ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് വന്നിട്ടപ്പോ നാലു വർഷമായി, വീട്ടമ്മയുടെ വേഷം മടുപ്പിൽ നിന്നും മടുപ്പിലേക്ക് പോയിക്കൊണ്ടിരുക്കുന്നു, ദാസ് ഒരു പഴഞ്ചൻ ആളായത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല. താമസിക്കുന്ന ഈ സ്‌ഥലം അതായത് ഗോവ്ട് കോർട്ടേഴ്‌സ്, ഇവിടെ നില്‍ക്കുമ്പോ വര്ഷം പിറകിലേക്ക് പോകുന്നത് പോലെയാണ്. സെൻട്രൽ ഗോവ്ട് ജോലിയുണ്ട് അതോണ്ട് ഇവിടെ നിന്നും കുറച്ചൂടെ നല്ല സ്‌ഥലത്തേക്ക് താമസം മാറുന്ന കാര്യം പറയാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നാളേറെയായി. പക്ഷെ കേക്കണ്ടേ. പച്ചക്കറി വാങ്ങണം ഫുഡ് ഉണ്ടാക്കണം കൊച്ചുങ്ങളെ നോക്കണം എന്ന് പഠിപ്പിച്ചിട്ടല്ലേ അമ്മ കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചുവിട്ടത്. ഓ സോറി കൊച്ചുങ്ങൾ പോയിട്ട് ഒരു കൊച്ചിതുവരെ ആയിട്ടില്ല. ഞാനിത്രയും പറഞ്ഞത് കേൾക്കുമ്പോ നിങ്ങൾക്ക് ഞാനൊരു അഹങ്കാരിയും നാക്കിനു എല്ലില്ലാത്തവളുമൊക്കെ ആയി തോന്നിയെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ഇനി ഇത് വായിക്കണ്ട.
സ്വന്തമായി ഒരു ഡാൻസ് സ്‌കൂൾ തുടങ്ങുക എന്ന സ്വപ്നം ഇല്ലാതാക്കിയതും ഭാരതീയ കുടുംബം എന്ന നമ്മുടെ പ്രസ്‌ഥാനം ആണ്. കാരണം കല്യാണമേ വേണ്ട എന്നൊരിക്കൽ തീരുമാനിച്ചിരുന്നതാണ്, പക്ഷെ നാല് വര്ഷം മുൻപ് അപ്രതീക്ഷിതമായ രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് എന്റെ സ്മൂത്തായി പോകുന്ന ജീവിതം ട്രാക്ക് മാറി ഓടിത്തുടങ്ങിയത്, ഒന്ന് അച്ഛന്റെ ഹാർട്ട് അറ്റാക്ക്, രണ്ടാമത്തെ അതിന്റെ കൂടെ തന്നെയെനിക്ക് വന്ന ഒരു കല്യാണാലോചന, ദാസ് ചെറുപ്പക്കാരൻ, സുമുഖൻ നല്ല ശമ്പളം, പിന്നെയെന്തു വേണം. വീട്ടുകാർ അന്ന് കൂടുതൽ ഒന്നും തന്നെ ആലോചിക്കാനും നിന്നില്ല.
ആദ്യത്തെ വര്ഷം, അത് എല്ലാ ദമ്പതികളെ പോലെ വലിയ കുഴപ്പങ്ങൾ ഇല്ലാതെ കടന്നു പോയി. BEL ജോലിയുള്ള ദാസിന്റെ കൂടെയുള്ള പുതിയ ജീവിതം, പുതിയ സ്‌ഥലം, ആളുകൾ. എനിക്കതു പയ്യെ പൊരുത്തപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷെ ഒരു പെണ്ണെന്ന നിലയിൽ എനിക്ക് വേണ്ട പരിഗണന കുറഞ്ഞു വരുന്ന പോലെ തോന്നൽ എന്നെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു, ഹണിമൂൺ എന്നൊരു സംഭവമേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അതിന്റെ കാരണം എനിക്ക് പിന്നീടാണ് മനസിലായത്.
ദാസിനെ കാണാൻ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലായിരുന്നു, 5’8 ഉള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ, മെലിഞ്ഞിട്ടാണെങ്കിലും സുന്ദരൻ ആണ്. ഏതു പെണ്ണിനും ഇഷ്ടപെടും, പക്ഷെ കൂടെയുള്ള ആളിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ തന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ ആയി കാണാനുള്ള മനസ് ഇല്ലെന്ന സത്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞതോടെ ഞാൻ തകർന്നു പോയി. കിടപ്പറയിലെ ഒരു ഉപകരണമായി ആദ്യത്തെ വര്ഷം ഞാൻ മനസില്ല മനസോടെ സഹിച്ചെങ്കിലും പിന്നീട് എനിക്കോ അവനോ ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നിച്ചു അങ്ങനെയൊന്ന് ഉണർന്നു ചെയ്യാൻ ഇതുവരെ തോന്നിയിട്ടില്ല.
ഒരു തവണയിൽ കൂടുതൽ എന്നെ ഇന്നേവരെ…സോറി, പറഞ്ഞത് മാറിപ്പോയി, ദാസിന് ഒരു തവണയിൽ കൂടുതൽ പാല് പോയത് എന്റെ ഓർമയിൽ ഇല്ല, സെക്സ് എന്ന് പറയുമ്പോ ഇച്ചിരി നേരം മുലകുടിക്കുക എന്നെ അടിയിൽ കിടത്തി മൂന്നാലു അടിയടിക്കുക എന്നതാണ് ദാസിന്, പിന്നെ കണ്ണിൽ ഒറ്റിയ്കുന്ന മരുന്നുപോലെ ഒന്ന് രണ്ടു തുള്ളി അവിടെയും ഇവിടെയും കാണാം പക്ഷെ ഇതൊക്കെയാണ് സെക്സ് എന്ന് ഞാനും ധരിച്ചു. സത്യത്തിൽ മറ്റൊരു ആണിനെ എനിക്ക് അറിയാത്തതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ അതിനെക്കുറിച്ച് അങ്ങനെ വിശ്വസിച്ചു പോന്നത് .
പക്ഷെ അങ്ങനെയല്ല ഇപ്പൊ…
എന്നെക്കുറിച്ചു പറയാം എങ്കിലേ നിങ്ങൾക്ക് ഈ കഥ പൂർണമായും ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയൂ. വിടർന്ന കണ്ണും നീണ്ട കറുത്ത പുരികവും. കണ്ണെഴുതാനും നെറ്റിയിൽ കറുത്ത പൊട്ടു വെക്കാനും ആണിഷ്ടം, മുടി അത്യാവശ്യം നീളമുണ്ട്‌ ഇടതൂർന്നവയാണ്. നടുവിൽ നേരിടത്തു പിറകിലേക്ക് മുടി കെട്ടാൻ ആണ് കൂടുതൽ ഇഷ്ടം. പൂവെക്കാൻ ഇഷ്ടാണ്. സ്വർണ്ണതാലിമാലയും കമ്മലും ഉണ്ട്. അമ്മ തന്ന കരിമണിമാലയും കഴുത്തിലുണ്ട്. പട്ടുസാരിയോട് ചെറിയ ഇഷ്ടമുണ്ട്, കാലിൽ മിഞ്ചി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ ഡാൻസ് ചെറുപ്പം മുതലേ പഠിച്ചതുകൊണ്ട് വയറിൽ മടക്കോ ഒന്നുമില്ല, ഇപ്പോഴും നല്ല വഴക്കമാണ്. ഡാൻസ് എന്നുപറയുമ്പോ ക്ലാസിക്കൽ നൃത്തമാണ് കേട്ടോ. അഞ്ചടി ഏഴിഞ്ചു ഉയരം പിന്നെ ബോഡി മെഷർമെൻറ് 5’7in + 36B-28-36 + 57Kgs ഇതൊക്കെയാണ്.
കഥയിലേക്ക്..
ബാംഗ്ലൂർ സിറ്റിയിലെ ഒരു ചൂടുള്ള വെള്ളിയാഴ്ച. നഗരത്തിൽ സ്‌ഥിതി ചെയ്യുന്ന മന്ത്രി സ്കോയറിൽ നിന്നും ഞാൻ കുറച്ചു ഡ്രസ്സ് വാങ്ങിക്കാൻ വേണ്ടി പോയതായിരുന്നു. എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച സുഹൃത്തിന്റെ കുട്ടിയുടെ ഒന്നാം പിറന്നാൾനു ഒരു ഗിഫ്റ്റു വാങ്ങാൻ ആണ് പ്രധാനമായും, ഒപ്പം എനിക്ക് ചില അണ്ടർ ഗാർമെൻറ്സും. പിന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ എനിക്കൊരു സാരിയും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു സൊ അതും മേടിച്ചോണ്ട് ഞാൻ മാളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പുറത്തേക്ക് പോകാൻ ആണേലും സാരിയാണ് എനിക്കിഷ്ടം. അന്നൊരു വെള്ള പൂക്കൾ ഉള്ള ഷിഫോൺ സാരിയായിരുന്നു ഉടുത്തിരുന്നത്. ആ ആഴ്ച എനിക്ക് ചെറിയ റാഷസ് വന്നൊണ്ട് എനിക്ക് ബ്രാ ഇടാൻ പറ്റിയില്ല, അതോണ്ട് ബ്ലൗസിൽ കുലുങ്ങുന്ന എന്റെ മുലകളുടെ ചാട്ടം പരമാവധി മറക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ സാരികൊണ്ട് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു നടക്കുകയായിരുന്നു.
എനിക്കറിയാം ആളുകളുടെ കൊത്തിപ്പറിക്കുന്ന നോട്ടം എങ്ങോട്ടേക്കാണ് എന്ന്, പക്ഷെ ഒരിക്കലും ഞാൻ ആരെയും കാണിക്കാൻ വേണ്ടി ഇതുവരെ അങ്ങനെ ഒന്നും നടക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടല്ല. അങ്ങനെ നോക്കുന്നു എന്ന് തോന്നിയാൽ എനിക്ക് വല്ലാത്ത അസ്വസ്‌ധതയുമാണ് .
നടന്നു ഞാൻ മെട്രോയിൽ കയറിപ്പോൾ തിരക്ക് ഉള്ളതുകൊണ്ട് എനിക്ക് സീറ്റ് കിട്ടിയില്ല, പിന്നെ ഇച്ചിരി നേരം നിൽകേണ്ടിയും വന്നു. അധികം ദൂരമൊന്നുമില്ല സ്‌ഥലത്തേക്ക്. ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നോക്കി നില്കുമ്പോ എന്റെ ഓപ്പോസിറ് ആയിട്ട് ഒരു പയ്യൻ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു, നല്ല ക്യൂട് ഫേസ് ഉള്ള ഒരു പയ്യൻ ഒരു 22 വയസ് തോന്നിക്കും. വെളുത്ത നിറം, എന്റെയത്രേം പൊക്കമുണ്ട് തോന്നി. മീശയും താടിയുമുണ്ട് ഒരു പ്രൊഫഷണൽ മോഡൽ ലുക്ക് ആണ്. കണ്ണൊക്കെ ഷാർപ് ലുക്കാണ്.
എനിക്കെന്തോ അവനെ ഒരു തവണ നോക്കിയത് മതിയായില്ല. ആ സുമുഖനെ വീണ്ടും ഞാനറിയാതെ ഒന്നുടെ നോക്കി. പക്ഷെ രണ്ടാമത്തെ തവണ മുഖം മാത്രമല്ല ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് അവന്റെ കൈകൾ ആണ് അത്യാവശ്യം ഉരുട്ടിയെടുത്ത മസിലൊക്കെയുണ്ട്, പക്ഷെ അത് കാണിക്കുന്നപോലെ ഇറുകിയ ടീഷർട് ഒന്നും അല്ല, എന്നാലും കാണുമ്പോ അങ്ങനെ തോന്നിയെനിക്ക്. ഷൂസ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട് ജീൻസ് ഉണ്ട് ഏതോ വലിയ വീട്ടിലെ കൊച്ചൻ ആണ് തോന്നി. അവൻ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ മൂന്നാമതും നോക്കി. അവന്റെ തുളഞ്ഞു കയറുന്ന നോട്ടം എന്റെ മനസിളക്കാൻ ശക്തിയുണ്ടെന്ന് മനസിലായപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കാണാൻ വീണ്ടും വിൻഡോയിലൂടെ നോക്കി.
പക്ഷെ മെട്രോ അടുത്ത സ്റ്റോപ്പ് ഇല് ബ്രേക്ക് ചെയ്തപ്പോൾ എന്റെ അലസമായി കിടന്ന സാരിയുടെ മുന്താണി ചെറുതായി ഒന്ന് നീങ്ങി. ഒപ്പം പെട്ടെന്നുള്ള ഷേക്ക് ഇല് ഞാൻ ഒന്ന് മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞുപോയി. ഒന്ന് രണ്ടുപേര്‍ എന്റെ അപ്പോഴത്തെ നിസ്സഹായാവസ്‌ഥയിൽ സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ കാണപ്പെട്ട പൊക്കിളിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.
പക്ഷെ അവനും എന്നെ ഒന്ന് കാഷ്വൽ ആയി നോക്കിയപ്പോൾ ഞാനൂഹിച്ചു കണ്ടു കാണുമെന്ന്, സാധാരണ ആ അവസ്‌ഥയിൽ എനിക്ക് ദേഷ്യമാണ് വരിക, പക്ഷെ ഞാൻ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കി എനിക്ക് ഉള്ളിൽ ചിരി വന്നു, പക്ഷെ ഞാനതു കാണിച്ചില്ല. അവനെ എന്തെ ഒറ്റനിമിഷം കൊണ്ട് എനിക്കിഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണമെന്നു ആലോചിച്ചു.
ഇനി വീണ്ടും നോക്കണ്ട എന്ന് എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ സ്റ്റേഷൻ അടുത്തതാണല്ലോ എന്ന് ട്രെയിൻ അന്നൗൺസ്‌മെന്റ് വന്നു. ശരി അവസാനമായി ഒന്നുടെ നോക്കാം എന്ന് വെച്ച് തല ചരിച്ചപ്പോൾ, ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഉടക്കി. അവൻ എന്നെ കാഷ്വൽ ആയി നോക്കി ചിരിച്ചു. പക്ഷെ ഞാൻ ചിരിച്ചില്ല സ്റ്റേഷൻ എത്തിയതും, ഞാൻ വേഗം വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
പ്ലാറ്റഫോമിലേക്ക് ഇറങ്ങി നടക്കുമ്പോൾ എന്റെ ഡ്രസ്സ് ഉള്ള രണ്ടു പേപ്പർ ബാഗിൽ ഒരെണ്ണമേ ഇപ്പൊ ഉള്ളു, ആ കുട്ടിക്ക് വേണ്ടി വാങ്ങിയ ബര്‍ത്ത്ഡേ ഡ്രസ്സ് ബാഗ് മിസ്സ് ആയിരിക്കുന്നു, ഞാൻ രണ്ടും ഒന്നിച്ചു വെച്ചിരുന്നതാണ്, പക്ഷെ അത് മെട്രോ ബ്രെക് സമയത്തു എങ്ങാനും. എനിക്ക് പെട്ടന്നങ്ങോട്ട് ഓർത്തെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
വേഗം ഞാൻ തിരഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും, മുൻപ് കണ്ട പയ്യൻ എന്റെ മുൻപിൽ നിന്നുകൊണ്ട് എന്റെ പേപ്പർ ബാഗു നീട്ടി. ബ്രേക്ക് ചെയ്തപ്പോ ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന സ്‌ഥലത്തേക്ക് അത് നീങ്ങിയതാണ്, പറയാൻ തുടങ്ങിയതും നിങ്ങൾ ഇറങ്ങാൻ വേണ്ടി നടന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു. എന്നെ അത്ഭുതപെടുത്തിയത് അവന്റെ മലയാളം ആയിരുന്നു. കണ്ടപ്പോ വിചാരിച്ചത് അവനൊരു കന്നഡ പയ്യൻ ആയിരിക്കും എന്നാണ്. ഞാൻ ചിരിച്ചോണ്ട് താങ്ക്സ് പറഞ്ഞു. അവൻ മറുപടിയായി കൈനീട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു…മിഥുൻ.
ഹായ്‌
വൈഗ…ഞാനും ഷേക്ക് ഹാൻഡ് ചെയ്തു. അവൻ എന്നോട് കൂടുതൽ ഒന്നും അപ്പൊ ചോദിച്ചില്ല, പക്ഷെ ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു നടന്നു കൊണ്ട് റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി. നല്ല ചൂടായിരുന്നു അപ്പൊ, അവൻ അടുത്തുള്ള പോക്കറ്റ് റോഡിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ ഞാൻ ബൈ പറഞ്ഞോണ്ട് കോർട്ടേസിലേക്ക് നടന്നു.
15 മിനുട്ടുണ്ട് നടക്കാൻ, വെയിൽ ആയോണ്ട് കുട നിവർത്തി ഞാൻ നടക്കാൻ തുടങ്ങി. 5 മിനുട്ട് ആയപ്പോൾ പിറകിൽ നിന്നും ഹോണടി കേട്ട് ഞാൻ ഒന്നുടെ റോട്ടിൽ നിന്നും മാറി ഫുട് പാതയിലേക്ക് നടന്നു. പക്ഷെ വീണ്ടും ഹോൺ. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ യമഹയുടെ ഒരു ബ്ലൂ കളർ സൂപ്പർ ബൈക്ക്, ഒരു ബ്ലാക്ക് ഹെൽമെറ്റ് ഇട്ട പയ്യൻ, ജാക്കറ്റ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്, ഹെൽമെറ്റ് ഗ്ലാസ് മാറ്റിയപ്പോൾ അത് മിഥുൻ ആയിരുന്നു.
എന്റെ മുൻപിലേക്ക് വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തുകൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു, അടുത്തണോ വീട്. ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയണോ എന്ന്. അധൈര്യപ്പെട്ടു ഞാൻ നിന്നപ്പോൾ അവൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു, നല്ല ചൂട് കാറ്റല്ലേ, ഡസ്റ്റും ഉണ്ട് …കയറിക്കോ, ഈസി.
എനിക്ക് കയറാതെ ഇരിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. ഞാൻ അടുത്ത നിമിഷം ചിരിച്ചപ്പോൾ മിഥുൻ എന്റെ കയ്യിലെ പേപ്പർ ബാഗു വാങ്ങി ബൈക്കിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽ വെച്ചു. ഒന്ന് ചുറ്റും നോക്കി ഞാൻ പതിയെ ബൈക്കിൽ കയറി വൺ സൈഡ് ഇരുന്നു, സാരിയുടുത്തതിൽ ഞാൻ തെല്ലു വിഷമിച്ചു, ചുരിദാർ ആയിരുന്നെങ്കിൽ കുറച്ചൂടെ കംഫോര്ട് ആയിട്ട് ഇരിക്കാമായിരുന്നു എന്ന് എനിക്കപ്പോ തോന്നി. ഞാൻ പതിയെ കൈകൊണ്ട് മിഥുന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ അവൻ ബൈക്ക് ഒന്ന് റൈസ് ചെയ്തു. ഞാൻ അപ്പൊ അവനെ കൈകൊണ്ട് ഒന്നമർത്തിപിടിച്ചു. എനിക്ക് അപ്പൊ എന്തോ പോലെ തോന്നി. അവൻ പറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് 2 മിനിറ്റിൽ അപ്പാർട്മെന്റിനു മുൻപിലെത്തി.
ആ സമയം അവിടെ പുറത്തു അധികം ആരും ഇല്ലാത്തോണ്ട് ഞാൻ വെറും നന്ദിവാക്കിനേക്കാൾ ഉപചാരത്തിനായി മിഥുനെ കൂൾ ഡ്രിങ്ക് കഴിക്കാൻ വേണ്ടി വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്യുമ്പോ ഞാൻ അതിന്റെ മോഡൽ നെയിം വായിച്ചു YZF R1 എന്നായിരുന്നു. ഞാൻ സ്റ്റെപ് കയറുമ്പോ മിഥുൻ എന്നെ പിന്തുടർന്നു, രണ്ടാമത്തെ നിലയിൽ ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ വീട്.
ഇരുവരും അകത്തുകയറി, ഞാൻ മിഥുനോട് സോഫയിൽ ഇരിക്കാനായി പറഞ്ഞോണ്ട് ഫാൻ ഓണാക്കി കൊടുത്തു. അടുക്കളയിലെ ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നൊണ്ട് മാങ്കോ ജ്യൂസ് ഞാൻ രണ്ടു ഗ്ലാസ്സിലാക്കി കൊണ്ടുവന്നു. മിഥുൻ അതുകുടിക്കുമ്പോ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി, ദാസ് വൈകുന്നേരം വന്നാൽ തണുത്തത് കുടിക്കുന്ന ശീലമുണ്ട് അതാണ് ഞാൻ ഫ്രിഡ്ജിൽ മാങ്കോ ജ്യൂസ് ഉണ്ടാക്കി വെക്കുന്നത്.
ജ്യൂസ് കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ സൗമ്യമായി ഞങ്ങൾ പരിചയപെട്ടു. മിഥുൻ ഒരു കോസ്റ്റിയൂം ഡിസൈനർ ആണ്, പ്രായം 25 (22ഒക്കെ ആയിട്ടാണ് എനിക്ക് അത്പറഞ്ഞപ്പോഴും തോന്നിയത്) അമ്മ മലയാളി അച്ഛൻ കന്നഡ, ഒറ്റമകൻ.
അച്ഛൻ സിനിമയിൽ ആര്ട്ട് ഡയറക്ടർ ആണ്, ചെറിയ ഒരു കലാ കുടുംബം ആണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. രാജാജി നഗറിലാണ് താമസം, അവിടെ തന്നെ ഒരു വലിയ ഡിസൈൻ സ്റ്റുഡിയോ ഉണ്ട്, അത് അമ്മ തുടങ്ങിയതാണ്. ഇപ്പൊ മിഥുനും ചേർന്നു നടത്തുന്നു. സിനിമയ്ക്കും ടീവി സീരിയലിനും എല്ലാം കോസ്റ്യൂം ഡിസൈൻ അവിടെ ചെയ്യാനുള്ള സൗകര്യം അവിടുണ്ട് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.
എന്നെക്കുറിച്ചു എനിക്ക് ചോദിച്ചാൽ പറയാൻ ഇപ്പൊ ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും, സോഫയുടെ അരികിൽ വെച്ച എന്റെ ഡാൻസ് ചെയുന്ന ഒരു ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ അതേക്കുറിച്ചാണ് ആദ്യം ചോദിച്ചത്. പഠിച്ചിരുന്നു ഇപ്പോൾ അധികം പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യാറില്ല എന്ന് പറയുമ്പോ എന്റെ മനസിലെ വിങ്ങൽ ഞാൻ മിഥുനെ അറിയിക്കാതെ ഇരിക്കാനും നോക്കി. എങ്കിലും ഫാമിലി ലൈഫ് ഇങ്ങനെ പോകുന്നു പ്രത്യകിച് ആക്ടിവിറ്റി ഒന്നുമില്ല, യോഗ ചെയ്യാറുണ്ട് അത് മാത്രം ഇപ്പോഴുമുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു. എന്റെ ഡ്രസ്സ് ബാഗ് കണ്ടതുകൊണ്ട് മിഥുൻ മറക്കാതെ എന്നോട് ചോദിച്ചു ബ്ലൗസ്/സാരി ഡിസൈൻ ചെയ്യാനോ പർച്ചേസ് ചെയ്യാനോ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ വിളിച്ചാൽ മതി.. നമ്പർ ഇതാണ് എന്ന്. അവന്റെ കാർഡ് എന്റെ നേരെ നീട്ടിയപ്പോൾ, വിളിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പില്ലെങ്കിലും ഞാനത് വാങ്ങിവെച്ചു.
അധികം വൈകാതെ മിഥുൻ ഇറങ്ങിയെങ്കിലും, എനിക്ക് ഒരു വല്ലായ്മ അപ്പോൾ മുതൽ തോന്നിത്തുടങ്ങി, എന്നെകുറിച്ച് ഞാൻ തന്നെ മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ മിഥുനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഓർത്തുപോയി. ദാസ് വരുന്നത് വരെ എന്റെ മനസ്സിൽ അതു തന്നെയായിരുന്നു.
ഒരു മണിക്കൂറിനു ശേഷം ദാസ് വന്നു, അവൻ പതിവുപോലെ ന്യൂസ് കാണാനായി തുടങ്ങി, നാളെ ബർത്ഡേയ്ക്ക് എന്റയൊപ്പം വരാമോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ തനിച്ചു പോയാൽ പോരെ ഇതിനൊന്നും ലീവ് കിട്ടില്ല, എന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ച ഉത്തരം തന്നെ എനിക്ക് കിട്ടി.
അന്നുരാത്രി കിടക്കുമ്പോഴും, ഞാൻ ആലോചിച്ചു എന്തിനു വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് എന്ന് ? ഒത്തിരി ചോദ്യങ്ങൾ എന്റെ മനസിലൂടെ കടന്നുപോയി, 4 വർഷത്തെ ജീവിതം ഫ്ലാഷ്ബാക്ക് പോലെ ഞാൻ ഓർത്തെടുത്തു ഒന്നിച്ചു പുറത്തുപോയിട്ട് എത്ര നാളായി? ഒന്നിച്ചു യാത്ര ചെയ്തിട്ട് എത്രനാളായി.? പരസ്പരം സെക്സ് ആസ്വദിച്ചിട്ട് എത്ര നാളായി? ഈ ചോദ്യങ്ങൾ എന്റെ കണ്ണിനെ ഈറനണിയിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
സ്വയം നീറികൊണ്ട് ഞാൻ ഈ അടുക്കളയിൽ വെച്ചും വിളമ്പിയും കഷ്ടപെടുമ്പോ അഭിനന്ദനീയമായ ഒരു വാക്കെങ്കിലും ഇതുവരെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ.
ഇനി അമ്മയോട് ഇതേക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞാലോ..?! ആണുങ്ങൾ അങ്ങനെയൊക്കെ ആയിരിക്കും മോളെ, നമ്മൾ പെണ്ണുങ്ങൾ വേണം അതൊക്കെ സഹിച്ചും ക്ഷമിച്ചും മുന്നോട്ട് പോവാൻ എന്ന മറുപടിയാവും കിട്ടുക, പിന്നെ ദാസിനോട് ഇതേപ്പറ്റി ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പോലും എനിക്ക് തോന്നാറില്ല. സംസാരിച്ചാലും പറയുക, ജീവിതം ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണ് എന്നായിരിക്കും. വേണ്ട ഇനിയും ആവർത്തിക്കാൻ വയ്യ.
ഇതെന്റെ വിധിയാണ്, തലയിണ എന്റെ ആത്മാഭിമാനത്തിൽ നനഞ്ഞു കുതിരുമ്പൊ എനിക്ക് ഉറക്കമേ വന്നില്ല. ജീവിതത്തിനു അർത്ഥം ഇല്ലാതെയാകുമോ എന്ന പേടി മുൻപ് ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ആണ്, എന്ന ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് ഒരു ഡാൻസ് സ്‌കൂൾ തുടങ്ങാം, എന്ന സ്വപ്നമാണെന്ന് ഞാനോർത്തു.
വിവാഹം സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ബാധ്യത ആവുമെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു സിസ്റ്റം എന്ന് എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരായിരം വട്ടം ഞാൻ എന്നോടു തന്നെ ചോദിച്ചു മടുത്താണ് എങ്കിലും…. നിറ കണ്ണുകൾ എപ്പോഴോ താനെയടഞ്ഞു.
പിറ്റേന്ന് യോഗ ചെയ്തുകൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ, അത് പൂർത്തിയാകാൻ പോലും സമ്മതിക്കാതെ, ദാസ് എണീറ്റു വന്നുകൊണ്ട് കൊണ്ട് എന്നോട് കോഫീ ചോദിച്ചു, ഞാൻ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു, ദാസ് ഒറ്റയ്ക്ക് 3 വര്ഷം താമസിച്ചിട്ടും ഒരു കോഫീ ഉണ്ടാകാൻ അറിയാത്തതാണോ അതോ സൗകര്യപ്പെടാതാണോ എന്ന് ഞാൻ അപ്പൊൾ ആലോചിച്ചു.
ഇന്നാണ് ബിർത്ഡേ പാർട്ടി, ഞാൻ വീട്ടിലെ ജോലി തീർത്തപ്പോൾ 10 മണി കഴിഞ്ഞു. കുളി കഴിഞ്ഞു ടവൽ ഉടുത്തോണ്ട് ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ വെച്ച് മുടിയുണക്കികൊണ്ടിരുന്നു. ബ്ലൗസ് ഇടുമ്പോൾ എനിക്ക് പെട്ടന്ന് മിഥുനെ ഓർമ വന്നു, ഒന്ന് വിളിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ആലോചിയ്പ്പോൾ, വിളിക്കാം എന്ന് എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ എന്റെ ഐഫോൺ SE യിൽ മിഥുന്റെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു, ആദ്യം ഫുൾ റിങ് ചെയ്‌തെങ്കിലും അവനു എടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല. പിന്നെ ഒന്നുടെ ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോ മിഥുൻ എടുത്തുകൊണ്ട് “ഞാൻ ഒരു ഫങ്ക്ഷനിലാണ് തിരിച്ചു വിളിച്ചോട്ടെ” എന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ വൈഗയാണ്” എന്ന് ഇടയ്ക്കു കയറി പറഞ്ഞപ്പോൾ, “പറയു പറയു എനിക്ക് മനസിലായില്ല, എവിടെയാണ് ഇപ്പൊ.” എന്ന് ചോദിച്ചു.
“അത്യാവശ്യമായി ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റുമോ” എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു. പക്ഷെ അത് മനപ്പൂർവമായിരുന്നില്ല , ഞാൻ അറിയാതെ ചോദിച്ചു പോയതാണ്.
“യാ വരാം , എവിടെയാണ് വരേണ്ടത്”
“കോർടട്ടെസ്ന്റെ മുന്നിൽ വരാമോ”.
“ഇപ്പൊ ഞാൻ വരാം” എന്ന് മിഥുൻ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ വീട് ലോക്ക് ചെയ്തുകൊണ്ട് ഗിഫ്റ്റുമായി കോർട്ടസിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നപ്പോൾ, 5 മിനിറ്റിൽ മിഥുൻ പറന്നെത്തി.
“എങ്ങോട്ടേക്കാണ്..”
“ഒരു ബർത്തഡേ ഫങ്ക്ഷന് ഉണ്ടായിരുന്നു.”
“ഹസ്ബൻഡ് ഇല്ലേ..”
“ഇല്ല, ദാസ് ഓഫീസിൽ പോയി.”
“കയറിക്കോ, ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയാം..”
ഞാൻ ഗിഫ്റ് മിഥുന് നീട്ടിയപ്പോൾ മിഥുൻ അതെടുത്തു ബൈക്കിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് “കയറിക്കോളൂ മാഡം”എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ചിരിച്ചോണ്ട് കയറി.
“ഇതാണോ അത്യാവശ്യം ആണെന്ന് പറഞ്ഞത് .”
“അത് ഞാൻ അറിയാതെ …”
“സാരമില്ല , സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഒരു സ്‌ഥലത്തു നിന്നും ഊരി പോന്നതാണ് , സൊ താങ്ക്സ് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പറയണം .” “ഹാ ..” മിഥുന്റെ പേർസണൽ കാര്യം ആയതുകൊണ്ട് ഞാൻ അതേപ്പറ്റി കൂടുതൽ ചോദിക്കാൻ തയാറായില്ല.
“എവിടെയാണ് ഫങ്ക്ഷന്”
“അടുത്താണ് നേരെ പൊയ്ക്കോളൂ ഞാൻ പറയാം..”
“ഓക്കേ..”
പക്ഷെ മനസ്സിൽ വീണ്ടും തോന്നി, വെറുതെ ചോദിക്കാം എന്ന്.
“മിഥുൻ എന്താണ് വിളിച്ചപ്പോൾ ഫോൺ എടുക്കാഞ്ഞത്..”
“അത്…ഞാൻ ഒരു പെണ്ണുകാണൽ ചടങ്ങിലായിരുന്നു..”
“ഫ്രണ്ട്ന്റെയാണോ..”
“ഉഹും എന്റെ..” (ചിരിക്കുന്നു..)
“അതെയോ..ഞാൻ വിളിക്കണ്ടായിരുന്നു..അല്ലെ..”
“നോ നോ…ആക്ച്വലി.. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ..അവിടെന്നു രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുകയായിർന്നു.”
“അതെന്തേ…”
“എനിക്ക് ഇപ്പൊ കല്യാണം ഒന്നും വേണ്ടന്നു പറഞ്ഞാൽ, അപ്പയും അമ്മയും കേൾക്കണ്ട. മനസിന് ഇഷ്ടപെട്ട ആളെ, കണ്ടെത്താൻ ഞാൻ ഇച്ചിരി സമയം ചോദിച്ചിരുന്നു, പക്ഷെ തന്ന സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഉഴപ്പുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ… അപ്പയും അമ്മയും, ഒരാളെ കണ്ടുപിടിച്ചു. നിഹാരിക, പക്ഷെ അവൾക്ക് ഞാൻ ഒരിക്കലും ചേരില്ല.”
“അതെന്തേ.”
“അവളോട് ഞാൻ സംസാരിച്ചപ്പോ അവൾക്ക്, പ്രത്യേകിച്ച് ഡ്രീം ഒന്നുല്ല, വീട്ടുകാർ നിർബന്ധിച്ചതുകൊണ്ടു മാത്രം വിവാഹത്തിന് തയാറാകുന്നതാണ്, ഇപ്പോൾ ജോലിയില്ല. ഒത്തിരി ട്രാവൽ ചെയ്യാൻ ആൾക്കിഷ്ടമാണ്, ഇതാണ് പ്രൊഫൈൽ.”
“അതിനിപ്പോ എന്താ കുഴപ്പം”
“അങ്ങനെയല്ല, എന്റെ മനസിലെ ആളെന്നു പറയുമ്പോ ഒരു ട്രൂ ഡ്രീം ഉള്ള……ലൈഫിൽ എന്തേലും ഗോൾ ഉള്ള ഒരാളാണ്, ഞാനും ആ ഡ്രീമിൽ ജോയിൻ ചെയ്തു അത് അച്ചീവ് ചെയ്യാൻ കൂടെ നില്കുമ്പോ കിട്ടുന്ന സുഖം, അതിലാണ് ജീവിതം ഉള്ളതു, സോറി ഇതെന്റെ കാഴ്ചപ്പാട് ആണ് കേട്ടോ. സത്യമാണോ അറിയില്ല.”
എനിക്കതു കേട്ടപ്പോൾ സത്യത്തിൽ, മിഥുൻ 25 വയസുണ്ടെലും പ്രായത്തിൽ കവിഞ്ഞ പക്വത നിറഞ്ഞവൻ ആണെന്ന് തോന്നിച്ചു. എന്റെയുള്ളിൽ മിഥുനോടുള്ള കാഴ്‌ചപ്പാടു അടിച്ചു പൊളി പയ്യൻ എന്നായിരുന്നു. പക്ഷെ ഈ ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് അത് പാടെ മാറി.
“നിർത്തിക്കോളു…..ദേ ഇതാണ് വീട്.”
“ഞാനും വന്നോട്ടെ..എനിക്ക് കുട്ടികളെ വലിയ ഇഷ്ടാണ്. കേട്ടോ..”
“ആ വന്നോളൂ, പക്ഷെ ഗിഫ്റ് ഉണ്ടോ കയ്യിൽ.?” ചിരിച്ചോണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അത്..ആഹ് ദേ ഉണ്ടല്ലോ..”
“അതെന്റെ ഗിഫ്റ് അല്ലെ..”
“നമ്മുടെ ആക്കാമോ പ്ലീസ്..”
“ശരി വായോ…” അവന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ ആ ചോദ്യം കേട്ടതും എനിക്ക് മനസ് തുറന്നു ഒന്ന് ചിരിക്കണമെന്നു തോന്നി. ഞാനും മിഥുനും ചേർന്നു നന്ദനകുട്ടിയെ വിഷ് ചെയ്തു, സെൽഫി എടുത്തു, ഒന്നിച്ചു ലഞ്ച് കഴിച്ചു.
തിരിച്ചു മിഥുൻ എന്നെ കോർട്ടേസിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യുമ്പോ, കുറച്ചു നേരം എന്റെയൊപ്പം ഇരിക്കാമോ എന്ന് ചോദിക്കണം എന്ന് എന്റെ മാനസിലുണ്ടായിരുന്നു,പക്ഷെ ചോദിച്ചില്ല, മോഹങ്ങളെയും ആഗ്രഹങ്ങളെയും മറച്ചു ശീലിച്ച എനിക്ക് അതിനു വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
പക്ഷെ എന്റെ മനസ് മിഥുൻ വായിച്ചെടുത്തു, ഞാൻ കൂടെ വന്നോട്ടെ. എന്ന് അവൻ എന്നോട് ഇങ്ങോട്ട് അനുവാദം ചോദിച്ചപ്പോൾ എനിക്കവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തോന്നി. അവനെങ്ങനെ കഴിയുന്നു ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്ത ഈ കാര്യം മനസിലാക്കാൻ. രണ്ടു തവണയേ തമ്മിൽ കണ്ടിട്ടുള്ളു ഏതാനും മണിക്കൂര് മാത്രമേ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ബന്ധം ഉള്ളു. പക്ഷെ മനസ് എത്ര അടച്ചു പിടിച്ചാലും ഉള്ളിലെന്തെന്നു കാണാൻ കഴിയുന്ന ചിലർ അടുത്തെത്തുമ്പോ അവരെ നാം, എങ്ങനെ പിണക്കും തിരിച്ചയ്ക്കും?
“വായോ..”
ബൈക്ക് പാർക്കിംഗ് ലോട്ടിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് അവൻ വന്നു. ഇന്ന് ഞാൻ ഇട്ട ബ്ലൗസിന്റെ ഡിസൈൻ കൊള്ളാം എന്നു പറഞ്ഞതിനോടപ്പം, കുറച്ചൂടെ നല്ല ഡിസൈൻ ഞാൻ സജസ്റ് ചെയ്തോട്ടെ എന്നവൻ ചോദിച്ചു.
സാംസങ് ഫ്ളിപ് ഫോണിൽ അവൻ പുതിയ പ്രിൻസസ് കട്ട് ലോ നെക് വരുന്ന ബ്ലൗസ് ഡിസൈൻ കാണിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു. ഇത് നന്നായിരിക്കും എന്ന്, എനിക്കും അത് വല്ലാതെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു, ദാസിന് എന്തായാലും അതിഷ്ടമാകില്ല എന്ന് അറിയാമെങ്കിലും, മിഥുന്റെ സന്തോഷത്തിനായി ഞാൻ അത് സമ്മതിച്ചു.
ബെഡ്റൂമിലെ കാപോഡ് തുറന്നു ഒരു ബ്ലൗസ് അളവിനായി എടുത്തു കൊടുത്തു. മിഥുൻ എന്നോട് അപ്പോൾ പ്രൊഫഷണലായി ചോദിച്ചു ഞാൻ വൈഗയുടെ മെഷര്മെന്റ് എടുത്തോട്ടെ എന്ന്! പെർഫെക്റ്റ് ആയി തയ്പ്പിക്കണം എങ്കിൽ അത് നിർബന്ധം ആണ് എന്ന് മിഥുൻ പറഞ്ഞത് കൺവിൻസ് ആയപ്പോൾ ഞാനും അതിനു സമ്മതിച്ചു, കൂടാതെ ക്ലോത് കട്ട് ചെയുന്നത് കംപ്യൂട്ടറൈസ് മെഷീൻ ആണ്, അതിലേക്കാണ് മെഷര്മെന്റ് കൊടുക്കുന്നതും.
ഞാൻ ടേപ്പ് എടുത്തു മിഥുന്റെ കൈയിലേക്ക് കൊടുത്തു. എനിക്ക് ചെറിയ നാണം തോന്നാതെ ഇരുന്നില്ല, അതോണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു ബെഡ്‌റൂമിൽ വെച്ച് നോക്കാം, കാരണം ഹാളിൽ വെച്ച് എടുത്താൽ, ഓപ്പോസിറ് മുറിയിൽ ഉള്ളവർ കാണാൻ സാധ്യത ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു. മിഥുൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഓപ്പോസിറ്റ് ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വ്യൂ ഉള്ള ജനാലയിൽ കർട്ടൻ ഇല്ലായിരുന്നു.
മിഥുനും ഞാനും മെഷര്മെന്റ് എടുക്കാൻ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നടന്നു, ഭർത്താവല്ലാതെ ഇതുവരെ എന്റെ സമ്മതത്തോടെ ഞാൻ ആരെയും ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കയറ്റിയില്ലാത്തത് ഓർത്തപ്പോ എനിക്കെന്തോ പോലെ തോന്നി. പ്രൊഫഷണൽ ആയി തന്നെ മിഥുൻ അളവെടുക്കാൻ തുടങ്ങി.
ആദ്യം എന്റെ ഷോൾഡർ… പിന്നെ കൈകൾ… ശേഷം കൈകളുടെ വണ്ണം. ആം ഹോൾ…. പിന്നെ…പിന്നെ… മുലകളുടെ ചുറ്റുമുള്ള അളവ്….അതെടുക്കുമ്പോ നാണം കൊണ്ട് ഞാൻ തല ചരിച്ചത് മിഥുൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. ടേപ്പിൽ 36+ എന്ന് ഞാൻ കണ്ടു…
മിഥുന്റെ ശബ്ദത്തിൽ അത് പറയുമ്പോ ഒരു നേരിയ വിറയൽ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. സത്യത്തിൽ മിഥുന്റെ നെറ്റിയിലെ വിയർപ്പ് അതോടപ്പം ഒഴുകുന്നത് കാണുമ്പോ എന്റെ മേലാസകലം കോരിത്തരിക്കുന്നപോലെ തോന്നി, രോമം എഴുന്നേറ്റു നിക്കുന്നപോലെ പോലെ…..മിഥുന് എന്റെ ശരീരം തൊടാനായി ഞാൻ നിന്നുകൊടുക്കുമ്പോ….എനിക്കറിയില്ല…ഇതുവരെ അന്യപുരുഷനെ തൊടാൻ അനുവദിക്കാത്ത എനിക്ക് അതൊരു പുതിയ അനുഭൂതിയായി തോന്നി.
മിഥുന്റെ കൈകൾ എന്നെ തൊട്ടുഴിയുമ്പോ എന്റെ തുടകളുടെ സംഗമസ്‌ഥാനത്തു ഒരു തരിപ്പ് പോലെ…. ദേഹം മൊത്തം ചൂട് കൂടി വരുന്നുണ്ടോ എന്നെനിക്ക് സംശയമായി…നെറ്റിയിൽ നിന്നും മൂക്കിൽ നിന്നും ഒക്കെ വിയർത്തു പൊടിയുന്നപോലെ….
മിഥുൻ എന്നെ നോക്കാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ ശ്വാസമെടുത്തുകൊണ്ട് കണ്ണുകൾ ഇറുകെയടച്ചപ്പോൾ…മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ നോട്ടി ആയി തോന്നി തുടങ്ങി.
ഞാൻ എന്റെ സാരിയുടെ മുന്താണി ഒഴുകി താഴെ വീണപതുപോലും അറിയാതെ ആ നിമിഷത്തിൽ ലയിച്ചു നിന്നു. എന്റെ പിറകിൽ നിന്നിരുന്ന മിഥുൻ എന്റെ ബ്ലൗസിന്റെ മുകളിൽ കൈവെച്ചപ്പോൾ ഞാൻ പെട്ടന്ന് പതറിപ്പോയി…
“മെഷര്മെന്റ് കഴിഞ്ഞുട്ടോ..”
ഈശ്വരാ…അത് തോന്നൽ ആയിരുന്നോ…മിഥുൻ എവിടെ എന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ എന്റെ തൊട്ടു പിറകിൽ അവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ സാരിയുടെ തുമ്പു കുനിഞ്ഞെടുത്തുകൊണ്ട് അവൻ അത് മാറിലേക്ക് വെച്ച് തോളിൽ ഇട്ടു തന്നു. എനിക്ക് അവനോടു വീണ്ടും ആരാധനയും ബഹുമാനവും ഒക്കെ കൂടി കൂടി വന്നു.
എന്റെ മുലച്ചാലും തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവയുടെ മാദകത്വവും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോ ചൂഴ്ന്നു നോക്കുന്ന കണ്ണുകൾക്കിടയിൽ മിഥുൻ എത്രയോ മുകളിലാണ്. എന്റെ സമ്മതം ഇല്ലാതെ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കനോ, തൊടാനോ അവൻ തയ്യാറല്ല!.
“ഞാൻ ഇറങ്ങിക്കോട്ടെ…ബ്ലൗസ് രണ്ടു ദിവസത്തിനകം തരാം, പിന്നെ ഷോപ്പിലെക്ക് വന്നാൽ അമ്മയെ പരിചപ്പെടാം , ഒൽവേസ് വെൽക്കം ടു ഔർ ഡിസൈൻ സ്റ്റുഡിയോ .”
“ഞാൻ വരാം..സമയം പോലെ…”
“അമ്മയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ..കേട്ടോ വൈഗയെക്കുറിച്ച്.”
“എന്നെകുറിച്ചോ..”
“ഉം..”
“എനിക്കിപ്പോ കല്യണം വേണ്ടാന്നു ഒന്ന് പറയണേ, നിങ്ങൾ തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു കംഫോര്ട് ആവുമ്പോ..”
“ഞാനോ..”
“ഉം..”
“ശ്രമിക്കാം മിഥുൻ..”
മിഥുൻ പോയതിനു ശേഷം. ഏകാന്തത വീണ്ടുമെന്നെ ശിക്ഷിക്കാൻ തുടങ്ങി. സോഫയിലിരുന്നു ടീവി കാണുബോഴും എന്റെ മനസ് മറ്റെവിടേയ്‌യോ ആയിരുന്നു. മിഥുൻ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ 4 ചുവരുകൾ ഉള്ള ഈ സ്‌ഥലം, ഒരു വീട് എന്ന അവസ്‌ഥയിലേക്ക് മാറുന്നത് അല്ലെ മുൻപ് കണ്ടത്. ആ 25 കാരന്റെ സാമീപ്യം വീണ്ടും കൊതിക്കുന്നപോലെ. എന്റെ മുലകളിൽ അവന്റെ കൈ തൊട്ടപ്പോൾ പോലും ശരീരത്തിൽ ആകമാനം കറന്റു അടിക്കുന്നപോലെ തരിച്ചിരുന്നു. അവന്റെ കൈകൾ അളവുകൾക്കായി തേടുമ്പോഴും എന്റെ മനസ് കൊതിക്കുന്നത് മറ്റെന്തിനോ ആണ്. അതിന്റെ സൂചന ആയിരുന്നു ശരീരം ആകെമൊത്തം വിയർക്കുന്നപോലെ പോലെ തോന്നിയത്. എന്റെ മനസിന് അത്രയും ഇഷ്ടപെട്ടത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ്, ഒന്നിച്ചു പറക്കാൻ വേണ്ടി അത് മോഹിക്കുന്നത്. തെറ്റാണോ ശരിയാണോ എന്നൊന്നും ചിന്തിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.
മനസും ശരീരവും ഒരുപോലെ excited ആവുന്നത് ഇതാദ്യമാണ്. പഠിക്കുമ്പോൾ പോലും ഒരു പ്രണയം ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ആരുമായും അങ്ങനെയൊന്നു തോന്നിയിട്ടില്ല. പക്ഷെ…ഇപ്പൊ തന്നെക്കാൾ പ്രായം കുറഞ്ഞ ഒരുവനെ…
ഇത്രയും വിരസത സഹിച്ചു ഞാൻ കാത്തിരുന്നത് ഇതിനു വേണ്ടിയാണോ. ഇത്രയും നാൾ കണ്ണീരൊഴുക്കിയതിന് ഒരിത്തിരി ആശ്വാസമായി ദൈവം നീട്ടി വെച്ചതാണോ..മിഥുൻ?
ഞാൻ സോഫയിൽ ഇരുന്നു കറങ്ങുന്ന ഫാനിലേക്ക് നോക്കി. മിഥുനെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോ പരിചയമില്ലാത്ത പല സ്‌ഥലത്തേക്കും മിഥുന്റെ ഒപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നപോലെ തോന്നുന്നു. സായാഹ്‌ന ഭാവനയിൽ സുന്ദരമായ ഒരു മനോരാജ്യം ഞാൻ അപ്പോൾ കെട്ടിപ്പടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു.
നോട്ടിയായ സ്വപ്നങ്ങൾ എന്നെ തോന്നിപിച്ചുകൊണ്ട് മിഥുൻ എന്റെ തുടകൾക്കിടയിൽ നനവായി മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. എന്ത് മാജിക് ആണ് എന്ന് ഞാൻ അപ്പൊ ആലോചിച്ചു, മിഥുൻ എന്റെ അടുത്തില്ല.. എങ്കിലും അവൻ മുൻപ് തൊട്ടത് ഓർക്കുമ്പോ പോലും മനസ് കൈവിട്ടു പോകുന്നു. കുറച്ചു നേരത്തിനുശേഷം ഞാൻ ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോയപ്പോൾ എന്റെ പാന്റിയിൽ ഒരു നനവ് കണ്ടു ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു, എനിക്ക് നാണം കൊണ്ട് ഞാനത് അഴിച്ചു ഊരി ബക്കറ്റിലിട്ടു, വീണ്ടും മുറിയിലേക്ക് കയറി ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു.
ഡോർ ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ മുടി വാരികെട്ടികൊണ്ട് കതകുതുറക്കാനായി ചെന്നു, മിഥുൻ അപ്പോൾ തയ്പ്പിച്ച ബ്ളൗസുമായി വന്നതായിരുന്നു. ഞാൻ അവനെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു. സോഫയിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കോഫീ ഇടാൻ വേണ്ടി ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.
മിഥുൻ ടീവി കാണുകയായിരുന്നു, “റസ്റ്റ് റൂം എവിടെയാ, വൈഗാ.” “ബ്ലൂ ഡോർ,” എന്ന് ഞാൻ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു
പക്ഷെ ഞാൻ കുറച്ചു മുൻപ് അഴിച്ചിട്ട പാന്റി, മിഥുൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവാം എന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോ എനിക്ക് വീണ്ടും കാലിന്റെ ഇടയിൽ ഒരു തരിപ്പ് കയറി.
മിഥുൻ എന്റെയടുക്കൽ അടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട്, സ്ലാബിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. ചൂടിൽ വിയർത്തൊഴുകുന്ന എന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട്.
“കോഫി വേണ്ടായിരുന്നു..”
“എന്തെ.”
“എന്തിനാ, ചുമ്മാ കഷ്ടപെടുന്നേ…..ഈ ചൂടത്ത്”
“അത് സാരമില്ല.” ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരിക്കൽ പോലും അടുക്കളയിലേക്ക് കയറാത്ത ദാസിനെ ഞാൻ ഓർത്തുപോയി.
അവിടെന്നു തന്നെ ഞങ്ങൾ കോഫീ കുടിച്ചുകൊണ്ട് വർത്താനം പറയുമ്പോൾ, കോഫീ നല്ലതായിരുന്നു എന്ന് അഭിനന്ദിച്ചത്, എനിക്ക് വല്ലാതെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ഹാളിൽ ചൂട് ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഞാനും മിഥുനും ബെഡ്‌റൂമിൽ കയറി ഏസി ഓൺ ചെയ്തു, അവിടെയിരുന്നു കൊണ്ട് വർത്താനം പറയാൻ തുടങ്ങി, മിഥുൻ അപ്പോൾ ബെഡിൽ ചാരി ഇരിക്കുമ്പോ ഞാൻ കമഴ്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് മിഥുനെ മോഹിപ്പിക്കാൻ ചെറിയൊരു ശ്രമം നടത്തി, പക്ഷെ എന്റെ അഴിഞ്ഞു വീണ മഞ്ഞ സാരിയുടെ തുമ്പിലേക്കോ മുല ചാലിലേക്കോ തെറ്റായ രീതിയിൽ ഒന്നു നോക്കാൻ പോലും അവൻ മെനക്കെട്ടില്ല.
ബ്ലൗസ് ഒന്ന് ഇട്ടു കാണാൻ മോഹം ഉണ്ടെന്നു അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ, ഞാൻ ബെഡ്റൂമിന്റെ കതകും കൂടെ അടച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ സാരിയുടെ തുമ്പു ടൈല്സിലേക്ക് ഇട്ടു. എന്നിട്ട്, മിഥുനെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. മിഥുൻ എന്റെ പിറകിൽ നിന്നുകൊണ്ട് എന്റെ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകൾ ഓരോന്നായി അഴിച്ചെടുത്തു. ബ്ലൗസ് നിലത്തു വീണപ്പോൾ എന്റെ ദേഹം മൊത്തം ചൂടുകൊണ്ട് പൊള്ളുന്നപോലെ തോന്നി, ഈ തണുപ്പിൽ കൂടി എന്റെ നെറ്റിയിലും മാറിലും തുടയിടുക്കിലും വിയർപ്പ് പൊടിയുന്നപോലെ…
ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നപ്പോൾ, എന്റെ കൊഴുത്ത മുലകൾ ചുവന്ന ബ്രായിൽ ഉൾകൊള്ളാൻ ആവാതെ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ മിഥുന്റെ ശ്വാസം കൂടി കൂടി വന്നു, അവന്റെ ഇടം കൈ ഞാൻ എടുത്തുകൊണ്ട് എന്റെ മുലയിലേക്ക് പിടിപ്പിച്ചപ്പോൾ കൈകൾ വിറക്കുന്നതു ഞാൻ കണ്ടു, പക്ഷെ അവന്റെ കൈകൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ മുലകളെ ഞാൻ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചപ്പോൾ. എനിക്ക് മിഥുനോടുള്ള ആവേശം കൂടി കൂടി വന്നു. പക്ഷെ മിഥുൻ സ്വയം അവന്റെ ഇടതു കൈകൂടെ എന്റെ മാറിലേക്ക് വെച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി, ഞാൻ സമ്മതം മൂളിയപ്പോൾ അവൻ ഇരുകൈകൊണ്ടും എന്റെ ത്രസിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകളെ കുഴച്ചു ഉടക്കാനായി ദാഹിച്ചു. മിഥുൻ അമർത്തി അമർത്തി കുഴച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ വികാരങ്ങളെ പന്ത് തട്ടുന്നപോലെ തട്ടികളിച്ചു.
ഞാൻ ഒരു പൂമ്പാറ്റയെപോലെ പറന്നു നടന്നുകൊണ്ട് തുടകൾ ചേർത്ത് ഉരച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ പശിമ അനുഭവിച്ചു. എന്തോരം ചുരത്തിയെന്ന് ഞാൻ അമ്പരപെട്ടു. കട്ടിലിൽ നിന്നും എണീറ്റപ്പോൾ, ഡോർ ബെൽ അടിക്കുന്നത് വീണ്ടും ഞാൻ കേട്ടു, ഞാൻ സാരി നേരെയടുത്തു കൊണ്ട് മുടിവരിക്കെട്ടി ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു, ഡോർ തുറന്നപ്പോൾ ദാസ് ആയിരുന്നു.
“ഉറങ്ങുകയായ്ർന്നോ..”
“ഉം.”
“നല്ല ചൂട്, മംഗോ ജൂസ് ഉണ്ടോ..”
“നോക്കട്ടെ..”
“ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ജൂസ് അര ഗ്ലാസ് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.”
“കോഫീ എടുക്കട്ടേ.”
“ജൂസ് തീർന്നോ.”
“തീർന്നുപോയല്ലോ.”
“നിനക്കു ഇതല്ലാതെ വേറെ എന്താണ് പണി?, ഉറങ്ങുന്ന സമയം അങ്ങനെ വല്ലതും ചെയ്തുകൂടെ ടോ.”
“കോഫീ ഇടട്ടെ.. ഇനി മറക്കില്ല ദാസ്.”
“ശരി”
അടുക്കളയിലെ വിൻഡോയിലൂടെ നല്ല വെയിൽ ഉള്ളിലേക്ക് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ഞാൻ ആ വെയിലിൽ വിയർത്തുകൊണ്ട് കോഫീ ഉണ്ടാക്കി ദാസിന് കൊടുക്കുമ്പോ, എന്റെ വിയർത്ത മുഖം പോലും നോക്കാതെ അത് വാങ്ങി കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ ടോയലിറ്റിൽ പോയി സാരി മുകളിലേക്ക് തെറുത്തു കയറ്റി നോക്കിയപ്പോൾ, എന്തുമാത്രമാണ് കുറച്ചു മുൻപ് ഒഴുക്കിയിരിക്കുന്നത് എന്ന് കുസൃതിയായി നോക്കി ചിരിച്ചു. എനിക്കെന്താണ് പറ്റുന്നത്! ഞാനാകെ സ്വപ്നത്തിൽ എന്നപോലെ പൂർതടം കഴുകി വൃത്തിയാക്കികൊണ്ട് വൈകിട്ടത്തേക്കുള്ള ചോറുണ്ടാക്കി.