എന്നെ രണ്ടു കൈനീട്ടിയും കാർത്തു വിളിച്ചു. കാർത്തുവിന്റെ കൈകളിലെ വളകൾ കിലുങ്ങി. അവളുടെ നെറ്റിത്തടത്തിൽ വിയർപ്പ് പൊടിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ നിരങ്ങികൊണ്ട് കാർത്തുവിന്റെ മാറിലേക്ക് കിടന്നു. പ്രണയ പ്രേമാഗ്നിയുടെ ചൂട് നുകരാനെന്നോണം രണ്ടു

“പായസം കുടിക്കുന്നോ..” “ഉം…താ” കാർത്തു ചില്ലുഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പായസം പകരുമ്പോ വൈശുവും അമ്മയും കൂടെ സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി താഴേക്ക് വന്നു. ഞാൻ പായസം കാർത്തുവിന്റെ വിരലിൽ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ചുണ്ടോടു അടുപ്പിച്ചു. അമ്മയെ കണ്ടതും

“ഉറങ്ങിയില്ലേ ഇതുവരെ!!?” എന്നോട് കാർത്തു ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ മറുപടിപറയാതെ കാർത്തുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി ബെഡിലമർന്നിരുന്നു. “കാർത്തു എന്തെ ഉറങ്ങീലെ?!” “ഞാനല്ലേ ആദ്യം ചോദിച്ചത്!?” കാർത്തു എന്റെ അടുക്കൽ വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു “എനിക്ക്

എന്റെ നൂറാമത്തെ കഥയായത് കൊണ്ട് ഇത്തവണ നുണയൊന്നും പറയാനുദ്ദേശിക്കുന്നില്ല, തങ്കിക്കു ശേഷം ജീവിതത്തിൽ വന്ന കാർത്തികയെ അതുപോലെ ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് തരുന്നു, ഒരല്പം ഭാവനയും കൂടെ ചേരുമ്പോഴാണല്ലൊ കഥകൾക്കൊരു ജീവനുണ്ടാകുന്നത്.

ശേഖരൻ… ഇല്ല സാർ പോലീസ്സ്റ്റേഷനിൽ വന്നു വെല്ലുവിളിചവർ ആരും മര്യധക്ക് പോയി ചരിത്രം ഇല്ല അയാൾ മുഖത്തു ഒരു ചിരി ഫിറ്റ്‌ ചെയ്തു പറഞ്ഞു മനോജ്‌… അതാണ് അപ്പൊ ശേഖരന്ന് കാര്യം

അവർ നേരെ പോയത് വീടിനോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന വിറകുപുരയിലേക്കാണ് അതിലെ രണ്ടു മുറികളിൽ അധികം തുറക്കാത്ത ഒരു മുറിയിലേക്ക് അച്ഛൻറെ പുറകെ അവനും കയറി അയാൾ നേരെ പോയത് ആ മുറിയുടെ

(നടന്ന സംഭവമായത് കൊണ്ട് വളരെ ലാഗ് ആവാൻ സാധ്യതയുണ്ട് മാക്സിമം കുറക്കാൻ നോക്കാം… ഒറ്റപ്രതിയായി ആണ് എഴുതുന്നത്..കാട്ഗിരിപ്പിക്കുന്നില്ല) ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി ഒരു പെണ്ണിനെ കാമത്തിനായി സ്വന്തമാക്കിയ സംഭവമാണ് ഞാൻ ഗീതഞ്ജലിയിലൂടെ പറയുന്നത്.

“ഹമ്മ്മം….ഏട്ടാ……ആഹ്…ആഹ്ഹ്….ആഹ്ഹ്….ഹ്ഹ്…” അവളുടെ സുഖിച്ചുള്ള കരച്ചിൽ കേട്ടതോടെ, മുലയും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി…കുറച്ചുകൂടെ വേഗത്തിൽ അടിച്ചുതുടങ്ങി. അവളുടെ കുറുകൽ വേഗത്തിലായി,….എന്റെ അരയെ ചുറ്റി അവളുടെ കാലുകൾ പുറത്തുവീണു. എന്റെ

പിറ്റേന്ന് മുതൽ ഞാൻ ജോലി തെണ്ടാനിറങ്ങി, പഴയ പല്ലവി തന്നെ കേട്ട് ചെവി തഴമ്പിച്ചു തുടങ്ങി. ഒന്നു രണ്ടിടത്ത് ഏറെക്കുറെ കിട്ടി എങ്കിലും നൈറ്റ് ഷിഫ്റ്റ് എടുക്കേണ്ടി വരും എന്ന് പറഞ്ഞതോടെ

“ഇപ്പൊ ഇല്ല…എടാ വീട്ടിൽ എങ്കിലും പറയാം, എനിക്ക് ഇവിടെ നിന്നിട്ട് ആകെ വട്ടുപിടിക്കുവാ…അച്ഛനും അമ്മേം എന്നെ ഒരുമാതിരി വില്ലനെ പോലെയാ നോക്കണേ, എന്റെ ഇപ്പോഴുള്ള അവസ്‌ഥ നിനക്കറിയാവുന്നതല്ലേ…അതിനിടയിൽക്കൂടെ ഇതും…” “ചേട്ടാ…പ്ലീസ് ഞാൻ