“ഇനി ഞാൻ പറയട്ടെ?”
അവളുടെ കൈ കടന്നെടുത്ത് ശരത്ത് പറഞ്ഞു.
അവൾ മുഖം ചരിച്ച് അവനെ നോക്കി.
“പറയൂ…”
“ഞാൻ മാമിനെ ആദ്യം കാണുന്നത് മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്ക് മുമ്പാണ്…”
“എവിടെ വെച്ച്?”
അദ്‌ഭുതത്തോടെ അവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു. ശരത്തിന്റെ കൈമുട്ട് അവളുടെ
വയറിന്റെ വിളുമ്പിൽ തൊട്ടു. ആ സ്പർശനത്തിന്റെ സുഖമുള്ള ദൃഢതയറിയാൻ അവൾ അൽപ്പം കൂടി
അവനിലേക്ക് ചേർന്നു.
“കണ്ണാടിപ്പറമ്പിൽ വെച്ച്?”
“കണ്ണാടിപ്പറമ്പിലോ? അവിടെ എന്റെ തറവാട്ട് വീടാണ്…”
അവന്റെ കൈ തന്റെ വയറിന്റെ സുഖമുള്ള മൃദലതയിൽ ചേർന്നമരുന്ന സുഖമറിഞ്ഞ് അവൾ തിരക്കി.
“അവിടെ എന്റെ അമ്മാവന്റെ വീടുണ്ട്…”
“പേര്? അമ്മാവന്റെ പേര്?”
“ശ്രീകണ്ഠപ്പൊതുവാൾ…”
“തായിനേരി വീട്ടിലെ ശ്രീകണ്ഠൻ മോന്റെ അമ്മാവനാണോ?”
“അതേ…”
ആദ്യ ദിവസം താൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാണ് അങ്ങനെ നളിനിയോട്. അതിപ്പോൾ സത്യമായി
വന്നിരിക്കുന്നു!
“ഈശോയെ..എന്നിട്ടാണോ…! എന്നിട്ട് പറ പറ,”
“ആദ്യമായാ ഞാൻ അമ്മാവന്റെ കണ്ണാടിപ്പറമ്പിലെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നെ…അപ്പൊഴാണ്ടേ
അതിനടുത്ത് പഴയ നായർ തറവാടിന്റെ കെട്ടിലും മട്ടിലും പണിത ഒരു പഴയ ഇരുനില മാളിക വീട്
കാണുന്നത്…”
“സാക്ഷാൽ ജെന്നിഫർ മഹാറാണിയുടെ കൊട്ടാരം!”
കൈയുയർത്തി രാജമുദ്ര കാണിച്ച് കൊണ്ട് ജെന്നിഫർ പറഞ്ഞു.
“അതെ അതെ!”
ശരത്ത് ചിരിച്ചു.
അവന്റെ കയ്യുയർന്നു. അതിപ്പോൾ അവളുടെ വലത് മുലയുടെ സൈഡിൽ തൊട്ടു. അതറിഞ്ഞ്
പെട്ടന്നവൻ കൈമുട്ട് മാറ്റിയപ്പോൾ അവൾ പെട്ടെന്ന് അവന്റെയടുത്തെക്ക് ചേർന്നിരുന്നു.
ശരത്തിന്റെ കൈമുട്ട് പതിയെ അവളുടെ മുലയുടെ മുഴുപ്പിൽ വീണ്ടും തൊട്ടു.
“മഹാറാണിയുടെ കൊട്ടാരമാണ് എന്ന് അപ്പോൾ അറിയില്ലല്ലോ..അറിഞ്ഞിരുന്നെകിൽ
എന്തെങ്കിലും കാഴ്‌ച്ചവെക്കാൻ കൊണ്ടുപോയേനെ,”
“അറിഞ്ഞിരുന്നെകിൽ എന്ത് തരുമായിരുന്നു, കാഴ്ച്ചയായിട്ട്?”
“എന്താവും മഹാറാണി ആഗ്രഹിക്കുക?”
അവൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു സൂത്രമുണ്ട്…”
അവന്റെ കൈമുട്ടിന്റെ മർദ്ദനത്തിൽ സുഖം പൂണ്ട് തരിക്കുന്ന മുലയെ വീണ്ടും
അവനിലേക്കമർത്തികൊണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.
“അത് ഞാൻ ചോദിക്കും, പിന്നെ. അപ്പോൾ തരാതിരിക്കരുത്!”
“തരും..”
കൈമുട്ടിന്റെ മർദ്ദം കൂട്ടി അവൻ പറഞ്ഞു.
“തീർച്ചയായും തരും…”
അൽപ്പ നിമിഷം അവർ കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കിയിരുന്നു.
“എന്നിട്ട്? പറ പറ!”
“ഞാനതിലെ ഒന്ന് കറങ്ങി..ആരെയും കണ്ടില്ല വീട്ടിൽ…”
“പപ്പേം മമ്മീമൊക്കെ കാണും ഉള്ളിൽ…ജോച്ചായൻ കടേൽ ആരിക്കും…”
ജെന്നിഫർ പറഞ്ഞു.
“ആണ്മക്കളിൽ ഏറ്റവും ഇളയ ആൾ ആണ് ജോച്ചായൻ. ജോച്ചായന്റെ താഴെ ഞാൻ…”
അവൾ വിശദീകരിച്ചു.
“അതിലെയും ഇതിലേയും നടക്കുമ്പോൾ തോടിനടുത്ത് ഒരു ആൽമരം കണ്ടു…”
അവൻ തുടർന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ജെന്നിഫറിന്റെ ശ്വാസവേഗം കൂടി.
“ആരുമില്ലായിരുന്നു അവിടെ..ബട്ട് ആരൊക്കെയോ ഉണ്ടായിരുന്ന പോലെ ഒരു ഫീൽ…അത്കൊണ്ട്
ഞാൻ കുറച്ച് സമയം അവിടെ നിന്നു…”
ജെന്നിഫറിൽ നിന്ന് ഒരു തേങ്ങൽ കേട്ടു.
“മാം!”
അവൻ അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടു.
അവൾ മുഖം പൊത്തിക്കരഞ്ഞു. ശരത്ത് ചുറ്റും നോക്കി.
“എന്താ ഇത് മാം? എന്ത് പറ്റി?”
അവൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.
“അവിടെ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് മോൻ പറഞ്ഞില്ലേ…അത് റിയൽ അല്ല …അവിടെ …”
“എന്ത് പറ്റി ..ഞാനെന്തേലും അരുതാത്തത് പറഞ്ഞോ മാം?”
“ഇല്ല..”
കവിളിൽ നിന്ന് മിഴിനീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“അത് ഞാൻ പിന്നെ പറയാം..ആദ്യം മോൻ പറഞ്ഞു വന്നത് കംപ്ലീറ്റ്‌ചെയ്യൂ,”
“അവിടെ അങ്ങനെ നിന്നപ്പോൾ ഒരു സ്മെൽ …ഏതോ എനിക്കറിയില്ലാത്ത ഒരുതരം പൂവിന്റെ
മണം…അതറിഞ്ഞ് കുറെ നിന്ന് കഴിഞ്ഞ് അവിടുന്ന് തിരിച്ച് പോകുംവഴി ജെന്നിഫർ മഹാറാണി
..സോറി ജെന്നിഫർ മാം മഹാറാണിയുടെ കൊട്ടാരത്തിന്റെ മുമ്പിക്കോടെ ആണ് പോയത്…വീടിന്റെ
മുമ്പിൽ എത്തീപ്പോൾ ഭിത്തിയിലേക്ക് നോക്കി ….അപ്പോൾ കാണുന്നു മഹാറാണിയുടെ
ഫോട്ടോ..ശരിക്കും മഹാറാണിയുടെ പോലെ…അദ്‌ഭുതമെന്താണ് എന്ന് വെച്ചാൽ ആല്മരത്തിനടുത്ത്
നിന്നപ്പോൾ കിട്ടിയ അതെ സ്മെൽ ..ആ പൂവിന്റെ സ്മെൽ….”
ജെന്നിഫർ അവന്റെ വാക്കുകൾക്ക് കാതോർത്തു. അവന്റെ കൈമുട്ട് നൽകുന്ന സുഖകരമായ സ്പർശം
മുലയിൽ സ്വീകരിച്ചു.