“അമ്മെ!, ഇന്നത്തെയും കൂടി ഇത് അഞ്ചാമത്തെ തവണയാ ഞാനീ കാര്യം പറയുന്നേ!”
അനിത മുടി ഡ്രൈ ചെയ്യുന്നതിനിടയില് അമ്മ പത്മജയോട് പറഞ്ഞു.
“മോളെ…”
അനിതയെ അനുനയിപ്പിക്കാന് വേണ്ടി സ്വരത്തില് പരമാവധി മൃദുത്വം കൊണ്ടുവന്ന് പത്മജ പിന്നെയും ഒരു ശ്രമം നടത്തി.
“നിനക്ക് കല്യാണപ്രായമായില്ല. എനിക്കറിഞ്ഞൂടെ അത്? പക്ഷെ നമുക്ക് വേറെ ആരാ ഉള്ളെ കുട്ടീ? ആരൂല്ല്യ. വല്ല്യ വായില് എന്റെം അച്ഛന്റേം സൈഡില് സ്റ്റേറ്റ് മൊത്തം ബന്ധുക്കാരോക്കെ ഇണ്ട് എന്ന് ഭംഗിക്ക് അങ്ങട് പറയാം. പക്ഷെ പറഞ്ഞിട്ട് വല്ല ഫലോം ഉണ്ടോ? എന്തേലും ഉപകാരോം ഒണ്ടോ അവറ്റൊളെക്കൊണ്ട്, നാളിന്ന് വരെ?”
“അതിന് ഞാനിപ്പം കല്യാണം കഴിക്കണംന്ന് പറയണതെന്തിനാ അമ്മ?”
അനിത അമ്മയോട് ചോദിച്ചു.
“ഞാന് കല്യാണം കഴിച്ചാല് ആ സെക്കന്ഡില് അവരൊക്കെ നമുക്ക് ഇപകാരം ചെയ്തു തുടങ്ങുമോ? അല്ലേലും എന്തിനാ അവരൊക്കെ ഉപകാരം ചെയ്യുന്നേ? അമ്മയ്ക്ക് ശമ്പളമുണ്ട്. എനിക്കുള്ള ജോലി മോശമാണോ? എന്റെ ശമ്പളം പോരെ? നമുക്ക് രണ്ടാള്ക്കും ജീവിക്കാന് എന്തിനാ അമ്മെ വേറെ ഉള്ലോര്ടെ സഹായമൊക്കെ? അവരുടെ ഒക്കെ ഉപകാരം കിട്ടീട്ട് കൂടി വേണോ നമുക്ക് ജീവിക്കാന്?”
പത്മജയുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം കടന്നുവന്നു.
“നീ എന്താ പറയണേ?”
അവര് ശബ്ദം ഉയര്ത്തി.
“ഞാന് പറയണത് വേറെ ഒന്നുമല്ല മോളെ…നിനക്കിപ്പം ഞാന് മാത്രമേ ഉള്ളൂ, അല്ലെ? പറയത്തക്ക ആരോഗ്യ പ്രശ്നം ഒന്നും എനിക്ക്യില്ല. സമ്മതിച്ചിരിക്ക്യണൂ. എന്നാലും എപ്പഴാ എന്താ എവിടെയാ സംഭവിക്കണേ എന്നാര് കണ്ടു? ഞാന് ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പം തന്നെ നീ സേഫ് ആയി ആര്ടെയേലും കൂടെ ജീവിക്കണത് കാണാന് എനിക്ക് കൊതിയില്ല്യെ കുട്ടീ?”
അനിത പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു.
അവള് അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
പത്മജയ്ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
ആലിംഗനം കഴിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള് അനിതയുടെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
“എന്താ കുട്ട്യേ?”
അവര് അലിവോടെ ചോദിച്ചു.
“പറയുന്ന കേട്ടില്ലേ?”
കണ്ണുകള് തുടച്ചുകൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.
“എപ്പഴാ എന്താ എവെടെയാ സംഭവിക്കുന്നെന്ന്! എന്ത് സംഭവിക്കുന്ന കാര്യമാ? എന്റെ അമ്മെ! അമ്മ ഈ ആരോഗ്യോം വെച്ച് ഈ കൊല്ലുന്ന സൌന്ദര്യോം വെച്ച് ആയിരം പൂര്ണ്ണ ചന്ദ്രന്മാരെക്കാണും! അറിയ്യോ?”
പത്മജയുടെ മുഖത്ത് പ്രകാശം വീഴുന്നത് അനിത ശ്രദ്ധിച്ചു.
“സുന്ദരിയാന്ന് പറഞ്ഞപ്പം ഒരെളക്കം കണ്ടില്ലേ…!”
അനിത അമ്മയെ കളിയാക്കി.
“പിന്നെ…”
മുഖത്ത് വീണ ലജ്ജ മറയ്ക്കാന് ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പത്മജ പറഞ്ഞു.
“എന്തിളക്കം…?”
“എന്ത് ഇളക്കമെന്നോ?”
“ആ…”
“അമ്പലത്തി തൊഴാന് പോകുമ്പം കുഞ്ഞ് ചെക്കമ്മാര് തൊട്ട് ഊര്ധ്വന് വലിക്കാന് ഒരുങ്ങിക്കെടക്കണ വയസ്സന്മാര് വരെ കോരിക്കുടിച്ച് നോക്കാറില്ലേ അമ്മേടെ ഫ്രണ്ടിലും ബാക്കിലും പൊക്കിളെലും ഒക്കെ? അപ്പം ഒരെളക്കം തോന്നില്ലേ? ആ ഇളക്കം! അതാ ഞാന്…”
അത് കേള്ക്കുമ്പോഴുള്ള അമ്മയുടെ പ്രതികരണമറിയാവുന്ന അനിത പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും കുതറി.
പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ പത്മജ അവളുടെ നേര്ക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“നിന്നെ ഞാനിന്ന്!”
പത്മജ അനിതയുടെ പിന്നാലെ ഓടി.
“ആരോടാ എന്താ പറയണേ എന്നൊന്നും ഒരു നിശ്ചയോം ല്ല്യ ഇപ്പം നെനക്ക്! എന്തും അങ്ങനെ പറയാന്നാ? അഹമ്മതിയ്ക്ക് ഞാന് വെച്ചിട്ടൊണ്ട്, ട്ടാ!!”
പുറത്തേക്കോടിയ അനിത പെട്ടെന്ന് നിന്നു.
ഗേറ്റ് കടന്നു ഒരു കാര് വരുന്നു.
“കിട്ടി നിന്നെ…”
പെട്ടെന്ന് പത്മജ വന്ന് അനിതയെ പിടിച്ചു.
“അമ്മെ, അത് ഗിരി മാമന്റെ വണ്ടിയല്ലേ?”
ഇരുവശവും വളര്ന്നു നില്ക്കുന്ന വാഴമരങ്ങള്ക്കിടയിലെ പാതയിലൂടെ മുറ്റത്തെ സമീപിക്കുന്ന കാറിനെ നോക്കി അനിത ചോദിച്ചു.
“ആ, അതെ!”
മുഖത്ത് നേര്ത്ത ദേഷ്യവും ഇഷ്ട്ടക്കെടും കാണിച്ച് പത്മജ പറഞ്ഞു.
“എന്താ ശ്രീവിദ്യെടെ മൊഖത്ത് ഒരു വാട്ടം? ഗിരി മാമന് നല്ല പഞ്ചാരയല്ലേ?”
“പെണ്ണേ നീ മേടിക്കും കേട്ടോ! നിന്നോട് ഞാന് പറഞ്ഞു എന്റെ പേര് ശ്രീവിദ്യ എന്നല്ല എന്ന്. പിന്നേം പിന്നേം എന്തിനാ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നെ!
“ഓഹോ അറീത്തില്ലേ? അമ്പലത്തിലെ ആ സുന്ദരന് ശന്തിയല്ലേ അമ്മേനെ വിശ്വെഷിപ്പിച്ചത് നടി ശ്രീവിദ്യേനെപ്പോലെയാ അമ്മ ഇരിക്കുന്നേന്ന്! എന്നെപ്പോലെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരി ഉണ്ടായിട്ടും ശന്തീടെ കണ്ണ് അമ്മേടെ മേലെ അല്ലാരുന്നോ!”
“ശ്യെ, ഈ പെണ്ണ്!”
പത്മജ അനിതയെ അടിക്കാന് കയ്യോങ്ങി.
“ഞാനൊക്കെ ആരെയെങ്കിലും തല്ലാന് പോകുമ്പം കടിച്ചു തിന്നാനുള്ള ദേഷ്യവുമായിട്ടാണ്. നാണം കൊണ്ട് ചുവന്ന് തുടുത്ത് അടിക്കാന് വരുന്ന ഒരാളെ ഞാന് ആദ്യമായ കാണുന്നെ!”
അപ്പോഴേക്കും കാര് മുറ്റത്തെത്തി.
“ആഹാ, മാമനെ സ്വീകരിക്കാന് ആണോ മോളെ, ഓടിവന്നെ?”
ഡോര് തുറന്ന് വരാന്തയിലേക്ക് കയറവേ ഗിരീഷ് ചോദിച്ചു.
അവര് ചിരിച്ചു.
“വണ്ടീടെ ഒച്ചകേട്ട് വന്നതാ!”
പത്മജ പറഞ്ഞു.
ഗിരീഷ് വരാന്തയിലേക്ക് കയറി.
“എന്താ പതിവില്ലാതെ ഈ സമയത്ത്?”
പത്മജ പിന്നെയും ചോദിച്ചു.
“പത്മേടത്തി അനിയ്ക്ക് പറ്റിയ ആലോചന ഉണ്ടേല് നോക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞില്ലാരുന്നോ?”
കസേരകളിലൊന്നില് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഗിരീഷ് പറഞ്ഞു.
അത് കേട്ട് അനിത അമ്മയുടെ നേരെ മുഖം കോട്ടി.
“ആ, എന്നിട്ട്?”
പത്മജ താല്പ്പര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഒരാലോചന ഒത്ത് വന്നിട്ടുണ്ട്,”
ഗിരീഷ് മുമ്പോട്ട് ചാഞ്ഞിരുന്നു.
“നമ്മടെ മേലെപ്പാടം മനേലെ തിരുമേനീടെ മോനാ…ഒരുപക്ഷെ കേട്ടിട്ടുണ്ടാവും…രവി ശങ്കര്. ഇവിടെ വൈറ്റിലേല് വലിയ ഒരു അമേരിക്കന് കമ്പനിയുണ്ട്..അതിന്റെ ചൊമതലേം മൊത്തം ഉത്തരവാദിത്തോം ഒക്കെ ആള്ക്കാ….ആള് നമ്മടെ അനിയെ കഴിഞ്ഞ നാഗത്തറയുത്സവത്തിനു തിരുമേല്ത്തറയില് വെച്ച് കണ്ടിരിക്ക്ണു… പത്മേടത്തി എന്നോട് അനീടെ കാര്യം പറഞ്ഞതിന്റെ പിറ്റേന്ന് കക്ഷി എന്നെ അന്വേഷിച്ച് മനേല് വന്ന് അനിയെ അന്വേഷിച്ചു… സമ്മതാച്ചാല് കുറി കൊടുക്കാന് പറഞ്ഞു…”
ഗിരീഷ് കൊണ്ടുവന്ന വാര്ത്ത അനല്പ്പമായ സന്തോഷത്തോടെയാണ് പത്മജ സ്വീകരിച്ചത്. “ന്റെ ഭഗവാനെ…” കണ്ണുകള് മുകളിലേക്ക് ഉയര്ത്തി അനിത മാത്രം കേള്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തില് അവര് മന്ത്രിച്ചു.
“അതിപ്പോ…ആളെ കാണാതെ സംസാരിക്കാതെ കുറി കൊടുക്കാന്ന് ഒക്കെ പറഞ്ഞാല് എങ്ങനാ ഗിരീ?”
“ഹ! പത്മേടത്തി ദെന്താ ഈ പറേണെ?”
അയാളുടെ സ്വരം ഗൌരവമുള്ളതായി.
“അനി രവീനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ..സംസാരിക്കേം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്! ഇല്ലേ മോളെ?”
അനിതയ്ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
“ഞാനെപ്പോ കണ്ടു ആളെ? മിണ്ടീന്നോ? അതെപ്പോ?”
“കുട്ടീ…”
ഗിരീഷ് വിശദമാക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
“തിരുമേല്ത്തറയില് ആദ്യം വെളക്ക് വെച്ച് കഴിഞ്ഞ് കനലാടി നരസിംഹാവതാരം പാടാന് കൊട്ടിലിന്നടുത്ത് നിന്നില്ലേ? അത് രവിയാരുന്നു…എന്നിട്ട് മോളല്ലേ രവിയ്ക്ക് വിഷ്ണു മൂര്ത്തീടെ പ്രതിഷ്ഠാപനഗീതം ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ? മാസം ഒന്നല്ലേ ആയുള്ളൂ അത് നടന്നിട്ട്! എന്നിട്ടിത്ര വേഗം അങ്ങട് മറന്നോ! കൊള്ളാം!”
അനിതയുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിടര്ന്നു.
“ഈശ്വരാ…”
അനിതയുടെ മുഖം മാറിയത് കണ്ട് പത്മജ കണ്ണുകള് അടച്ച് മന്ത്രിച്ചു.
അനിതയും അത് തന്നെയോര്ത്തു.
അന്ന് ചടങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് പോയപ്പോള് അയാള് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത് ഇപ്പോഴും തന്റെ മനസ്സിലുണ്ട്.
പുരുഷന് ഇത്രയും വശ്യതയൊക്കെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് അന്നാണ് അറിയുന്നത്.
എന്തൊരു തേജസ്സുള്ള മുഖം!
കണ്ണുകള് രണ്ടു സൂര്യകാന്തങ്ങളെപ്പോലെ തന്നെ തുളച്ചു തപിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.
കണ്ടുമുട്ടിയ പുരുഷന്മാരൊക്കെ തന്നില് താല്പ്പര്യം കാണിക്കുന്നത് പുതിയ ഒരു കാര്യമാല്ലത്തതിനാല് അന്നതൊരു വെറും ഭ്രമം എന്ന് മാത്രമേ കരുതിയുള്ളൂ.
അത് പക്ഷെ അങ്ങനെയല്ല എന്നിപ്പോള് മനസ്സിലായിരിക്കുന്നു.
അനിതയ്ക്ക് അഭിമാനം തോന്നി.
താന് സുന്ദരിയാണ് എന്ന് എല്ലാവരും അഭിപ്രയപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും രവിശങ്കറിനെപ്പോലെ അഭൌമ തേജസ്സുള്ളയാള് തന്നിലേക്ക് ആകര്ഷിക്കപ്പെടുമെന്ന് അവള് ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല.
“രവീടെ ഫോട്ടോ വല്ലതും കൈയ്യിലുണ്ടോ ഗിരീ?”
പത്മജ ചോദിച്ചു.
“പത്മേടത്തി എന്താ ഈ പറയണേ?”
അയാള് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മൊബൈല് എടുത്തു.
“പണ്ടത്തെ മാതിരി ആരാ ഇപ്പൊ ഫോട്ടോ കൊണ്ടൊക്കെ നടക്കണേ? അതൊക്കെ മൊബൈലില് ഉള്ളപ്പം?”
“മൊബൈലില് ഉണ്ടോ എന്നാ ചോദിച്ചേ ഗിരി,”
പത്മജ ചിരിക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
ഗിരീഷ് മൊബൈല് ഗ്യാലറി തുറന്നു.
“നോക്ക് പത്മേടത്തി…”
അയാള് മൊബൈല് അവരുടെ നേരെ കൊണ്ടുവന്ന് സമീപത്ത് നിന്നു.
അപ്പോള് അയാളുടെ കൈത്തലം അവരുടെ കൈത്തണ്ടയില് മുട്ടുന്നതും അവര് പെട്ടെന്ന് അകന്നു നില്ക്കുന്നതും അനിത കണ്ടു.
അനിതയ്ക്ക് അമ്മയോട് ബഹുമാനമേറി.
സുന്ദരിയാണ് അമ്മ.
ഇപ്പോള് ഏഴ് വര്ഷമായി അച്ഛന് മരിച്ചിട്ട്.
മരിക്കുമ്പോള് തനിക്ക് പതിനാറ് വയസാണ് പ്രായം.
അമ്മയ്ക്കന്നു മുപ്പത്തിയഞ്ച് വയസ്സ് മാത്രമേ പ്രായമുള്ളൂ.
ഡിഗ്രിയ്ക്ക് ചേര്ന്ന വര്ഷമാണ് അമ്മയുടെ വിവാഹം.
വിവാഹത്തിന് ശേഷമാണ് അമ്മ ഡിഗ്രി കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്തത്. ബി എഡ് ചെയ്ത് പിന്നെ ടീച്ചറായത്.
അച്ഛന്റെ മരണശേഷം അമ്മ എത്ര ഒതുങ്ങിയാണ് ജീവിക്കുന്നത്!
ഒഴിവാക്കാനാവാത്ത ആവശ്യങ്ങള്ക്കല്ലാതെ ഒരിക്കലും വെളിയില്പ്പോലും പോകില്ല.
ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്കൂള്, വീട്, അമ്പലം ഇത് മൂന്നുമാണ് അമ്മയുടെ ലോകം.
അതിനിടയില് അമ്മയുടെ സൌന്ദര്യവും മാദകത്വവും മൂലം എത്രയോ പ്രലോഭനങ്ങള്!
എത്രയോ അതിക്രമങ്ങള്!
കയ്യേറ്റങ്ങള്!
അവയ്ക്കൊന്നും വഴങ്ങാതെ, വഴിപ്പെടാതെ, പ്രാര്ത്ഥന കൊണ്ടും സ്ഥൈര്യം കൊണ്ടും പ്രതിരോധിച്ച് ലോകത്ത് ഏറ്റവും നല്ല അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ട മാതൃകാ ഗുണങ്ങളുമായി തനിക്ക് വേണ്ടി, അതെ, സ്വന്തം മകള്ക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്ന ഒരമ്മ!
പേരുകേട്ട ധനികരുടേയും പ്രശസ്തരുടെയും സുന്ദരന്മാരുടെയും വശീകരണങ്ങള്ക്ക് വശംവദയാകാത്ത ആളെയാണ് അനാകര്ഷനും അരസികനുമായ ഗിരീഷ് മാമന് വശീകരിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നത്!
ഗിരീഷ് മൊബൈലില് രവി ശങ്കറിന്റെ ഫോട്ടോ പത്മജയെക്കാണിച്ചപ്പോള് അവരുടെ അരികില് നിന്നു അനിത എത്തി നോക്കി.
അവളുടെ മനസ്സൊന്നു തുടിച്ചു.
എന്തൊരു സൌന്ദര്യമാണ്!
അന്ന് അടുത്ത് കണ്ടപ്പോഴും താന് രവിയെ ആരാധനയോടെ നോക്കി നിന്നിരുന്നു.
തിരുമേല്ത്തറയില് അന്ന് കൂടി നിന്ന പെണ്ണുങ്ങളൊക്കെ അയാളെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നതും താന് കണ്ടിരുന്നു.
ചന്ദനഗന്ധമുള്ള അയാളുടെ സാമീപ്യത്തില് സ്വയം മറന്ന് നില്ക്കവേ, ഒരിക്കല്, കൌമാരം മൊട്ടിട്ട ആദ്യദിനങ്ങളിലൊന്നില്, ആടി മാസക്കാറ്റില്, മെയ്യാകെ നിളാനദിക്കുളിരില് മുങ്ങി നിന്ന ദിവസം ആദ്യമായി പ്രണയമെന്ന വികാരം മൊട്ടിട്ടത് അപ്പോഴോര്ത്തു.
പ്രണയത്തിന്റെ ആ മഞ്ഞള്പ്പൂമണം എങ്ങനെയാണ് അന്ന് തന്റെ കൌമാരഹൃദയത്തിന്റെ മൃദുല ദലങ്ങളെ കീഴടക്കിയതെന്ന് അന്ന് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല.
പഠനത്തെയും അമ്മയുടെ ഏകാന്തതയെയുമോര്ത്ത് പണിപ്പെട്ട് താന് നിയന്ത്രിച്ച് നിര്ത്തിയ ആ വികാരം, അന്ന് സിരകളെ, രക്തത്തെ തപിപ്പിച്ച ഭ്രാന്തമായ പ്രണയത്തിന്റെ താളം, പിന്നീട് പുകഞ്ഞു കത്തിയുണര്ന്നത് തിരുമേല്ത്തറയിലായിരുന്നു,
പക്ഷെ നിമിഷങ്ങള് കൊണ്ട് താനതിനേയും നിയന്ത്രിച്ചു.
അനിതെ, ബി സെന്സിബിള്! അയാളേതോ വലിയ വീട്ടിലെ, വലിയ ധനികന്റെ മകനാവും.
നോ യുവര് പ്ലേസ്!
ആ സ്വയം ശാസന മതിയായിരുന്നു തനിക്ക് ഭൂമിയിലേക്കിറങ്ങിവരാന്!
തന്റെ അവസ്ഥയ്ക്ക് യോജിച്ചവരെ, അല്ലെങ്കില് അല്പ്പം താഴെയുള്ളവരെ മാത്രമേ താന് ആഗ്രഹിക്കാവൂ എന്ന് എളുപ്പത്തില് തന്റെ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കാന് തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു.
അപ്പോള് അനിതയുടെ ഫോണ് ശബ്ദിച്ചു.
“ആരാ മോളെ?”
രവി ശങ്കറിന്റെ ഫോട്ടോ താല്പ്പര്യത്തോടെ നോക്കുന്നതിനിടയില് പത്മജ ചോദിച്ചു.
“അത് കൃഷ്ണയാ അമ്മെ,”
കോള് സ്വീകരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവള് അമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പഴോ?”
അനിത ഫോണിലൂടെ സംസാരിച്ചു.
“ഇപ്പൊ എന്ന് പറഞ്ഞാ എങ്ങനെയാ? നീ റോഡില് ഉണ്ടെന്നോ? ശരി ശരി ഞാന് വരാം!!”
“എന്താ മോളെ?”
അനിതയുടെ മുഖത്തെ അനിഷ്ടം കണ്ടിട്ട് പത്മജ ചോദിച്ചു.
“അവളിന്ന് മൊതല് ലീവാണ്…”
അനിത വിശദമാക്കി.
“രണ്ടാഴ്ച്ച…അതുകൊണ്ട് കൊറച്ച് ഫയല്സ് ഒക്കെ എന്നെ ഏല്പ്പിക്കാന് ഉണ്ട്..അതിനു വിളിച്ചതാ…”
“എന്നിട്ട് അവള് റോഡില് ഉണ്ടെന്നാണല്ലോ പറഞ്ഞെ?”
പത്മജ ചോദിച്ചു.
“ഇങ്ങട് വിളിക്കാന് പാടില്ലാരുന്നോ?”
“ഞാന് അത് പറഞ്ഞു…”
അനിത ചിരിച്ചു.
“അമ്മേടെ സ്വഭാവം കാരണമാ വരാത്തെ,”
“എന്റെ സ്വഭാവമോ?”
“തന്നെ! അമ്മേടെ സ്വഭാവം..വന്നു കഴിഞ്ഞാല് അമ്മ ഒരു അരമണിക്കൂറേലും പിടിച്ചിരുത്തി സദ്യകൊടുക്കാതെ വിട്വോ? ല്ലല്ലോ? സല്ക്കാരം ഒക്കെ നീണ്ടു പോയാ അവള് ലേറ്റ് ആകൂന്നും പറഞ്ഞാ വരാത്തെ!”
ഗിരീഷ് അര്ത്ഥഗര്ഭമായി പത്മജയെ നോക്കി
“ഞാനാ വഴീ വരെ ഒന്ന് പോയിട്ട് വരാം,”
മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഷെഡ്ഢില് വെച്ചിരുന്ന സ്കൂട്ടറിന്റെ നേരെ നടന്നു കൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.
“പത്ത് മിനിറ്റ് കഴിയുമ്പം അവളങ്ങോട്ട് വരും…”
“അപ്പം എപ്പഴാ നീ വര്വാ?”
പത്മജ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഒരു നാല്പ്പത് മിനിറ്റ് കൂടിപ്പോയാ ഒരു മണിക്കൂര്!”
സ്കൂട്ടര് സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്ത് കൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.
“ഒരു മണിക്കൂറോ?”
ആകാംക്ഷയോടെ പത്മജ ചോദിച്ചു.
“ന്തിനാ പ്പൊ അത്രേം ടൈം?”
“ആ ഫയലിനെ പറ്റി കൊറേ എക്സ്പ്ലൈന് ചെയ്യാനുണ്ട് അമ്മെ അവള്ക്ക്!”
അനിത പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ എനിക്കാ ലൈബ്രറീല് ഒന്ന് കേറണം. പിന്നെ ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് സ്കൂട്ടി ഓടിച്ചാ പോരെ ഡോക്ടര് സാമിന്റെ ക്ലിനിക്കില് ഒന്ന് കേറണം. ആയിഷൂന് എങ്ങനെ ണ്ട് എന്നൊന്ന് നോക്കാല്ലോ! ദുവരേം ന്ന് പോയില്ല ഓള്ടെ അടുത്ത്…അപ്പം എല്ലാം കൊടെ ഒരു ഒന്നൊന്നര മണിക്കൂര്! അതി കൂടില്ല!”
“ഒന്നര മണിക്കൂറോ?”
പത്മജ ശബ്ദമുയര്ത്തി.
“മാക്സിമം അര മണിക്കൂറ് അദി കൂടണ്ട! പറഞ്ഞേക്കാം!”
അനിത പത്മജയുടെ നേരെ ഉമ്മവെയ്ക്കുന്നത് പോലെ ചുണ്ടുകള് കൂര്പ്പിച്ചു കാണിച്ച് സ്കൂട്ടര് ഓടിച്ചു പോയി.
തൊടിയും കടന്ന് മണ്പാതയിലൂടെ ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് സ്കൂട്ടര് ഓടിച്ചുകാണും. അപ്പോഴേക്കും അനിതയുടെ ഫോണ് വീണ്ടും ശബ്ദിച്ചു.
സ്കൂട്ടര് നിര്ത്തി അവള് ഫോണെടുത്തു നോക്കി.
കൃഷ്ണയാണ്!
ഇനി രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞാല് താന് എന് എച്ച് എത്തുമല്ലോ.
പിന്നെ എന്തിനാണ് അവളിനി വീണ്ടും വിളിക്കുന്നത്?
അനിത ഫോണെടുത്തു.
“ആ എന്താടീ? ഞാന് വന്നോണ്ടിരിക്കുവാ,”
അനിത പറഞ്ഞു.
“എടീ വരണ്ട!”
കൃഷ്ണയുടെ ശബ്ദം അനിത കേട്ടു.
“എഹ്? വരണ്ടേ? അതെന്താ?”
“ലീവ് ക്യാന്സല് ചെയ്തെടീ. സൊ ഞാന് നാളെ ഓഫീസില് ണ്ടാവും!”
“ഓക്കേ! അത് നന്നായി!”
അനിത ചിരിച്ചു.
“നീയില്ലാതെ ബോറടിക്കണ്ടല്ലോ! ശരി എന്നാ!”
“ശരി…”
അപ്പുറത്ത് കൃഷ്ണയും ഫോണ് വെച്ചു.
ഇനിയിപ്പോള് ക്ലിനിക്കിലും ലൈബ്രറിയിലും അമ്മയുടെ കൂടെപ്പോകാം.
വീടിന് വെളിയില് പോകാന് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത കുഴിമടിച്ചിയായ അമ്മയെ അങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകാം.
ആ ചിന്തയോടെ അവള് സ്കൂട്ടര് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.
“ഗിരി മാമന് ഇതുവരേം പോയില്ലേ?”
ഗേറ്റിനുള്ളിലൂടെ സ്കൂട്ടര് കടത്തവേ മുറ്റത്ത് അയാളുടെ കാര് കിടക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവള് സ്വയം ചോദിച്ചു.
അമ്മ അടുക്കളയിലാവും.
അമ്മയെ ചുറ്റിപ്പറ്റി മുട്ടാനും ഉരുമ്മാനും ഒക്കെ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് മാമനും അടുത്ത് തന്നെ കാണും.
എന്തായാലും അറിയിക്കാതെ, ഒച്ച കേള്പ്പിക്കാതെ ചെല്ലാം.
ഒന്ന് പേടിപ്പിക്കാം.
ആ ചിന്തയോടെ അവള് സ്കൂട്ടര് സാവധാനം ഷെഡ്ഢിലേക്ക് കയറ്റി.
എന്നിട്ട് ശബ്ദം കേള്പ്പിക്കാതെ അകത്തേക്ക് ചെന്നു.
മുന്ഭാഗത്തെ കതക് ചാരിയിട്ടിരിക്കുന്നു.
അതവള് ശബ്ദം കേള്പ്പിക്കാതെ തുറന്ന് അകത്ത് കയറി.
പെട്ടെന്ന് അവള് ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടി.
അമ്മയുടെ ബെഡ് റൂമില് നിന്നും അസ്പഷ്ടമായ ശബ്ദങ്ങള്!
ഞരക്കങ്ങളും സീല്ക്കാരങ്ങളും.
“ഈശ്വരാ! ദെന്താദ്!”
അവള് ഭയത്തോടെ ചുണ്ടുകള്ക്ക് മുമ്പില് വിരലുകള് അമര്ത്തി.
“ദെന്താ ഇത്ര തിടുക്കം ഗിരീ നെനക്ക്?”
അമ്മയുടെ ശബ്ദം.
“അവള് അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ പോയിട്ട് ന്തായാലും ഒരു മണിക്കൂറ് കഴിഞ്ഞല്ലേ വരൂ…ഒന്ന് പതുക്കെ!”
അനിതയുടെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടാന് തുടങ്ങി.
ഹൃദയമിടിപ്പ് തനിക്ക് വ്യക്തമായി കേള്ക്കാം.
അമ്മയും ഗിരി മാമനും തമ്മില്?
പക്ഷെ, അമ്മ!
അവളുടെ കണ്ണുകള് ഈറനായി.
“ആഹ്!!”
അകത്ത് നിന്നും അസഹ്യമായ സുഖംകൊണ്ട് ഞരങ്ങുന്ന അമ്മയുടെ ശബ്ദം.
“കഴിഞ്ഞ തവണത്തേക്കാള് പിന്നേം വണ്ണം വെച്ചൂല്ലോ ഗിരീ ഇതിന്? നീ എന്താ ഇതിന് തിന്നാന് കൊടുക്കണേ? ആഹ്..ആഅഹഹ്…”
“ഇതീന്ന് ഇങ്ങനെ ഒലിച്ച് ഒഴുകണ തേനും പാലും കൊഴുപ്പും മതി ന്റെ പത്മേടത്തീ ഇവന് ഒരു മാസം വളരാന്…!”
“ഛെ!”
അകത്ത് നിന്നും കേള്ക്കുന്ന വാക്കുകളിലെ അശ്ലീലം അവള്ക്ക് താങ്ങാവുന്നതില്ക്കൂടുതല് ആയിരുന്നു.
അവള് പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവിടെ നിന്നും പിന്വലിഞ്ഞു.
തന്റെ മുറിയില് കയറി കതകടച്ചു.
തലയണയില് മുഖമമര്ത്തി.
വിതുമ്പി കരഞ്ഞു.
പിന്നെ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയി.
ഉണര്ന്നു കഴിഞ്ഞ് അവള് ഉറക്കച്ചടവോടെ ഭിത്തിയിലെക്ക് നോക്കി.
“ഈശ്വരാ! മൂന്നു മണി!”
അവള് പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു.
എന്തൊരു ഉറക്കമായിരുന്നു!
പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് അമ്മയുടെ മുറിയില് നടന്ന കാര്യങ്ങളോടി വന്നു.
അവളുടനെ ചാടിഎഴുന്നേറ്റുനിന്നു.
ശബ്ദവും അനക്കവും കേള്ക്കുന്നുണ്ടോ?
അവള് കാതോര്ത്തു.
ഇല്ല.
അവള് സാവധാനം അമ്മയുടെ കിടപ്പ് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.
കതകിനു വെളിയില് കാതോര്ത്തു.
ഇല്ല! ഒന്നും തന്നെ കേള്ക്കുന്നില്ല.
പിന്നെ അവള് പൂമുഖത്തേക്ക് ചെന്നു.
അവിടെ ഗിരീഷിന്റെ കാര് കാണപ്പെട്ടില്ല.
ആള് പോയിരിക്കുന്നു.
ഉറക്കമായിരിക്കും അമ്മ!
പക്ഷെ എന്ത് കൊണ്ടാണ് തനിക്ക് ഇപ്പോള് വെറുപ്പോ ദേഷ്യമോയില്ലാത്തത്?
അവള് അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
അച്ഛന് മരിച്ചതിനു ശേഷം അമ്മ തന്നെ വളര്ത്തിയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.
കഷ്ട്ടപ്പാടുകള്, ത്യാഗങ്ങള്, തകര്ന്നു പോയ സന്ദര്ഭങ്ങള്!
ആ അമ്മയെ ഇനി വെറുക്കേണ്ടതില്ല.
എങ്കിലും ഗിരി മാമനെപ്പോലെ ഒരാളുമായി!
അമ്മയ്ക്ക് വിവാഹം കഴിക്കാമായിരുന്നല്ലോ!
ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചും പാത്തും, വൃത്തിയില്ലാത്ത ബന്ധത്തില്പ്പോയി പെടണമായിരുന്നോ?
അവള് അമ്മയുടെ കതകില് മുട്ടി.
പ്രതികരണമില്ല.
അവള് വീണ്ടും മുട്ടി.
അനക്കമോ ഒച്ചയോ ഒന്നും കേള്ക്കുന്നില്ല.
അവള്ക്ക് ആധിയായി!
“അമ്മെ!!”
അവള് ഉച്ചത്തില് വിളിച്ചു.
“അമ്മെ! ഡോര് തുറന്നെ!!”
അവള് ശബ്ദം കൂട്ടി.
പെട്ടെന്ന് അകത്ത് നിന്നും ഒച്ചയും അനക്കവുമൊക്കെ കേള്ക്കാന് തുടങ്ങി.
അപ്പോഴാണ് അനിതയുടെ ശ്വാസം നേരെ വീണത്.
“ഇതെന്തെടുക്കുവാരുന്നു അകത്ത്? ഒച്ചേം അനക്കോം ഇല്ലാതെ? എന്റെ നല്ല ജീവന് പോയി…!”
അനിത ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഉച്ചത്തില് ചോദിച്ചു.
അവള് പത്മജയെ നോക്കി.
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്.
മുഖം നിറയെ കുറ്റബോധം.
അതിദയനീയ ഭാവം.
അത് കണ്ടപ്പോള് അനിതയുടെ ദേഷ്യമെല്ലാം എങ്ങോ പോയി.
“മോളെ…”
തകര്ന്ന ശബ്ദത്തില് പത്മജ അനിതയെ വിളിച്ചു.
അനിത നോക്കുമ്പോള് പത്മജയുടെ കണ്ണില് നിന്നും വീണ്ടും നീര്പോടിയുകയാണ്.
അത് കാണാന് കഴിയാതെ അവള് അമ്മയുടെ തോളില് പിടിച്ചു.
“കരയാതെ അമ്മെ!”
അവള് ശാന്തയായി പറഞ്ഞു.
“നെനക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യോം വെറുപ്പും ഇല്ലേ കുട്ട്യേ?”
കണ്ണുനീര് തുടച്ചുകൊണ്ട് പത്മജ ചോദിച്ചു.
“ദേഷ്യം ഉണ്ടാരുന്നു. വെറുപ്പ് ഇല്ല…”
“മോളെ, നീയ് അമ്മയോട് പറ്റൂങ്കി ക്ഷമിക്ക്!”
അനിത പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഒരു മോളും ക്ഷമിക്ക്യില്ല ന്ന് നല്ലോണം അറിയാം നിക്ക്..ച്ചാലും അമ്മ ഇനി…”
“എന്റെ പേടി അതല്ല അമ്മെ!”
അനിത പറഞ്ഞു.
“ഈ ഗിരീഷ് മാമന് ഫുള്ള് ദുസ്വഭാവം ള്ള ആളാന്നു ഒറ്റ നോട്ടം മതി അറിയാന്. അയാള് ഇതൊക്കെ എവിടെയെല്ലാം കൊണ്ടേ വിളമ്പും എന്ന് ആരാ കണ്ടേ? അമ്മ അയാളോട്! അതാ നിയ്ക്ക് മനസ്സിലാവാന് പാടില്ലാത്തേ!”
പത്മജ തല താഴ്ത്തി.
“മാത്രല്ല…”
അനിത ശാന്തമായെങ്കിലും ഉറച്ച സ്വരത്തില് തുടര്ന്നു.
“അമ്മ ആരാ? അമ്മേടെ പൊസിഷന് എന്താ? നാട്ടുകാരൊക്കെ ഒത്തിരി റെസ്പെക്റ്റ് തരുന്ന ആളല്ലേ അമ്മ? ന്താ ഒണ്ടാവ്വാന്നറിയ്യോ അമ്മയ്ക്ക് ഇത് വെളീല് പോയാല്?”
അതിനും പത്മജയ്ക്ക് ഉത്തരമുണ്ടായില്ല.
പകരം കണ്ണുകളില് വീണ്ടും വെള്ളം നിറഞ്ഞു.
“അമ്മയെ കരയിക്കാന് പറയണതല്ല എന്റെ പൊന്നമ്മേ! അതൊന്നു മനസ്സിലാക്ക് ആദ്യം!”
അല്പ്പ നേരം അനിത ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ആട്ടെ! എന്ന് മുതലാ ഇത്?”
“അത്…”
പത്മജ അനിതയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
“ഒരു രണ്ട് ..രണ്ടര കൊല്ലം…”
“ഭഗവാനെ!!”
അനിത തലയില് കൈവെച്ചു.
“ഇത്രേം കാലായിട്ടോ! ആരും അറിയാതെ പരമ സീക്രട്ടായി വെച്ചോണ്ട് ഇത്രേം കാലം! കൊള്ളാല്ലോ അമ്മ! അങ്ങനെ ആണേല്…”
അനിത എന്തോ ഓര്ത്തു.
“അപ്പൊ ഞാന് കരുതിയ പോലെ വേഷം ഒള്ള എനം അല്ലെ ഗിരീഷ് മാമന്? അയാളിത് ആരുടെയെങ്കിലും അടുത്ത് വീരസ്യം പറഞ്ഞിരുന്നേല് ഇതിനോടകം തന്നെ അത് കരക്കമ്പി ആയനെ! അങ്ങനെ വരാത്ത സ്ഥിതിക്ക് കക്ഷീം ഇത് സീരിയസ്സായി ആണ്! ല്ലേ?”
പത്മജ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ഇങ്ങനെ മിണ്ടാമൂളി ആയി നിക്കല്ലേ എന്റെ അമ്മെ!”
അനിത ഒച്ചയിട്ടു.
“എനിക്കാ പഴേ വായാടി ടീച്ചറെയാ ഇഷ്ടം. ഓക്കേ ഞാന് ക്ഷമിച്ചു…ഒരു തെറ്റല്ലേ! അങ്ങനെ എപ്പഴും ഒന്നും വേണ്ടാ ട്ടോ…”
“ഒരിക്കലും ണ്ടാവില്ല മോളെ! സത്യം!”
“അത് വിട് ന്റെ ടീച്ചറെ … വേണ്ടാന്ന് വെക്കണ്ട! ഒക്ക് ഒന്ന് നോക്കീം കണ്ടും മതീന്നാ പറഞ്ഞെ! ഹഹ!!”
എന്നിട്ടും പത്മജയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞില്ല. “
ശരി! എന്നാ പഴേ പോലെ ഒന്ന് ചിരിച്ചേ!”
അവള് അമ്മയുടെ കവിളില് ഒന്ന് പിച്ചി.
“ഔച്ച്….”
പത്മജ ഒന്നിളകി.
“ന്താദ്? ഇംഗ്ലീഷ് രാജകുമാരിയായോ? എന്റെമ്മേ എന്ന് പറയാനൊള്ളേന് ഔച്ച് എന്നൊക്കെ!”
“പിന്നെ എനിക്ക് വേദനിചില്ലേ? അപ്പൊ ഏത് ഭാഷേം വരും! ഇംഗ്ലീഷ്, മലയാളം. ചെലപ്പോ ഹിന്ദീം!”
അവര് ചിരിച്ചു.
അനിതയും.
“ദാണ് ന്റെ പത്മ! എന്റെ സുന്ദരി അമ്മ!”
അവള് പത്മജയുടെ കവിളില് അമര്ത്തി ഉമ്മവെച്ചു.
എന്തായാലും ഗിരീഷ് അനിതയുടെ കല്യാണത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള നീക്കങ്ങള് വേഗത്തില് തന്നെ നടത്തി.
വൈകാതെ രവി ശങ്കറിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും അമ്മാവന്മാരുമൊക്കെ അനിതയുടെ വീട്ടില് വന്നു.
ചെറുക്കനും പെണ്ണും പരസ്പ്പരം ഇഷ്ട്ടമറിയിച്ചു.
ഒരുകാര്യം മാത്രം അനിത രവിയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.
“എനിക്ക് അമ്മ മാത്രേ ഉള്ളൂ…അമ്മേടെ മരണം വരെ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും അമ്മ!”
രവി അത് സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതിച്ചു.
അങ്ങനെ തിരുമേല്ത്തറ നരസിംഹമൂര്ത്തി ക്ഷേത്രത്തില് വെച്ച് രവിശങ്കറിന്റെയും അനിതയുടെയും വിവാഹം നടന്നു.
മണിയറയില് രവി ശങ്കര് അനിതയെ കാത്തിരുന്നു.
പുറത്ത് വെള്ളിത്തിങ്കള് ഇതളുകള് പൊഴിക്കുമ്പോള് ഉള്ളില് സ്വര്ണ്ണസ്വപ്നങ്ങള് താളം തുള്ളുന്നത് അയാളറിഞ്ഞു.
കാരണം മനസ്സിലേക്ക് മാലേയക്കുളിര്മഞ്ഞു പോലെ കടന്ന് വന്നിട്ടുള്ളത് ഒരു പെണ്ണ് മാത്രമാണ്.
തന്റെ വേനലില് പ്രണയവെയിലാവാന്, വര്ഷകാലത്ത് കുളിരുമ്മപോലെ പെയ്യാന്, വസന്തത്തില് ചോരച്ചൂടിനെ കാമത്തിന്റെ ഒലിവ് പൂക്കള് കൊണ്ട് പൊതിയാന്, ശിശിരത്തിലേ ശൈത്യത്തില് സ്നേഹത്തെളിനീരില് നീരാടാന് ഒരു പെണ്ണ്!
അനിത….
അല്പ്പം കഴിഞ്ഞ്, രാത്രിയുടെ മാരഭാവത്തിലേക്ക് പ്രേമാര്ദ്രമായ തേര്ചക്രം തെളിച്ചുകൊണ്ട്, സൌന്ദര്യത്തിന്റെ വര്ണ്ണമഴയുമായി അനിതയെത്തി.
രവി വിടര്ന്ന കണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കി.
“സോറി ട്ടോ, ത്തിരി വൈകി അല്ലെ?”
കയ്യിലിരുന്ന പാല് ഗ്ലാസ് അവള് മുമ്പിലെ മേശമേല് വെച്ച് അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ന്താ രാവിയേട്ടാ?”
അയാളുടെ കണ്ണുകളിലെ പ്രേമത്തിന്റെ അസ്ത്രമുനകള് തന്റെ മനസ്സിലേക്ക് മാത്രമല്ല, ദേഹത്തേക്കും സുഖമായി പൊള്ളിച്ച് തറയുന്നു.
“ന്താ ന്നെ ങ്ങനെ നോക്കാന്?”
അയാള് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“സ്വപ്നം യാഥാര്ഥ്യമായി മാറുന്ന ആ മൊമെന്റ് ഇല്ലേ?”
അയാള് ചോദിച്ചു.
“രാത്രി തീര്ന്ന് ചക്രവാളത്തില് സൂര്യന്റെ ആദ്യ കിരണം പതിയുന്ന ആ ഒരു ഡിവൈന് മൊമെന്റ്? അങ്ങനെ ഒന്ന് എന്റെ കണ്മുമ്പില് സംഭവിക്കുമ്പോള് ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കണം ഞാന്!”
അനിത അയാളുടെ മുമ്പില് നിന്നു.
അവളില് നിന്നും മുല്ലപ്പൂക്കളുടെ നറുമണം കൊളോണില് കലര്ന്ന് അന്തരീക്ഷത്തെ മുഴുവനും ലഹരി പിടിപ്പിച്ചു.
അതിന്റെ സുഖത്തില് രവി കണ്ണുകള് പതിയെ അടച്ചു.
കട്ടിലില് ഏതാണ്ട് പത്മാസനത്തില് ഇരുന്ന തന്റെ പാദങ്ങളില് ചൂടുള്ള വിരല്സ്പര്ശം അറിഞ്ഞ്ന അയാള് പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകള് തുറന്നു.
തല കുനിച്ച്, തന്റെ പാദങ്ങള് തൊടുന്ന അനിത!
“എന്താ അനിതേ ഇത്?”
അയാള് അദ്ഭുത സ്തഭ്ധനായി, അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റി കിടക്കയില് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
“ഇങ്ങനെ ഒരു ആചാരം ഞാന് കേട്ടിട്ടില്ലല്ലോ,”
അയാള് അങ്കലാപ്പോടെ പറഞ്ഞു.
“പണ്ടും ഇങ്ങനെ നടന്നതായി കേട്ടിട്ട് കൂടിയില്ല. ഇനി പണ്ട് അങ്ങനെ ഉണ്ടാച്ചാലും നമുക്കിടയില് അത് വേണ്ട! നീ എന്റെ ഭാര്യയാണ്. മുമ്പിലും പിമ്പിലും ഉള്ളവളല്ല! എനിക്കൊപ്പമുള്ളവള്!”
അവള് കൈകള് കൂപ്പി.
“രവിയേട്ടാ…!”
അവള് തൊഴുകൈകളോടെ പറഞ്ഞു.
“ഇന്ന് മുതല് എന്റെ ദൈവങ്ങള്ക്കൊപ്പമാ രവിയേട്ടന് സ്ഥാനം! നമ്മുടെ കല്യാണം നിശ്ചയിച്ചപ്പഴേ ഞാന് തീരുമാനിച്ചതാ അത്! അത് എന്നുവെച്ചാല് രവിയേട്ടന്റെ ജീവിതത്തില് എന്റെ സ്ഥാനം ഒരു ഭക്തയുടേത് ആണ് എന്ന്! …കാരണം എനിക്കോ അമ്മയ്ക്കോ മറ്റാരും ഇല്ല. ഞാന് ന്റെ ജീവിതം മൊത്തം രവിയേട്ടന് തര്വാണ്!”
പുറത്ത് നിറനിലാവില്, ദൂരെ ദൈവപ്പാല കാറ്റില് ഉലഞ്ഞു.
വയലുകള്ക്കിപ്പുറത്ത് നിലാവിന്റെ കമ്പളം വീണ തോടിന്റെ ജലോപരിതലത്തിനു സമീപം നാഗത്താന്മാര് ഇണചേരുന്ന മുഹൂര്ത്തമായിരുന്നു അത്.
വയലുകള്ക്കിടയില് നിന്നിരുന്ന നീണ്ട പനമരത്തിനു മേല് പട്ടകളുടെ വൃത്താകാരത്തിന് ചുറ്റും രാപ്പക്ഷികളുടെ മേളം…
“അനിതേ…”
അയാള് ഗന്ധര്വ്വന്റെ സ്വരത്തില് വിളിച്ചു.
മിഴിമുനകളിലെ മുഴുവന് കാന്തിക സൌന്ദര്യവും അയാള്ക്ക് നല്കി അവള് അയാളെ നോക്കി.
“അത്ര ഈശ്വര വിശ്വാസിയൊന്നുമാല്ലാത്ത ഞാന് നിനക്ക് എവിടെയാണ് അമ്പലം പണിയേണ്ടെ എന്നോര്ത്ത് ശങ്കിച്ചിരിക്ക്യാ… സൌന്ദര്യത്തിന്റെ ദേവതയ്ക്ക് അമ്പലം ഇല്ലാച്ചാല് അത് ഒരു കൊറവ് ആണ്…!”
അനിതയുടെ ദേഹം പുളകം കൊണ്ട് ഒന്ന് വിറച്ച് തുടിച്ചു.
അവളറിയാതെ തന്റെ നീള്മിഴികള് പതിയെ അടഞ്ഞു.
താന് ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും അഴകുള്ള പുരുഷനാണ് പറയുന്നത്.
താന് സുന്ദരിയാണ് എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
അമ്മയുടെ സൌന്ദര്യം അതിനു കാരണമാണ്.
പലരില് നിന്നും പ്രണയാഭ്യര്ത്ഥനനകളും വശീകരണ ശ്രമങ്ങളുമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.
സൌന്ദര്യത്തെ പുകഴ്ത്തിയിട്ടുണ്ട്.
അവരാരും തന്നെ രവിയേട്ടനെപ്പോലെ തന്റെ സങ്കല്പ്പത്തിലെ മാന്യതയുടെ, പുരുഷ സൌന്ദര്യത്തിന്റെ പൂര്ണ്ണ മാതൃകകളായിരുന്നില്ല.
കണ്ണുകള് തുറക്കുമ്പോള് തന്റെ തൊട്ടുമുമ്പില് മിഴികളില് പ്രണയ ദേവസംഗീതവും ചുണ്ടുകളില് പ്രണയ മധുവുമായി രവി.
അവള് പെട്ടെന്ന് മേശമേല് നിന്ന് പാല് ഗ്ലാസ്സെടുത്തു.
അവളുടെ കണ്ണുകളില് നോക്കിക്കൊണ്ട് അയാള് അത് പകുതി വരെ കുടിച്ചു.
പിന്നെ അവള്ക്ക് നീട്ടി.
അവള് അത് വാങ്ങാന് കൈനീട്ടി.
“വേണ്ട…”
അയാള് അവളെ വിലക്കി.
“ഞാന് കുടിപ്പിക്കാം…”
തുടികൊട്ടുന്ന ഹൃദയത്തോടെ അവള് അയാളോട് അല്പ്പം കൂടിയടുത്തു.
അയാള് ഗ്ലാസ് അവളുടെ പവിഴം തോല്ക്കുന്ന അധരത്തില് മുട്ടിച്ചു.
അവള് വായ് തുറന്ന് അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
അയാള് ഗ്ലാസ് ചരിച്ചു.
പാല് സാവധാനം അവളുടെ വായിലേക്ക് അയാളിറ്റിച്ചു.
ചുവന്ന അധരത്തില് ചെറിയ പാല്ത്തുള്ളികള് അയാള് കണ്ടു.
അധരം അമര്ത്തി അവളത് നീക്കിക്കളഞ്ഞു.
അയാള് ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചു.
“ന്തെങ്കിലും പറയൂ, രവിയേട്ടാ…”
അയാള്ക്കഭിമുഖം നിന്ന് അയാള് മധുരോദാരമായി പറഞ്ഞു.
“പറയാം…അല്പ്പം കൂടി അടുത്ത് നില്ക്കൂ…”
അനിതയുടെ ദേഹത്ത് വീണ്ടും ഹര്ഷോന്മാദം നിറഞ്ഞു.
ഹൃദയം തുടിച്ചു.
അവള്ക്ക് പക്ഷെ അനങ്ങാന് കഴിഞ്ഞില്ല.
അവളുടെ കണ്ണുകളില് പ്രണയമഴ ഇരമ്പി.
ദേഹം തളരുന്നത് പോലെ തോന്നി.
ആദ്യമായി ഒരു പുരുഷന് തന്നെ സ്പര്ശിക്കാന് പോകുന്നു.
ആ ഓര്മ്മയില് തന്റെ മാര്ക്കുടങ്ങള് തുടിയ്ക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
“അനീ…”
അയാളുടെ നിശ്വാസം തന്റെ കവിളില് തട്ടുന്നു.
എപ്പോഴാണ് അയാള് തന്നിലേക്ക് വീണ്ടുമടുത്തത്?
“ഏട്ടാ…”
അവളുടെ ചൂടുള്ള നിശ്വാസവും അയാളെ തൊട്ടു.
അയാളുടെ കയ്യുടെ കരുത്ത് അവളുടെ തോളില് അമര്ന്നു.
ആ സ്പര്ശനം നല്കിയ സുഖത്തില് അനിതയുടെ മിഴികള് കൂമ്പിയടഞ്ഞു.
നെറ്റിയില് അയാളുടെ ചൂടുള്ള അധരം അമര്ന്നത് അവള് അറിഞ്ഞു.
ദേഹമപ്പോള് പുളകം കൊണ്ട് വിറച്ചു.
ഒരു പുരുഷന്റെ ആദ്യത്തെ ചുംബനം.
ദേഹം കുഴഞ്ഞ് നിലത്ത് വീഴുന്ന അനുഭവം!
അതിന്റെ മാസ്മരികതയില് സ്വയം മറന്നു നില്ക്കവേ അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് തന്റെ കവിളില് അമരുന്നത് അവള് അറിഞ്ഞു.
“ഒഹ്…”
നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത വികകരതീവ്രതയില് അനിത സീല്ക്കാരമിട്ടു.
സീല്ക്കാരത്തിന്റെ ചൂട് അയാളുടെ കവിളിനെ പൊള്ളിച്ചു.
തന്റെ തോളില് അമര്ന്ന അയാളുടെ കൈത്തലത്തിനു മേല് അനിത മുറിക്കെ പിടിച്ചു.
“രവിയേട്ടാ….”
കൂമ്പിയടഞ്ഞ മിഴികള് തുറക്കാതെ അവള് അയാളെ വിളിച്ചു.
“എന്താ അനീ…”
അയാള് ചോദിച്ചു.
നക്ഷത്രഗണങ്ങള്ക്കപ്പുറത്ത് നിന്ന്, ഒരു വിദൂര ഗ്രഹത്തില് നിന്നും തന്നെ കാമിക്കുന്ന ഒരു ഗന്ധര്വ്വന് ചോദിക്കുകയാണ്…
“നിയ്ക്ക് വയ്യ രവിയേട്ടാ…”
അവള് മന്ത്രിച്ചു.
അപ്പോഴാണ് അത് സംഭവിച്ചത്!
അവളുടെ പവിഴാധരത്തില് അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് അമര്ന്നു.
പാദം മുതല് ശിരസ്സ് വരെ ലഹരിയുടെ അസഹീനമായ ഒരു വൈദ്യതിപ്രവാഹം അനിത അറിഞ്ഞു.
നിലത്തേക്ക് കുഴഞ്ഞു വീഴാതിരിക്കാന് അവള് അയാളെ ഇറുകെപ്പിടിച്ചു.
“ആ…അമ്മെ…”
സുഖകരമായി അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ അധരത്തെ നോവിക്കുമ്പോള് സ്വയമറിയാതെ സീല്ക്കാര പ്രവാഹമവളില് നിന്നും പുറപ്പെട്ടു.
ആ നിമിഷം രവിശങ്കറിന്റെ കരുത്തുറ്റ കൈകള് തന്നെ ചുറ്റിപ്പിടിക്കുന്നത് അനിത അറിഞ്ഞു.
ആദ്യാലിംഗനം.
അതിന്റെ ലഹരി, ചൂട്, അത് നല്കുന്ന ഉള്ത്തുടിപ്പ്…
ഈ നിമിഷങ്ങള് അവസാനിക്കാതിരുന്നെങ്കില്!
ചുംബനങ്ങള്ക്ക്, ആലിംഗനത്തിന് ഇതുപോലെ ഉന്മാദം നല്കാനുള്ള കഴിവുണ്ടോ?
ചുംബിയ്ക്കുമ്പോള് ഇതുപോലെ ലഹരിയോ!
ഒഹ്!
രവിയുടെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ അധരത്തെ അമര്ത്തിപ്പൊള്ളിയ്ക്കുകയാണ്!
രവിയുടെ നെഞ്ച് തന്റെ മാറില് അമരുന്നു.
ഈശ്വരാ…
അനിതയുടെ മാറിടം തുടിച്ചുയര്ന്നു.
പുരുഷന്റെ വിരിഞ്ഞ മാറില് തന്റെ നിറമാറ് ആദ്യമായി അമര്ന്ന നിമിഷം.
ഉമിനീരോക്കെ വറ്റുന്നു.
ദേഹം വീണ്ടും ബലക്ഷയമറിയുന്നു.
“അനീ…”
ചുണ്ടുകള് വേര്പെടുത്തി രവി അവളെ വിളിച്ചു.
“ഏട്ടാ….”
ചൂട് നിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് അവള് വിളികേട്ടു.
“നീ എന്നെയൊന്ന് നോക്കിക്കേ,”
അവള് സമ്മതിക്കാത്ത മട്ടില് തലയനക്കി.
“തുറക്കില്ല്യ ഞാന് കണ്ണ്…”
അവള് മന്ത്രിച്ചു.
“നിയ്ക്ക് നാണാവണ് രവിയേട്ടാ…”
മറ്റൊരു വിസ്മിതാനുഭാവമാണ് പിന്നെ ഉണ്ടായത്.
തന്റെ കനത്ത തുടകള്ക്കിടയിലെക്ക് രവിയുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ ദൃഡതയമരുന്നു.
ദേഹം കൂടുതല് വികാരത്തീയില് കുമിഞ്ഞു കത്തി അപ്പോള്.
രവിയുടെ കൈകള് തോളില് നിന്നും പതിയെ താഴേക്ക് നീങ്ങി.
മാറിന്റെ വശങ്ങളിലൂടെ, വയറിലൂടെ, പിന്നെ മാംസ സമൃദ്ധമായ നിതംബത്തിന്റെ അഴകില് അവയമര്ന്നു.
“ആഅഹ്…”
അയാളുടെ കൈകള് അവളുടെ വലിയ ചന്തികളില് അമര്ന്നപ്പോള് സഹിക്കാനാവാത്ത സുഖമൂര്ച്ചയില് അനിത ഉച്ചത്തില് സീല്ക്കാരമിട്ടു.
രവിയുടെ ചുണ്ടുകള് വീണ്ടും അവളുടെ അധരത്തില് അമര്ന്നു.
അനിതയുടെ കൈകള് അയാളെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി.
ലജ്ജ മറന്ന് അവള് മാറിടം അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് അമര്ത്തി.
അരക്കെട്ട് അയാളുടെ അരക്കെട്ടിനോട് ചേര്ത്ത് പുണര്ന്നു.
രവി അവളുടെ മൃദുവായ അധരം കടിച്ചു.
നിതംബത്തിലിരുന്ന കൈകള്ക്ക് ശക്തിയേറി.
അപ്പോള് അവളുടെ തുറിച്ച മാറിടം ഉയര്ന്നു പൊങ്ങി.
തന്റെ അധരത്തിന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകളും പല്ലുകളും തന്റെ വലിയ മുലകള്ക്ക് അയാളുടെ വിരിമാറിന്റെ ലോഹക്കരുത്തും തന്റെ നിതംബങ്ങള്ക്ക് അയാളുടെ കൈകളും നല്കുന്ന സുഖത്തില് അവള് ആകാശമോളമുയര്ന്നു.
എന്തൊരു സുഖമാണ് ഇത് ഈശ്വരാ!
അവള് വിസ്മയത്തോടെയോര്ത്തു.
വെറുതെയല്ല ആണും പെണ്ണും ഒളിച്ചും പാത്തുമൊക്കെ സുഖരസമറിയാന് ശ്രമിക്കുന്നത്.
തന്റെ അമ്മയടക്കം.
കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോള്, ഉമ്മ വെക്കുമ്പോള് ഇത്ര സുഖമോ?
തല മുഴുവന് സുഖലഹരിയില് പെരുക്കുകയാണ്!
“കിടക്കാം, അനീ?”
രവി ചുണ്ടുകള് വേര്പെടുത്തി ചോദിച്ചു.
അവള് കണ്ണുകള് തുറക്കാതെ തലകുലുക്കി
കിടക്കാന് താന് എപ്പഴേ കൊതിക്കുന്നതാണ്!
അനിത ആലോചിച്ചു.
എന്നെ ഇപ്പോള് രവിയേട്ടന് കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നത് ഉമ്മവെക്കുന്നത്, നിന്നു കൊണ്ടാണ്.
അപ്പോള് ഇത്രയേറെ സുഖം.
അപ്പോള് കിടക്കുമ്പോഴോ?
ആ ഓര്മ്മയില്പ്പോലും ദേഹത്ത് വീണ്ടും ലഹരിക്കുമിളകള് പെയ്തിറങ്ങുകയാണ്.
പെട്ടെന്ന് അനിതയറിഞ്ഞു താന് നിലത്ത് നിന്നും ഉയര്ത്തപ്പെടുന്നു.
രവിയേട്ടന് തന്നെ കോരിയെടുകുകയാണ്.
എത്ര അനായാസമായി!
അത്രയ്ക്കും ഭാരമില്ലേ തനിക്ക്?
ഒത്ത ഉയരമുണ്ട്.
ഉയരത്തിന് വേണ്ട വണ്ണവുമുണ്ട്.
പക്ഷെ രവിയേട്ടന് ഒരായാസവുമില്ലാതെ തന്നെ എടുത്തുയര്ത്തിയിരിക്കുന്നു.
അയാള് അവളെ വിരിച്ചൊരുക്കിയ, പനിനീര്പ്പൂക്കളും വസന്തമുല്ലയും വിതറിയ മെത്തമേല് മലര്ത്തി കിടത്തി.
അവളുടെ സമീപമിരുന്നു.
മുഖം താഴ്ത്തി സാരി മാറി നഗ്നമായ മനോഹരമായ വയറില് ചുണ്ടുകള് അമര്ത്തി.
അവളുടെ അരക്കെട്ട് സുഖമൂര്ച്ചയില് ഒന്ന് പൊങ്ങി.
അധരങ്ങള് പിളര്ന്നു.
സുഖലഹരിയില് മാറിടം ഉയര്ന്നു പൊങ്ങി.
അയാളുടെ മുഖം പൊക്കിള്ച്ചുഴിയിലെത്തി.
“ഏട്ടാ….”
സുഖമുള്ള, ചൂടുള്ള വിളിയൊച്ച.
പൊക്കിള് കടന്ന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ അടിവയറിലെത്തി.
അടുത്ത നിമിഷം അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് അമരുന്ന ഇടമേത് എന്നതറിഞ്ഞ് അനിത വീര്പ്പ് മുട്ടി.
എന്നാല് അവളുടെ പ്രതീക്ഷയ്ക്ക് വിപരീതമായി അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് സാരിയ്ക്ക് പുറത്ത് കൂടി അവളുടെ മാദക മദാലസ തുടകളില് അമര്ന്നു.
അനിത അധരം കടിച്ചമര്ത്തി.
രവി ശങ്കറിന്റെ ചുണ്ടുകള് തുടകളിലൂടെ പാദങ്ങളിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു.
സ്വര്ണ്ണ പാദസരം കടന്ന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ വിരലുകളെ ചുംബിച്ചു.
പനിനീര്പ്പുഷ്പ്പത്തിന്റെ നിറമുള്ള പാദങ്ങളും വിരലുകളും അയാള് ചുണ്ടുകള് കൊണ്ട് അമര്ത്തിയുരുമ്മി.
പെട്ടെന്ന് അനിതയെ വീണ്ടും വിസ്മയച്ചുഴിയിലാഴത്തിക്കൊണ്ട് അയാള് അവളുടെ ഓരോ വിരലും ചപ്പി വലിയ്ക്കാന് തുടങ്ങി.
“രവിയേട്ടാ….”
സീല്ക്കാരം മുറ്റിയ സ്വരത്തില് അവള് അയാളെ വിളിച്ചു.
തന്റെ മാറിടമൊക്കെ തരിച്ചു വീര്ക്കുന്നതും രഹസ്യകേന്ദ്രമൊക്കെ ചൂടുറവയൊഴുക്കുന്നതും അവളറിഞ്ഞു.
സെക്സിന് ഇത്ര ഭംഗിയോ?
സെക്സ് ഇത്ര തരിപ്പിക്കുന്നതോ?
അതിരില്ലാത്ത അദ്ഭുതത്തോടെ അവള് സ്വയം ചോദിച്ചു.
രവി പിന്നെ അവളുടെ മുഖത്തിനടുത്തേക്ക് വന്നു.
വീണ്ടും ചുണ്ടുകളില് ചുംബിച്ചു.
“എന്നെ ഉമ്മ വെക്ക് അനീ…”
അയാള് മന്ത്രിച്ചു.
അവള് അയാളുടെ കണ്ണുകളില് കവിളുകളില് കഴുത്തില് നെഞ്ചില് ഒക്കെ ചുംബിച്ചു.
“ഇവിടെ…”
അവളുടെ കയ്യെടുത്ത് അയാള് തന്റെ ചുണ്ടില് മുട്ടിച്ചു.
“നിയ്ക്ക് അത് അറിഞ്ഞൂടാ രവിയേട്ടാ…”
അയാള് അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“ന്നാലും ട്രൈ ചെയ്യാം ഞാന്…”
അവള് അയാളെ കിടക്കയില് മലര്ത്തി കിടത്തി.
രവി അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി കിടത്തി.
തന്റെ ദേഹം മുഴുവന് അയാളുടെ ദേഹത്തോട് ചേര്ത്ത് അമര്ത്തി അവള് കിടന്നു.
അയാളുടെ അരക്കെട്ടില് പൊങ്ങി ഉയര്ന്ന പ്രനയായുധം സാരിക്ക് പുറത്ത് കൂടി തന്റെ തുടയിടുക്കില് ചേര്ന്ന് അമര്ന്നു ഞെരിയുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
അവള് ചുണ്ടുകള് അയാളുടെ അധരത്തിലെക്ക് അടുപ്പിച്ചു.
അമര്ത്തി ഉമ്മവെച്ചു.
തന്റെ അധരം അപ്പോള് നനഞ്ഞത് അവള് അറിഞ്ഞു.
അയാളുടെയും.
അവള് വീണ്ടും വീണ്ടും വീണ്ടും അയാളെ ആവേശത്തോടെ ചുംബിച്ചു.
അയാള് ചെയ്ത പോലെ അവള് അയാളുടെ അധരം കടിച്ചു.
എന്നിട്ട് അയാളുടെ അധരം തന്റെ വായിലേക്ക് എടുത്തു.
രവി അരക്കെട്ട് ഉയര്ത്തി അവളുടെ തുടകള്ക്കിടയിലെ ഇടം അമര്ത്തി.
സ്വയമറിയാതെ അവളുടെ അരക്കെട്ടും ഒന്ന് പൊങ്ങി അയാളുടെ ദൃഡതയോടമര്ന്നു.
ഇനി അങ്ങോട്ട് ഇതില്ക്കൂടുതല് സുഖമുണ്ടാവാന് സാധ്യതയില്ല എന്ന് അവളുറപ്പിച്ചു.
“ഇനി മതി അനീ…”
അവളുടെ വായില് നിന്നും ചുണ്ടുകള് തിരികെയെടുത്ത് രവി പറഞ്ഞു.
“അല്പ്പം കൂടി…”
അവള് മന്ത്രിച്ചു.
“കൊത്യാവണു….”
അവളുടെ സുഗന്ധമുള്ള നീണ്ട തലമുടി കെട്ടഴിഞ്ഞ് അയാളുടെ നെഞ്ചില് പടര്ന്നു.
അയാളുടെ ദേഹത്ത് കമിഴ്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് അവള് അയാളെ ഭ്രാന്തമായി ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അധരത്തില് നിന്നും ചുണ്ടുകള് മാറ്റാതെ.
ദീര്ഘനേരം.
“ന്ത് രസാ രവിയേട്ടാ…”
ചുംബനങ്ങള്ക്കിടയില് അവള് അയാളോട് മന്ത്രിച്ചു.
വീണ്ടും തുടര്ന്നു.
“ഷ്ടായൊ രവിയേട്ടന്?”
അല്പ്പം കഴിഞ്ഞ് അവള് ചോദിച്ചു.
അതിനുത്തരമായി അവളെ അയാള് മലര്ത്തി കിടത്തി.
സാരിയുടെ മുന്താണി മാറ്റി.
തന്റെ മുമ്പില് കിടക്കുന്ന സ്ത്രീവിസ്മയത്തെ അയാള് ഇമയനക്കാതെ നോക്കി.
അയാളുടെ നോട്ടം തന്റെ മാറില് ആണെന്ന് കണ്ട് അവള് ലജ്ജയോടെ കണ്ണുകളടച്ചു.
കഴുത്ത് ഇറക്കിവെട്ടിയ ചന്ദന നിറമുള്ള ബ്ലൌസ്.
അതില് വെളുത്ത ബ്രായ്ക്കുള്ളില് ഉയര്ന്നു താഴുന്ന വലിയ തെറിച്ച മുലകള്.
ആഴത്തിലുള്ള വരപോലെ മുലയിടുക്ക്.
അയാളുടെ ചുണ്ടുകള് മുലയിടുക്കില് അമര്ന്നപ്പോള് അവളൊന്നു പുളഞ്ഞ് പൊങ്ങി.
സ്വയമറിയാതെ അരക്കെട്ട് ഉയര്ന്നു.
“ആഅഹ്…”
അധരം കടിച്ചമര്ത്തി അവള് സീല്ക്കാരമിട്ടു.
മാറിടത്തില് ആദ്യപുരുഷ സ്പര്ശം!
ആ നിമിഷം തന്നെ അടിവസ്ത്രം നനച്ചു കുതിര്ത്തുകൊണ്ട് മദജലമൊഴുകി.
മുമ്പ് അനുഭവിച്ച സുഖത്തെയെല്ലാം ഇപ്പോള് മാറിടത്തില് കിട്ടിയ സുഖം നിഷ്പ്രഭമാക്കി.
രവിയുടെ ചുണ്ടുകള് ബ്ലൌസിന് മുകളിലൂടെ അവളുടെ മാറിടത്തെ ചുംബിച്ചുലയ്ക്കുകയാണ്.
അനിയന്ത്രിതമായ സുഖപ്രവാഹത്തില് അവള് പുളഞ്ഞുലര്ന്നു.
അരക്കെട്ടിലെ രഹസ്യകേന്ദ്രമപ്പോള് പുതിയ സുഖത്തീയില് കത്തിയമരാന് തുടങ്ങുന്നു.
ഈശ്വരാ, ഇതില്ക്കൂടുതല് സുഖം വേറെ ഉണ്ടോ ഇനി?
മാറിലും ചുണ്ടുകളിലും മാറി മാറി രവിശങ്കര് അവളെ ചുംബിച്ച് ഉണര്ത്തുമ്പോള് അതുവരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത സുഖലഹരിയില് പൊങ്ങിയുയര്ന്നു പറക്കുകയായിരുന്നു അനിത.
പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ ചലനം തന്റെ മാറില് നിന്നും നീങ്ങിപ്പോയത് അനിത അറിഞ്ഞു.
അവള് കണ്ണുകള് പാതി തുറന്ന് അയാളെ നോക്കി.
താന് ധരിച്ചിരുന്ന കസവ് ഷര്ട്ട് അഴിക്കുകയാണ് അയാള്.
“രവിയേട്ടാ…”
അവള് കാമം കത്തുന്ന സ്വരത്തില് വിളിച്ചു.
“എന്താ മോളെ…?”
മന്ത്രമധുരമായ സ്വരത്തില് അയാള് ചോദിച്ചു.
“ഒര് കൊതി…”
“ന്താദ്?’
“നിയ്ക്ക് …ഞാന് ..ഞാന് അഴിച്ചോട്ടെ അത്?”
അവള് അയാളുടെ ഷര്ട്ടിന് നേരെ നോക്കി.
അയാള് പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചേര്ന്നു.
പ്രണയം കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ, കാമം വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ അയാളെ നോക്കി അവള് കയ്യെത്തിച്ച് ഓരോ ബട്ടനും വിടുവിച്ചു.
ഷര്ട്ടിനുള്ളില് ബനിയന് ഇല്ലായിരുന്നു.
അയാളുടെ രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞ വിരിമാറിലേക്ക് അവള് കൊതിയോടെ നോക്കി.
എന്തൊരഴക്!
അയാളുടെ മാറിടം കണ്ട നിമിഷം തന്നെ തന്റെ ദേഹം കോരിത്തരിക്കുന്നത് അനിത അറിഞ്ഞു.
ഇതാണ് പുരുഷന്!
ഇതാണ് പുരുഷ ശരീരം!
ഇതിന്റെ കാഴ്ച മാത്രം മതി രോമഹര്ഷമുണ്ടാവാന്!
അയാളുടെ മാറിടം നല്കിയ കാഴ്ച വിദ്യുത് തരംഗം പോലെ അവളിലേക്ക് പടര്ന്നു.
കാമം കൊണ്ട് താന് ജ്വലിക്കുന്നത് പോലെ അവള്ക്ക് തോന്നി തന്റെ കണ്ണുകള് അയാളുടെ വിരിഞ്ഞ അഴകുള്ള മാറില് പതിഞ്ഞമര്ന്നു കിടന്നപ്പോള്…
അത് കണ്ട് സ്വയമറിയാതെ അവള് അധരം പതിയെ കടിച്ചു.
“ഒന്നവിടെ…”
അവള് വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.
“എന്താ?”
അയാള് ചോദിച്ചു.
“നിയ്ക്ക് ന്ന് തൊടണം അവിടെ ഏട്ടാ…”
“ന്തിനാ ചോദിയ്ക്കണേ? നിന്റെ അല്ലെ ഞാന് മുഴുവന്?”
ഈശ്വരാ!
നേരാണല്ലോ!
രവിയേട്ടന് എന്റെ സ്വന്തമാണ്!
രവിയേട്ടന്റെയെല്ലാം തന്റെത് ആണ്!
സ്വപ്നമാണോ?
വലത് കൈ അയാളുടെ മാറിലേക്ക് ഉയര്ത്തുമ്പോള് എല്ലാം അവിശ്വസനീയത പോലെ അവള്ക്ക് തോന്നി.
അവളുടെ വിറച്ച് ചൂട് പിടിച്ച വിരല്ത്തുമ്പുകള് രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞ അയാളുടെ മാറിനെ സ്പര്ശിച്ചു.
“ഒഹ്…!!”
ആ സ്പര്ശനം നല്കിയ സുഖത്തില് അവള് സീല്ക്കരമിട്ടു.
ഈശ്വരാ, എന്തൊരു സുഖാനുഭൂതിയാണ് താന് രവിയേട്ടന്റെ മാറില് തൊട്ടപ്പോള്!
അവള് അയാളുടെ മാറിലെ രോമാരാജിയിലൂടെ വിരലുകള് ഓടിച്ചു.
“രവിയേട്ടാ….”
സുഖമൂര്ച്ചയില് അവള് വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.
“എന്താ മോളെ?”
“നിയ്ക്ക് ..ഇവിടെ …ഇവിടെ തൊടുമ്പം …എന്തോ ..ഹോ …പറയാന് പറ്റണില്ല്യ നിയ്ക്ക്…”
“ഇഷ്ടായോ മോള്ക്ക്…”
സംസാരിക്കാന് ശക്തി നഷ്ട്ടപ്പെട്ടിട്ടെന്നോണം അവള് അധരം കടിച്ചുകൊണ്ട് തലയനക്കി.
“നിയ്ക്ക് ഉമ്മ …ഉമ്മ വെക്കണം അവ്ടെ…”
സ്വയമറിയാതെ അവള് പറഞ്ഞു.
പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് അവള് അയാളെ ലജ്ജയോടെ നോക്കി.
പിന്നെ അവള് കൈനീട്ടി അയാളെ ബെഡ്ഡില് മലര്ത്തി കിടത്തി.
അവള് വീണ്ടും അയാളിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു.
അയാളുടെ മാറില് മുഖമമര്ത്തി.
അയാളുടെ മാറിടം നല്കിയ നിര്വൃതിയില് അവളൊന്നു പുളഞ്ഞു.
രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞ പുരുഷന്റെ വിരിമാറില് ചുംബിയ്ക്കുമ്പോള് എന്താണ് ഇത്ര നിര്വൃതി!
ഇത്രമേല് അവിസ്മരണീയം, ഇത്രമേല് അനുഭൂതിദായകം, ഇത്രമേല് ലഹരി നല്കുന്നതാണോ പുരുഷന്റെ ദേഹം?
രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞ അയാളുടെ കരുത്തുറ്റ, ഭംഗിയുള്ള, സ്ത്രീകളെ മോഹിപ്പിക്കുന്ന ഷേപ്പുള്ള അയാളുടെ മാറിടത്തില് അവളുടെ അധരത്തിന്റെ ചൂടം മൃദുലതയും അമര്ന്നു പതിഞ്ഞു.
അയാളുടെ ദേഹത്ത് കമിഴ്ന്നു കിടക്കുമ്പോള് ബ്ലൌസ്സിനകത്ത് നിന്നും അവളുടെ തുറിച്ച് മുഴുത്ത മുലകള് പുറത്തേക്ക് തള്ളി.
രവിശങ്കര് അങ്ങോട്ട് നോക്കുന്നത് കണ്ട് അവളിലെ കാമാഗ്നി വീണ്ടും ഉണര്ന്ന് പുകഞ്ഞു.
തന്റെ ഗന്ധര്വ്വന്റെ കണ്ണുകള്ക്ക് മുമ്പിലാണ് തന്റെ മാറിടത്തിന്റെ അഴക്.
കാണട്ടെ.
അവനത് കാണുന്നു എന്നറിയുമ്പോള് എന്തോരനുഭൂതിയാണ് തനിക്ക്!
രവിശങ്കര് പെട്ടെന്നവളെ മലര്ത്തിക്കിടത്തി.
എന്നിട്ട് അവളുടെ ബ്ലൌസ്സിന്റെ ഹുക്കുകളില് വിരല്കൊണ്ട് പിടിച്ചു.
അനിത കണ്ണുകള് അടച്ചു.
ഈശ്വരാ, രവിയേട്ടന് ബ്ലൌസ് അഴിക്കാന് പോവുകയാണോ?
അഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ്?
അഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് എന്തൊക്കെ ചെയ്യും?
ഉമ്മവേക്കുമോ?
തലോടുമോ?
ഒഹ്!
അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചപ്പോള് തന്നെ പാന്റീസിനകത്ത് ചൂടുറവയുടെ നിലയ്ക്കാത്ത പ്രവാഹം വീണ്ടും.
സുഖത്തിന്റെ മതിമയക്കം ദേഹത്തേ വീണ്ടും തളര്ത്തുന്നു.
“ഇത് രണ്ടും ഞാന് കാണാന് പോവ്വാണ് ട്ടോ,”
ബ്ലൗസ്സിനു പുറത്ത് കൂടി ഇരുമുലകളിലും വീണ്ടും അമര്ത്തി ഉമ്മവെച്ച് രവിശങ്കര് പറഞ്ഞു.
അനിത കണ്ണുകള് തുറന്നില്ല.
“നിയ്ക്ക് നാണമാ രവിയേട്ടാ…”
കണ്ണുകള് തുറക്കാതെ ലജ്ജയില് മുഖം കുതിര്ത്ത് അവള് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ അല്ലെ അനീ, ഇത്?”
ബ്ലൌസ് അഴിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഇരു മുലകളിലും തഴുകിയമര്ത്തി അയാള് ചോദിച്ചു.
“എനിക്കുള്ളതൊക്കെ എന്റെ രവിയേട്ടന്റെയാ….”
അവള് മന്ത്രിക്കുന്ന സ്വരത്തില് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ ജീവനടക്കം…. ഒന്നും എന്റെ അല്ല…എന്റെ എല്ലാം രവിയേട്ടനല്ലേ?”
പനിനീര്പ്പുഷ്പ്പമടര്ത്തുന്ന അയത്നതയോടെ അയാള് അവളുടെ ബ്ലൌസ് അഴിച്ചു.
വെളുത്ത ബ്രായില് കൊഴുത്ത് തുറിച്ച് ഉയര്ന്നു താഴുന്ന വലിയ മുലകള് കണ്ട് അയാള് അദ്ഭുതം വിടര്ന്ന കണ്ണുകളോടെ നോക്കി.
“ന്താ രവിയേട്ടാ?”
കണ്ണുകള് പകുതി തുറന്ന് അയാളെ നോക്കിയപ്പോള് തന്റെ മാറിലേക്ക് നോക്കി അദ്ഭുതം കൂറുന്ന രവിയോട് അവള് ചോദിച്ചു.
“എന്ത് ഭംഗിയാ അനീ നിന്റെ … പാല്ക്കുടങ്ങള്ക്ക്! എന്തൊരു ഷേപ്പാണ്! എന്തൊരു മുഴുപ്പാണ്!”
“ശ്യോ!”
അവളത് കേട്ട് ലജ്ജയോടെ കൈകൊണ്ട് മുഖം പാതി മറച്ചു.
“ന്താ ഈ പറേണേ! നാണാവുന്നു….നിയ്ക്ക്!”
അവള് വീണ്ടും കണ്ണുകളടച്ചു.
ആ നിമിഷം രവിയുടെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ മുലയുടെ തുറിപ്പില് അമര്ന്നു.
ചൂടുള്ള ചുണ്ടുകളുടെ സ്പര്ശനത്തില് മുലകള് വീണ്ടുമൊന്ന് തുറിച്ചു.
ബ്രായ്ക്ക് പുറത്ത് കൂടി അവളുടെ മുലകളില് പിടിച്ച് പതിയെ ഞെക്കി അയാള് അവയെ മാറി മാറി ചുംബിച്ചു.
“ആഹഹഹ്ഹ!! രവിയേട്ടാ!!”
സുഖംകൊണ്ട് താന് തളര്ന്നു പോകുന്നത് പോലെ അനിതയ്ക്ക് തോന്നി.
ഇങ്ങനെയും സുഖമോ?
അപ്പോള് താന് മുമ്പ് അനുഭവിച്ചത്?
ഈ സ്വര്ഗ്ഗീയ സുഖത്തിനു മുമ്പില് അതൊന്നുമല്ല…
മുലകളില് നിന്നും സുഖരേണുക്കള് ശരീരത്തിന്റെ സകലയിടങ്ങളിലേക്കും കുത്തിയൊലിച്ചൊഴുകുകയാണ്.
സുഖത്തിന്റെ സൂചിമുനകള് ലഹരിയായി തറയുന്നു ദേഹമാസകലം.
പുരുഷന്റെ ചുണ്ടുകള് മുലകളില് തൊടുമ്പോള് എന്തോരുന്മാദമാണ്…
സുഖം കടല് പോലെയിളകിപ്പതയുന്നു പുരുഷന് വിരല് കൊണ്ടും ചുണ്ടുകള്കൊണ്ടും മാറില് സ്പര്ശിക്കുമ്പോള്…
ബ്രായില് ഞെങ്ങിയമര്ന്നു തുളുമ്പുന്ന മുലകളെ രവി ചുംബിച്ചും നാവുകൊണ്ട് തലോടിയും ലാളിക്കുമ്പോള് ചുവന്ന അധരം പിളര്ത്തി അനിത ഉച്ചത്തില് സീല്ക്കാരമിട്ടു.
രവിയുടെ വിരലുകള് ബ്രായുടെ ഹുക്കുകള് വേര്പെടുത്താന് ശ്രമിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
ഈശ്വരാ, താന് നഗ്നയാക്കപ്പെടുവാന് പോകുന്നു!
ശ്യോ!!
അവള് കണ്ണുകള് ഇറുക്കിയടച്ചു.
ബ്ലൌസ് അഴിച്ചത് പോലെ എളുപ്പമായിരുന്നില്ല ബ്രാ അഴിക്കുന്നത് എന്ന് അയാള് അറിഞ്ഞു.
“അനീ…”
അയാള് വിളിച്ചു.
“ഹ്മം…”
അവള് മൂളി.
“കാണട്ടെ മോള്ടെ, തങ്കക്കുടങ്ങള് നേരിട്ട്…ഇതൊന്നു അഴിച്ചേ…എട്ടന് കാണണ്ടേ? എട്ടന് കാണിക്കാനല്ലേ അതൊക്കെ!”
“ഞാന് എങ്ങനെയാ രവിയേട്ടാ…?”
വിറയാര്ന്ന സ്വരത്തില്, ദൈന്യതയോടെ അവള് ചോദിച്ചു.
“ഏട്ടന് ..അഴിച്ചോ…”
അവള് ഒരു വിധം പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അവളെ വിറയ്ക്കുന്നതും കുളിരെടുക്കുന്നതും അയാള് കണ്ടു.
പുരുഷന് തൊടാത്ത പെണ്ണിന്റെ ലജ്ജഭാവങ്ങള് അയാളെയും പുളകം കൊള്ളിച്ചു.
അയാളുടെ ശ്രമം വിഫലമാകുന്നത് കണ്ട് അവള് പിമ്പിലേക്ക് കയ്യെത്തിച്ച് ഹുക്കുകള് വിടര്ത്തി.
രവി ബ്രാ പതിയെ വലിച്ചെടുത്തു.
മുറിയിലെ ചുവന്ന പ്രകാശത്തില് അവളുടെ പൂര്ണ്ണ ഗോളാകൃതിയുള്ള മുലകളുടെ ഭംഗിയും തെറിപ്പും അയാളെ വിവശനാക്കി.
കുറെ നെരം അയാള് അവളുടെ ഭംഗി നോക്കി ആസ്വദിച്ചു.
പിന്നെ കൈത്തലം കൊണ്ട് അവയെ പതിയെ തഴുകി.
അനിതയപ്പോള് തുടകള് ചേര്ത്ത് അമര്ത്തി.
അങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് അവള്ക്ക് തോന്നി.
കാരണം തുടകള്ക്കിടയില്, ഞെരിഞ്ഞ് അമര്ന്നിരുന്ന യോനിത്തടമപ്പോള് സ്പര്ശനത്തിന് വേണ്ടി അസഹ്യമായി വിതുമ്പി.