എന്റെ നോട്ടം പോയത് വാതിലിലേക്കാണ്…. ഞാൻ ഞെട്ടിപിടഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റു…. ദേവു പെട്ടന്നുള്ള പ്രവർത്തിയിൽ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി.. എന്റെ നോട്ടം കണ്ട് ദേവു വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി…
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ, ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറിയ മുഖം… “അച്ചു!!..” എന്റെ തൊണ്ടയിൽ നിന്ന് അതെങ്ങനെയോ പുറത്തു വന്നു പോയി….
———————————————————-
ഞാൻ ബെഡ് ഷീറ്റ് എടുത്ത് നാണം മറച്ചു. ദേവു ഞെട്ടി പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു. കൈകൾ കൊണ്ട് അവളുടെ മാറ് മറക്കാൻ പണിപ്പെട്ടു..എന്റെ നെഞ്ച് തള്ളിതുറന്ന് പുറത്ത് വരുമെന്ന് തോന്നി….
“അച്ചു…. അത്…” കരഞ്ഞു വാതിൽക്കൽ നിന്നിരുന്ന അച്ചുവിനെ പതിയെ ദേവു വിളിച്ചു.അവളുടെ മുഖം ആകെ വിളറിയിരുന്നു…
പെട്ടന്ന് അച്ചു കണ്ണുനീരെല്ലാം തുടച്ചു… അവൾ എന്തോ മനസ്സില് കണ്ടപോലെ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ഞാനും ദേവുവും തലതാഴ്ത്തി നിന്നു.. തൊലിഉരിഞ്ഞു പോയ അവസ്ഥ..
അച്ചു മുന്നിൽ വന്നുനിന്നതറിഞ്ഞു .ഞാൻ തല പൊക്കിയില്ല.എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല .. അച്ചു കൈ പുറകോട്ട് വീശുന്നത് അറിഞ്ഞു… ആദ്യ അടി എന്റെ മേൽക്കൈക്ക് ആയിരുന്നു.. ഞാൻ ഒന്ന് ഉലഞ്ഞു പോയി.. കണ്ണിൽ വെള്ളം തളം കെട്ടി.. തല ഞാൻ താഴ്ത്തി തന്നെ വെച്ചു. അവളെ എങ്ങനെ ഞാൻ ഫേസ് ചെയ്യും?. എന്ത്‌ ശിക്ഷയും വാങ്ങാൻ ഞാൻ തയ്യാറായിരുന്നു..
അടി നിന്നില്ല വീണ്ടും വന്നു എന്റെ കൈക്ക് തന്നെ… കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി.. അച്ചു കരയുന്നത് കേട്ടു.വീണ്ടും അടിച്ചു.. വീണ്ടും.. നിർത്താതെ അടിച്ചു കൊണ്ട് അച്ചു ആർത്തു കരഞ്ഞു… ഞാൻ എല്ലാം വാങ്ങിക്കൊണ്ടു നിസ്സഹായനായി നിന്നു..
“എന്താ അച്ചു ഇത്….” നിർത്താതെ എന്നെ അടിക്കുന്നത് കണ്ട ദേവു അച്ചുവിനെ പുറകോട്ട് ഉന്തി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.. അച്ചുവിന്റെ കരച്ചിൽ നിന്നു.
അവളുടെ ദേഷ്യം ഇരട്ടിക്കുന്നത് ആ മുഖത്തുനിന്ന് കാണാം … അവൾ ദേവുവിന്റെ നേർക്ക് കൈ വീശി മുഖത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു… ദേവു ബാലൻസ് കിട്ടാതെ കിടക്കയിലേക്ക് വീണുപോയി..
“നീ മിണ്ടരുത്….” അച്ചു ചീറി “എങ്ങനെ തോന്നിയെടീ നിനക്ക് ഇവനെ… “.ദേഷ്യം മൊത്തം അവളുടെ ആ വാക്കുകളിൽ മുഴങ്ങി.എന്റെ കാലുകൾ ഉറച്ചു പോയിരുന്നു ഒന്നും ചെയ്യാനാവാത്ത അവസ്ഥ.ദേവു മുഖം പൊത്തി ഒന്ന് ഞെരുങ്ങി.. പിന്നെ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു. തുറിച്ചു നോക്കികൊണ്ട് നിന്ന അച്ചുവിനു അവൾ ഒരു പുച്ഛചിരി ചിരിച്ചു…
“എന്താ….നിനക്ക് മാത്രമേ ഇവന്റെടുത്ത് എല്ലാം ചെയ്യാമ്പറ്റൂ എന്നുണ്ടോ? ”
അച്ചു ഞെട്ടി.. കൂടെ ഞാനും
“നീയെന്താ ദേവു പറയുന്നേ…” അച്ചുവിന്റെ ശബ്‌ദം താഴ്ന്നിരുന്നു..
ദേവുവിന്റെ പുച്ഛചിരി നീണ്ടു…
” നിന്റെ കാലൊടിഞ്ഞ മുതൽ ഇവിടെ എന്തൊക്കെ നടന്നതെന്ന് ഞാൻ പറയണോ..?”ആ വാക്കുകൾ എന്നെ തകർക്കുന്നതായിരുന്നു
“മാമിപോകുന്ന ദിവസം നിങ്ങൾ ഇവിടെ വന്നു കാട്ടിയത് എന്തൊക്കെയാണ് ഞാൻ പറയണോ…? ” ദേവുവിൻറെ വാക്കുകളിൽ ഒരു ഭീഷണിയുടെ സ്വരം പടർന്നിരുന്നു… അച്ചു ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു.. കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ ആകാതെ ഞാൻ കൂടുതൽ തളർന്നു.
” ഇത്ര കാലവും എന്നെ നിങ്ങൾ പറ്റിക്കുകയായിരുന്നിലെ?, എന്റെ മുന്നിൽ അഭിനയിക്കല്ലായിരുന്നോ?.. എന്നെങ്കിലും ഒരു ദിവസം പറയും എന്ന് കരുതിയ ഞാൻ.. വെറും… ” ദേഷ്യത്തോടെ ദേവു തല വെട്ടിച്ചു… അപ്പോൾ ദേവു ഇത്രകാലവും ഇത് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് നിൽക്കായിരുന്നോ..?അച്ചുവിനെ അവൾ എനിക്ക് വിട്ടു തരികയായിരുന്നോ?
” നിനക്കാവാമെങ്കിൽ എന്തുകൊണ്ട് എനിക്കായ്കൂടാ” ദേവു അച്ചുവിന് നേരെ ചീറി..അവൾ തലതാഴ്ത്തി നിന്നു.ചുമരിനോട് ചേർന്ന് നിന്ന് കരഞ്ഞു. ഒരു കാര്യം പോലും പറയാതെയും ആരെയും ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ കഴിയാതെയും ഞാൻ കുഴങ്ങി.. എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഞാൻ തന്നെയാണ് കാരണം.. അച്ചുവിനോട് എല്ലാം പറഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിൽ,ദേവു എന്നോട് അടുക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ അവൾക്ക് സൂചന കൊടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ.! ഇതൊന്നും ഉണ്ടാകില്ലായിരുന്നു.. ഇപ്പോൾ ഞാൻ തന്നെയാണ് രണ്ടു പേരെയും ചതിച്ചത്… ഞാൻ സ്വയം പഴിച്ചു.കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന അച്ചുവിന്റെ നേരെ ഞാൻ ചെന്നു.
അച്ചു ഞാൻ….” തലകുനിച്ചു നിന്ന അവളുടെ കൈയിൽ പതിയെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പറയാൻ തുടങ്ങിയതും അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ കുതറി മാറി.
“തൊട്ട് പോവരുത് എന്നെ…” ഒച്ച റൂം ആകെ പതിച്ചു…എന്നെയും ദേവുവിനെയും ഒന്ന് തറപ്പിച്ചു നോക്കിയ ശേഷം അവൾ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി.. മെയിൻ ഡോർ ശക്തിയിൽ അടയുന്നത് കേട്ടു… ഞാൻ നിലത്തു ഇരുന്നു പോയി ഹൃദയം പൊളിഞ്ഞ അവസ്ഥ.അത്ര നേരം ദേഷ്യത്തോടെ നിന്ന ദേവു കിടക്കയിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു ഏങ്ങി ഏങ്ങി കരഞ്ഞു…
എത്ര നേരം കരഞ്ഞെന്ന് അറിയില്ല.ഞാൻ ദേവുവിനെ പതിയെ വിളിച്ചു. അവൾ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ എന്റെ നേരെ നീട്ടിയപ്പോൾ ഹൃദയം തകർന്നു…
“ദേവു നിന്നെ ചതിക്കായിരുന്നില്ല..നീ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്ന് അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ്… സോറി ദേവു… ഇല്ലാത്തിനും ഞാൻ ആണ് കാരണം… എനിക്ക് അവളോടെങ്കിലും പറയാമായിരുന്നു.എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി ഞാൻ കാലു പിടിക്കാം..”ദേവുവിന്റെ കാലുകളിലേക്ക് ഞാൻ കൈകൾ നീട്ടിയതും അവൾ പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു…ഞങ്ങൾ പരസപരം കരഞ്ഞു… ദേവു എന്റെ മുഖമാകെ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി..
“പോട്ടെ! എനിക്കൊരു ദേഷ്യവുമില്ല.. എന്റെ ചെക്കൻ കരയാതെ നിന്നാമതി. എനിക്കെല്ലാമ റിയായിരുന്നു. നിങ്ങളുടെ മുഖം മറിയാ മനസ്സിലാവുന്ന എന്നോടാണോ ഇതൊക്കെ മറച്ചു വെക്കുന്നത്?. അവളോട് നീ കൊഞ്ചുമ്പോൾ,അവളെ നീ സ്‌നേഹിക്കുമ്പോൾ അതുപോലെന്നെയും നീ സ്നേഹിച്ചങ്കിലെന്ന് എത്ര ഞാനാശിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ?എന്നോട് നീയെങ്കിലും തുറന്നു പറയുമെന്ന് കരുതി. പക്ഷെ നീ കാട്ടുന്ന സ്നേഹം മാത്രം മതിയായിരുന്നെനിക്ക് “ദേവു ഏങ്ങി കൊണ്ട് എന്റെ കണ്ണീരു തുടച്ചു പറഞ്ഞു.
” എനിക്ക് നിങ്ങളില്ലാതെ പറ്റില്ല ദേവു. നിങ്ങക്ക് രണ്ടുപേരെയും വിഷമിപ്പിക്കാതിരിക്കാൻ ആണ് ഞാൻ ഇത് മറച്ചു വെച്ചത് ” ഞാൻ വീണ്ടും കരഞ്ഞു. ദേവു എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..അച്ചുവിന്റെ കാര്യമോർത്തായിരുന്നു എനിക്ക് വിഷമം..അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ഇവിടുന്ന് പോയത്. അവൾക്ക് എത്ര വിഷമം വന്നുകാണും….
“ദേവുട്ടി ……അച്ചു?” ഞാൻ വിഷത്തോടെ അവളോട് ചോദിച്ചു.അവൾ എന്നെ ഇറുകി പുണർന്നു… ആ നെഞ്ചിന്റെ ഇടി എനിക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു.
” അവൾ കേറി വരുമെന്ന് വിചാരിച്ചില്ല ഞാൻ… എന്നെ തല്ലിയ ദേഷ്യത്തിൽ ഞാനങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞു പോയി.. എനിക്കവളോടൊരു ദേഷ്യവുമില്ല ഇല്ല ” ദേവു വിക്കി വിക്കി കരഞ്ഞു.
ഹാളിലിരുന്ന ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ അവളെ വിട്ടു. ഡ്രസ്സ്‌ ചെയ്ത ശേഷം പോയി ഫോൺ എടുത്തു റിയേച്ചി ആയിരുന്നു എന്റെ നെഞ്ച് ഒന്ന് കാളി..
“ഹലോ….”
” കിച്ചൂ…..അവൾ .അച്ചു… ” പരിഭവമുള്ള വാക്കുകൾ. എന്റെ നെഞ്ചു കത്തി.അവൾക്കെന്തെങ്കിലും?
” റിയേച്ചി….എന്താ… അച്ചു? ” ഞാൻ പെട്ടന്നു ചോദിച്ചു.
” എടാ അവൾ ഇറങ്ങിയത് മുതൽ കരച്ചിലാ… എന്താ പറ്റിയെ?.. ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ട് ഒന്നും പറയുന്നില്ല.അവളുടെ കരച്ചിൽ കാണുമ്പോൾ സഹിക്കുന്നില്ലെടാ. ” റിയയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും. ഞാൻ ഇല്ലാതാവുന്ന പോലെയായി. അച്ചുവിനെ ഒരിക്കലും ഞാൻ കരയിക്കില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതാണ്. ഞാൻ കാരണം അവൾ കരയാണെന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ.
” റിയേച്ചി അച്ചുവിന് ഒന്ന് ഫോൺ കൊടുക്കോ.?. ” ഞാൻ വിക്കി വിക്കി ചോദിച്ചു.
” എന്താ പറ്റിയെ കിച്ച?.. നീ എന്തിനാ കരയുന്നെ?..ദേവു എവിടെ അവൾക്ക് ഫോൺ കൊടുക്ക് ” റിയ സീരിയസ് ആയി. റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്ന ദേവു ഞാൻ കരയുന്നത് കണ്ട് വേഗം അടുത്ത് വന്നു.. ഞാൻ ഫോൺ അവൾക്ക് നീട്ടി…റിയ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞപ്പോ ദേവു വീണ്ടും കരഞ്ഞു…എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു..
രാത്രി 7 മണി ആയപ്പോൾ റിയ ദേവുവിനെ വീണ്ടും വിളിച്ചു. അവൾ സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്റെ അടുത്ത് വന്നു.ദേവു ആകെ തളർന്നിരുന്നു.ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞ മനസ്സുമായി അവളെ നോക്കി.
“എടാ അവർ ഇന്ന് ലീവ് ആക്കി. അച്ചു റിയയുടെ വീട്ടിലുണ്ട്. കരയാണെന്ന്. നമുക്കൊന്നവിടെവരെ പോയാലോ? ” ദേവു പ്രതീക്ഷയോടെ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ തലയാട്ടി.
അവളെ കണ്ടു കാലുപിടിക്കാം?. കരയാണെന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ ഞാൻ മരിക്കുന്ന ഫീൽ ആണ്.
ഞങ്ങൾ നേരെ റിയയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.. ദേവു ആണ് കാർ ഓട്ടിയത്.. വണ്ടിയിൽ ദേവു ഒന്നും തന്നെ പറഞ്ഞില്ല..
റിയയും അവളുടെ ഉമ്മയും ഞങ്ങളെ സ്വീകരിച്ചു.. അധികം സംസാരിക്കാനുള്ള മാനസികാവസ്ഥയിൽ അല്ലായിരുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ ഉമ്മയുടെ വാക്കുകൾക്ക് ദേവു ചെറിയ രീതിയിൽ മറുപടി കൊടുത്തു. അവർക്ക് ഞങ്ങൾ വന്നതിന്റെ കാര്യം ഒന്നും അറിയില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു.അധികം നിൽക്കാതെ റിയേച്ചി ഞങ്ങളെ മുകളിലെ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. റൂം കാണിച്ചു തന്ന് ഞങ്ങളെ ഒറ്റക്ക് വിട്ടു അവൾ താഴേക്ക് പോയി.. ഞാനും ദേവും ആ റൂമിൽ കേറി നോക്കുമ്പോൾ അച്ചു ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടക്കുകയാണ്.. ഞങ്ങൾ വന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.. ഇടക്ക് കണ്ണ് തുടക്കുന്നുണ്ട്…
“അച്ചൂ….” റൂമിലേക്ക് കേറി ദേവു ആണ് വിളിച്ചത്… പെട്ടന്ന് അച്ചു തിരിഞ്ഞു. ഞങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും കണ്ടപ്പോൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയകണ്ണുകളിൽ തീ പാറി. അവൾ എന്നെ നോക്കിയില്ല മുൻപിൽ ഉള്ള ദേവുവിനെ ദേഷ്യത്തോടെ തുറിച്ചു നോക്കി.
“എന്തിനാ വന്നത്.. ഞാൻ ഇല്ലാത്തതല്ലേ നിങ്ങൾക്ക് സുഖം. ആരെയും ശല്യം ഉണ്ടാകില്ലല്ലോ…”
അച്ചു ദേവുവിന് നേരെ ആർത്തതും അവൾ നിന്നു കരഞ്ഞു.
“അച്ചു അത്… ആ നിമിഷം അങ്ങനെ നടന്നുപോയി.. ഞാനാ കാരണം.. അവനെ ഞാനാ നിർബന്തിച്ചത്. അവന് ഒഴിഞ്ഞു മാറിയതാണ് .ഞാൻ നിന്റെ കാലു പിടിക്കാം പ്ലീസ് അച്ചു..ഇനി ഒരിക്കലും ഉണ്ടാകില്ല
.”ദേവു അച്ചുവിന്റെ കാലുപിടിക്കാൻ പോയപ്പോൾ ഞാൻ കേറി അവളെ തടഞ്ഞു.. അവൾ എല്ലാ കുറ്റവും സ്വന്തം തലയിൽ വെക്കുന്നത്.എന്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരംകൂടെ ആണ് അത് നടന്നത്. എന്നെ ഒറ്റക്ക് രക്ഷപ്പെടുത്താൻ അവൾ നോക്കേണ്ട.
അച്ചു വന്നത് മുതൽ എന്നെ ഒരു നോട്ടം പോലും നോക്കിയിട്ടില്ല. എന്നെ അത്ര വെറുത്തു കാണും.അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ ചെയ്തത് ചതി തന്നെ അല്ലെ.
“ദേവു വേണ്ട. നീ എല്ലാ കുറ്റവും തലയിൽ വെക്കേണ്ട. ” കാലുപിടിക്കാൻ പോയ അവളെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അച്ചുവിനെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. “അച്ചു എല്ലാത്തിനും ഞാൻ ആണ് കാരണം.നിന്നെ പോലെ ഞാൻ
ദേവുവിനെയും കണ്ട് പോയി.. നിങ്ങൾ ഇല്ലത്തെ എനിക്ക് പറ്റില്ല അച്ചു…” ഞാൻ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കാലുകളിൽ വീണതും അച്ചു ആ കാലുകൾ വലിച്ചു മാറ്റി..എന്നെ ഒരു നോട്ടം പോലും നോക്കാതെ തലവെട്ടിച്ചു നിന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മനസ്സിലായി. നെഞ്ച് പൊളിയുന്ന അവസ്ഥയിലും ഞാൻ കുറേ ക്ഷമ പറഞ്ഞു നോക്കി. അച്ചു ഒരു നോട്ടമോ, ഒരുവാക്കോ എന്നിലേക്ക് ചൊരിഞ്ഞില്ല.ഇനി എവിടെ നിൽക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് തോന്നിയതും ഞാൻ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോന്നു. നെഞ്ചിൽ കത്തി കയറ്റിയ വേദന.എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഓടി പോവണമെന്ന് തോന്നി…
“ഇറങ്ങി പോടീ….” ഉള്ളിൽ നിന്ന് ദേവുവിനെ അച്ചു വിളിക്കുന്നത് കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാം കൈവിട്ടു പോയി.താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയതും റിയേച്ചി എന്നെ പിടിച്ചു.. ഞാൻ കരയുന്നത് കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു. ഉമ്മ കാണാതെ എന്നെ ഒരു റൂമിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി എല്ലാ കാര്യവും ചോദിച്ചപ്പോൾ… കരച്ചിലോടെ ഞാൻ എല്ലാ കാര്യവും പറഞ്ഞു. അവൾ വാ തുറന്നു പോയി. ഒന്നും അവൾ വിശ്വസിച്ചില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.
കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ദേവുവും കേറി വന്നു അവളും എല്ലാ കാര്യവും പറഞ്ഞു.. റിയ ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ കുഴങ്ങി.
എനിക്കവിടെ കൂടുതൽ നേരം നില്ക്കുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടായി തോന്നിയപ്പോൾ ഞാനും ദേവുവും ഇറങ്ങി. കാറിൽ കേറിയപ്പോൾ റിയ അടുത്ത് വന്നു.
“ഞാൻ അവളോട് സംസാരിക്കാം. നിങ്ങൾ വിഷമിക്കേണ്ട. ഞാൻ വിളിക്കാം ” പോരുമ്പോൾ എല്ലാം കൈവിട്ട അവസ്ഥയായിരുന്നു.ദേവുവും കൂടെ എന്നോട് തെറ്റിയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ചിലപ്പോൾ എന്ത്‌ ചെയ്യും എന്ന് തന്നെ എനിക്ക് പറയാൻ പറ്റില്ല… ഫ്ലാറ്റിലെത്തിയതും ദേവു കരച്ചിലായിരുന്നു.അവൾ റൂമിൽ കേറി കിടന്നു. ഞാൻ ഉറക്കമില്ലാതെ പ്രാന്തെടുത്ത അവസ്ഥയിൽ നേരം വെളിപ്പിച്ചു..
ആ ദിവസവും അച്ചു വന്നില്ല. ഞാനും ദേവുവും റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയില്ല. ഞങ്ങളുടെ സംസാരം കുറഞ്ഞു. ഏതു നിമിഷവും തകർന്നു പോവുന്ന അവസ്ഥയിൽ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു.
അച്ചുവും ദേവുവും ഞാനും കൂടെ സന്തോഷത്തോടെ നിന്ന ദിവസങ്ങളെ പറ്റി ഞാൻ ആലോചിച്ചു പോയി. പരസപരം തല്ല് കൂടുന്നതും, കുറുമ്പുകാട്ടുന്നതും,അച്ചുവിന്റെ ചീത്ത കേൾക്കുന്നതും എല്ലാം ഒരു ഓർമ മാത്രം ആയപോലെ. ഒച്ചയും ബഹളവുമില്ലാത്ത മരണവീടുപോലെ ഏതോ ചുമരുകൾക്കിടയിൽ നേരിയ മനസ്സുമായി ആ ദിവസ്സവും ഞങ്ങൾ തള്ളി നീക്കി.
പിറ്റേ ദിവസം ഉച്ചക്കായിരുന്നു ദേവു വിളറിയ മുഖവുമായി എന്റെ അടുത്ത് വന്നത്…. അവൾ ആകെ ക്ഷീണിച്ചു അവശയായിടുന്നു. മുഖത്തെ കുറുമ്പും, ചിരിയുമെല്ലാം എവിടെയോ മാഞ്ഞു പോയ അവസ്ഥ.. അവൾ പരിഭ്രമത്തോടെ ആണ് എന്നെ വിളിച്ചത്
“കിച്ചൂ….” ചെറിയ ഒരു മയക്കത്തിലായിരുന്ന ഞാൻ തല കുടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു….ദേവു വന്നു ബെഡിൽ എന്റെ സൈഡിൽ ഇരുന്നു. കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദത അവിടെ തളം കെട്ടി. അത് എന്നെ കൂടുതൽ വലിഞ്ഞു മുറുകി.തുറന്ന ജനലിലൂടെ ഉച്ചവെയിൽ ചൂടേറ്റ വരണ്ട കാറ്റ് കർട്ടനെ ഇളക്കിയാട്ടി എന്റെ നെറ്റിത്തടത്തിലൂടെ ഒഴുകിയപ്പോൾ വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞ നെറ്റി ഒന്ന് തണുത്തു.. പടർന്നു കിടക്കുന്ന ദേവുവിന്റെ മുടിയെ ഒന്ന് ഉലച്ചു. നിശബ്ദക്കും എന്തോ പറയാൻ ഉണ്ടെന്ന് അതിന്റെ ഭീകരത്വം ഓർമിപ്പിച്ചു…അവൾ പതിയെ എന്റെ കൈ പിടിച്ചു. അത് ശെരിക്കും വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
” റിയ വിളിച്ചിരുന്നു… ” നനുത്ത സ്വരത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.. ഞാൻ അവളുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു അച്ചുവിന് എന്തേലും മാറ്റം ഉണ്ടാവണമേ എന്ന് ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു….ദേവു നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ എന്റെ നേർക്ക് നീട്ടി…അതിൽ ദയനീയത നിറഞ്ഞിരുന്നു…അവൾ എന്റെ മുഖത്തിലൂടെ വിരലോടിച്ചു.. എന്നോട് ചേർന്നു നിന്നു.
” അവൾ പോവ്വും… ” ദേവു ഇടറിയ സ്വരത്തോടെ പറഞ്ഞു എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല..
“ആര്….” എന്റെ നാക്ക് അതേ പുറത്തേക്ക് തള്ളിയുള്ളു…
“അച്ചു.. അവൾ ഡൽഹിക്ക് പോവ്വാ… ഋഷിയുടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അവൾക്ക് ജോലി ശെരിയാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്ന്.. നാളെ അവൾ പോകും..” ദേവു അതും പറഞ്ഞത് എന്റെ നെഞ്ചത്തു വീണു കരഞ്ഞു.ഞാൻ മരവിച്ച അവസ്ഥയിൽ ആയിപ്പോയി.. അവൾ ഞങ്ങളെ ഇത്രയും വെറുത്തോ.?
” എനിക്ക് അവളില്ലാതെ പറ്റില്ല കിച്ചൂ…. അവളില്ലാതെ നമ്മൾ എങ്ങനെയാണ്…? ” ദേവുവിന് മുഴുവൻ പറയാൻ കഴിയാതെ തളർന്നു പോയി… എനിക്കവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അച്ചു ഞങ്ങളെ വിട്ടു പോകുന്നത് ആലോചിക്കാനേ വയ്യ…എന്തു ചെയ്യും എന്നറിയാതെ ഞാൻ പകച്ചു നിന്നു…
നിമിഷങ്ങൾ ഏറെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ റോഷനെ വിളിച്ചു… അവന് വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞപ്പോ ഫ്ലാറ്റിൽ നിന്ന് ഞാൻ ഇറങ്ങി.
“നീയെന്ത്‌ പണിയ കാണിച്ചേ ദേവുചേച്ചിയോട് വരുന്നത് പറഞ്ഞില്ലേ?” റോഷന്
ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ തല താഴ്ത്തി.. അവളോട് പറയാതെ അവിടെ നിന്ന് ഞാൻ ഓടുകയായിരുന്നു…എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഓടി പോവാൻ തോന്നി..
“ചേച്ചി വിളിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ പറഞ്ഞു നീ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന്. നിനെക്ക് എന്താ കിച്ചൂ പറ്റിയെ ” അവന് എന്റെ ജീവനില്ലാത്ത മുഖം സൂക്ഷിച്ചു നോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എടാ ഞാൻ ഇപ്പൊ വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആണ്. എനിക്ക് അറിയില്ല എന്ത്‌ ചെയ്യണമെന്ന് ”
” ഏയ് കിച്ചൂ. എന്താടാ എന്താ പറ്റിയെ…” എന്റെ പരവേശം കണ്ടവനു പേടിയായി…
ഞാൻ എല്ലാ കാര്യവും അവനോട് തുറന്നു പറഞ്ഞു… അവന് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല കുറേ നേരം ഇരുന്നാലോചിച്ചു…
“എനിക്കറിയില്ല കിച്ചൂ എന്ത്‌ പറയണമെന്ന്. എന്തായാലും അച്ചുചേച്ചി ഒരുപാടു വിഷമിച്ചു കാണും.. അല്ലെങ്കിൽ ചേച്ചിക്ക് നിങ്ങളെ വിട്ടു പോകാൻ പറ്റുമെന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ? ഇപ്പോൾ നിങ്ങളെക്കാൾ ഏറെ ചേച്ചി വിഷമിക്കുന്നുണ്ടാകും.”
“എടാ ഞാൻ പോയി അവളെ കാലു പിടിക്കാം.അവൾ എന്നെ എന്തു വേണേലും ചെയ്തോട്ടെ അവൾ പോയാൽ ഞങ്ങൾ തകർന്നു പോകുമെടാ ”
” കിച്ചൂ ഒക്കെ ചേച്ചി തന്നെ വിചാരിക്കണം.ആക്സിഡന്റിന് നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും പോയ ശേഷം. നിങ്ങളെ കരകേറ്റി കൊണ്ടുവന്നത് ചേച്ചിയല്ലേ. ആ പ്രായത്തിൽ അത്രയും വലിയ തീരുമാനം എടുക്കാൻ ചേച്ചിക്കായെങ്കിൽ. ഇതിൽ അവളുടെ തീരുമാനം മാത്രമായിരിക്കും അന്തിമം. ” റോഷന് പറഞ്ഞു തീർന്നപ്പോൾ ഞാൻ കുറേ കൂടി തളർന്നു..
അവൻ അത് കണ്ട് മുഖത്ത് ദേഷ്യം കാട്ടി.
“എന്റെ കിച്ചൂ.. നീ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലേ.. നീ ആദ്യം ദേവുചേച്ചിയെ വിളിക്ക്.. അതിനെ അവിടെ ഒറ്റക്കിട്ട്.. അതിനെന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ?. നിന്റെ അവസ്ഥ തന്നെയല്ലേ ചേച്ചിക്കും..” റോഷന് ചൂടായപ്പോൾ ഞാൻ ദേവുവിനെ വിളിച്ചു. റിങ് ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും എടുക്കുന്നില്ല.. ഞാൻ രണ്ടു വട്ടം കൂടെ വിളിച്ചു
എടുക്കുന്നില്ല…കരഞ്ഞു ഉറങ്ങി പോയി കാണും.
റോഷന് കുറേ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇടക്ക് ഞാൻ അച്ചുവിനെ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി അവൾ ഒന്ന് എടുത്ത് എന്നോട് സംസാരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആശിച്ചു.അവൾ ഫോൺ എടുക്കാതെ കട്ട്‌ ചെയ്തപ്പോൾ മനസ്സെവിടെയോ കൊളുത്തി വലിക്കുന്ന പോലെ..
7 മണി വരെ റോഷന്റെ അടുത്തിരിന്നു.. അവന്റെ എടുത്തിരിക്കുമ്പോൾ കുറച്ചു ആശ്വാസം കീട്ടുന്നത് പോലെ… സൈഡിൽ വെച്ചിരുന്ന മൊബൈൽ മുരണ്ടപ്പോൾ റോഷന് അത് എടുത്തു അവന്റെ മുഖം വിരിയുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ അതിശയിച്ചു…
“എടാ അച്ചു വിളിക്കുന്നു “അവന് ഫോൺ എന്റെ നേരെ നീട്ടി. എന്റെ കണ്ണുനിറഞ്ഞു കൂടെ സന്തോഷവും എന്റെ ഉള്ളിലെവിടെയോ നിറയുന്ന പോലെ. ഞാൻ ഫോൺ ഓൺ ചെയ്ത് ചെവിയിലേക്ക് വെച്ചു.. അപ്പുറത്തുനിന്ന് അച്ചു കരയുന്ന ശബ്‌ദം എന്റെ നെഞ്ച് ആളി..
“അച്ചൂ…” വളരെ പതിന്റെ ആയിരുന്നു എന്റെ ശബ്‌ദം…
” കിച്ചൂ… കിച്ചൂ… ” വിക്കി വിക്കി അച്ചു കരഞ്ഞപ്പോൾ… അവൾ വിളിച്ച സന്തോഷത്തിൽ ഞാൻ നിലത്തിരുന്നു പോയി…
“കിച്ചൂ ഞാൻ….ഫ്ലാറ്റിൽ വന്നിരുന്നു ദേവുവിനെ അറിയാതെ … അറിയാതെ എന്തൊക്കെയോ….പറഞ്ഞു പോയി.അവൾ കുറേ നേരം ആയി പോയിട്ട് ഇതു…വരെ വന്നില്ല “തകർന്നു പോയ നിമിഷം.അച്ചു വിക്കി വിക്കി കരഞ്ഞു. അറിയാതെ എന്റെയുള്ളിൽ ഭയം നിറഞ്ഞത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഫോൺ കയിൽ നിന്നും താഴെ വീണുപോയി.. റോഷന് അതുകണ്ടു എന്റെടുത്ത് വന്നു ഫോൺ എടുത്തു ചെവിയിൽ വെച്ചു. അവന് അച്ചുവിനോട് എന്തോ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… എന്റെ മുന്നിൽ ഇപ്പൊ വന്നത് അന്നത്തെ സ്വപനം ആയിരുന്നു… കാവിലെ ദേവുവിന്റെ അവസ്ഥ…
“കിച്ചൂ കിച്ചൂ…” റോഷന് പെട്ടന്നു എന്നെ തട്ടി വിളിച്ചു ഞാൻ ബാധത്തിലേക്ക് തിരികെ വന്നു…
” ഇരിക്കാതെ വേഗം വാ ചേച്ചി എവിടെയും പോയീട്ടുണ്ടാവില്ല.. അച്ചുചേച്ചിയോട് ഫ്ലാറ്റിൽ മുഴുവൻ അന്വേഷിക്കാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.നീ വാ ” അവന് എന്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു.. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു അവന്റെ പുറകെ ചെന്നു.. ബൈക്ക് അവനാണ് എടുത്തത് ഞാൻ പിറകിലിരുന്നു… ദേവുവിനെ ഞാൻ ഫോണിൽ വിളിച്ചു… റിങ് ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും എടുക്കുന്നില്ല നാശം!!.
“റോഷ എനിക്കെന്തോ പേടിയാവുന്നുണ്ട്…?” ഞാൻ റോഷനോട് ഉള്ള കാര്യം അങ്ങു പറഞ്ഞു….
” ഒന്ന് നിർത്തെന്റെ കിച്ചൂ, അവൾ എവിടെ പോവാന? ആ ദേഷ്യത്തിൽ അവിടെ എവിടെയെങ്കിലും മാറി നിന്നിട്ടുണ്ടാകും ” റോട്ടിലൂടെ ബൈക്ക് പായിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ചൂടായി . ഞാൻ ദേവുവിനെ നിർത്താതെ വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു എടുക്കുന്നില്ല.. ഫ്ലാറ്റിൽ പാർക്കിങ്ങിൽ തന്നെ അച്ചുവുണ്ടായിരുന്നു.. അവളെ കണ്ടതും എനിക്ക് എന്തെല്ലാമൊ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു മാപ്പ് പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അവൾ എന്നോട് ഒരകൽച്ചയിൽ നിന്നു.. കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മുഖത്തേക്ക് അധികം നോക്കുന്നുന്നില്ല റോഷനോടാണവൾ സംസാരിച്ചത്.എന്നെ ഒരു അന്യനെപോലെ നിർത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ ഉരുകിയിലിച്ചു പോയി…നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കാട്ടാതെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
“കിച്ചൂ ദേവൂചേച്ചി വൈകിട്ട് 4 നാണ് ഇവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത്… ഇവിടെ മൊത്തം അന്വേഷിച്ചു എവിടെയുമില്ല . “റോഷന് എന്റെ അടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞു. ഞാൻ വീണ്ടും ഫോണിൽ ദേവുവിനെ വിളിക്കുകയായിരുന്നു.. എടുക്കുന്നില്ല… പ്ലീസ് ദേവു എടുക്ക്!! ഞാൻ മനസ്സില് പറഞ്ഞു..റോഷന് സിറ്റിയിലെ മുഴുവൻ അറിയുന്ന ആളുകളെയും വിളിച്ചു ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അച്ചു പലരെയും വിളിച്ചു… ഞാൻ ദേവുവിനെ തന്നെ ട്രൈ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു…കുറേ നേരം കഴിഞ്ഞതും ഒരു വിവരവും കിട്ടിയില്ല…
“കിച്ചൂ നമുക്ക് സ്റ്റേഷൻ വരെ ഒന്ന് പോകാം…” റോഷന് അവസാനം പതിയെ എന്നോട് വന്നു പറഞ്ഞു. ഞാൻ അച്ചുവിനെ നോക്കി അവൾ എന്നെ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കുന്നു. നോട്ടം താങ്ങാൻ ആവത്തെ ഞാൻ തല താഴ്ത്തി.. കുറ്റബോധം അത്രക്ക് തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു.പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ പോവാൻ തന്നെ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.. എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും ഞാൻ നിസ്സഹായനായി പോകാറുണ്ട് പക്ഷെ എന്റെ ദേവു അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ…? .. തളർന്നുകൂടാ എന്നെന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു…
ഞാൻ പോയി വരാം എന്ന ഒരു നോട്ടം അച്ചുവിനെ നോക്കി. റോഷൻറെ പിറകെ കേറി. സ്റ്റേഷനിലക്ക് പകുമ്പോഴാണ് ഫോൺ മുഴങ്ങിയത്… ഞാൻ പെട്ടന്നു എടുത്തു നോക്കി ദേവുവിന്റെ … ഒരു മിസ്സ്ഡ് കാൾ ആയിരുന്നു.