അശോകപുരി എന്ന മഹാരാജ്യം അധികാര കൊതിയും പരസ്പര വിശ്വാസമില്ലായ്മയും കാരണം അഞ്ച് രാജ്യങ്ങൾ ആയി പിരിഞ്ഞു. ഇന്നും അതിർത്തി തർക്കവും വെറുപ്പ് മൂലം ഉണ്ടാകുന്ന പ്രേശ്നങ്ങൾ കാരണവും പരസ്പരം യുദ്ധങ്ങൾ നടക്കാറുണ്ട്.
ദേവപുരി, ഉത്തരപുരി, പണ്ട്യനാട്, ദക്ഷിണപുരി, ഉദയപുരി എന്നിവയായിരുന്നു ആ രാജ്യങ്ങൾ.
മറ്റുരാജ്യക്കാർ തങ്ങളുടെ അവകാശം പറഞ്ഞു. രാജ്യ ഖജനാവും, രാജ്യസമ്പത്തും കൈകലക്കിയപ്പോൾ പണ്ഡിയനാടിന്റെ രാജാവായ മാർത്ഥണ്ടവർമൻ ആവിശ്യപെട്ടത് രാജ്യ സൈനത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ശാസ്ഥ ഗോത്രത്തിൽ പെട്ട അടിമകളെ മാത്രമായിരുന്നു. മറ്റ് എല്ലാ രാജ്യങ്ങളും ആയി അതിർത്തി പങ്കിട്ടിരുന്നത് പണ്ട്യനാട് മാത്രമായിരുന്നു അത്കൊണ്ട് തന്നെ എപ്പോൾ ഏത് രാജ്യം തങ്ങളെ ആക്രമിക്കും എന്ന് പറയാൻ പറ്റാത്ത സാഹചര്യത്തിൽ തങ്ങളുടെ ഉടമ ആയ രാജാവിന് വേണ്ടി ജീവൻ കളയാൻ ജനനമെടുത്തവരും സാധരണ മനുഷ്യർക്ക് ഉള്ളതിന്റെ പതിന്മടങ് കരുത്തും ബുദ്ദിയും ഉള്ള ശാസ്ഥ ഗോത്രത്തിൽ പെട്ട അടിമകൾ ആ രാജ്യത്തെ സംരക്ഷിച്ചു പൊന്നു.
തലമുറകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും ആ രാജ്യങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ ഉള്ള പക കൂടുക അല്ലാതെ കുറഞ്ഞിട്ടില്ല ഒരാവസരത്തിനായി അവർ കാത്തിരുന്നു.
——————————————————————–
പണ്ട്യനാട്ന്റെയും ഉദയപുരിയുടെയും അതിർത്തികളിൽ വീണ്ടും ഒരു യുദ്ധത്തിനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ് നടക്കുക ആണ്.
” നീ എന്താ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുന്നത്….. വേഗം റെഡി ആകു കാഹളം ഇപ്പോൾ മുഴങ്ങും “
” ഇതായിരിക്കും ചിലപ്പോൾ നമ്മുടെ അവസാന യുദ്ധം…. അല്ലെ “
” എന്താ നിനക്ക് ഭയം ഉണ്ടോ…. ഇതെല്ലാം മുന്നിൽ കണ്ടുകൊണ്ടല്ലേ നമ്മൾ സേനയിൽ ചേർന്നത് “
” പണ്ട്യനാട്ന്റെ സേനാപതി രണധിരൻ ആണ് അതാണെന്റെ ഭയം…… അവൻ ഒറ്റക്ക് തന്നെ നുറുപേരെ നേരിടും…… നമ്മുടെ സൈന്യത്തിനു അവരുടേതിന്റെ പകുതിപോലും ആൾബലം ഇല്ല….. ഈ യുദ്ധം നാശം മാത്രമേ വിതക്കു “
” ഹഹ നീ ഭയപ്പെടണ്ട അവരുടെ സൈന്യത്തിന്റ ബലത്തിനെ കുറിച്ചും രണധീരനെക്കുറിച്ചും അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ നമ്മുടെ രാജാവ് യുദ്ധത്തിന് പുറപ്പെട്ടിട്ട് ഉണ്ട് എങ്കിൽ എന്തോ മുന്നിൽ കണ്ടിട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് അർത്ഥം…….. നീ ധൈര്യം ആയിട്ട് യുദ്ധത്തിന് ഒരുങ്ങു “
ഉദയപുരിയിലെ ഭടൻ മാർ വിചാരിച്ചത് പോലെത്തന്നെ ആ യുദ്ധം ഒരു ചതികളം ആയിരുന്നു.
ഇരുരാജ്യങ്ങളുടെയും സൈനങ്ങൾ നേർക്കുനേർ നിന്നു. യുദ്ധകാഹളം മുഴങ്ങിയപ്പോൾ അവർ അലറിക്കൊണ്ട് പരസ്പരം പോരാടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
പണ്ട്യനാട്ന്റെ സൈന്യം യുദ്ധത്തിൽ മുന്നിട്ട് നിന്നു. അവരുടെ പടത്തലവൻ രണധീരൻ തന്റെ മുന്നിൽ പെട്ടവരെ എല്ലാം വെട്ടി വിയ്ത്തി മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു. രണധീരന്റെ കരുത്തു കണ്ട് പേടിച്ച ഉദയപുരിയിലെ സൈന്യം തിരിഞ്ഞു ഓടാൻ തുടങ്ങി . ഇത് കണ്ട രണധീരൻ തന്റെ കുതിര പുറത്തു നിന്നും ഇറങ്ങി. എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്ന് തന്റെ സൈന്യംത്തെ വിലക്കി.
” നിർത്തു…….. തിരിഞ്ഞു ഓടുന്നവരെ ആക്രമിക്കാൻ പാടില്ല.”
പണ്ട്യനാടന്റെ പടയാളികൾ ഒരുയുദ്ധം കൂടി ജയിച്ച സന്തോഷത്തിൽ അർതുവിളിച്ചു. അവരോടൊപ്പം രണധീരനും പങ്കെടുത്തു. അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പണ്ട്യനാട്ന്റെ മന്ത്രിമാരിൽ ഒരാളായ ഭൈരവൻ തന്റെ രഥത്തിൽ വന്നു.
” ബെലെ ഭേഷ്…… രണധീര നിന്നെ വെല്ലാൻ ആരും ഇല്ല എന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി നീ തെളിയിച്ചിരിക്കുന്നു “
അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് രണധീരന്റെ തോളിൽ തട്ടിയ ശേഷം പടയാളികളോടായി പറഞ്ഞു.
” പണ്ട്യനാട്ന്റെ ചരിത്രത്തിലേക്ക് ഒരു വിജയം കൂടി സമ്മാനിച്ച നിങ്ങൾക്ക് ആയി എന്റെ ചെറിയ സമ്മാനം…… മറ്റ് രാജ്യക്കാർ ഒരിക്കൽ എങ്കിലും രുചിച്ചു നോക്കണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്ന അമൃതേത്….. പണ്ഡിയനാടിന്റ നിലവാറകളിൽ മാത്രം ഉള്ള അപൂർവ്വ ശേഖരം “
ഭൈരവൻ തന്റെ രഥത്തിൽ ഇരുന്ന ഒരു കൂടം തുറന്നു. അതിൽ നിന്നും വന്ന വാസന പടയാളികളെ ആവേശത്തിൽആയുതി. അവർ ആ രഥം വളഞ്ഞു. ഭൈരവാൻ ഒരു മുളംപണയിൽ കുറച്ച് എടുത്ത് ബാക്കി ഭടൻമാർക്ക് നൽകി. അയാൾ അതും മായി രണധീരന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു അയാൾക്ക് അത് നൽകി. രണധീരൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അത് കുടിച്ചു. ശേഷം സംശയത്തോടെ ആ പനിയത്തിലേക്ക് നോക്കി. അമൃതേത് അയാൾ മുമ്പ് കുടിച്ചിട്ടുണ്ട് ഇത് അതല്ല വേറെ എന്തോ ആണ്. ഒരു ശബ്ദം കെട്ട് ചുറ്റും നോക്കിയ രണധീരൻ കാണുന്നത് കുഴഞ്ഞു വിഴുന്ന തന്റെ പടയാളികളെ ആണ്. അയാൾക്ക് തല ചുറ്റുന്നതായി തോന്നി. രണധീരൻ വാൾ ഊരി ഭൈരവന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.
” ദ്രോഹി…….. “
ഭൈരവൻ തന്റെ രഥത്തിൽ ഇരുന്ന ഒരു പൊതി മുകളിലേക്ക് എറിഞ്ഞു.
അതിൽ നിന്നും ചുവപ്പ് നിറത്തിൽ ഉള്ള പൊടി അന്തരീക്ഷത്തിൽ പടർന്നു. അത് കണ്ട ഉദയപുരിയുടെ പടത്തലവൻ തന്റെ പടയെ പണ്ട്യനാട്ന്റെ നേർക്ക് നയിച്ചു.
ഭൈരവനെ ആക്രമിക്കാൻ വന്ന രണധീരന് തന്റെ ബോധം പോകുന്നപോലെ തോന്നി. പക്ഷെ അയാൾ തന്റെ മുഴുവൻ ശക്തിയും എടുത്ത് ഭൈരവന് അടുത്തേക്ക് കുതിച്ചു. ഭൈരവൻ തന്റെ വാൾ എടുക്കുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ രണധീരൻ അയാളുടെ തല കൊയ്തിരുന്നു. തഴെ വീണു പിടയുന്ന ഭൈരവനെ നോക്കി നിന്ന രണധീരനെ ഭൈരവന്റെ തേരാളി ചവിട്ടി വിഴ്ത്തി. തറയിൽ വീണ രണധീരന്റെ ബോധം നഷ്ട്ടപെട്ടു.
രണധീരന് ബോധം വരുമ്പോൾ കൈകലുകൾ ബന്ധിച്ച നിലയിൽ ഒരു തെരിനു പിന്നിൽ കിടക്കുക ആയിരുന്നു. അയാൾ നിരങ്ങി തെരിൽ നിന്നും നിലത്തു വീണു. തറയിൽ വീണ രണധീരൻ തന്റെ ശക്തി ഉപയോഗിച്ച് കയ്യിൽ കെട്ടിയിരുന്ന കയർ പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞു. അപ്പോയെക്കും രണധീരനെ പടയാളികൾ വളഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അയാൾ തന്റെ കൈയിൽ കിട്ടിയവരെ എല്ലാം നിലം പരിഷക്കി.പക്ഷെ ഉദയപുരിയുടെ പട അയാൾക്ക് നേരെ അമ്പെയ്‌തു. തന്റെ ശരീരത്തിൽ തരച്ച അമ്പുകൾ ഊരി എടുത്ത് കൊണ്ട് അയാൾ പോരാടി. അതിനിടയിൽ കാലിൽ തരച്ച ഒരമ്പ് ഊരി എടുക്കാൻ കുനിഞ്ഞ രണധീരന് നേരെ അവർ വല വീശി നല്ല കട്ടി ഉള്ള വളകൾ ഒന്നിന് പുറകെ ഒന്നായി അയാൾക്ക് നേരെ വീണുകൊണ്ടിരുന്നു. അതിന് പുറമെ കയറിൽ കുരിക്കിട്ട് അയാൾക്ക് നേരെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാളെ ബന്ധനസ്ഥാനക്കി. രണധീരനെ തറയിലൂടെ വലിച്ചു ഇഴച്ചു കൊണ്ട് ഉദയപുരി ലക്ഷ്യമാക്കി അവർ നീങ്ങി.
ഉദയപുരി കോട്ടക്കുള്ളിൽ അവർ കടക്കുമ്പോൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവർ അമ്പരപ്പൊടെ തങ്ങളുടെ പടയാളികളെ നോക്കി. പരാജയപ്പെടുമെന്ന് ഉറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇവിടെ നിന്നും പോയവർ യുദ്ധം ജയിച്ചു മടങ്ങി വന്നിരിക്കുന്നു പിന്നെ ആരെകൊണ്ടും കിഴടക്കാൻ സാധിക്കില്ല എന്ന് വിചാരിച്ച രണധീരനെ ബന്ദി ആക്കി കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുന്നു.
രണധീരൻ പതിയെ തറയിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കട്ടിയുള്ള വലകളും കയറുകളും കൊണ്ട് ബന്ദിദനായ അയാൾക്ക് അതിന് സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അയാളുടെ ശരീരത്തിൽ കുന്തം കൊണ്ട് കുത്തിയും കല്ലുകൊണ്ട് എറിഞ്ഞും അവർ രസിച്ചു.
“””നിർത്തു “”””
ഉദയപുരിയുടെ യുവരാജാവ് ആയ അശോകവർമൻ അവിടേക്ക് കടന്നു വന്നു. അയാൾ ഭടൻമാരോട് രണധീരനെ എഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ കല്പ്പിച്ചു. രണധീരനെ
എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു നിർത്തിയ സമയത്ത് മറ്റൊരു ഭടൻ അയാളുടെ ശരീരത്തിൽ കിടന്നിരുന്ന വലയുടെ കുറച്ചു ഭാഗം മുറിച്ചു മാറ്റി. അപ്പോൾ തന്നെ കട്ടിയുള്ള ചങ്ങല കൊണ്ട് രണധീരന്റെ കയ്യും കാലും അവർ ബന്ധിച്ചു. ശേഷം അയാളുടെ പുറത്തുള്ള വലകളും കയറുകളും പൂർണമായും മുറിച്ചു മാറ്റി. ശരീരം മുഴുവൻ ചോരയിൽ കുളിച്ചു നിന്നിരുന്ന രണധീരന്റെ അടുത്തേക്ക് അശോകവർമൻ വന്നുനിന്നു.
” അങ്ങയെ കുറിച്ചു ഒരുപാട് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്റെ ഗുരുക്കൻമാർ പോലും അങ്ങയുടെ വീര കൃത്യങ്ങൾ പാടി കേട്ടിട്ടുണ്ട് നേരിൽ കാണണം എന്ന് ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്…. അത് ഇങ്ങനെ ഒരവസരത്തിൽ ആയതിൽ വിഷമം ഉണ്ട് “
രണധീരൻ പുച്ഛഭാവത്തിൽ ഒന്ന് ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
രണധീരനെ അവർ അവിടെനിന്നും പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് പോയി.
അശോകവർമൻ അവിടെനിന്നും പോകൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ. ഒരുപടയാളി അവന്റെ അടുക്കൽ ഓടിവന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” യുവരാജൻ….. അങ്ങയോട് എത്രയും വേഗം പണ്ട്യനാടിൽ എത്തിച്ചേരാൻ മഹാരാജാവ് കല്പിച്ചിട്ടുണ്ട്….. ഭൈരവൻ മരണപെട്ടത് മൂലം പണ്ട്യനാടിന്റെ അധികാരം പിടിച്ചു എടുക്കാനും അവിടുത്തെ ഭരണത്തിന്റെ താല്കാലിക ചുമതല അദ്ദേഹം അങ്ങക്ക് ആണ് നൽകിയിരിക്കുന്നത് “
അയാൾ കയ്യിൽ ഇരുന്ന താളിയോല അശോകവർമനെ ഏല്പിച്ച ശേഷം അവിടെനിന്നും പോയി. അശോകവർമൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന പടയാളികളെയും കുട്ടി പണ്ട്യനാട്ലേക്ക് തിരിച്ചു.
കാലങ്ങളായി നിലന്നിരുന്ന യുദ്ധം വിജയിച്ചതിന്റെ ആഘോഷം ഉദയപുരിയിൽ ദിവസങ്ങളോളം നീണ്ടു നിന്നു. അമ്മമാർക്ക് ആശ്വസംമായി തങ്ങളുടെ ആണ്മക്കളെ കുറച്ചു നാളെത്തേക്കെങ്കിലും യുദ്ധത്തിന് പറഞ്ഞയിക്കണ്ടല്ലോ.
ഈ സമയത്താണ് ഗുരുകുലത്തിൽ പഠിക്കാൻ പോയിരുന്ന രാജകുമാരി ലക്ഷ്മിദേവി ഉദയപുരിയിൽ എത്തുന്നത്. അതീവ സുന്ദരി ആയിരുന്ന അവൾ ബുദ്ദിയിലും അയോദ്ധനകലകളിലും മികച്ചവൾ ആയിരുന്നു. രഥത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ അവൾ കാണുന്നത് അശോകവർമൻ പടയാളികൾക്ക് എന്തോ നിർദേശം നൽകുന്നത് ആണ്. അവൾ അശോകവാർമാന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” ഭരിക്കാൻ ഒരുനാടും തന്നു പറഞ്ഞുവിട്ട എന്റെ പൊന്നാങ്ങള ഇപ്പോഴും ഇവിടെ ചുറ്റിത്തിരിയുന്നത് എന്താ “
” നീ വന്നോ കാന്താരി…. നിന്റെ ഗുരുകുല വാസം ഒക്കെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു “
” ആ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു….. എന്നെ എന്ന പണ്ട്യനാട്ലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നത് “
” രണ്ട് ദിവസം കയിഞ്ഞ് ഞാൻ പോകുമ്പോൾ നിന്നെയും കുടെ കൂട്ടാം “
” അതെന്താ രണ്ട് ദിവസം നമുക്ക് ഇന്ന് തന്നെ പോകാം “
” ഇന്ന് രണധീരന്റെ വിചാരണ ആണ്…. മഹാരാജാവ് എന്നെ എങ്ങോട്ട് വിളിപ്പിച്ചതാ “
” ഓ എന്താ വിധിക്കാൻ പോകുന്നത് …….അദ്ദേഹത്തെ പോലെ ഒരാൾ നമ്മുടെ സേനയിൽ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നത് വളരെ നല്ലത് ആണ്….. ഒരിക്കൽ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ നേരിൽ കണ്ടിട്ട് ഉണ്ട് പക്ഷെ സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല “
” എന്റെയും അഭിപ്രായം അത് തന്നെയാണ്…. പക്ഷെ അത് നടക്കും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല
”
പെട്ടെന്ന് പെരുമ്പാറ മുഴങ്ങി
അശോകവർമൻ വിചാരണ നടക്കുന്ന സ്ഥാലത്തേക്ക് നടന്നു കുടെ ലക്ഷ്മിദേവിയും
അവിടെ ഒരുക്കങ്ങൾ എല്ലാം പൂർത്തിയായിരുന്നു മഹാരാജാവും പരിവാരവും അവിടെ അണിനിരന്നിരുന്നു. അവിടേക്ക് കയ്യ്കാലുകൾ ചാങ്ങലയാൽ ബന്ധിച്ച രണധീരനെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നു. അയാളെ കണ്ടതും സദസിൽ ഉള്ളവരിൽ പല ഭാവവും മറിമറിഞ്ഞു. പുച്ഛവും ഭയവും അഭിമാനവും അതിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു.
പ്രധാനമന്ത്രി ആയ ബലരാമൻ എണിറ്റുനിന്നു ഒരു ഭടൻനോട്‌ പറഞ്ഞു.
” ഇയ്യാളുടെ മേലിൽ ചാർത്തിയിട്ടുള്ള കുറ്റകൃത്യയങ്ങൾ വായിക്കു “
” വർഷങ്ങൾ ആയി ഉദയപുരി യുടെ പേടിസ്വപ്നം ആയിരുന്ന രണധീരൻ എന്ന ഇയ്യാൾ നമ്മുടെ അനേകം സൈനികരെ വാദിക്കുകയും ഒരുപാട് പേരെ പരിക്കേൽപ്പിക്കുയയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. കൂടാതെ അനേകം പടക്കൊപ്പുകളും നശിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് “
ഭടൻ രണധീരന്റെ പേരിൽ ചാർത്തിയ കുറ്റകിർഥ്യങ്ങൾ വിവരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.അപ്പോൾ സദാസിൽ നിന്നും ഒരാൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
” ഈ വിചാരണയുടെ ഒന്നും ഒരാവിശ്യവും ഇല്ല വധക്ഷിക്ഷ യിൽ കുറഞ്ഞു ഒന്നും ഇയ്യാൾക്ക് വിധിക്കാൻ ഇല്ല….. ഇവനെ ഇവിടെവെച്ചു തന്നെ കൊല്ലണം “
” അതെ ”
‘ അതെ “
സദസ്സ് അയാളെ പിന്തുണച്ചു കൊണ്ട് ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി.
അപ്പോൾ മഹാരാജവ് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” നിർത്തു…… ഇയാൾക്കു മരണക്ഷിക്ഷയിൽ കുറഞ്ഞു ഒന്നും ഞാൻ വിധിക്കില്ല.
തികഞ്ഞ ഒരു യോദ്ധാവായ ഇവൻ പണ്ഡിയനാടിന്റ അടിമകൂടി ആണ്.. അപകടകാരിയായ ഇവനെ ജീവിക്കാൻ അനുവദിച്ചാൽ ഇവൻ ഈ നാട് തന്നെ ഇല്ലാതാകും “
അല്പം നേരം നിർത്തി അയാൾ രണധീരനെ
നോക്കി എന്നിട്ട് തുടന്നു.
” നാളെ രാവിലെ ജനമദ്യത്തിൽ വെച്ചു ഇവന്റെ തലക്കോയ്യുവാൻ ഞാൻ വിധിക്കുന്നു “
ഇതെല്ലാം കെട്ട് മിണ്ടാതെ നിന്ന രണധീരന്റെ മുഖത്തു ഒരു ഭാവവെത്യാസവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സദസ്സിൽ അരവം ഉയർന്നു.
മഹാരാജാവ് രണധീരനെ നോക്കി തുടർന്നു.
” നിന്നെ പോലെ ഒരുവൻ എന്റെ സേനയിൽ ഇല്ലല്ലോ എന്ന് ഞാൻ ഇപ്പോഴും ചിന്ദിച്ചിരുന്നു…….. നിനക്ക് അവസാനമായി എന്തെങ്കിലും ആഗ്രഹം ഉണ്ടോ “
അതുവരെ മിണ്ടാതെ നിന്ന രണധീരൻ ഒരു നിമിഷം രാജാവിനെ നോക്കി എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
” എന്റെ ഈ ആഗ്രഹം നിങ്ങൾ നടത്തും എന്ന് എനിക്ക് യാതൊരു ഉറപ്പും ഇല്ല……. നിങ്ങൾ എന്റെ രാജ്യം ചതിയിലൂടെ സ്വന്തം ആക്കുക മാത്രം അല്ല എന്റെ കുലത്തിൽ പെട്ട എല്ലാവരെയും വധിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. എനിക്ക് എന്റെ കുലം എന്നോട് കൂടി അവസാനിക്കരുത് എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ട് “
“അതിനായി ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം “
” സ്വാമനസാലെ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഉദരത്തിൽ ചുമക്കാൻ തയ്യാറായ ഒരു സ്ത്രീയെ കണ്ട് പിടിക്കു…. അവൾ ഏത് ജാതി അയാളും കുഴപ്പമില്ല.. എന്റെ കുഞ്ഞ് ആ സ്ത്രീയുടെ വയറ്റിൽ വളരുന്നു എന്ന വാർത്ത കേട്ട ശേഷം എന്നെ വധിച്ചുകൊള്ളൂ “
” ഒരു കുറ്റവാളിക്ക് പെണ്ണുകുട്ടികൊടുക്കൽ അല്ല ഒരു രാജാവിന്റെ ജോലി “
സദാസിൽ നിന്നും ഒരുവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. കുറച്ചു പേർ അവനെ പിന്തങ്ങി.
“രാജാവ് വിധിച്ചത് പോലെ നാളെ തന്നെ ഇവന്റെ തലആറുക്കണം “
രാജാവ് നിശബ്ദനായി ഇരുന്നു. സഭ പിരിയാൻ ഉള്ള പെരുമ്പാറ മുഴങ്ങിയപ്പോൾ അവിടെ കൂടി നിന്നവർ എല്ലാവരും മടങ്ങി പോയി.
അശോകവർമൻന്റെയും ലക്ഷ്മിദേവിയുടെയും മുഖത്ത് നിരാശ പടർന്നു. അവിടെനിന്നും പോകാൻ തുടർന്ന അശോക വർമാന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുവലിച്ചു കൊണ്ട് ലക്ഷ്മിദേവി ഒരു തായിക കുടത്തിലേക്ക് കേറി.
” നീ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത് “
” മഹാരാജാവിനോട് നമുക്ക് ഒന്ന് സംസാരിച്ചാലോ “
” എന്തിനെ കുറിച്ച്…… ഈ തീരുമാനത്തിൽ ഒരു മാറ്റം വരും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല… വധക്ഷിക്ഷ അത് ആണ് അദേഹത്തിന്റെ വിധി “
” അതല്ല….. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആഗ്രഹത്തെ പറ്റി “
” നിനക്ക് അറിയില്ലേ അച്ഛന്റെ സ്വഭാവം സദാസിന്റെ അഭിപ്രായത്തെ അദ്ദേഹം തള്ളിപ്പറയില്ല “
” ചതിയിൽലുടെ നേടിയ ഈ വിജയം നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിൽ ഇടാം നേടാൻ പാടില്ലായിരുന്നു “
” നീ ഇപ്പോൾ വന്നതല്ലേ ഉള്ളു അന്തപുരത്തിലേക്ക് ചെല്ല് “
” ജേഷ്ട ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ എന്റെ കുടെ നിൽക്കുമോ “
” എന്ത് കാര്യം “
” ഞാൻ രണധീരന്റ ആഗ്രഹം സാധിച്ചു കൊടുക്കട്ടെ “
” നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത് “
” ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അദ്ദേഹത്തെ ഞാൻ ഒരിക്കൽ നേരിൽ കണ്ടിട്ട് ഉണ്ട്…. അന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചതാ അദ്ദേഹത്തെ എന്റെ ഭർത്താവായി സ്വീകരിക്കണം എന്ന്… പക്ഷെ നമ്മുടെ രാജ്യങ്ങളുടെ ശത്രുത കാരണം ആ ആഗ്രഹം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി.. പക്ഷെ മറ്റൊരാളെ വരിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല എന്ന് അറിയാമായിരുന്നു….. ഒടുവിൽ യുദ്ധതടവുകാരൻ ആയി അദ്ദേഹം ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞു ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിയപ്പോൾ…………… ഞാൻ വിചാരിച്ചത് …….. ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അവസാന ആഗ്രഹം നിറവേറ്റാൻ എങ്കിലും എനിക്ക് പറ്റിയില്ലെങ്കിൽ “
” നീ എന്താ പറയുന്നത് എന്ന് നിനക്ക് വല്ല ധരണയും ഉണ്ടോ….. അച്ഛൻ ഒരിക്കലും ഇത് സമ്മതിക്കില്ല “
” അച്ഛൻ അറിയണ്ട ആരും അറിയണ്ട ……. ഇന്ന് രാത്രി തടവറയിലെ കാവൽകരെ അവിടെ നിന്നും മാറ്റിയാൽ മതി “
” ഞാൻ ഇതിന് കുട്ട് നിൽക്കില്ല… നിന്റെ ഭാവിയെ കുറിച്ചു നീ ആലോചിക്ക്… ആരും അറിയാതെ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന കാര്യം അല്ല ഇത് അയാളുടെ കുഞ്ഞിന് നീ ജന്മം നൽകിയാൽ……. “
” അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുഞ്ഞ് ആണെന്ന് ആരും അറിയണ്ട….. ഞാൻ ഗുരുകുലത്തിൽ നിന്നും വരുമ്പോയെ ഗർഭിണി ആയിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോരേ “
” ആരെ കുഞ്ഞെന്ന് പറയും നീ……….. നിന്നെ പറഞ്ഞു തിരുത്താൻ എന്നെ കൊണ്ട് സാധിക്കില്ല….. നിന്റെ കുടെ നിന്നില്ലെങ്കിൽ നീ എന്തെങ്കിലും കുരുത്തക്കേട് ഉണ്ടാക്കും….. പിന്നെ ഗർഭ ദരണം ഇന്ന് തന്നെ നടക്കുമെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ…. നിനക്ക് രണധീരന്റെ കുടെ ചിലവഴിക്കാൻ കുറച്ചു
സമയം ഞാൻ തരാം “
” എന്റെ പുന്നാര ആങ്ങള “
അശോകവർമനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ വന്ന ലക്ഷ്മിയെ അവൻ തള്ളി മാറ്റി.
” പൊടി……ആങ്ങളയെ കൊണ്ടുതന്നെ മാമ പണി ചെയ്യിപ്പിച്ചിട്ട് അവളെ കിന്നാരം “
” അത് എല്ലാ ആങ്ങള മാരും അച്ഛന്മാരും ചെയ്യുന്നത് തന്നെ അല്ലെ “
അശോകവർമൻ അവിടെനിന്നും പോകാൻ തുടങ്ങി എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു പറഞ്ഞു.
” രാത്രി ഞാൻ പറയുമ്പോൾ തടവറയിലേക്ക് ചെല്ലു “
അശോകവർമൻ അവിടെ നിന്നും പോകുമ്പോഴും ലക്ഷ്മി അവിടെ തന്നെ നിന്നു.അവൾ എന്തെക്കെയോ മനസ്സിൽ കണ്ടു.
രാത്രി പള്ളിയതായം കയിഞ്ഞു അന്തപുരത്തിൽ ഇരുന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ അടുത്തേക്ക് അശോകവർമൻ വന്നു. ചുറ്റും നോക്കി എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
” തടവറായുടെ മുന്നിൽ കാവൽകാർ ഉണ്ടാകും അവരുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ചു നീ അകത്ത് കയറണം.. രണധീരന്റെ കരാഗ്രഹത്തിന് മുമ്പിൽ ആരും കാണില്ല “
ലക്ഷ്മി പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും പോകാൻ ഒരുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു അവൻ പറഞ്ഞു.
” എന്ത് സംഭവിച്ചാലും രണധീരന്റ കൈ വിലങ്ങുകൾ അഴിച്ചു മാറ്റരുത്…. അയാളോട് ചെയ്ത ചതിക്ക് അയാൾ അവസരം നോക്കി കാത്തിരിക്കുക ആയിരിക്കും “
ലക്ഷ്മി തലയാട്ടികൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും തടവറയിലേക്ക് തിരിച്ചു. തടവറയുടെ കവാടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കാവകരുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ചു അവൾ അതിനുള്ളിൽ കയറി.
ലക്ഷ്മി നോക്കുമ്പോൾ ഒരു വന്യമൃഗത്തെ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ ചങ്ങലകളാൽ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്ന രണധീരനെ ആണ് കാണുന്നത്. കലനക്കം കെട്ട് രണധീരൻ ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി.
” ആരാ “
” ഇന്ന് ഒരു ആഗ്രഹത്തെ കുറിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ അത് സഭലമാക്കാൻ വന്നത് ആണ് ഞാൻ “
രണധീരൻ അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി.
” രാജകുടുംബങ്കം ആണോ?…….. ഞാൻ ഒരു അടിമ വംശജൻ ആണ് “
ലക്ഷ്മി അവിടേക്ക് വരുന്നതിനു മുൻബായി അവളുടെ അഭരങ്ങളും പാട്ടുവസ്ത്രങ്ങളും മാറ്റിയിരുന്നു എന്നിട്ടും രണധീരൻ താൻ ഒരു രാജകുടുംബങ്കം ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞതിൽ അവൾ അതിശയിച്ചു എങ്കിലും പെട്ടെന്ന് അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞു.
” അടിമ അല്ല ഒരു നല്ല യോദ്ധാവ്, ഒരു നല്ല മനുഷ്യൻ “
” നിന്റെ പേരെന്താ “
” നമുക്ക് അധികം സമയം ഇല്ല…. അതെക്കെ വഴിയെ മനസിലാക്കാം “
അവൾ പെട്ടെന്ന് രണധീരനെ കെട്ടിപിടിച്ചു ചുംബിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിന് പ്രേതികരണം ആയി രണധീരൻ അവളെ പിടിക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ അവന്റെ കൈയിൽ കിടന്ന ചങ്ങല വലിഞ്ഞു നിന്നു. അവനു അവളെ സ്പർശിക്കാൻ പോലും ആയില്ല. ചങ്ങല കിലുക്കം കെട്ട് ലക്ഷ്മി നോക്കുംമ്പോൾ വലിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ചങ്ങലയിൽ ബലം പ്രയോഗിക്കുന്ന രണധീരനെ ആണ് കാണുന്നത് അവൾ അവനെ വിലക്കി. അവൾ ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് ആലോചിച്ചു അശോകവർമൻ പറഞ്ഞവാചകം അവളുടെ കാതുകളിൽ ആലയടിച്ചു. അവൾ രണധീരനിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറി എന്നിട്ട് അയാളുടെ കാലുകളിലെ ചങ്ങലയിലെ കണ്ണികൾ ഇളക്കി മാറ്റി കുറച്ചു അയച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടും ബന്ധിച്ചു. ഇപ്പോൾ രണധീരന് ഇരിക്കാനും കിടക്കാനും പറ്റുന്ന പറ്റും.
അതിന് ശേഷം അവൾ അവനിലേക്ക് പടർന്നു കേറാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു.
” നീ ആരാണ് “
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അയാളെ നിലത്ത് ഇരുത്തി അയാളുടെ മടിയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് മുലകച്ച അഴിച്ചുമാറ്റി. എന്നിട്ട് അവളുടെ ഇളനിർകുടങ്ങൾ അവന്റെ വായിലേക്ക് തിരുകി. അവൻ ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ മുലഞെട്ട് വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു. ലക്ഷ്മി അവളുടെ മുലകൾ മാറിമാറി അവന്റെ മുഖത്ത് അമർത്തി. രണധീരൻ മുല മറി മറി കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ലക്ഷ്മി അവന്റെ തലപിടിച്ചു അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവനു മുലകൊടുത്തു. തന്റെ തുടയിടുക്കിൽ രണധീരന്റെ കളിവിരന്റെ അനക്കം അറിഞ്ഞ ലക്ഷ്മി അവനെ ഒന്ന് മുറുകെ പുണർന്നു എന്നിട്ട് അവന്റെ തല പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകളിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട്തന്നെ അവന്റെ വസ്ത്രത്തിനിടയിൽ കൂടി അവന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു. കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അവനിൽ നിന്നും അടർന്നുമറി നിലത്ത് ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണ വായിൽ എടുത്തു.
ആഹ്ഹ
ആദ്യമായി ആണ് ഒരുകുണ്ണ വായിൽ എടുക്കുന്നത് എങ്കിലും അവൾ തികഞ്ഞ ഒരു പ്രേകടനം തന്നെ കാഴ്ചവെച്ചു. രണധീരൻ സുഖത്താൽ കണ്ണുകൾ അടച്ചു. കുറച്ചു നേരം അവൾ അവന്റെ കുണ്ണയിൽ നാക്കുകൊണ്ടും ചുണ്ടു
കൊണ്ടും അവനെ സുഖത്തിന്റ കൊടുമുടിയിൽ എത്തിച്ചു. അവൾ കുണ്ണ വായിൽ നിന്നും എടുത്തപ്പോൾ അവൻ കണ്ണ് തുറന്നു രണധീരൻ നോക്കുമ്പോൾ പൂർണ നഗ്‌നയായി ഇരിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയെ ആണ് കാണുന്നത് അവളുടെ ഒരു കൈ അവളുടെ പൂറിൽ ആയിരുന്നു. അവൾ അവനെ വശ്യമായി ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അവന്റെ മടിയിൽ കുണ്ണക്ക് മുകളിലൂടെ അവൾ ഇരുന്നു ശേഷം അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അൽപം ഉയർന്നു എന്നിട്ട് കുണ്ണ പിടിച്ചു പൂറിൽ മുടിച്ചു. പതിയെ അവൾ കുണ്ണയിലേക്ക് അമർന്നു. കുണ്ണ അവളുടെ പൂറിതളുകളിൽ ഉറഞ്ഞു കൊണ്ട് കുണ്ണ പൂറിനുള്ളിൽ കയറി.
ആഹ്ഹ ഹാ ഹാ
കുണ്ണ പൂറിൽ പൂർണമായി കയറി അവൾ അവന്റെ മടിയിൽ തന്നെ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി. രണധീരൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അവൾ പതിയെ അരക്കെട്ട് അനക്കി കൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണ പൂറിൽ കയറ്റി ഇറക്കി. പതിയെ അവൾ അവന്റെ തലപിടിച്ചു അവളുടെ മുലയിൽ അമർത്തികൊണ്ട് ഉയർന്നു താഴലിന്റെ വേഗത കുട്ടി.രണധീരൻ അവളുടെ മുലയിലും കഴുത്തിലും മുഖത്തും എല്ലാം മറി മറി ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രണധീരൻ കുറച്ചു നീങ്ങി നിരങ്ങി തറയിൽ കിടക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു അവൾ കാലുകൾ തറയിൽ ഊന്നി അവനെ സഹായിച്ചു. നിലത്ത് കിടന്ന രണധീരനെ അവൾ കെട്ടിപിടിച്ചു. രണധീരൻ അവന്റെ അരക്കെട്ട് മുകളിക്ക് ഉയർത്തി അവന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കയറ്റി ഇറക്കി. അവളും അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അരക്കെട്ട് അനക്കി. അൽപ്പനേരം അങ്ങനെ തുടർന്നപ്പോൾ അവൾ രതിമൂർച്ഛയുടെ വക്കിൽ എത്തിയിരുന്നു. അവന്റെ ഞരമ്പുകളും വലിഞ്ഞുമുറുകി തുടങ്ങി ഇരുന്നു. ഒടുവിൽ അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും ഒരേ സമയം തന്നെ രതിമൂർച്ഛ സംഭവിച്ചു. അവന്റെ കുണ്ണപ്പാൽ അവളുടെ ഗർഭപാത്രം നിറച്ചു. അവന്റെ കുണ്ണപ്പാലും അവളുടെ പൂർതേനും അവളുടെ പൂറിൽ നിന്നും അവന്റെ കുണ്ണയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ കുറച്ചു നേരം അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു അതിന് ശേഷം അവനൊപ്പം നിലത്ത് മലർന്ന് കിടന്നു അവന്റെ കുണ്ണപ്പാൽ പൂറിന് പുറത്തേക്ക് പോകാതിരിക്കാൻ അവൾ കാലുകൾ അൽപനേരം ഉയർത്തി പിടിച്ചു. കുറച്ചുനേരം കിടന്നതിനു ശേഷം അവൾ വസ്ത്രങ്ങൾ എടുത്ത് അണിയാൻ തുടങ്ങി. വസ്ത്രങ്ങൾ അണിഞ്ഞശേഷം അവൾ അവന്റെ വസ്ത്രങ്ങളും അണിയിച്ചു. അതിന് ശേഷം അവനെ പഴയ നിലയിൽ തന്നെ ബന്ധിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അവിടെ നിന്നും പോകാൻ ഒരുങ്ങി.
” ഒന്ന് നിൽക്കു “
അവൾ അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
“നി ആരെണെന്നോ എന്താണെന്നോ എനിക്ക് അറിയില്ല പക്ഷെ ഇന്ന് നി ഗർഭം ദരിക്കുക ആണെങ്കിൽ ജനിക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ ഒരു യോദ്ധാവായി വളർത്തരുത്… പ്രായപൂർത്തി ആയതിനു ശേഷം മാത്രമേ അവന്റെ ജന്മ രഹസ്യം അറിയാൻ പാടുള്ളു “
അവൾ എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങി എങ്കിലും പുറത്ത് ആളാനക്കം കെട്ട് അവൾ അവിടെനിന്നും തിരിച്ചു നടന്നു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ രണധീരന്റെ വധശിക്ഷക്ക് വേണ്ട ഒരുക്കങ്ങൾ നടക്കുമ്പോൾ പ്രധാന മന്ത്രി ബലരാമൻ മഹാരാജാവിനെ കാണാൻ ചെന്നു. രാജാവ് അയാളെ
അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു.
” എന്താ ബലരാമൻ “
” അങ്ങുന്നേ എന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ഒരു കാര്യം ബോധിപ്പിക്കാൻ ആണ് ഞാൻ വന്നത് “
” പറയു “
” നമുക്ക് രണധീരന്റെ അന്ത്യാഭിലാഷം നടത്തി കൊടുത്താലോ “
” എന്താ താൻ ഈ പറയുന്നത് “
” പ്രഭോ…… പണ്ട്യനാടിനെ ഇത് വരെ സംരക്ഷിച്ചു പോന്നത് രണധീരന്റെ വംശജരാണ്. അവർ വെറും അടിമകൾ അല്ല തികഞ്ഞ യോദ്ധാക്കൾ കൂടി ആയിരുന്നു. പണ്ഡിയനാടിന് ഉണ്ടായിരുന്ന പോലൊരു ചാവേർ പട നമ്മുടെ സൈന്യയത്തിലും വേണ്ട “
” അത് ഒക്കെ ശെരി തന്നെ പക്ഷെ അവൻ ചോദിച്ചിരിക്കുന്നത് അവന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഉദരത്തിൽ ചുമ്മാക്കാൻ തയ്യാറായി വരുന്നവരെ അല്ലെ… ഈ ചുരുങ്ങിയ സമയത്ത് ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ ഒരുത്തിയെ എങ്ങനെ കിട്ടാനാ……. കിട്ടിയാൽ തന്നെ അവൾ ഒരു കുഞ്ഞിനല്ലേ ജന്മം നൽകുകയുള്ളു “
” അതാ ഞാൻ പറയാൻ വന്നത്……. യുദ്ധത്തിൽ ജീവൻ നഷ്ട്ടപെട്ട നമ്മുടെ പടയാളികളുടെ വിധവകളെയും പണ്ട്യനാട്ഇൽ നിന്നും പിടിച്ചുകൊണ്ടു വന്ന യുദ്ധതടവ്കരയ സ്ത്രീകളെയും നമ്മുക്ക് അവനെ കൊണ്ട് ലായിഗിക ബന്ധത്തിൽ ഏർപെടുത്താം….. അവരിൽ കുടെ നമ്മുക്ക് അവന്റെ ഒരു പുതു തലമുറയെ തന്നെ വളർത്തി എടുക്കാം “
” ഇതിന് അവൻ സമ്മതിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല “
” അവന്റെ സമ്മദം ആർക്ക് വേണം… നമുക്ക് അവനെ കൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിക്കാം “
രണധീരന്റെ വധശിക്ഷ നീട്ടികൊണ്ട് വന്ന വിളംബരം അതിശയത്തോടെ ആണ് ഉദയപുരി സ്വികരിച്ചത്.
വധവകളും തടവുകാരും മായി നുറോളം സ്ത്രീകളെ അവർ രണധീരനും ആയി നിർബന്ധിച്ചു ലയിങ്കികബന്ധത്തിൽ ഏർപെടുത്തി. തടവറയിൽ ബന്ധിതനായ രണധീരന് അത് അനുസരിക്കുക അല്ലതെ വേറെ വഴി ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. അവർ അവന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ട് വരുന്ന സ്ത്രീകളും ആയി അവൻ ലായിഗിക ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ. ആ സ്ത്രീ കളെ ക്രൂരമായി കൊല്ലും എന്ന ഭിഷനിക്ക് മുന്നിൽ അവൻ അടിയറവു പറഞ്ഞു.അവൻ സഹോദരിമാർ ആയി കണ്ടവരോട് പോലും അവനു ലായിഗിക ബന്ധത്തിൽ ഏർപെടേണ്ടി വന്നു.
നുറോളം ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം രണധിരന്റെ വധശിക്ഷ നടക്കുമ്പോൾ ആ സ്ത്രീകളിൽ പലരും ഗർഭിണികൾ ആയിരുന്നു.
തന്റെ വയറ്റിലും രണധീരന്റെ കുഞ്ഞ് വളരുന്നുണ്ട് എന്ന് ലക്ഷ്മിയും അറിഞ്ഞിരുന്നു. അവൾ പണ്ട്യനാട്ലേക്ക് ചെന്നു അശോകവർമനെ കണ്ടു. വിവരം
പറഞ്ഞു. ഗുരുകുലത്തിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ പരിചയപ്പെട്ട ഒരു യുവാവിൽ നിന്നും ആണ് താൻ ഗർഭം ധരിച്ചത് എന്നും അയാൾ ഒരു അപകടത്തിൽ മരണ പെട്ടു എന്നും അവർ മറ്റുള്ളവരെട് പറഞ്ഞു. രാജാവ് ആദ്യം അവളെ എതിർത്തു എങ്കിലും അശോകവാർമന്റെ സഹായത്തോടെ അവൾ ഒരു ആൺകുഞ്ഞിന് ജന്മം നൽകി അവനു അവൾ ശാന്താനു എന്ന് പേർ നൽകി.
രണധീരന്റ ചോരയിൽ വിധവകളിലും തടവുകാരിലും ജനിച്ച കുഞ്ഞുങ്ങളെ ആൺ പെൺ വ്യത്യാസമില്ലാതെ അവർ വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ അയോദ്ധന കലകൾ അഭിയസിപ്പിച്ചു. ക്രൂരമായ പല പീഡനങ്ങളും അവർ സഹിക്കേണ്ടി വന്നു. അവരെ അമ്മമാരിൽ നിന്നും പൂർണമായി അകറ്റിയിരുന്നു.
രണധീരന്റ ആവിശ്യപ്രേകരം ലക്ഷ്മി ശാന്തനുവിനെ അയോദ്ധന കലകൾ ഒന്നും പഠിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല. പക്ഷെ അവൻ പരിചരക്കാരുടെ ആയുധങ്ങളും മറ്റും എടുത്ത് കളിക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മേയ്വഴക്കം അവർ പുകയ്ത്താറുണ്ട്. ലക്ഷ്മി അതെല്ലാം പേടിയോടെ ആണ് നോക്കി കണ്ടിരുന്നത്. അവൾ അവനെ സംഗീതവും മറ്റ് നിർത്തകലകളും പഠിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ അവൻ വളർന്നു വരുമ്പോൾ അവന്റെ രൂപം രണധീരനെ പോലെ തന്നെ തോന്നിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് അവളിൽ ഭയം ഉണ്ടാക്കി. അച്ഛൻ അറിഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ മറ്റ് കുട്ടികളുടെ കുട്ടത്തിലേക്ക് തന്റെ മകനെയും കാണേണ്ടി വരും എന്ന് അവൾ ഭയന്നു.
അവൾ അവനെ എങ്ങനെയും രക്ഷിക്കണം എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു അതിനായി അവൾ അശോകവർമനോട് പോലും പറയാതെ കൊട്ടാരത്തിൽ നിന്നും ഒരു രഥത്തിൽ പുറപ്പെട്ടു ലക്ഷ്യം ഇല്ലാത്ത ആ യാത്ര ചെന്നു നിന്നത് ഒരു കട്ടിൽ ആയിരുന്നു.
കുരിരുട്ടിൽ കൂടി ലക്ഷ്മി തന്റെ രഥം തെളിച്ചു. ഒരു വന്യ മൃഗം അവരുടെ രാധത്തിന് മേൽ കുതിച്ചു ചാടി. പെട്ടെന്ന്ഉള്ള ഞെട്ടലിൽ നിന്നും അവൾ ബോധത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നുകൊണ്ട് അവൾ ആ മൃഗത്തെ നേരിട്ടു. മൃഗത്തിന്റെ അക്രമത്തിൽ അവരുടെ രഥം പൂർണമായും നശിച്ചു.ശാന്താനു ഭയത്തൽ കരഞ്ഞു. അവൾ ആ മൃഗത്തെ വധിച്ചു എങ്കിലും ലക്ഷ്മി അവശ ആയിരുന്നു. അവൾ ശാന്താനുവിനെയും കൊണ്ട് ഒരു മരത്തിനു മുകളിൽ കയറി. മൃഗത്തിന്റെ അക്രമത്തിൽ അവൾക്ക് സരമായ പരുക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ അവൾക്ക് ഇനി അധികം സമയം ഇല്ലെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി.
” മോനെ എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും നി ഈ കാട് വിട്ട് പോകരുത് “
അവളുടെ അവസാന വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു അത്. ലക്ഷ്മിയുടെ ചലമാറ്റ ശരീരത്തിൽ ശാന്താനു കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു
================================
വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയി ശാന്തനു ഇന്ന് ഒരു യുവാവ് ആണ്. കാട്ടിനുള്ളിൽ അവൻ അവനു കൂട്ടായി അവരുടെ രഥത്തിൽ ബന്ധിച്ചിരുന്ന കുതിരയും മറ്റ്
ചെറു ജീവികളും ഉണ്ടായിരുന്നു. കട്ടിൽ അത്രയും നാൾ അവൻ ജീവിച്ചത് അവന്റെ കഴിവ് കൊണ്ട് മാത്രം ആണ്.
” മോനെ ആവിശ്യം മെങ്കിൽ മാത്രം ആയുധം എടുക്കുക…… അനാവശ്യം ആയി ഒരു ഉറുമ്പിനെ പോലും നോവിക്കരുത് “
ലക്ഷ്മിയുടെ വാക്കുകൾ ഉൾക്കൊണ്ട്‌ തന്നെയാണ് അവൻ ആ കട്ടിൽ കഴിച്ചു കുട്ടിയത്. കാട്ടിലെ ഫലവർകങ്ങൾ മാത്രം ഭഷിച്ചും. അമ്മ പഠിപ്പിച്ച പാട്ടുകൾ പാടിയും അവൻ അവിടെ കഴിച്ചു കുട്ടി. ഒരു ദിവസം അവൻ പഴങ്ങൾ ശേഖരിക്കാൻ പോയപ്പോൾ. ആരൊക്കെയോ കാട്ടിനുള്ളിൽ കയറുന്നത് കണ്ടു അവൻ അവർ കാണാധിരിക്കാൻ ഒരു മരത്തിനു പിന്നിൽ ഒളിച്ചു. പക്ഷെ അവിടേക്ക് വന്നവർ അവിടെ തന്നെ പലസ്ഥാലത്തായി നിന്നു. അവർ അവിടെ എന്തക്കയോ ചെയ്യുണ്ടായിരുന്നു. അവർ മുഖത്തും മറ്റും കരിയും മറ്റും പുഷി. അവിടെ അവിടെ ആയി മറഞ്ഞു നിന്നു.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഒരു കുതിരാവണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കെട്ടു. അവിടെ മറഞ്ഞു നിന്നവരെ പോലെ തന്നെ ശാന്തനുവും ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി. അവിടെ മറഞ്ഞു നിന്നവർ അരയിലും മറ്റും കരുതിയിരുന്ന ആയുധങ്ങൾ വലുചുരി കുതിരവണ്ടിയിൽ വരുന്ന ആളെ ആക്രമിക്കാൻ ഒരുങ്ങി. കുതിരവണ്ടി അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവർ അവിടെ ഒരുക്കിയിരുന്ന കയറിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു. കയർ കുറച്ചു പൊക്കത്തിൽ പൊങ്ങി നിന്നു. കയർ തട്ടി കുതിര വിണു ഒപ്പം വണ്ടി മറിയുകയും ചെയ്തു. അവിടെ കുടിയിരുന്നവർ വണ്ടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ആളെ ആക്രമിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാൾ അറയിൽ നിന്നും വാൾ ഊരി ചുഴറ്റി കൊണ്ട് അവരെ നേരിട്ടു. തന്റെ മുന്നിലോട്ട് കുതിച്ചു ചാടിയ ഒരുത്തനെ അവൻ ചവിട്ടി താഴെ ഇട്ടു. പക്ഷെ പുറകിൽ നിന്നിരുന്നവർ അവനെ ചവിട്ടി താഴെ ഇട്ടു. അയാൾ പിടഞ്ഞുകൊണ്ട് എണീക്കാൻ നോക്കി പക്ഷെ മറ്റുള്ളവർ അവനു പുറത്തേക്ക് വീണുകൊണ്ട് അവനെ എഴുന്നേൽക്കാൻ അനുവദിച്ചില്ല. രണ്ടുപേർ ചേർന്ന് അവനെ മുട്ടുകാലിൽ നിർത്തി. മറ്റൊരുവൻ അവന്റെ കത്തിയും ആയി അയാൾക്ക് മുന്നില്ലേക്ക് നടന്നു.
ഇതെല്ലാം കണ്ട് കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ശാന്താനു അവിടെ നിന്നു. അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ ഓർത്തുകൊണ്ട് അവൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. പക്ഷെ തന്റെ
മുന്നിൽ വെച്ച് ഒരാൾ കൊല്ലപ്പെടാൻ പോകുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ എന്തോ ഒരു ഉൾപ്രേരണയിൽ മുന്നോട്ടു കുതിച്ചു. കത്തിയുമായി അയാളെ ഉപദ്രവിക്കാൻ തുടങ്ങിയവനെ അവൻ പുറകിൽ നിന്നും ചവിട്ടി വിയ്ത്തി. അത് കണ്ട് മറ്റുള്ളവർ അവനു നേരെ വന്നു അവർ കത്തിഅവനു നേരെ വീശി അവൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറികൊണ്ട് കൈകൊണ്ട് അവരെ ഇടിച്ചു തഴെ ഇട്ടു. പിന്നീട് അവനു നേരെ വന്നവരെ എല്ലാം അവൻ അടിച്ചു നിലം പരിഷക്കി. അപ്പോയെക്കും കുതിരവണ്ടിയിൽ വന്നയാൾ എഴുന്നേറ്റ് ശാന്തനുവിനോടൊപ്പം ചേർന്ന് അവരെ തുരത്തി.
അക്രമികൾ ജീവനും കൊണ്ട് ഓടി.
” തങ്ങളെ പോലെ ഒരു യോദ്ധാവിനെ ഞാൻ ഇത് വരെ കണ്ടിട്ട് ഇല്ല….. ആരാണ്
താങ്കൾ “
“നിങ്ങൾ ആരാ……നിങ്ങളെ എന്തിനാ അവർ ആക്രമിച്ചത് “
” ഞാൻ സൂര്യവർദ്ധൻ ദേവപുരിയിലെ യുവരാജാവ് ആണ്……. ഏതാ തങ്ങളുടെ രാജ്യം “
” എന്റെ പേർ ശാന്തനു എന്നാണ്…. ഞാൻ ഇവിടെ ആണ് താമസിക്കുന്നത് “
” ഇവിടെയോ ഈ കാട്ടിലോ “
” താങ്ങളെ ആക്രമിച്ചത് ആരാ “
” എന്റെ പടയാളികൾ തന്നെയാണ് “
” തങ്ങളുടെ പടയാളികളോ? “”
” എല്ലാം പറയാം ഇവിടെ അടുത്ത് പുഴ വല്ലതും ഉണ്ടോ വല്ലാത്ത ദാഹം “
ശാന്തനു താൻ ശേഖരിച്ചു വെച്ചിരുന്ന വെള്ളവും പഴങ്ങളും സൂര്യവർദ്ധന് നൽകി. വെള്ളം കുടിച്ചു ദാഹം മാറ്റിയ അയാൾ പെട്ടെന്ന് തന്റെ രഥത്തിന് അടുത്തേക്ക് ഓടി അതിൽ ബന്ധിച്ചിരുന്ന കുതിരയുടെ കാലുകൾക്ക് നല്ല പരുക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. ശാന്തനു അത് കണ്ട് പെട്ടെന്ന് എതോ പച്ചിലകൾ അതിന്റെ കളിൽ വെച്ചു കെട്ടി.
” എനിക്ക് ഉടനെ ദേവപുരിയിൽ ഉടൻ തന്നെ എത്തണം എന്തെങ്കിലും മാർഗം ഉണ്ടോ? “
” കണ്ണനെ കൊണ്ടുപൊക്കൊളു “
” കണ്ണൻ ആരാ “
” എന്റെ കുതിരയ”
കുറച്ചു അപ്പുറത് മറി നിന്നിരുന്ന തന്റെ കുതിരയെ ചുണ്ടി ശാന്തനു പറഞ്ഞു.
സൂര്യവർദ്ധൻ തന്റെ അരയിൽ നിന്നും ഒരു കിഴി എടുത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” എത്ര പണം വേണം ഈ കുതിരക്ക് “
” എനിക്ക് പണം ഒന്നും വേണ്ട…. ഞാൻ അവനെ വിൽക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല…. മാത്രമല്ല ഇവൻ മാത്രമേ എനിക്ക് ഈ ഭൂമിയിൽ സ്വന്തമായി ഉള്ളു….. താങ്കൾ ഇവനെ കൊണ്ട് പൊക്കൊളു ആവിശ്യം കഴിഞ്ഞു അവനെ തിരിച്ചു തന്നാൽ മതി….. അപ്പോയെക്കും തങ്ങളുടെ കുതിരയും സുഖം പ്രാപിക്കും “
” ഞാൻ ദേവപുരിയിൽ എത്തിയാൽ എന്ത് സംഭവിക്കും എന്ന് എനിക്ക് പറയാൻ സാധിക്കില്ല……. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം താങ്കൾ കുടെ എന്റെ കുടെ വരൂ…. എന്നെ അവിടെ ആക്കിയ ശേഷം താങ്കൾക്ക് കുതിരയും ആയി മടങ്ങാം “
ആദ്യമൊന്നും ശാന്താനു സമ്മദിച്ചില്ലങ്കിലും സൂര്യവർദ്ധന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വയങ്ങി അയാൾ അവന്റെ കുടെ യാത്ര തിരിച്ചു.
അവർ കണ്ണനെ രഥത്തിൽ ബന്ധിച്ചു കൊണ്ട് ദേവപുരിയിലേക്ക് നിങ്ങി.
യാത്രയിൽ ഉടനീളം സൂര്യവർദ്ധൻ ശാന്തനുവിനെ ശ്രെദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരിന്നു. ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ ഒരു യോദ്ധാവിനെ പോലെ തോന്നിയ ശാന്തനുവിന് ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ സ്വഭാവം ആണെന്ന് മനസിലായി. മാത്രവും അല്ല സംഗീതത്തിൽ അവനുള്ള അറിവും അവൻ മനസിലാക്കി.
” നി എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു ഉപകാരം കൂടി ചെയ്യുമോ “
പുറം കാഴ്ചകൾ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന ശാന്തനുവിനോട് സൂര്യവർദ്ധൻ ചോദിച്ചു.
” എന്ത് സഹായം ഞാൻ വഴിയെ പറയാം “
അപ്പോയെക്കും അവർ ദേവപുരിയുടെ രാജ്യകവാടം കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ശാന്തനു അതിശയത്തോടെ ആ ഗോപുരം നോക്കി. ഉദയപുരി കോട്ടയെക്കാൾ എത്രയോ വലുതായിരുന്നു ദേവപുരിയുടെ പ്രേവേശന കവാടം തന്നെ. ദേവ പുരിയുടെ അന്തരീക്ഷം ഒരു മഴയുടെ രൂപത്തിൽ ശാന്തനുവിനെ സ്വാഗതം ചെയ്തു.
അവരുടെ രഥം ദേവപുരി ലക്ഷ്യം മാക്കി കുതിച്ചു…