നതാ, ഞാനവന്റെ സ്റ്റാറ്റസ് എല്ലാം നോക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അവനു മനസിലാക്കണ്ട കാര്യമില്ലലോ. അതുകൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്.

കുളിക്കാൻ കേറുന്ന നേരം, വാട്സാപ്പിൽ മെസ്സേജ്!

“എന്തൊരു കള്ളിയാണ് നോക്കിയേ, എന്റെ സ്റ്റാറ്റസ് താൻ നോക്കിയതൊക്കെ എനിക്കറിയാം….എന്നിട്ട് ഇവിടെ ആയിരുന്നു രണ്ടൂസം പോലും!” എന്റെ ദേഹം ഒരു നിമിഷം വിയർത്തുപോയി. ഈശ്വരാ ഇവനിതെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു. അവന്റെ കാര്യങ്ങളറിയാൻ എനിക്കാകാംഷയുണ്ടെന്നവന് മനസിലായി കാണുമോ? അയ്യോ!! നാണക്കേടായി, ഇത്ര നാളും ബലം പിടിച്ചു നടന്നിട്ട്, ഇനീപ്പോ….

“അമ്മെ, ചായ.” അനന്തിക സ്റ്റെപ് ഓടിക്കയറി ഹാളിലേക്ക് വന്നതും വിയർത്തു നിൽക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടു.

“എന്താമ്മേ”

“ഹെയ് ഒന്നുല്ല.” ഞാൻ അമീറിന്റെ വാട്സാപ്പ് മെസ്സേജ് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തുകൊണ്ട് നേടി ഓഫാക്കി, ടേബിളിൽ ഫോൺ വെച്ച് കുളിക്കാൻ കയറി. അനുമോളോട് ചോദിക്കാം നമ്മൾ ഒരാളുടെ വാട്സാപ്പ് സ്റ്റോറി കണ്ടാൽ അയൽക്കാതെങ്ങനെയാണ് അറിയാൻ കഴിയുക എന്നകാര്യം.

കുളി കഴിഞ്ഞു മുടിയും വിരിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ ചായ ഉണ്ടാക്കി. അനുമോൾടെ അടുത്ത് നൈസ് ആയിട്ട് ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു. “അനുമോളെ ഒരു സംശയം.”

“ഞാനിപ്പോ ബിസിയാ.”

“പ്ലീസ് കുഞ്ഞു സംശയമാ, പറഞ്ഞു താടാ …”

“ഉം ചോദിക്ക്?”

“അതേയ്, നമ്മളീ വാട്സാപ്പിൽ സ്റ്റോറി ഇട്ടാലെ, അത് ആരൊക്കെ കാണും എന്നെങ്ങനെ അറിയും.”

“അതൊക്കെ ചിലവുള്ള കാര്യമാണ് അമ്മെ, പൈസ അടച്ചവർക്കേ വാട്സാപ്പ് അതൊക്കെ കൊടുക്കുള്ളു.”

“ഓഹോ അങ്ങനെയാണോ? അത്ര രൂപ കൊടുക്കണം അനുമോളെ”

“കുറഞ്ഞതൊരു പത്തു നൂറു രൂപയെങ്കിലും ആവും!”

“100 രൂപയാകും അല്ലെ…ഉം ..ഉം.” ചുണ്ടു പൊക്കി മടക്കിക്കൊണ്ടു ഞാൻ വീണ്ടും അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. വീണ്ടും അത് തന്നെയായിരുന്നു ആലോചന.

ഫോൺ എടുത്തുകൊണ്ട് വാട്സാപ്പ് ഒരു സ്റ്റോറി ഞാനിട്ടലോ എന്നാലോചിച്ചു. ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഇന്ന് പൂത്ത റോസാപ്പൂവിന്റെ പടം ഞാൻ ചുമ്മാ എടുത്തിരുന്നു അത് വെക്കാമെന്നു തോന്നിയപ്പോൾ, ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു നെറ്റ് ഓണാക്കി. ആദ്യമായി സ്റ്റോറി ഇട്ടുകൊണ്ട് ഫോൺ ടേബിളിൽ വെച്ചതും ഒന്ന് രണ്ടു പേര് ഫോട്ടോ സൂപ്പർ എന്ന് റിപ്ലൈ ചെയ്തു. അതിലൊരു കുഞ്ഞു വണ്ട് കാണാം എന്ന് നാട്ടിലുള്ള എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച ലിജി റിപ്ലൈ ചെയ്തപ്പോൾ ഞാൻ ആ വാട്സാപ്പ് സ്റ്റോറി തന്നെ ഒന്നുടെ തൊട്ടതും Seen by എന്നൊരു ലിസ്റ്റ് താഴെ നിന്നും പൊന്തിവന്നു. അതിൽ എന്റെ കോൺടാക്ട് ലിസ്റ്റിൽ ഉള്ളവരുടെ പെരും ഒപ്പം ഫോട്ടോയും എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു, എനിക്ക് സംഭവമാദ്യം കത്തിയില്ല. പക്ഷെ അടുത്തനിമിഷം അനുമോൾ എന്നെ പറ്റിച്ചതാണാണ് എന്ന് മനസ്സിലായതും എനിക്ക് കലി പൂണ്ടു വന്നു.

അനുമോൾ മാത്‍സ് പ്രോബ്ലെംസ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു. ഞാൻ കാലൊച്ചയില്ലാതെ അവളുടെ പിറകെ നടന്നു നടന്നു അവളുടെ ചെവിയിൽ പതിയെ തലോടി പിടിച്ചു തിരുമ്മി.

“ആ ആഹ് അമ്മെ! വിടൂ” അനുമോൾ അലറിയതും അവളെ കൂടുതൽ നോവിക്കാതെയിരിക്കാൻ ഞാൻ ചെവിയിൽ പിടിച്ച രണ്ടു വിരലുകളെ വിട്ടു.

“ഹൂ നീറുന്നു അമ്മെ, എന്തിനാ? എന്തിനാ എന്നെ ചെവിയിൽ നുള്ളിയെ ഞാനെന്തു ചെയ്തു?”

ഫോണിൽ സീൻ ബൈ എന്ന സ്ക്രീൻ അവളുടെ നേരെ പിടിച്ചശേഷം ഇതെന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടരുകയും നുണക്കുഴി ഉള്ളിലേക്ക് ചുഴിയുകയും ചെയ്തു. ചിരി ചുണ്ടുകളിൽ എവിടെയൊ തത്തി കളിക്കുന്നപോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“അത് ഞാനമ്മയെ ചുമ്മാ പറ്റിക്കാൻ!” അവളുടെ കൈമുട്ടിനു മേലെ ഒരു നുള്ളുകൂടെ കൊടുത്തപ്പോഴാണ് എനിക്ക് സമാധാനമായത്. ഇങ്ങനെയുണ്ടോ ഒരു മോള്. ടെക്നോളജി മാറി മാറി വരുന്ന സമയത്തു അത് അഡാപ്റ് ചെയ്യാൻ ഓൾഡ് ജനെറേഷനിൽ ഉള്ള ഞങ്ങളെ പോലെ ഉള്ളവർ എത്രയധികം ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടാകും എന്നൊരു ചിന്ത വേണ്ടേ?

ഞാൻ ബെഡിലേക്ക് തന്നെ തിരികെ കിടന്നതും, അനുമോൾ എന്റെ അടുത്ത് ചേർന്നുകിടന്നു, അവളുടെ കാലുകൾ എന്റെ കാലിന്റെമേലെ ഇട്ടുകൊണ്ട് എന്റെ മുഖം തിരിച്ചു.

“സോറി അമ്മെ! ഇനി ചെയ്യില്ല, സോറി…” അനുമോളുടെ മിഴികളിലേക്ക് നോക്കിയ ഞാൻ അവളുടെ മുഖം തിരിച്ചു ഒന്ന് മുത്തി. “പഠിക്ക്!” “ഉഹും അമ്മയുടെ കൂടെ കിടക്കണം.” വാട്സാപ്പിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ തുടരെ വരുന്ന നേരം, ബെഡിൽ കമിഴ്ത്തി വെച്ചിരുന്ന മൊബൈൽ എടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.

“അനുമോൾ എന്താ ഒച്ച വെക്കുന്നത് ഇവിടെ കേൾക്കാമല്ലോ.”

“അയ്യോ, കേട്ടാരുന്നോ?”

“ഞാൻ സ്റ്റെപ്പിലാണ്!”

“ഉം ശെരി. ചായ കുടിച്ചോ?”

“ഇല്ല ഇട്ടു തരുമോ?”

“വേണോ?”

“ഹേ വേണ്ട ചായ ഒന്നും പതിവില്ല.”

ഞാൻ അപ്പോൾ തന്നെ ചായപ്പാത്രം അടുപ്പിലേക്ക് വെച്ച് പാൽ തിളപ്പിച്ചു. ഫോൺ എടുത്തു തിരിച്ചു അയച്ചു.

“ഫൈനൽ ഇയർ അല്ലെ എപ്പോഴാ എക്സാം?”

“അടുത്ത മാസം!”

“എന്നിട്ടാണോ ട്രിപ്പ് എന്നും പറഞ്ഞിട്ട്.”

“ഇപ്പൊ സ്റ്റഡി ലീവ് ആണ് വസു…”

“വസു.. ന്നോ?”

“വസുധ യെ അങ്ങനെയല്ലേ എല്ലായിടത്തും വിളിക്കുക?”

“അതെനിക്കറിയില്ല, നീയെന്നെ വസുധ ചേച്ചി എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി.”

“ശെരി! അതിനു വേണ്ടി ഇനി മുഖം വീർപ്പിക്കണ്ട.”

പാൽ തിളച്ചതും ചായപ്പൊടി ഇട്ടു ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പകർന്നു. രണ്ടു സ്പൂൺ പഞ്ചസാരയുമിട്ടു പതപ്പിച്ചു ആറ്റിയെടുത്തശേഷം ചില്ലു ഗ്ലാസിൽ ചായയുമായി ഞാൻ അടുക്കളയിൽ നിന്നും താഴേക്കിറങ്ങി.

അമീർ മുകളിലേക്ക് കയറുന്ന സ്റ്റെപ്പിൽ ഇരിപ്പായിരുന്നു.

“എടാ …”

“ഇതെന്താ ചായയോ, ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ. വേണ്ടാന്ന്.”

“കുടിക്കെടാ ചെക്കാ.”

ചായ എന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും വാങ്ങുമ്പോ അമീർ എന്റെ കൈവിരലിൽ ആദ്യമായി തൊട്ടു. എനിക്ക് ചുണ്ടിൽ ചെറു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. മനസിൽ എന്തോ ഒരു അനുരാഗം പൊട്ടി വിടരുന്ന സുഖം.

ആരെലും ചുറ്റുമുണ്ടോ എന്ന് നോട്ടം കൊണ്ട് പായുന്ന നേരം അവനെന്നോട് ചോദിച്ചു.

“എന്റെ ട്രിപ്പ് ഫോട്ടോസ് കാണുന്നോ..?!”

“കാണിക്ക്!” ചായ കുടിക്കുന്ന അമീറിന്റെ തോളിൽ തൊട്ടു തൊട്ടില്ല മാതിരി ഞാനൊന്നു ചേർന്ന് നിന്നു. ഫോണിലെ ഗാലറി തുറന്നിട്ട് അവനോരോ ഫോട്ടോ സ്വയപ്പ് ചെയുന്ന നേരം ഇടയ്ക്കിടെ അമീറിന്റെ മുഖത്തേക്കും ഞാൻ നോക്കാൻ മറന്നില്ല. ഗോവയിലെ ഇംഗ്ളീഷ് സ്ട്രീറ്റ് ഇൽ വച്ചെടുത്ത ഫോട്ടോസ് ആയിരുന്നു. അമീർ അടിച്ചുപൊളി ലൈഫ് ആണെന്ന് മനസ്സിലായതും ആൺകുട്ടീ ആയി ജനിച്ചാൽ മതിയെന്ന് ഞാനോർത്തുപോയി.

“അമ്മെ!!!” ഞങ്ങളുടെ സ്വകാര്യ നിമിഷത്തെ ഭംഗം വരുത്താനെന്നോണം അനുമോൾ മുറിയിൽ നിന്നും വിളിക്കയുണ്ടായി, അമീർ ചായ ഗ്ലാസ് തിരികെ കയ്യില് തരുമ്പോ പറഞ്ഞു. “എങ്കിൽ പിന്നെ കാണാം വസുധ ചേച്ചീ.” അവനെന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി തിരികെ നടന്നപ്പോൾ ഞാൻ തെല്ലു നീരസപ്പെട്ടു.

“എന്താടി പോത്തേ!!! ഒരാളോട് സംസാരിക്കുമ്പോ നിന്റെ സ്‌ഥിരം പണിയാണിത്, ആവശ്യമില്ലാത്ത ഒരു വിളി.”

“അല്ലമ്മേ, ഗ്യാസ് ഓഫ് ചെയ്തില്ല തോനുന്നു, അത് നോക്കാൻ വിളിപ്പിച്ചതാ.”

“അതിനു നിനക്ക് നോക്കിക്കൂടെ?!”

“ഞാനില്ല, എനിക്ക് പേടിയാ.”

അടുക്കളയിൽ ചെന്നു നോക്കുമ്പോ, ഗ്യാസ് ഓഫായിരുന്നു. “എടി ഗ്യാസിന്റെ മണമൊന്നുല്ലാലോ…”

“ഉം അപ്പൊ തോന്നി!!” അനുമോൾ വീണ്ടും ബുക്കിലേക്ക് മുഖം പുഴ്ത്തികൊണ്ട് പഠിക്കാനാരംഭിച്ചു. നേരമേതാണ്ട് 7:30 കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അമ്മ വിളിക്കുന്ന നേരമായി, ഫോൺ എടുത്തു നോക്കുന്ന നേരം അമ്മ വിളിച്ചു. അച്ഛന്റെ 8ആം ആണ്ട് ആണ് അടുത്ത ബുധനാഴ്ച എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു. വീട് വിട്ട് മകളുമായി ഞാൻ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് ചേക്കേറാൻ കാരണമായ ആ ദിവസങ്ങളെ കുറിച്ചെല്ലാം ഞാൻ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടോർത്തു.

വിമലയും എന്തോ വീഡിയോ വാട്സാപ്പിൽ അയച്ചിരിക്കുന്നു. അതും നോക്കിയിരിക്കുന്ന ടൈം ലു അമീർ ഒരു മെസ്സേജ് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് അയച്ചു. “ഫ്രീ ആണോ” “പറഞ്ഞോ” ഞാനും മറുപടി അയച്ചു. “എന്തിനാ കള്ളം പറഞ്ഞെ?”

“എന്ത് കള്ളം അമീർ.”

“ഞാൻ ഗോവയിലാണെന്ന് വസുധ ചേച്ചിക്ക് അറിയാമായിരുന്നില്ലേ?”

“ഇല്ല!” മനസിലൂറി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനത് ടൈപ്പ് ചെയുമ്പോൾ വേഗം തന്നെ അമീറിന്റെ മറുപടിയും വന്നു. പ്രേമിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ കാമുകൻ വിളിക്കാനിഷ്ടപ്പെടുന്ന ആ പേരിനൊപ്പം ചുവന്ന മുഖത്തിന്റെ എമോജിയും.

“കള്ളി!!!!!! ?”

“ദേ അമീർ മര്യാദക്ക് സംസാരിക്ക്!” കപടമായ ദേഷ്യം അഭിനയിക്കുമ്പോൾ 18 കാരിയാകുന്ന സുഖം എന്റെ ദേഹം മുഴുവനും ഒരനുഭൂതി പടർത്തി. ഇത്രയും നാളും ബോറിങ് ലൈഫ് അനുഭവിച്ചു ജീവിക്കുന്ന എന്നെപോലെയൊരു വീട്ടമ്മയ്ക്ക് ഇതുപോലെ ഉള്ള നിമിഷമങ്ങൾ പുതുമ സമ്മാനിക്കുമെന്നകാര്യത്തിൽ നിങ്ങൾക്കും തർക്കമില്ലല്ലോ അല്ലെ?

“വാട്സാപ്പിൽ വസുധ ചേച്ചി എന്റെ സ്റ്റോറി നോക്കീത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. എന്നിട്ട് മുൻപേ ഞാനത് ചോദിച്ചപ്പോൾ മുഖം വിളറിയപോലെ ഞാൻ കണ്ടല്ലോ. എന്താ സംഭവം?!”

“കണ്ടു കാണുമായിരിക്കും, എനിക്കോർമ്മയില്ല അമീർ.”

“അങ്ങനെയാണോ.”

“ആഹ് അതെ!”

“ശെരി എന്നാൽ ഗുഡ് നൈറ്റ്!!!!!”

അവനെ വട്ടു കളിപ്പിക്കുന്നതിൽ വല്ലാത്ത ഒരു ത്രിൽ കിട്ടുന്നുണ്ടെന്ന കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് സംശയമേ ഇല്ലായിരുന്നു. അമീറിനെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു തുടങ്ങിയത് ഇവിടെ വന്ന ദിവസം മുതൽ തന്നെയാണ്. അവനോടു മിണ്ടാൻ ഞാൻ സത്യത്തിൽ കൊതിച്ചിരുന്നു വേണമെങ്കിൽ പറയാം. പക്ഷെ അവന്റെ നമ്പർ എന്റെ കയ്യിലില്ല. എന്റെ നമ്പർ അവന്റെ കൈയിലിണ്ടായിട്ടും, ഇത്രയും നാളും എന്നെ മെസ്സേജ് ചെയ്യാതെ പിറകെ നടന്നു ശല്യം ചെയ്ത അവനെ തിരിച്ചും ചെറിയ പണി ഒക്കെ കൊടുക്കാൻ ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നതിൽ എന്തേലും തെറ്റുണ്ടോ?

അനുമോളെയും കെട്ടിപിടിച്ചു ഞാൻ സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങി. പതിവില്ലാതെ നല്ല തണുപ്പുമുണ്ടായിരുന്നു. പൊതുവെ ഇവിടെ നല്ല തണുപ്പ് തന്നെയാണെങ്കിലും വിന്റർ തുടങ്ങിയാൽ രാവിലെ എണീക്കാനൊക്കെ വല്ലാത്തൊരു മടിയാണ്. അനുമോളുടെ കാര്യമാണെകിൽ പറയണ്ട. മൂന്നാലു വട്ടം വിളിച്ചു ഞാൻ മടുത്തു പോകും.

ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകാൻ നേരം അമീറിനെ കണ്ടില്ല. വിമല ബസ്റ്റോപ്പിൽ വെച്ച് അമീറിന്റെ കാര്യം തിരക്കിയപ്പോൾ എനിക്കറിയില്ല എന്ന സ്‌ഥായീ ഭാവത്തിൽ അവൾക്ക് മറുപടി നൽകി. അവൾക്കൊട്ടും സംശ്യമില്ലാത്തപോലെ തന്നെ ഞാൻ ഹാൻഡിൽ ചെയ്തു.

വൈകീട്ടനുമോൾ നേരത്തെ ഇറങ്ങുമെന്ന് പറഞ്ഞതിനാൽ ഞാനും ഒരുമണിക്കൂർ മുൻപ് വീടത്തി. വീടിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു കിടക്കുന്നത് കൊണ്ടാവണം അമീർ എനിക്ക് വാട്സാപ്പ് ചെയ്തു.

“എന്താ നേരത്തെ?”

“ഒന്നുല്ല, അനുമോൾ ഇന്ന് നേരത്തെ വരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാനുമിച്ചിരി നേരത്തെയിറങ്ങി.”

“ഉപ്പയുടെ ഒരു ദോസ്ത് ഇവിടെയൊരു ഐസ്ക്രീം കടയിട്ടിട്ടുണ്ട്, എന്നോട് പോവാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു, ഉപ്പയ്ക്ക് ഇന്ന് നല്ല തിരയ്ക്കായിരുന്നു പോലും. നമുക്ക് പോയാലോ?”

“അത് വേണോ?” അമീർ എന്നെ പുറത്തേക്ക് വിളിക്കുന്നത് എന്തർത്ഥത്തിൽ ആയിരിക്കുമെന്നു ഒരുനിമിഷം ഞാനോർത്തു ശിലപോലെ നിന്നതും.

“അനുമോൾ വന്നിട്ട് മതി. മൂന്നു പേർക്കൂടെ, പോകാം.”

അത് കേട്ടപ്പോളായിരുന്നു മനസിലൊരിത്തിരി ആശ്വാസം കിട്ടീത്. “ശെരി പോകാം!!!!” ഉള്ളു നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ, ഞാനവന് മറുപടി അയക്കുമ്പോൾ വരൾച്ചയിലെങ്ങോ പാതി മുറിഞ്ഞ റോസാപ്പൂ ചെടിയിൽ മുകുളങ്ങൾ തളിരിടുന്നത് ഞാൻ അനുഭവിച്ചു. നാണത്തോടെ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നുകൊണ്ട് സ്വയമെന്റെ അഴകിനെ വിലയിരുത്തുന്ന നേരം, അനുരാഗമെന്ന നോവ് എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ മഷിപോലെ വീണു പടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അനുമോൾ വീടെത്തിയ ഉടനെ, ഞാനീകാര്യം പറഞ്ഞതും അവളും വേഗമൊരുങ്ങി. രണ്ടാളും കൂടെ താഴെ അമീറിന്റെ വീട്ടുമുറ്റത്തു നിൽക്കുന്ന നേരം അവനും ജീൻസ് പാന്റും ഫുൾ സ്ലീവ് ഷർട്ടും ധരിച്ചു എത്തി.

“അമീറിക്കാ, HACKNEY GELATO ആണോ ഷോപ്”

“അതേല്ലോ!”

“ഞാൻ സ്‌കൂളന്ന് വരുമ്പോ കണ്ടിരുന്നു, നല്ല തിരക്കാ അവിടെ”

“നമ്മൾ സ്‌പെഷ്യൽ ഗെസ്റ് അല്ലെ….” എന്നെ നോക്കിയത് അമീർ പറയുന്ന നേരം ഞാനുമൊരു നിമിഷം അവനെന്താണ് ഉദ്ദേശതിച്ചതെന്നു മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“പോകാം!!!” അമീർ എന്റെ കണ്ണിൽ തന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു. അനുമോൾ എന്റെ കൈപിടിച്ച് നടക്കുന്ന നേരം, ഇടയ്ക്കിടെ അമീറിനെ ഞാനും നോക്കി.

അനുമോൾ ആയിരുന്നു ഓട്ടോയിൽ അറ്റത് ഇരുന്നത്, ഞാനും അമീറും തോളോട് തേൾ ചേർന്നിട്ടും. അവന്റെ ദേഹത്ത് നിന്നും വരുന്ന മണം ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടെ മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ചെടുത്തു. താസിപ്പിക്കുന്ന പുരുഷഗന്ധം! ഞാനെങ്ങനെയാണ് ഇത്ര പെട്ടന്ന് മാറുന്നതെന്ന് ഓർത്തു, എനിക്ക് പോലും കൃത്യമായി തിട്ടമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഇടയ്ക്കിടെ അമീറിന്റെ കൈകൾ എന്റെ കൈകളെ തൊടുമ്പോ ഞാൻ ഷോക്കേറ്റ പോലെ ഞെട്ടുന്നുണ്ടെങ്കിലും കൈകൾ പിന്നോട്ട് വലിച്ചതേയില്ല. അവനെന്റെ കൈകളെ ഇറുകെ പിടിച്ചിരുന്നെങ്കിലെന്നു പോലും ഞാൻഒരുനിമിഷം ആഗ്രഹിച്ചു. ഷോപ് എത്തിയതും നല്ല തിരക്കുള്ളത് എനിക്ക് മടുപ്പ് തോന്നിച്ചു. പക്ഷെ അമീർ കഥയുധമെയെ ഫോൺ ചെയ്തു സംസാരിച്ച ശേഷം അകത്തേക്ക് നടന്നതും പ്രീമിയം കസ്റ്റമേഴ്സ് നു ഇരിക്കാനുള്ള പ്രത്യേകമായ കസേരയിൽ ഞങ്ങൾ മൂവരുമിരുന്നു. അനുമോളുടെ മുഖത്ത് നല്ല എക്സൈറ്റ്മെന്റ് ഉണ്ട്. ഞാനവളെയും കൂട്ടി വല്ലപ്പഴും മാത്രമേ പുറത്തു പോകാറുള്ളൂ. അതും എന്റെയോ അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെയോ ബർത്ത് ടെയ്ക്ക്. അല്ലെങ്കിൽ എക്‌സാമിന്‌ ശേഷം.

പലതരം Sorbet കളുടെ കലവറ തന്നെയായിരുന്നു ആ ഷോപ് മൂന്നാലു വരൈറ്റി ഞാനും കഴിച്ചു. ആ സമയം അമീർ എന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർന്നായിരുന്നു ഇരുന്നത്. എ സി ഉള്ള മുറിയിൽ കുഷ്യൻ ഇട്ട ചെയറിൽ മനസുകൊണ്ട് ഒത്തിരി ഇഷ്ടമുള്ള ചെക്കന്റെയൊപ്പം ഐസ് ക്രീം കഴിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം അങ്ങനെ വിവാഹത്തിന് ശേഷം ഒരു മകളും ഉണ്ടായ ശേഷം ഞാൻ അനുഭവിച്ചു.

ഇടക്ക് അനുമോൾ തന്നെ Sorbet എടുക്കാനായി പോയ നേരം, അമീർ എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു. “ഇഷ്ടായോ…?” “ഇഷ്ടാണ്.” അവനെന്താണ് ഉദേശിച്ചത് എന്നെനിക്ക് മനസിലായില്ലെങ്കിലും ഞാനെന്റെ മനസു തന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ ദേഹത്തു ഉരുമ്മിയിരിക്കുമ്പോൾ പറഞ്ഞത്.

തിരികെ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ബിൽ ഒന്നും കൊടുക്കേണ്ടി വന്നില്ല. അവന്റെ ഉപ്പ അജ്മലിനോട് കടപ്പാടുള്ള ഒരു മനുഷ്യയിരുന്നു പോലും. പിന്നെ ഒരു ഫോര്മാലിറ്റിക്ക് വേണ്ടി അയാൾ ഇതാരാണെന്നു ഞങ്ങളെ നോക്കി ചോദിച്ചപ്പോൾ, അമീർ പരുങ്ങലോടെ വീടിന്റെ മുകളിൽ താമസിക്കുന്നൊരാണെന്നു പറഞ്ഞതും അയാൾ ചിരിച്ചു. വാടക കിട്ടുന്നതും കളയാത്ത ഉപ്പ എന്നർഥമുള്ള ചിരിയും ചിരിച്ചു. വന്നതിനു സന്തോഷം എന്നും പറഞ്ഞു. അനുമോളോട് ഇടക്ക് ഫ്രണ്ട്സണെ കൂട്ടി വരാനും അയാൾ പറയാൻ മറന്നില്ല.

അങ്ങനെ വീടെത്തിയശേഷം എനിക്കെന്തോ ഇരിപ്പുറക്കാന്നേയില്ല. അമീറുമായുള്ള ഒരൊ നിമിഷവും ഞാനറിയാതെ ആസ്വദിച്ചുപോകുന്നു. അവനെ വിശ്വസിക്കാൻ ഉള്ളിലാരോ പറയുന്നപോലെയൊരു തോന്നൽ.

ഫോൺ ശബ്ദിച്ചതും ഞാൻ വാട്സാപ്പ് ഓപ്പൺ ചെയ്തു.

“സ്റെപ്പിലുണ്ട്!” വായിച്ചതും എന്നൊരു മെസ്സേജ് മാത്രം. എനിക്കെന്തോ ഉള്ളിലൊരു പേടിപോലെ. അമീർ എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്?! എന്നെ കാമുകിയായി കാണുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ ഈ സ്വാതന്ത്ര്യം. ഹേ അങ്ങനെയൊന്നുമാവില്ല. ഞാൻ നൈറ്റി ഒന്നുടെ ശെരിയാക്കി. താഴേക്കിറങ്ങി. അമീർ സ്റ്റെപ്പിൽ ഒരറ്റതിരിക്കയാണ്. എന്റെ കാൽപ്പെരുമാറ്റം കേട്ടതും അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. “ഇരിക്ക്” എന്ന് പറഞ്ഞതും ഞാൻ അവന്റെ അടുത്തിരുന്നു.

“ഉം എന്തിനാ വിളിച്ചേ?!” ഞാനൊരല്പം ബലം പിടിച്ചതും, “ഹേ ഞാൻ ചുമ്മാ ഒന്ന് കാണാൻ” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ കവിളത്തു അവൻ തൊടാനായി വിരൽ നീട്ടി. ഞാനത് അറിഞ്ഞപോലെ കഴുത്തു വെട്ടിച്ചതും, “ഒന്ന് തൊടാനും പറ്റില്ലേ!?” അവന്റെ മുഖത്ത് കുറുമ്പും ദേഷ്യവും മിന്നി മറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“തൊടണ്ട!” “ആഹാ അത്രയ്‍ക്കയോ?!” എന്ന് പറഞ്ഞവൻ എന്റെ കഴുത്തിൽ അവന്റെ വലം കൊണ്ട് പിടിച്ചു. ഞാൻ അവനെ തള്ളി മാറ്റാൻ ഒരുങ്ങിയതും അവന്റെ മുഖം എന്റെ മുഖത്തോടു അടുപ്പിച്ചു. “പ്ലീസ് അമീർ” ഞാൻ കെഞ്ചി. അവൻ ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു. “ഇപ്പൊ വേണ്ട പിന്നെ മതി” എനിക്കും ചിരിവരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. “അനുവിന് sorbet ഇഷ്ടായോ” “ഉം, ഒരുപാട്..” “വസു നോ…” “ഇഷ്ടായി. താങ്ക്സ് … ഞാൻ പോട്ടെ” വിക്കി വിക്കി ആയിരുന്നു രണ്ടുപേരും സംസാരിച്ചത്. എന്റെ അനുമോൾ എങ്ങാനും കണ്ടെങ്കിലോ എന്നൊരു പേടി വല്ലാതെ ബാധിച്ചിരുന്നു. പതിയെ എണീറ്റ് ഞാൻ ചെറുചിരിയോടെ മുറിയിലേക്കെത്തി. അനുമോൾ ടേബിളിൽ ഇരുന്നു എന്തോ വരക്കുന്നു. ഞാൻവീണ്ടും മൊബൈൽ എടുത്തതും അമീറിന്റെ മെസ്സേജ്. “എന്തൊരു മണമാണ്. ഇപ്പോഴും ഇവിടെ എനിക്ക് ഫീൽ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്!”

എനിക്കെന്തോ പോലായി. ഇതെന്തൊരു ചെക്കൻ ആണ്. അവനെ കണ്ടാലേ ഇപ്പൊ കണ്ട്രോൾ പോകുന്നപോലെ ഉണ്ട്. അവന്റെ അടുത്തിരിക്കുമ്പോ അവനെന്നെ എന്തേലും ചെയ്താലോ എന്ന പേടിയാണ്.

അന്ന് രാത്രി കിടക്കുന്നതിനു മുൻപ് അവൻ മൂന്നാലു മെസ്സേജ് കൂടെ അയച്ചു. ഞാനൊന്നിനും മറുപടി അയച്ചേതയില്ല. എല്ലാം ജസ്റ്റ് വായിച്ചു അപ്പോ തന്നെ ഡിലീറ്റും ചെയ്തു.

രണ്ടൂസം കൂടെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമീറിന്റെ ഉപ്പയെ വഴിയിൽ വെച്ചു കണ്ടു. ആൾക്കെന്തോ വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ ഉള്ളപോലെ തോന്നി. എന്താണെന്നു ചോദിക്കാനുള്ള അടുപ്പമൊന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ സാധാരണപോലെ ഒന്ന് മൃദുവായി ചിരിച്ചു നടന്നു.

അമീർ അന്ന് രാത്രി എന്നോട് ടെറസിന്റെ മേലെയുണ്ടെന്നു മെസ്സേജ് അയച്ചു. പോണോ വേണ്ടയോ എന്നാലോചിച്ചു ഒരു നിമിഷം ഞാൻ നിന്നു. വേണ്ട ചെറുക്കൻ എന്തേലും ആവേശം കൊണ്ട് ചെയ്തു പോയാൽ പിന്നെ എന്റെ സ്വഭാവം കൊണ്ട് വെറുതെ പിണങ്ങും. അതിലും നല്ലത് ഇങനെ തന്ന പോകുന്നതാണ്.

ഞാൻ അടുക്കളയിലെ ജോലി കഴിഞ്ഞശേഷം ഒന്ന് കുളിച്ചു. നൈറ്റിയും ധരിച്ചു മുടി മുന്നിലേക്കിട്ടു ടീവി ലോ വോള്യത്തിൽ വെച്ചു. കാലും കയറ്റിവെച്ചു സോഫായിലിരിപ്പായിരുന്നു. അമ്മയിടക്ക് വിളിച്ചു. സംസാരിച്ചു. അധിക നിറമാകും മുൻപേ പുറത്തെ ജനലിൽകൂടെ അമീർ വേഗത്തിൽ നടന്നു പോണു കണ്ടു. പോട്ടെ, അല്ലാതെന്തു പറയാൻ!?

“അമ്മെ അമ്മെ!”

“എന്താടി”

“വിരിച്ചുതാമ്മേ! ഒറക്കം വരുന്നു.”

“ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് സ്വസ്‌ഥമായി ഇരിക്കാൻ വയ്യ, അപ്പോഴേക്കും എന്തേലും പറഞ്ഞു വന്നോളും!” വിരിച്ചു പാതിയാകുമ്പോഴേ അനുമോൾ കേറി കിടന്നു. എനിക്കെന്റെ ചെറുപ്പം ഓർമ വന്നുപോയി.

തിരികെ സോഫയിൽ വന്നിരുന്നിട്ട് അധിക നേരം ആകും ആയില്ല. പെട്ടന്ന് കറന്റു പോയി. ശേ! ഒരല്പം കാറ്റ് കൊള്ളാൻ ഞാൻ വാതിൽ തുറന്നു സ്റ്റെയർ കേസിന്റെ അറ്റത്തു നിന്നു. അപ്പോഴാണ് അമീർ അതിന്റെ മദ്യഭാഗത്തായി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചത് കണ്ടത്. കയ്യിലൊരു സിഗററ്റുമുണ്ട്. എനിക്കെന്തോ അവന്റെയടുത്തേക്ക് ചെല്ലാൻ തോന്നി. ഞാൻ പയ്യെ പയ്യെ അവന്റെ അടുത്തിരുന്നു. ഞാൻ വന്നതറിഞ്ഞിട്ടും അമീർ തിരിഞ്ഞു നോക്കാത്തത് കാരണം, അവന്റെ ചുണ്ടിലെ സിഗരറ്റു ഞാൻ വിറക്കുന്ന രണ്ടു വിരലുകളാൽ പിടിച്ചു താഴേക്ക് എറിഞ്ഞു. അവനപ്പോൾ ഒരു കൂർത്ത നോട്ടം നോക്കി. എനിക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്.

കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദമായിരുന്നു. പിന്നെ ഞങ്ങളെ വെളിച്ചം മൂടുന്ന നിമിഷം വരെ കണ്ണുകൾ ഇരുവരും അടച്ചു. ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ ഉരയുന്നതും ബലമായി ഇരുദേഹങ്ങളും നാവുകളെ പിണയുന്നതും മാത്രമെനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. ഒരു നിമിഷം ഞാനൊന്നു കുതറിയതിന്റെ ഫലമായി അവനെന്റെ ചുണ്ടുകളെ തിരികെ തന്നു.

കിതപ്പോടെ, ഞാൻ പയ്യെ അവന്റ കണ്ണുകളെ നോക്കാനായി തുനിഞ്ഞതും, ഇത്രനേരം സിഗരറ്റിന്റെ രുചിയറിഞ്ഞ ആ ചുണ്ടുകളിൽ എന്റെ നോട്ടം ഉടക്കി.

ദുഷ്ടൻ! എത്ര വേഗമാണെന്റെ ചുണ്ടുകളെ കടിച്ചു ചപ്പിയത്. ഞാൻ അവന്റെ നെഞ്ചിലൊരു കുത്തുകൊടുക്കാൻ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി. “എന്തൊരു മണമാ വസു! സഹിക്കാൻ വയ്യ” തെല്ലൊരു ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.

അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ഇടം കൈകൊണ്ട് എന്നെ ചുറ്റിപിടിച്ചത് എനിക്ക് തടയാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ മാംസളതയെ ഞെരിച്ചതു ഞാൻ ആസ്വദിച്ചോ? ഇല്ല! പിന്നെന്തിനാ ഞാൻ ചുണ്ടു വിടർത്തിയത്? അതല്ലെയവൻ എന്റെ കീഴ്ചുണ്ട് ആ നിമിഷം കടിച്ചു ഉറിഞ്ചിയത്. ഇതുപോലെയൊരു ചുംബനം തന്റെ ജീവിതത്തിൽ കിട്ടിയിട്ടുണ്ടോ? ശെരിക്കും ഒരു കാമുകൻ തന്നെ! അവന്റെ അടുത്തിരുന്നുകൊണ്ട്, ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ ഞാൻ കൈകൾ തമ്മിൽ കോർത്ത് പൊട്ടിച്ചു.

“ഇഷ്ടായില്ലേ?” അവനെന്റെ തടിയിൽ ചൂണ്ടു വിരൽ മടക്കി തൊട്ടതും ഞാൻ എണീറ്റ് നിന്നു. “സോറി!” എന്തിനാണോ അർത്ഥമില്ലാത്ത ഒരു സോറി പറച്ചിൽ. ഞാൻ തിരിഞ്ഞുനോക്കാതെ നടന്നു. എന്നോടാനുവാദം ചോദിക്കാതെ എന്റെ ദേഹത്ത് ചുറ്റിപിടിച്ചു എന്റെ ചുണ്ടുകളെ കടിച്ചീമ്പിയതിന് ശേഷം സോറി പറഞ്ഞാൽ തീരുമോ? ഈ ആണുങ്ങളുടെ വിചാരമെന്താ?

അനുമോളുടെ അരികിൽ വന്നു കിടക്കുമ്പോഴും, അത് തന്നെയായിരുന്നു ആശങ്ക. സ്വയമറിയാതെ തെറ്റ് ചെയ്യുകയാണോ എന്ന തോന്നൽ വല്ലാതെ വേട്ടയാടയുന്നപോലെ. പിറ്റേന്നും അവനെ കണ്ടപ്പോൾ മുഖത്ത് നോക്കിയതേയില്ല. അവൻ പിറകിൽ ബൈക്കുമായി വന്നു മൂന്നാലു തവണ ഹോണടിച്ചു. ബസ്റ്റോപ്പിലും വന്നു നില്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു. ഭാഗ്യത് വിമലയന്ന് ലീവായിരുന്നു. ഒരാഴ്ചയ്ങ്ങനെ കടന്നുപോയി. എന്റെ മനസ് അവനും കൃത്യമായി കിട്ടിക്കാണും, ചെയ്യാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ എന്ന് ചെയ്തു എന്ന് അവനു ബോധ്യമായി. അവൻ പള്ളീലൊന്നും പോകുന്നയാളെ അല്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ വീടിന്റെ അടുത്തുള്ള പള്ളീന്നു അന്നൊരുസം ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ, എന്തോ സംസാരിക്കണം എന്ന് തോന്നി. ഞാനവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നതും അവന്റെ മുഖത്തൊരു ചിരി പടർന്നു.

“വാടക ഈ മാസം പകുതിയാകുമ്പോഴേ തരാൻ കഴിയൂ എന്നുപ്പയോടു പറയണേ!”

“എന്താ?”

“പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ?”

“ഞാൻ കരുതി എന്നോടെന്തോ പറയാൻ വരുവായിരിക്കുമെന്ന്!”

“എന്ത് പറയാൻ?”

“ഒന്നുല്ലേ?”

“ഇല്ല!”

ക്രൂരമായ ഒരു ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കുമ്പോ അവൻ തലകുനിച്ചു. പിന്നെയുമെന്റെ മനസ്സിൽ അമ്മയില്ലാത്ത കുട്ടിയല്ലേ അവൻ എന്ന തോന്നൽ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് തോന്നിയതും ഞാൻ തിരികെ നടക്കുമ്പോ ഒന്ന് നോക്കിക്കെ ചെറുങ്ങനെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവനത് മനസിലായില്ല, അവൻ വേറെ എന്തോ ആലോചനയിൽ ആയിരുന്നു.

പിന്നീടൊരുനാൾ മറ്റൊരു സംഭവം ഉണ്ടായി. ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ ഇച്ചിരി ലേറ്റ് ആയി. വിമലയുടെ ഒരു ബന്ധു ആയിരുന്നു, ഹോസ്പിറ്റലിൽ അവരെ നോക്കാൻ കൂടി ആയിരുന്നു വൈകിയത്. അനുമോൾ തനിച്ചാകും എന്ന് കരുതിയപ്പോൾ ഞാൻ അമീറിനെ ഫോൺ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. അവളോട് പരിഭ്രമിക്കണ്ട എന്നും ഉടനെയെത്താം എന്നും പറയാൻ പറഞ്ഞു. അവൾ അമീറിന്റെ ഫോണിലെന്നെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു. ഞാൻ പെട്ടന്ന് എത്തിക്കോളാം എന്ന് നേരിട്ടും പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ഞാൻ തിരികെ എത്തുന്ന നേരം, അമീറും അനന്തികയും കൂടെ ടെറസിൽ ഒന്നിച്ചു നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നതാണ്, വിഷയം അമീറിന്റെ യാത്രകളെ കുറിച്ചായിരുന്നു. അവൻ ഒറ്റയ്ക്ക് ബൈക്കിൽ പോകുന്നതും ഓരോ സ്‌ഥലങ്ങളിൽ നിന്നും കഴിച്ച ഭക്ഷണത്തെ കുറിച്ചുമൊക്കെ ആണെന്ന് ഞാൻ ജസ്റ് അവരുടെ മുന്നിലേക്ക് കയറുമ്പോഴേ എനിക്ക് മനസിലായി. ടെറസിലെ വെള്ളി വെട്ടത്തിൽ ഇരുവരും സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ ഒരുനിമിഷം നോക്കി നിന്നുപോയി.

“ദേ അമ്മ വന്നല്ലോ!”

അനുമോൾ അതുപോലെ അവളുടെ ഡാൻസ് നെ കുറിച്ചും അമീറിനോടു സംസാരിക്കുന്നത് ഞാനും ചിരിച്ചു കേട്ടു.

“കോഫി വേണോ അമീർ?”

“അഹ് കിട്ടിയാൽ കൊള്ളാം”

“ഞാനൊന്നു ഫ്രഷ് ആയിട്ട് എടുത്തു വരാം.”

“ഞങ്ങളും വരുവാ” അനുമോൾ അമീറിന്റെ മുന്നിലേക്ക് നിന്നുകൊണ്ട് എന്റെ കൈപിടിച്ച് നടന്നു.

അന്ന് രാത്രി അനുമോളുടെയൊപ്പം കിടക്കുമ്പോ, അമീർ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ വിതയ്ക്കുന്ന ധൈര്യം ഞാനോർത്തു. അവനുള്ളത്‌ കൊണ്ടാണ് ഞാൻ അവിടെ സമാധാനായിരുന്നത്. ഇതുവരെ ജീവിതത്തിൽ ഒരാൺ തുണ വേണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല. പക്ഷെ ഇപ്പൊ അങ്ങനെയാണോ അറിയില്ല.

പിറ്റേന്ന് ഞാൻ അമീറിന്റെ ഉപ്പയ്ക്ക് വീടിന്റെ വാടക ഏല്പിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു മാറ്റവുമില്ല. വാടക വൈകിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഒരുപോലെ തന്നെയാണ്. നാട്ടിലേക്ക് ഇത്തവണ കുറച്ചധികം പൈസ അയച്ചിരുന്നു. ഒപ്പം അനുമോൾക്ക് ഈ വരുന്ന ഞായറാഴ്ച ഡാൻസ് പ്രോഗ്രാം നു വേണ്ട ഡ്രെസും അതിന്റെ ചിലവും എല്ലാം കൂടെ ആയപ്പോൾ ഒരിച്ചിരി ടൈറ്റ് ആയിപോയതാണ്. ഞാനത് പറയാൻ തുടങ്ങിയതും അമീറിന്റെ ഉപ്പ അതൊന്നും സാരമില്ലന്നെ, അവളെ പഠിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി വസുധ ഒത്തിരി ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ട് അല്ലെ? എന്ന് മാത്രം ചിരിച്ചു. ഉപ്പയോട്‌ സംസാരിക്കുന്നത് നോക്കി അമീർ കുളികഴിഞ്ഞു ഷർട്ട് ഇടാതെ ഹാളിലേക്ക് കടന്നു വന്നതും ഒരുനിമിഷം എന്റെ നോട്ടം അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് നോക്കിപോയി. അവൻ നാണിച്ചുകൊണ്ട് പെട്ടന്ന് മുങ്ങുകയും ചെയ്തു.

അന്ന് ബസില്ലായിരുന്നു. ഞാനും വിമലയും കൂടെ ബസ്റ്റോപ്പിൽ നിൽക്കുന്ന നേരം, അമീർ അവന്റെയൊരു സുഹൃത്തിന്റെ കൂടെ ബി.എം.ഡബ്ള്യു കാറിൽ പോകുന്നത് കണ്ടു. വിമലയെന്തോ പിറുപിറുക്കവേ ഞാൻ ഫോൺ ബാഗിൽ എടുത്തിട്ട് അവനെ വിളിച്ചു. ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാനുള്ള ഗ്യാപ്പ് ഒന്നുമില്ല, അപ്പോഴേക്കും അവനെടുത്തു. ഇങ്ങനെയാകണം കാമുകൻ ആയാൽ. ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു ചിരിച്ചു.

“ഹും പറഞ്ഞോ….”

“അത്, എടാ നിനക്ക് തിരക്കില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങളെ ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആക്കി തരാമോ” എന്ന് ഞാൻ പരവേശം മറച്ചു അവനോട് ചോദിച്ചു. അവൻ അതിനു അതിനെന്താ, ഇപ്പൊ വരാമെന്നു പറഞ്ഞു കാർ തിരികെ കൊണ്ട് വന്നു. വിമല എന്താ സംഭവമെന്നറിയാതെ എന്നെ നോക്കി നിന്നു. ആരെയാ വിളിച്ചതെന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാൻ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു. ബസ്റ്റോപ്പിന് മുന്നിൽ ബിഎം ഡബ്ള്യു കാർ വന്നങ്ങനെ നിന്നു. ചുറ്റുമുള്ളവർ എല്ലാരും എന്താ സംഭവമെന്ന് നോക്കിങ്ങനെ നിന്നു.

ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു ഞാൻ ബി.എം.ഡബ്ള്യു ലോക്കെ കയറുന്നത്. വിമലയും അതുപോലെ തന്നെ. ഞങ്ങൾക്ക് പിറകിൽ കയറിയത് മുതൽ ഇരിപ്പുറക്കുന്നേയില്ല. അമീറിന്റെ സുഹൃത്താണ് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ. അമീർ മുൻപിലെ ഇടതു വശത്തുള്ള സീറ്റിലും. വിമലയുള്ളത് കൊണ്ടാണോ എന്തോ അവൻ റിയർ വ്യൂ മിരറിൽ കൂടെ എന്നെ പാളി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് എനിക്കും എന്ത് ആവശ്യം വന്നാലും മനസ്സിൽ അവന്റെ മുഖമാണല്ലോ ആദ്യം വരുന്നതെന്നോർത്തത്. ഹോസ്പിറ്റലിന് മുന്നിൽ കറുത്ത ആ കാർ നിർത്തി ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുന്നത് ഒന്നൊന്നൊര കാഴ്ച തന്നെയായിരുന്നു. എനിക്ക് നാണമായിരുന്നു. പക്ഷെ വിമലഗമയോടെ മുന്നിൽ നടന്നു. നടക്കുന്ന നേരം ജാള്യത മറക്കാൻ എന്നോണം ഞാൻ ഞാനവളോട് ചോദിച്ചു. “നീയെന്തൊക്കെയാ ഡ്രൈവിംഗ് ചെയുന്ന ചെക്കനോട് ചോദിച്ചത്?! കാറിനു എന്ത് വിലയാണ് എന്നൊക്കെ ആണോടി ചോദിക്കുന്നെ?!”

“അതിനെന്താ?, അവൻ ആള് നല്ല ചുള്ളൻ അല്ലെ, എനിക്കിഷ്ടായി”

“മതി മതി വേഗം നടക്ക്!”

ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലി ചെയ്യുമ്പോഴും അമീറിന്റെ ഫോൺ വന്നിരുന്നു. കണ്ടു! ഞാനെടുത്തില്ല, ഒടുക്കം വിമലയുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി ഞാൻ എടുത്തു.

“ഹാലോ, എന്താ? അത്യാവശ്യം വല്ലതുമുണ്ടോ” എന്ന് ചോദിച്ചതും, “ഒന്നുമില്ല ബ്ലഡ് ഡോണെറ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ എന്നറിയാൻ വിളിച്ചതാ”

“ഓഹോ, നീ ആദ്യം നേരത്തിനു വല്ലോം കഴിച്ചിട്ട് ദേഹം ഒന്ന് പുഷ്ടിപ്പെടുത്താൻ നോക്ക്!” ഞാൻ പെട്ടന്നതു പറഞ്ഞതും വിമല വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു.

“കഴിച്ചോളാം, താൻ പറഞ്ഞാൽ എന്തും ചെയ്യും ഞാൻ!”

“ഉം ശെരി, പിന്നെ കാണാം, ജോലിയുണ്ട് എനിക്കിപ്പോൾ” വിമല ചിരി നിർത്തി എന്നോട് ചോദിച്ചു, “എടി സത്യത്തിൽ നിങ്ങൾ നല്ല കൂട്ടാണ് അല്ലെ?, എന്നെ കാണുമ്പോ മാത്രമേ ഈ പതുങ്ങലൊക്കെ ഉള്ളു അതല്ലേ സത്യം”

“ഒന്ന് പോടീ!!!” ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. അവൾ പിന്നെയും കുത്തി കുത്തി ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. “രണ്ടും കൂടെ പ്രേമിക്കുന്നതൊന്നും ഞാൻ അറിയില്ല വിചാരിക്കണ്ട! രണ്ടും കൂടെ എന്തേലും ഒപ്പിച്ചാലുണ്ടല്ലോ, ഒടുക്കം ഞാൻ തന്നെ പേറ് എടുക്കേണ്ടി വെരുമേ!”

“നിന്റെ നാക്കിന് ഒരു ലൈസെൻസും ഇല്ല!” മനസിലൊരു തീനാളം പോലെയാ നിമിഷം തോന്നുമ്പോ ഹൃദയം ദ്രുത ഗതിയിൽ മിടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

അന്ന് രാത്രി അമീർ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞതും അനുമോൾ ഉറങ്ങട്ടെ എന്ന് മാത്രം ഞാൻ റിപ്ലയെ ചെയ്തു. എനിക്കെന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് സ്വയമറിയാതെ ഞാൻ അന്തിച്ചു നിന്നു. അനുമോളും ഞാനും കൂടെ അത്താഴം കഴിക്കുന്ന നേരം ഒരബദ്ധമുണ്ടായി, എന്തോ ആലോചനയിൽ ചപ്പാത്തിയിൽ അടുത്തിരുന്ന കറിക്കു പകരം അച്ചാർ എടുത്തു വിളമ്പി. അനുമോൾ ആണെങ്കിൽ വിടുമോ? “എന്ത് പറ്റി ആൾക്കിന്ന്?” എന്നും പറഞ്ഞു അവളെന്നെ കുറെ ഇളക്കി.

കുളിയും കഴിഞ്ഞു സ്ലീവ്‌ലെസ് നൈറ്റിയുമിട്ടു ടെറസിലേക്ക് മന്ദം മന്ദം ഞാൻ നടന്നു. കൊലുസ് പതിയെ കിലുങ്ങി. തണുപ്പുണ്ടായിട്ടും വിയർക്കുന്നുണ്ട്. അവനെന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമോ എന്നൊരു പേടിയാണ് വിയർപ്പായി പൊടിയുന്നത്. ടെറസിലേക്ക് കയറിയതും മറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന അമീർ എന്നെ വയറിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ഒട്ടിച്ചു. എന്റെ മുഴുത്ത മുലകളെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്നു. “ആ …അമീർ!” അവനെന്റെ ചുണ്ടിൽ രണ്ടു വിരൽ വെച്ചു. ഞാനൊന്നു പിടഞ്ഞതും അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ നിതംബ പാളികളിൽ അമർന്നിരുന്നു. ഞെരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും എന്റെ കണ്ണുകൾ പേടിച്ചു വിടർന്നു. “തിന്നാൻ തോനുന്നു!” “അയ്യടാ വിടെന്നെ, എനിക്ക് പോണം!” “അങ്ങനെയിപ്പോ പോകണ്ടെന്റെ മുത്തേ!” “ശേ, എന്താ അമീർ! ഇങ്ങനെയൊക്കെ” “എന്നെ ഇഷ്ടമല്ലേ പറ.” “അതറിയാനാണോ ഇങ്ങനെ ഈ രാത്രി.” “പറ, എങ്കിൽ വിടാം”

“പിന്നെ പറയാം!” അവനെ തള്ളിമാറ്റി ഞാനൊരു ഓട്ടം വെച്ചുകൊടുത്തു. കുറച്ചു നേരത്തിനു ശേഷം അവൻ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടു. സ്റ്റപിൽ ഇരിക്കാൻ ആവും. എന്തലുമാകട്ടെ! ഇന്നുടുത്ത ആ കറുത്ത നിറമുള്ള സാരിയിൽ നിന്നെ ഓർക്കുമ്പോ “എനിക്ക് നിന്നെ വസുധ, നീയെന്തിനാ എന്റെ കണ്ണിലിത്ര സുന്ദരിയായി തോന്നുന്നത്?” എന്നൊരു മെസ്സേജ് അവൻ വാട്സാപ്പിൽ അയച്ചു. ഭാഗ്യത്തിന് ഫോൺ എന്റെ കൈയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു. പ്രേമത്തെ തെല്ലും കരുണയില്ലാത്തവളെ പോലെ ഡിലീറ്റ് ബട്ടണിൽ അമർത്തി, മനസ്സപ്പോഴും ചിറകടച്ചു പറക്കുന്നത് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള മെസ്സേജ് അവനോടു മൊബൈലിൽ അയക്കരുത് എന്ന് പറയണമെന്നുമുണ്ട്, പേടിയും ത്രില്ലും പ്രേമവും ഒന്നിച്ചു വരുമ്പോ അറിയുന്നില്ല, എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന്. ആ രാത്രി ഞാൻ അനുമോളെയും കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നുറങ്ങി. ഉറക്കത്തിൽ എപ്പോഴോ ആരോ എന്നെ പൊക്കിയെടുത്തു ഇരു കയ്യിൽ കറക്കുന്ന പോലെയൊക്കെ തോന്നി.

അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ നീങ്ങി. അന്നത്തെ ദിവസം അനുമോളുടെ ഡാൻസ് പ്രോഗ്രാം ആണ്. ഞാൻ ലീവ് ആക്കി. അവളുടെ ക്‌ളാസിലെ തന്നെ പെൺകുട്ടിയുടെ സ്‌കൂട്ടിയിൽ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുന്ന സ്‌ഥലത്തേക്ക്‌ പോകാമെന്നു വെച്ചു. അമീർ എന്നെ അങ്ങോട്ടേക്ക് ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാമെന്നും പറഞ്ഞു. അവന്റെ പിറകിൽ പോകാൻ നല്ല രസമാണ്. സ്പീഡിൽ ഓടിക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ല. എന്നെയിരുത്തി പയ്യെ വർത്താനം പറഞ്ഞോണ്ട് പോകണം.

ഡാൻസ് പ്രാക്ടീസ് ചെയുന്ന ഇടത്തെത്തിയതും അനുമോൾ ബിസിയായി. ഞാൻ കരുതിയത് അമീർ തിരികെ പോകുമെന്നാണ് അവൻ പോയില്ല.

“പോണേൽ പൊയ്ക്കോ അമീർ, കുഴപ്പമില്ല”

“ഉഹും, ചേച്ചി തനിച്ചല്ലേ ബോറടിക്കും, എനിക്ക് പോയിട്ട് തിരക്കൊന്നുമില്ല”

ഞാനവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു. അവനും അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി. “എന്താടാ ഇപ്പൊ ചേച്ചീന്നൊരു വിളി”

“ഉഹും എല്ലാരും കാണുക അല്ലെ, അതാ.”

ഞാനെത്ര നിർബന്ധിച്ചും അവൻ പോയില്ല. ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും കൂടെ ആ ബിൽഡിങ് നു ചുറ്റും മൂന്നാലു വട്ടം നടന്നു. ഇടക്ക് ഡാൻസിന് വേണ്ടിയുള്ള ഒന്ന് രണ്ടു കിന്നരികൾ കൂടെ വാങ്ങാനൊക്കെ അവന്റെ സഹായത്തോടെ ബൈക്കിൽ തന്നെ പോയി വന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക് അനുമോൾക്ക് ബിരിയാണി കഴിക്കണമെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അമീറും അനുമോളും കൂടെ ബിരിയാണിക്കട ലക്ഷ്യമാക്കി ചെന്നു. എനിക്ക് പാഴ്സലും വാങ്ങിവന്നു.

ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം വീട്ടിലേക്ക് പോകേണ്ട ഒരാവശ്യമുണ്ടായിരുന്നു.

“അമീർ, ഒന്നുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ…” ഞാൻ വിക്കി.

“അതിനെന്താ, ഞാൻ അതുകൊണ്ടല്ലേ കൂടെ തന്നെ ഇരിക്കാം ന്നു പറഞ്ഞത്.”

“വീണ്ടും വീണ്ടും ഞാൻ അമീറിനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നു അല്ലെ?”

“വണ്ടീൽ കേറെന്റെ മുത്തേ.” അവനതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി, ആരുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പും വരുത്തി. എനിക്ക് ചിരിവന്നു, ഞാനുമൊരു ഉൾകിടിലത്തോടെ അവന്റെ പിറകിൽ വണ്ടിയിൽ കയറി. ഞാനും അമീറും വീട്ടിലെത്തിയശേഷം അവൻ ബൈക്ക് താഴെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാമെന്നു പറഞ്ഞു, ഞാനിപ്പോൾ വരാമെന്നു പറഞ്ഞു സ്റ്റെപ് കയറി വീട് തുറന്നു. അനുമോളുടെ ഇന്നേഴ്സ് എടുക്കാനാണ് വന്നത്, രാവിലെ മുതൽ പ്രാക്ടീസ് കാരണം അതൊക്കെ വിയർത്തു കാണുമെന്നു എനിക്കരമൈയിരുന്നു, ഇനിയിപ്പോൾ പരിപാടി കഴിഞ്ഞു വീടെത്തിയല്ലേ മാറ്റാൻ ഒക്കൂ. അതിനാലാണ് അതെടുത്തു മാറ്റാൻ പറയാമെന്നു വെച്ചത്.

വീട് തുറന്നു അലമാരയിൽ നിന്നും അനുമോളുടെ ഡ്രെസ് എടുക്കാൻ നേരം അമീർ എന്റെ പിറകിൽ ചേർന്ന് നിന്നതും. ഞാനൊരു നിമിഷം പേടിച്ചു.

“പെണ്ണെ!”

“അമീ….” അമീറിന്റെ കൈകൾ രണ്ടും എന്റെ മാംസളമായ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എനിക്കെന്തു പറയണമെന്നറിഞ്ഞില്ല. സമയം ഏതാണ്ട് 5 മണിയോട് അടുത്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. പേടിച്ചതുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ പോലും തോന്നിയില്ല. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ വിയർത്ത കഴുത്തിലൂടെ ഉരഞ്ഞതും, “ങ്‌ഹും ….” ഞാൻ കഴുത്തു ചരിച്ചു. അവന്റെ വിരലുകൾ ഓരോന്നും എന്റെ ദേഹം മൊത്തം പിതുക്കി പിഴിയുന്ന നേരം നേർത്ത മൂളൽ മാത്രമേ എനിക്ക് പുറപ്പെടുവിക്കാനായിരുന്നു. അവന്റെ സാന്നിധ്യവും ഞങ്ങളുടെ മുറിയിൽ അപ്പോൾ ലഭിച്ചിരുന്ന സൗകര്യതയും എന്നെ ആ നിമിഷത്തിൽ നിയസ്സഹായയാക്കി എന്നും പറയുന്നതാവും ശെരി.

“വസുധ, നമ്മൾ മാത്രമല്ലെ ഇപ്പൊ ഉള്ളു, ഈ നൂലിഴകൾ എന്തിനാ നമുക്കിടയിൽ, അഴിച്ചോട്ടെ…..”

“ഉം!” ഞാനറിയാതെ മൂളിപ്പോയി. അവനെന്നെ ആ നിമിഷം തിരിച്ചു നിർത്തി, എന്റെ പേടിച്ചിരിണ്ട മിഴിമുനകളിലേക്ക് നോക്കി.

“എന്ത് ചന്തമാടി നിന്നെ കാണാൻ!, എനിക്ക് മാത്രമുള്ളതാ നീ”

“ഉം!” എനിക്ക് തല താഴ്ത്തി നാണിക്കയല്ലാതെ മറ്റു മാര്ഗങ്ങളൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവനെന്നെ ഒന്നുടെ വയറിലൂടെ കൈകൾ പൊതിഞ്ഞു ചുറ്റിപിടിച്ചു. എന്റെ കുണ്ടിപ്പന്തുകളെ ആവോളം ഞെരിച്ചു, അവന്റെ മുഖം എന്റെ കഴുത്തിൽ അമർത്തി. എന്റെ തുടകൾക്കിടയിൽ കൃത്യമവന്റെ ലിംഗം ഒളിച്ചു നിന്നു. അതിന്റെ വലിപ്പം കൂടുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്ന നേരം എന്റെ ഹൃദയം വല്ലാതെ മിടിച്ചു. “വസുധ….” എന്ന് പ്രേമപൂർവം എന്റെ പേര് ഉരുവിട്ടുകൊണ്ട് അവനെന്റെ കഴുത്തിൽ ചുണ്ടുകളെ ഉരച്ചതും ഞാൻ കൈകൾ കൊണ്ട് അവനെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി. “അമീർ!!!” എന്ന് വിളിച്ചതും അവൻ തലയുയർത്തി എന്റെ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു. ചുണ്ടും ചുണ്ടും തമ്മിൽ ഒരിക്കലും തീരാത്ത ദാഹം, ഞങ്ങൾ ഇരുവരും തിരിയച്ചിറയുകയായിരുന്നു. ആദ്യം അവനെന്റെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് കീഴടക്കി, ചപ്പിയെടുത്തു ഉറിഞ്ചുമ്പോ ഞാൻ അറിയാതെ നിലത്തു നിന്നും പൊങ്ങിപ്പോയി. ഈ എന്തൊരു കരുത്താണ് എന്നെ ചുറ്റിയ കൈകൾക്ക്! ഈ കരുത്ത് പൂർണ്ണമായും അനുഭവിച്ചാൽ ഞാൻ താങ്ങുമോ?.

അമീറിന്റെ ഇളം നാവു എന്റെ ചുണ്ടിന്റെ ഇടയിലേക്ക് കയറിയതും ഞാനത് കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് ചപ്പി നുണയാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ ഉമിനീരിന്റെ രുചി എന്നെ ഭ്രാന്തിയാക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.

എത്രയോ നാളുകളായി ഞാനുളളിൽ കൊതിക്കുന്നപോലെ യൊരു ചുംബനം. നാവും ചുണ്ടും അനുരാഗത്തിന്റെ തീവ്രതയിൽ അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു ദേഹം മുഴുവനും സുഖം പകർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇരുവരുടെയും ദേഹം ഒട്ടിച്ചേർന്നു. ഞങ്ങളുടെ കൈകൾ രണ്ടും പരസ്പരം തഴുകുകയും ഇടയ്ക്കിടെ ഞാൻ പ്രാവിനെ പോലെ കുറുകുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. അമീർ എന്നെ പൂണ്ടടക്കം പൊക്കിയെടുത്തുകൊണ്ട് ബെഡിലേക്കിട്ടതും. ഞാൻ നാണിച്ചു ചിരിച്ചു.

“അമീർ, ഇപ്പൊ വേണോ?”

“പിന്നെ എപ്പോഴാ?”

“പ്ലീസ്, ഞാൻ വിയർത്തിരിക്കുവല്ലേടാ?”

“ഞാനും വിയർത്തിരിക്കയല്ലേ ?”

“ഈ സാരി ഞാനഴിക്കട്ടെ!” എന്നെ ബെഡിൽ ഇരുത്തിയ ശേഷം ഇരു തോളിലും കൈവെച്ചുകൊണ്ട് അമീർ ചോദിച്ചു.

“അയ്യോ!!!!” മുന്നിലെ വാതിലടച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു പറഞ്ഞു.

“വാതിലൊക്കെ ഞാൻ അടച്ചിട്ടുണ്ട്.”

എന്റെ സാരിയുടെ മുന്താണിയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പയ്യെ എന്നെ നഗ്നയാക്കാനുള്ള ശ്രമം തുടങ്ങി. അടിപ്പാവാടയിലും ബ്ലൗസിലും അമീറിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നതും, എന്റെ മുഴുത്ത മുലകൾ കണ്ടു അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. എനിക്ക് എന്ത് ചെയുമെന്നറിയാതെ വിയർക്കുന്ന നേരം അവൻ കുനിഞ്ഞെന്റെ പൊക്കിളിൽ മുത്തമിട്ടു. വികാരമൂർച്ഛയിൽ ഞാൻ ചുണ്ടുകളെ കടിച്ചും തലയൊന്നു ചരിച്ചു.

ഥുഡറും

141370cookie-checkപ്രേമം

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *